Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

"6η... και τελευταία τους"

Ο Χρόνος τρέχει...

"Εκβιάζουν για ακόμα σκληρότερα μέτρα"*

«Ενα "γαϊτανάκι" εκβιασμών σε βάρος του λαού πλέκουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και όλοι όσοι σχετίζονται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία. Ολα τα σφυριά συγχρονισμένα χτυπάνε με στόχο να αποδεχτούν οι άνθρωποι του μόχθου νέα, ακόμα σκληρότερα μέτρα σε βάρος τους.

Στο επίκεντρο του εκβιασμού, βρίσκεται ξανά η καταβολή της έκτης δόσης, όπως και πριν τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Απειλώντας με τη μη εκταμίευσή της, συγκρότησαν σε ενιαίο μπλοκ απέναντι στο λαό τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τώρα με το ίδιο "επιχείρημα" εκβιάζουν, ώστε να περάσει αβρόχοις ποσί η βάρβαρη πολιτική για την υλοποίηση της οποίας συγκροτήθηκε η συγκυβέρνηση.

Προσπαθούν όλοι να καταστήσουν το πρόβλημα της εκταμίευσης της έκτης δόσης πρόβλημα του λαού. Δεν είναι. Το χρέος δεν τον αφορά, δεν το προκάλεσε. Τα ποσά των δόσεων δεν καταλήγουν στις δικές του τσέπες. Τα ξεκοκαλίζει μέχρι τελευταίου ευρώ η πλουτοκρατία. Αυτή και μόνο αγωνιά για την καταβολή ή όχι της δόσης, η δική της αγωνία δεν πρέπει να γίνει αγωνία του λαού. Του λένε ότι διακυβεύεται η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, ταυτίζοντας την έξοδο απ' αυτήν με χάος, χρεοκοπία, φτώχεια. Ομως ο λαός με την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη έχει ήδη χρεοκοπήσει. Τι έχει να χάσει; Τίποτα. Εχει να κερδίσει όλα όσα δικαιούται να απολαύσει, αν δεν υποκύψει στους εκβιασμούς τους, αν ορθώσει ανάστημα, παλεύοντας για τη λαϊκή εξουσία.

Απ' τους φόβους, τις αγωνίες, τις αντιθέσεις και τους κλυδωνισμούς της πλουτοκρατίας, των πολιτικών της εκπροσώπων και της ευρωενωσιακής σφηκοφωλιάς, ο λαός πρέπει να αντλεί δύναμη, αφού επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι άτρωτοι, δεν είναι ανίκητοι. Τη δύναμη αυτή να τη μετουσιώνει καθημερινά σε πάλη για την πραγμάτωση των φόβων του ταξικού του αντιπάλου.

Η απάντησή του στον εκβιασμό που του ασκείται, πρέπει να είναι στεντόρεια, ηχηρή όσο ποτέ πριν και να την υπογράψει με την ενιαία του πάλη. Να πυκνώσει τα μέτωπα πάλης ενάντια στα χαράτσια, για την ασφάλιση, για τις συμβάσεις, για τη βελτίωση της ζωής του γενικότερα. Να αποκρούσει, να δυσκολέψει τα μέτρα, να ανοίξει το δρόμο της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, σε συστράτευση με το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, ο λαός μπορεί να γράψει τον "επίλογο" της εξουσίας τους, τον "πρόλογο" της δικής του»

Την Πέμπτη 1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ,
ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ
και στη συγκέντρωση, στην Ομόνοια, στις 11 π.μ.

*Ριζοσπάστης, 23/11/ 2011, "Ανατροπή"

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΟΛΟΙ στην μάχη.
Να γίνει η ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ,
εφαλτήριο αποφασιστικής κλιμάκωσης της πάλης,
για την ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου.



Την 1η του Δεκέμβρη, οι εργάτες καλούνται μαζί με τους συμμάχους τους - φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες - να μετατρέψουν την πανελλαδική - πανεργατική απεργία, από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, βήμα προς τα μπρος, βήμα για την αποφασιστική σύγκρουση, με στόχο την εργατική - λαϊκή αντεπίθεση ενάντια στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου...

Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ**

για την απεργία της Πέμπτης 1 Δεκέμβρη.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι, νέοι και νέες

Το ΠΑΜΕ σας καλεί όλους και όλες στην Απεργία και στη συγκέντρωση την Πέμπτη 1η Δεκέμβρη στην Ομόνοια, στις 11 π.μ.

ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΟΛΟΙ στον αγώνα, όλοι στη μάχη. Την 1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ κανείς στη δουλειά...

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ & ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ

Ούτε μια ώρα να μην τους χαριστούμε...

...`Η εμείς ή αυτοί. Τα ψέματα τελείωσαν.

...Η απεργία την 1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ της πάλης απέναντι στον πόλεμο που μας έχει κηρύξει η πλουτοκρατία.

ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.

Καμία ανοχή, καμία συναίνεση, καμία καθυστέρηση. Ο λαός μπορεί να απαντήσει αγωνιστικά στο μαύρο μέτωπο, να αποκρούσει τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία...

** Ολη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την απεργία της Πέμπτης 1 Δεκέμβρη ΕΔΩ

"Ο σχηματισμός της αθλιότητας" ΕΔΩ

"Πώς και ποιοι έδωσαν στον Χίτλερ την κυβερνητική εξουσία" ΕΔΩ

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011, ΟΛΟΙ στον αγώνα, ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ


"Θύελλα νέων βάρβαρων μέτρων, που περιλαμβάνουν επιπλέον περικοπές σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές, καθώς και πλήρη απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων», φέρνει η κυβέρνηση με την κατάθεση για ψήφιση στη Βουλή νέου πολυνομοσχεδίου - «σκούπα» στις αρχές Δεκέμβρη.

Το πολυνομοσχέδιο θα κατατεθεί από το υπουργείο Οικονομικών και σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές θα περιλαμβάνει όλες τις αντιλαϊκές «εκκρεμότητες» που σχετίζονται με το τωρινό μνημόνιο, ενώ αποτελούν ταυτόχρονα τις «αναγκαίες ρυθμίσεις» για την προώθηση του επόμενου αντιλαϊκού μνημονίου μακράς διάρκειας, που θα συνοδεύει τη νέα δανειακή σύμβαση.

Στις 12 Δεκέμβρη θα έρθει το κλιμάκιο της τρόικας στην Αθήνα, προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις για το νέο δάνειο και μνημόνιο, όπως αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 26-27 Οκτώβρη, με την ψήφιση των αντιλαϊκών μέτρων να θεωρείται «προαπαιτούμενο». Η κλιμάκωση της αντιδραστικής επέλασης με την επιβολή πρόσθετων σκληρών μέτρων σε βάρος του λαού, αποφασίστηκε χθες (Πέμπτη), στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου.

Μετά τους συντονισμένους εκβιασμούς κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ για την καταβολή της 6ης δόσης και τους θεατρινισμούς της ΝΔ που κατέληξαν στην επιστολή - δέσμευση του Αν. Σαμαρά προς την τρόικα για την εφαρμογή του συνόλου των εξοντωτικών μέτρων, η κυβερνητική συμμαχία των αστικών κομμάτων επιταχύνει τη σφαγή των λαϊκών στρωμάτων. Ο αντιλαϊκός κατάλογος των μέτρων που θα περιληφθούν στο πολυνομοσχέδιο θα συζητηθεί την επόμενη Τετάρτη 30 Νοέμβρη σε συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής (συμμετέχουν όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης) και θα ακολουθήσει συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για την οριστικοποίησή τους...."*

Για ότι έχει γίνει σε βάρος των εργαζομένων μέχρι σήμερα, και για ότι σχεδιάζει σε βάρος των εργαζομένων, το μαύρο μέτωπο από δω και πέρα, η απάντηση είναι μία:

ΟΛΟΙ στον αγώνα, ΟΛΟΙ στη μάχη

Την 1 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011, κανείς στη δουλειά, ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ

Όλοι στο δρόμο των χαλυβουργών της Ελευσίνας.

