Στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων...

 «Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων»

Αυτά τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, κατά τη διάρκεια της απολογίας του, επέλεξε να υιοθετήσει η ΚΝΕ ως σύνθημα για τον εορτασμό των 40 χρόνων του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». 

Οι δραστηριότητές του, που ξεδιπλώθηκαν σε όλη την Ελλάδα τους προηγούμενους μήνες, κορυφώνονται αυτές τις μέρες στο πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», στο Ιλιον.

«Κόσμος στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων», σήμερα, σημαίνει κόσμος στο μπόι των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. 

Σημαίνει κόσμος στον οποίο οι εργαζόμενοι θα είναι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν, που η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην παραγωγή δε θα οδηγεί στην ανεργία, αλλά θα απελευθερώνει χρόνο εργασίας, που οι αγρότες δε θα αναγκάζονται να ξεπαστρέψουν την παραγωγή τους, που οι νέοι και οι νέες θα έχουν υψηλού επιπέδου δωρεάν και δημόσια μόρφωση, θα εξασφαλίζεται η παροχή υψηλών υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, 

Πρόληψης δημόσια και δωρεάν για όλους, σημαίνει κόσμος έξω από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έξω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για έναν τέτοιο κόσμο σήμερα έχουν διαμορφωθεί πολύ περισσότερες προϋποθέσεις απ' ό,τι πριν από 63 χρόνια που ειπώθηκε αυτή η φράση.

Η πάλη για έναν τέτοιο κόσμο είναι πάλη που δε χωρά στην υποταγή στο σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, δε χωρά στο συμβιβασμό με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, προϋποθέτει τη σύγκρουση και την ανατροπή τους, δε χωρά στις λογικές της ανάθεσης. 

Η πάλη σε τέτοια κατεύθυνση είναι αυτή που θα φέρει και μικρές ή μεγαλύτερες νίκες, θα βάλει εμπόδια, θα διαμορφώσει προϋποθέσεις για αλλαγή συσχετισμών υπέρ του λαού, θα δώσει πίστη στους εργαζόμενους, στο λαό, δύναμη στην οργάνωσή τους, θα δώσει ανάσα σε όσους υποφέρουν περισσότερο.

Το σύνθημα αυτό του Φεστιβάλ απέκτησε ιδιαίτερη επικαιρότητα σε συνθήκες που οι εργαζόμενοι καλούνται να κατεβάσουν και άλλο τον πήχη των απαιτήσεων και των διεκδικήσεών τους. Γιατί, σε αυτό καλούν σήμερα το λαό, τους εργαζόμενους 

τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση.  

Διαγκωνίζονται και προβάλλουν ως διέξοδο για το λαό, ως σωτηρία του, ορισμένα «ψίχουλα» που θα φέρει η ανάκαμψη εφόσον εξασφαλιστούν πρώτα τα κέρδη του κεφαλαίου. Ψίχουλα που ακόμα και αν υλοποιηθούν όπως διακηρύσσονται θα εξανεμιστούν πολύ γρήγορα στο πλαίσιο της συνολικότερης αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου που εφαρμόζεται.

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιούν τις μεγάλες επιπτώσεις που βιώνουν οι εργαζόμενοι σήμερα από το φόρτωμα στις πλάτες τους των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης, αξιοποιούν τη μεγάλη ανεργία, τους τσακισμένους μισθούς, τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, τη φοροληστεία σε μισθωτούς, φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, τα τσακισμένα εργατικά - λαϊκά εισοδήματα.

Τα αξιοποιούν όλα αυτά για να «εκπαιδεύσουν» τους εργαζόμενους, τα φτωχά - λαϊκά στρώματα, σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα, με υποτιμημένες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, με αυξημένο κόστος για πραγματικές παροχές Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας. Όπου ευτυχισμένος θα είναι αυτός που δουλεύει για 200 ευρώ, που θα κουκουλώνει την ανεργία του μέσα από διάφορα προγράμματα μερικής απασχόλησης όπως γίνεται σε άλλα κράτη της ΕΕ π.χ. η Γερμανία κ.λπ. 

Όλα αυτά τα ονομάζουν ρεαλισμό, και ανταγωνίζονται για το ποιος είναι πιο «ρεαλιστής», «κοστολογημένος» πάντα με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Απέναντι, λοιπόν, σε αυτό το κλίμα της μιζέριας, που δηλητηριάζει με υποταγή και συμβιβασμό, το 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», με το σύνθημά του, τις εκδηλώσεις του, συμβάλλει ώστε ο λαός, η νεολαία να σηκώσουν το δικό τους μπόι...

Από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη.