...απαγορεύεται η απεργία ως μορφή πάλης για την ανατροπή αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών!

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Απόφαση - μπουρλότο στο δικαίωμα της απεργίας*

Επικίνδυνο το σκεπτικό, με το οποίο κρίνεται παράνομη 

η κινητοποίηση στο Δημόσιο ενάντια στην «αξιολόγηση»

Με ένα σκεπτικό που δυναμιτίζει το ίδιο το δικαίωμα στην απεργία, αφού εκφράζει κρίση για το περιεχόμενο και τα αιτήματά της, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έβγαλε παράνομη και καταχρηστική την απεργία - αποχή που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ ενάντια στη διαδικασία «αξιολόγησης» των εργαζομένων. Διατάζει μάλιστα να μην κηρυχθεί στο μέλλον απεργία με τα ίδια αιτήματα!

Στην απόφαση, το δικαστήριο αποφαίνεται ότι «η αμιγώς πολιτική απεργία, δηλαδή εκείνη που επιδιώκει αμιγώς πολιτικούς σκοπούς (π.χ. ανατροπή της κυβέρνησης, τη συμβολή στην επικράτηση πολιτικού κόμματος), (...) είναι παράνομη». 

Δηλαδή, εκ των προτέρων κρίνει παράνομη και απαγορεύει κάθε απεργιακή κινητοποίηση με πολιτικά αιτήματα, προσπαθώντας μάλιστα να «χρωματίσει» κομματικά τους αγώνες των εργαζόμενων, εισάγοντας από την πίσω πόρτα την κατηγορία της υποκίνησης.

Με το σκεπτικό αυτό, καμιά συνδικαλιστική οργάνωση δεν έχει το δικαίωμα να διεκδικεί με απεργία το πολιτικό αίτημα να καταργηθεί ένας νόμος που θίγει τα συμφέροντα των εργαζομένων, να στοχοποιεί την κυβέρνηση και τα κόμματα που ψήφισαν αυτόν το νόμο, όπως στην περίπτωση της αξιολόγησης.

Στη συνέχεια, η απόφαση χαρακτηρίζει ως «απεργία διαμαρτυρίας» αυτή που τα αιτήματά της συνδέονται «με τα εργασιακά, οικονομικά, συνδικαλιστικά ή ασφαλιστικά συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά η ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της πολιτείας και μπορεί να γίνει μόνο με τροποποίηση ισχυόντων ή τη θέσπιση νέων κανόνων δικαίου».

Όμως και εδώ, το δικαστήριο ισχυρίζεται ότι η απεργία διαμαρτυρίας «δεν μπορεί να έχει ως σκοπό την κάμψη της βούλησης των νομοθετικών οργάνων, ούτε μπορεί να διαρκέσει μέχρι η πολιτεία να υποκύψει και να αποδεχθεί τα αιτήματα των απεργών, διαφορετικά, αν έχει τέτοιο σκοπό είναι παράνομη»! 

Δηλαδή, για την ταξική Δικαιοσύνη η απεργία έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα, αφού θεωρεί πως «νόμιμος και θεμιτός σκοπός της είναι η εντονότερη γνωστοποίηση του ζητήματος και η πρόκληση του ενδιαφέροντος της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης ώστε να ασκηθεί έτσι πίεση στα αρμόδια πολιτειακά όργανα».

Η πρόθεση είναι προφανής: Η απεργία να λειτουργεί όπως μια απλή ανακοίνωση ή συνέντευξη Τύπου, ή το πολύ πολύ για να ανοίξει μια πόρτα συνεννόησης και «διαλόγου» με την εκάστοτε κυβέρνηση! Επίσης, το δικαστήριο θεωρεί ότι η απεργία πρέπει να έχει περιορισμένη διάρκεια, αλλιώς είναι καταχρηστική.

Στο πλαίσιο αυτό, έκρινε ότι η απεργία - αποχή ενάντια στην «αξιολόγηση» δεν είναι απεργία διαμαρτυρίας «αφού δεν σκοπεύει απλώς να προσελκύσει το ενδιαφέρον της κρατικής εξουσίας και της κοινής γνώμης στα ζητήματα της αξιολόγησης (...) αλλά έχει ως αποκλειστικό σκοπό (...) να καταστήσει τις σχετικές διατάξεις ανενεργές και να κάμψει τη βούληση της πολιτείας, ώστε η τελευταία να προβεί στην κατάργησή τους»! 

Δηλαδή, απαγορεύεται η απεργία ως μορφή πάλης 

για την ανατροπή αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών!

Από τη στήλη  "ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ" του Ριζοσπάστη.