*"Πολυνομοσχέδιο - «σκούπα» στις αρχές Δεκέμβρη" ΕΔΩ

Τι να κάνουμε; "Οργάνωση της ταξικής πάλης, της λαϊκής συμμαχίας παντού, για ριζικές αλλαγές"


Ψεύτικα και υποκριτικά είναι τα δάκρυα που χύνουν η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) και τα αστικά ΜΜΕ για τους 500.000 ανθρώπους που ζουν σε οικογένειες χωρίς κανένα εισόδημα. Ο σκοπός που αναδεικνύουν η ΤτΕ και τα αστικά ΜΜΕ αυτά τα στοιχεία δεν είναι, βέβαια, για να ασκήσουν πίεση προκειμένου να δοθεί κάποια λύση στο πρόβλημα των ανθρώπων αυτών που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, αλλά για να τρομοκρατήσουν τους «υπόλοιπους» εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα προκειμένου όχι μόνο να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχθούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα αλλά και να είναι και ...ευχαριστημένοι, γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα. Πρέπει, δηλαδή, να είναι ευχαριστημένες όσες οικογένειες έχουν έστω και έναν εργαζόμενο ή οι οικογένειες που έχουν εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, κ.ο.κ.

Διαχρονικά οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους χρησιμοποιούσαν την ανεργία για να κατεβάζουν τους μισθούς και τα μεροκάματα και γενικότερα να εκβιάζουν και να τρομοκρατούν την εργατική τάξη. Στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής κρίσης χρησιμοποιούν τους απόλυτα εξαθλιωμένους για να καταργήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις, να επιβάλουν παντού ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να τσακίσουν κάθε οργανωμένη αντίσταση, να υποτάξουν το λαϊκό - ταξικό κίνημα.

Η Τράπεζα της Ελλάδας, στην έκθεσή της δεν κρύβει ότι το επόμενο διάστημα «τα εισοδήματα θα μειωθούν και οι ομάδες που απολαμβάνουν προστασία και προνόμια θα εκτεθούν στον ανταγωνισμό...».*

...Κόντρα σ' αυτούς, λοιπόν - τη συμμαχία του μαύρου μετώπου, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. που έδειξε τόσο γρήγορα, όπως ήταν αναμενόμενο, το αποκρουστικό της πρόσωπο - η συμμαχία της εργατικής τάξης βάζει στόχο και συγκροτείται στη βάση της ανάγκης ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης: Ανάπτυξης με γνώμονα τις ανάγκες και την προκοπή του λαού, ανάπτυξης που θα είναι αλματώδης με την απελευθέρωση του πλούτου που σήμερα καρπώνονται οι καπιταλιστές.

Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος πρέπει η εργατική τάξη, με τους δικούς της συμμάχους, να κατακτήσει και να οικοδομήσει τη δική της εξουσία. Αυτός, είναι για τους εργάτες, ο σκοπός της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων κι όχι η εναλλαγή του ενός ή του άλλου κόμματος, της μιας ή της άλλης συμμαχίας, αστικών (ή ακόμα και οπορτουνιστικών) κομμάτων στην κυβέρνηση. Και θεμελιακή προϋπόθεση γι' αυτό, για το δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ενίσχυσή του.**

"...Κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας και της ΕΕ. Οργάνωση της ταξικής πάλης, της λαϊκής συμμαχίας παντού για ριζικές αλλαγές, συμπόρευση με το ΚΚΕ και εκλογές τώρα, για να δεχθούν ισχυρό πλήγμα τα κόμματα του μαύρου μετώπου και της ΕΕ"***

ΟΛΟΙ στον αγώνα, όλοι στη μάχη.
Την 1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011, κανείς στη δουλειά, ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ.

* Ριζοσπάστης, "Κατεπειγόντως λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση" ** "Να αλλάξει ο συσχετισμός" (Παρασκευή 25/11/2011).
*** Ανακοίνωση του ΚΚΕ με αφορμή τους εκβιασμούς για την 6η δόση.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Η έκβαση της απεργίας των χαλυβουργών, υπόθεση όλης της εργατικής τάξης



Υπόθεση όλης της εργατικής τάξης*

Αποφασισμένοι να γυρίσουν στη δουλειά «με ψηλά το κεφάλι» δηλώνουν οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», που μπαίνουν στην 26η μέρα των απεργιακών τους κινητοποιήσεων.

Οχι μόνο δεν υποκύπτουν στις εργοδοτικές απειλές, στην τρομοκρατία και τις διασπαστικές της τακτικές, αλλά, αντιθέτως, δυναμώνουν τον αγώνα τους. Γνωρίζουν πως από αυτήν την απεργία κρίνεται η ίδια τους η ζωή, το σήμερα και το αύριο των παιδιών τους. Γνωρίζουν πως αν υποκύψουν στην εργοδοτική πίεση και αποδεχτούν το 5ωρο, την εκ περιτροπής εργασία, τη μείωση μισθών και τις απολύσεις, η εργοδοσία θα γίνει ανελέητη. Θα συντρίψει κάθε εργατικό δικαίωμα.

Ολοι οι εργάτες, μια γροθιά, αγωνίζονται σε ταξική κατεύθυνση για την υπεράσπιση των συλλογικών τους συμβάσεων, το 8ωρο, να ανακληθούν όλες οι απολύσεις.

Η επίθεση όμως της εργοδοσίας στην «Ελληνική Χαλυβουργία»
αφορά και το σύνολο της εργατικής τάξης.


Η κατάργηση του 8ωρου, η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση του εργάσιμου χρόνου με μείωση μισθών, η υπογραφή ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων κάτω από τις κλαδικές, είναι ζητήματα που η εργοδοσία θα τα ξετυλίξει σε κάθε χώρο δουλειάς. Τα μέτρα αυτά αποτελούν ανάγκη της ίδιας της μεγαλοεργοδοσίας, και στόχο έχουν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου, όπως αυτή περιγράφεται στο Μεσοπρόθεσμο και επανέλαβε ο Λ. Παπαδήμος στις προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης.

Η επίθεση στην «Ελληνική Χαλυβουργία» δηλώνει ταυτόχρονα και την ετοιμότητα των επιχειρηματιών να αξιοποιήσουν μέχρι τέλους το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει ψηφιστεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Αλλωστε, καθόλου τυχαία, και η εργοδοσία στο ξενοδοχείο «ΛΗΔΡΑ ΜΑΡΙΟΤ», απ' την πρώτη στιγμή, απαίτησε την υπογραφή ειδικής επιχειρησιακής κάτω απ' την κλαδική σύμβαση.

Τα αιτήματα, λοιπόν, που προβάλλουν οι χαλυβουργοί,
αφορούν όλους τους εργαζόμενους.


Το πρόβλημα των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» είναι πρόβλημα όλης της εργατικής τάξης και για το λόγο αυτό η 26ήμερη απεργία δεν είναι υπόθεση μόνο των χαλυβουργών.

Αυτό το μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης, που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα - με την ηθική και υλική συμπαράσταση να καταφθάνει από κάθε εργοστάσιο, αλλά και από κάθε εργάτη ξεχωριστά - αποκτά, λοιπόν, ένα επιπλέον στοιχείο: Είναι, ταυτόχρονα, κίνημα αλληλεγγύης που υπερασπίζεται τα αιτήματα του αγώνα των χαλυβουργών. Η εργατιά σταδιακά, όλο και περισσότερο, κατανοεί πως αυτός ο αγώνας είναι δικός της αγώνας, διότι τα ίδια τα αιτήματα των χαλυβουργών είναι και δικά της αιτήματα.

Καμιά εργάτρια, κανείς εργάτης, δεν μπορεί να μένει ασυγκίνητος απ' αυτόν το μεγαλειώδη αγώνα. Οι ίδιοι οι απεργοί το έχουν συνειδητοποιήσει και ήδη το λένε στα «πηγαδάκια» έξω απ' την πύλη: Αν νικήσει η εργοδοσία στη «Χαλυβουργία», τότε ανοίγει ένας δρόμος για τη συνολικότερη επίθεση στα εργοστάσια όχι μόνο του Θριασίου, αλλά όλης της Ελλάδας. Αυτό το γνωρίζει και η εργοδοσία και γι' αυτό επιχειρεί με κάθε μέσο, με τρομοκρατία, με απειλές, ακόμη και με απεργοσπασίες, να κάμψει τους απεργούς. Γι' αυτό το λόγο, το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να φουντώσει ακόμη περισσότερο.

Σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε λαϊκή γειτονιά, όλη η εργατιά, σπίτι το σπίτι, να στείλει μήνυμα:

Όλοι για έναν και ένας για όλους!

Ο αριθμός λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση
των απεργών είναι: 200/623301-52 στην Εθνική, IBAN: GR 40 0110 2000 0000 2006 2330 152

*Ριζοσπάστης 23/11/ 2011, Η Αποψή μας "Υπόθεση όλης της εργατικής τάξης"

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

"Οργανωμένη πάλη σε όλα τα μέτωπα"*

Την ίδια ώρα που η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - Καρατζαφέρη, λέει τέτοια χειροπιαστά ψέματα, για παράδειγμα, ότι το δάνειο συνάπτεται για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, (video) υλοποιεί συγχρόνως, την πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική της τελευταίας πεντηκονταετίας.



Όπως αποκάλυψε ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, "δέκα εννέα (19) παιδικοί σταθμοί του Δήμου της Αθήνας δεν έχουν θέρμανση, και στους υπόλοιπους τελειώνουν τα αποθέματα πετρελαίου, ενώ τα βρέφη και τα νήπια οικογενειών από τα Πατήσια, το Βοτανικό, το Παγκράτι, τα Σεπόλια, το Μεταξουργείο αρρωσταίνουν μη μπορώντας να διαβιώσουν σε αυτούς τους χώρους ή οι εργαζόμενοι γονείς τους, τα παίρνουν (από τους παιδικούς σταθμούς) και δεν βγαίνουν στο μεροκάματο, (γιατί υποχρεώνονται από τα πράγματα) να τα φροντίσουν οι ίδιοι στα σπίτια τους.

Την ίδια ώρα που οι ψεύτικοι εκβιασμοί για την 6η δόση κλιμακώνονται με το επιχείρημα ότι «ή την παίρνουμε για να πληρώσουμε τον κόσμο ή δεν έχουμε λεφτά και δεν πληρώνουμε, θα έχουμε στάση πληρωμών...», τα νέα ζευγάρια που παλεύουν για το μεροκάματο, ζουν ήδη έναν εφιάλτη.

Η στάση πληρωμών ήδη έχει ξεκινήσει και επεκτείνεται. Στη θέρμανση στον παιδικό σταθμό και στο σχολείο, αλλά και στο σπίτι, με τα χαράτσια για τα ακίνητα, με τα λεφτά που δεν υπάρχουν για γιατρό και φάρμακα, με τα λεφτά που δεν υπάρχουν για κρέας και φαγητό, με τα νηστικά τα παιδιά στα σχολεία, με το μεροκάματο που όταν βρίσκεται δεν φτάνει ούτε για τα απολύτως απαραίτητα, με τη σύνταξη που δε φτάνει ούτε για τα φάρμακα.

Μια ζωή που δεν αντέχεται, δεν υποφέρεται, μια ζωή που - σε όλα τα μέτωπα - πρέπει να αλλάξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα...

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν μπορούν να τηρούν στάση αναμονής. Δεν μπορούν και δεν έχουν να περιμένουν τίποτα. Δεν θα χορτάσει το παιδί τους, δεν θα παρθούν πίσω τα χαράτσια, δεν θα βρουν δουλειά, δεν θα καταργηθούν τα διόδια, δεν θα αυξηθούν οι συντάξεις, δεν θα εξαφανιστεί η εργοδοτική τρομοκρατία.

Όρος ύπαρξης για το κεφάλαιο - ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού - είναι να παρθούν μέτρα που εξαθλιώνουν την εργατική τάξη. Υπάρχει πόλεμος. Και στον πόλεμο οι εργαζόμενοι απαντούν με πόλεμο. Η οικονομική κρίση δείχνει πόσο σάπιο είναι το σύστημά τους, πόσο ξεπερασμένο, και γι' αυτό πρέπει να ανατραπεί. Για να έχει ψωμί και δουλειά ο λαός. Δεν πρέπει να περνά ούτε μια μέρα χωρίς να υψώνονται αγωνιστικά μέτωπα, με όλες τις μορφές πάλης και με σαφή αιτήματα.

Εδώ και τώρα λύση! Εδώ και τώρα ανακούφιση!

Με συλλογικές συμβάσεις, με κατάργηση των χαρατσιών, με κατάργηση του ΦΠΑ, των διοδίων, των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, με μέτρα προστασίας των ανέργων, με μέτρα προστασίας του παιδιού, του ανήμπορου υπερήλικα, με γεύματα στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο κλπ. Κανένα άλλο αντιλαϊκό μέτρο.

Ο λαός δεν πρέπει να αφήσει τη συγκυβέρνηση να πάρει ανάσα. Ο λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στους εκβιασμούς. Η μάχη σήμερα για ψωμί, δουλειά, μόρφωση, Υγεία, κοινωνικές παροχές είναι, όσο ποτέ άλλοτε, δεμένη με το στόχο ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Αν δεν ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων, αν δεν αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την ΕΕ, δε θα γλιτώσει ο λαός από τα δεσμά και τα μέτρα καταστροφής του".

*Ριζοσπάστης, (18/11/2011 ) "Οργανωμένη πάλη σε όλα τα μέτωπα".

"Στοχευμένα στην καρδιά του προβλήματος". ΕΔΩ

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

"Έδω σωπαίνουν τα πουλιά..."

Μνήμη 17 Νοέμβρη 1973



"18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας"
Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική - Τραγούδι: Μίκης Θεοδωράκης

Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά,
σωπαίνουν κι οι καμπάνες.
Σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός
μαζί με τους νεκρούς του.

Και πα στη πέτρα της σιωπής,
τα νύχια του ακονίζει.
Μονάχος κι αβοήθητος
της λευτεριάς ταμένος.


*«38 χρόνια, απ' το Νοέμβρη του '73, βγάζουμε συμπεράσματα απ' την κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης, τον ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο...
Η ιστορία του αντιδικτατορικού αγώνα δεν είναι μονάχα πηγή έμπνευσης μα και σημαντικών διδαγμάτων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν πράξη κόντρα στη νομιμότητα της αστικής εξουσίας με τη συγκεκριμένη πολιτική μορφή της, τη δικτατορία και τους νόμους της. Ηταν πράξη ανυπακοής και απειθαρχίας στο καθεστώς της...

Σήμερα, το αστικό πολιτικό σύστημα κλυδωνίζεται, ψάχνει τρόπους να ελιχθεί, καθώς δυσκολεύεται να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση. Τα ζόρια τους πρέπει να οξυνθούν ακόμα περισσότερο, με την όξυνση της ταξικής πάλης. Μονάχα το ταξικό εργατικό κίνημα, η λαϊκή συμμαχία για τη λαϊκή εξουσία μπορεί να εμποδίσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, να ανατρέψει τη δικτατορία των μονοπωλίων, να ανοίξει το δρόμο για να νικήσει ο λαός.

Κανένας δισταγμός, καμιά αναμονή απ' την κυβέρνηση της "εθνικής σωτηρίας". Το μαύρο μέτωπο φτιάχτηκε για να σώσει το κεφάλαιο και όχι το λαό...
Κανένας φόβος απ' τα τρομοκρατικά σενάρια, απ' τα αποπροσανατολιστικά διλήμματα "ευρώ ή δραχμή". Στην καπιταλιστική Ελλάδα... Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σώσει το λαό, αν ο ίδιος με την οργανωμένη δύναμή του δεν καταργήσει την ιδιοκτησία των μονοπωλίων....
...Ορος για να συγκροτηθεί αυτή η λαϊκή συμμαχία, για να επιβάλει εξελίξεις προς όφελος του λαού, είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ...
...Ένας είναι ο δρόμος για να νικήσει ο λαός
Η ακούραστη οργάνωση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους σε επαναστατική γραμμή με στόχο και προσανατολισμό την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας».
*Όλη η ανακοίνωση της ΚΝΕ, για την 38η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ΕΔΩ

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

"Το πατριωτικό καθήκον" τους, ο αφανισμός των εργαζομένων.


Ο Samuel Johnson είπε: Ο πατριωτισμός είναι
το τελευταίο καταφύγιο του καθάρματος*

"Ολοένα και πιο έντονες γίνονται οι φωνές από τα αστικά επιτελεία που προεξοφλούν το τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων και το πέρασμα στη «νέα εποχή» των κυβερνήσεων συνεργασίας.

Με αφορμή τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., δεν προσπαθούν μόνο να καλλιεργήσουν προσμονή και αυταπάτες στο λαό, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει δήθεν προς όφελός του, αλλά επιπλέον, επιχειρούν με ανελέητη προπαγάνδα να πείσουν ότι η αναμόρφωση στο πολιτικό σκηνικό, με τις κυβερνήσεις συνεργασίας, συνιστά «πρόοδο» που δρα εξυγιαντικά για το αστικό σύστημα στο όνομα δήθεν της «κάθαρσης» από το διεφθαρμένο σύστημα των μονοκομματικών κυβερνήσεων.

Κρύβουν ότι η συγκυβέρνηση, τώρα και στο μέλλον, αποτελεί επιλογή της αστικής τάξης, με στόχο πιο αποτελεσματικά, να προωθείται η πολιτική που απαντάει στα δικά της συμφέροντα επειδή βρίσκει εμπόδια στην πάλη του λαϊκού κινήματος.

Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο το κεφάλαιο εντός και εκτός Ελλάδας, επέβαλε την κυβέρνηση συνεργασίας, υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο. Ήταν τέτοιο το ζόρι τους να διαχειριστούν τις λαϊκές αντιδράσεις, την οργανωμένη ταξική πάλη και τους μαζικούς εργατικούς αγώνες, που αναπτύσσονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική διαχείρισης της κρίσης, που η πιο επιθετική συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων ήταν μονόδρομος για την πολιτική τους.

Η κρίση είναι βαθιά και οι δυσκολίες στη διαχείρισή της, προς όφελος της πλουτοκρατίας, με δεδομένους και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε διαφορετικές μερίδες της για τη χασούρα, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, κάτω από το βάρος των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και την πίεση που ασκεί ο λαϊκός παράγοντας.

Ωστόσο, είναι δεδομένο, ούτε αυτή η κυβέρνηση, ούτε καμιά από τις επόμενες θα καταφέρει να μειώσει τα ελλείμματα και τα χρέη, ούτε θα μπορέσει να καθηλώσει το εργατικό λαϊκό κίνημα. Οι νομοτέλειες της καπιταλιστικής κρίσης ξεπερνούν τις διαθέσεις και τις προθέσεις των διαχειριστών της, ενώ και η ταξική πάλη δεν μπαίνει στο γύψο με διοικητικές αποφάσεις και τις προσδοκίες όσων θέλουν το λαό στη γωνιά, ενεργό συμμέτοχο ή παθητικό θεατή στη σφαγή του.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη σαπίλα του αστικού συστήματος, το οποίο μέχρι και χτες, υπερτόνιζε τις δήθεν διαφορές ανάμεσα στα κόμματα πυλώνες του, για να δικαιολογεί την ψευτοαντιπολίτευση της ΝΔ, ενώ σήμερα οδηγεί σε συγκυβέρνηση τις αστικές δυνάμεις, επιβεβαιώνοντας την ενιαία στρατηγική τους ενάντια στο λαό και υπέρ του κεφαλαίου.

Η λαϊκή πάλη, τους αναγκάζει να αναζητούν τρόπους να την ενσωματώσουν για να μη ριζοσπαστικοποιηθεί σε βαθμό που θα τους ανατρέψει. Γι' αυτό μιλάνε για συγκυβερνήσεις από τώρα και στο εξής.

Γι' αυτό «σηκώνουν» κόμματα και δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που επαγγέλλονται «προοδευτικές» κυβερνήσεις με την ίδια αστική διαχείριση. Γι' αυτό εμφανίζουν εκ νέου σενάρια για συγκρότηση πόλων, όπως αυτός της κεντροαριστεράς, για τον οποίο μίλησε ξανά τις προάλλες ο Χ. Καστανίδης. Παίζουν παιχνίδια στην πλάτη του λαού γιατί θέλουν να τον εγκλωβίσουν στη διαχείριση..."**

Είναι ολοφάνερο ότι τη μόνη αντιπολίτευση που μπορούν και ξέρουν να κάνουν οι ηγεσίες των κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου, είναι απέναντι στο λαό και τα συμφέροντά του. Οι μάσκες έπεσαν και τίποτα πια δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό πρόσωπο της βάρβαρης πολιτικής που υπερασπίζονται. Κάθε μέρα συμμετοχής στη συγκυβέρνηση θα το δείχνει πιο καθαρά, όσο κουρνιαχτό και αν σηκώνουν, όση στάχτη και αν ρίχνουν στα μάτια σ' εκείνους - τους εργαζόμενους, τους λαϊκούς ανθρώπους - που ακόμα τους ακολουθούν.

Τα λαϊκά στρώματα που ακολούθησαν μέχρι τώρα τα κόμματα της συγκυβέρνησης είναι ώρα να τα εγκαταλείψουν οριστικά. Να γίνει η αγανάκτηση οργανωμένη ταξική πάλη. Να μη μείνει λαϊκός άνθρωπος έξω από το σωματείο του, τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις του λαϊκού κινήματος. Γιαυτό η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι προϋπόθεση, για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία, για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.

* Από την ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ "Σταυροί στο Μέτωπο"
**Από Ριζοσπάστη: Η άποψή μας "Σενάρια σε βάρος του λαού"

Παρίσι 17 Νοέμβρη: Μαζί με τον ελληνικό λαό
ΕΔΩ

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

"Οι εργαζόμενοι σήμερα στη Χαλυβουργία, δίνουν τη μάχη για ολόκληρη την εργατική τάξη"

Για 3η βδομάδα συνεχίζουν τον αγώνας τους οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας!

Για τρίτη βδομάδα συνεχίζουν τον αγώνας τους οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θέλει να τους επιβάλλει η εργοδοσία, αγωνιζόμενοι παράλληλα να ανακληθούν οι 34 απολύσεις στις οποίες έχει προχωρήσει η επιχείρηση.

Οι εργάτες δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι η εργοδοσία να αναγκαστεί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους.

Στο βίντεο που παραθέτουμε –από την τηλεόραση του «902» αφού κανένα αστικό ΜΜΕ δεν έχει την παραμικρή αναφορά- παρακολουθούμε τους συνδικαλιστές της Ελ. Χαλυβουργίας, να δηλώνουν ότι οι εκβιασμοί που προχωράει η εργοδοσία δεν θα περάσουν ενώ είναι σημαντικό το κύμα συμπαράστασης που έχει δημιουργηθεί σ’ αυτούς τους απεργούς.

"Οι εργαζόμενοι σήμερα στη Χαλυβουργία δίνουν τη μάχη για ολόκληρη την εργατική τάξη" "Φοβισμένος εργάτης, ηττημένος εργάτης". Η απάντηση στην επίθεση των εκμεταλλευτών, στο μαύρο μέτωπο, που εκφράζεται από την κυβέρνηση του τραπεζίτη, είναι: "ο οργανωμένος αγώνας που στο επίκεντρό του έχει τα συμφέροντα των εργαζομένων, της εργατικής τάξης"
Δείτε το βίντεο.

Όλοι στο πλευρό των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας!





Από "Το Ιστολόγιο της Επιτροπής Παιδείας Ζακύνθου".

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

"Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι"





"Το μεγάλο μας τσίρκο"

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Νίκος Ξυλούρης-Τζένη Καρέζη

Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,
σαράντα με το λάδι και το ξύδι
κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.