Α. Σαμαράς: Κατηγορεί το λαό και προαναγγέλλει
κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον του *
Από το 902.gr
κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον του *
Αφού
ενοχοποιεί το λαό για την καπιταλιστική κρίση και τα χρέη που σώρευσε η
πλουτοκρατία, νομιμοποιώντας έτσι την πολιτική που τον γονάτισε, ο Αντώνης Σαμαράς
με απαράμιλλο κυνισμό παρουσιάζει σαν μείζον φιλολαϊκό μέτρο τη
δυνατότητα ...ρύθμισης χρεών προς την εφορία που πνίγουν τις λαϊκές
οικογένειες!
Σε συνέντευξή του στη «Real News», επιχαίρει για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, ισχυριζόμενος ότι απ' αυτή θα ωφεληθεί και ο λαός, όταν προϋπόθεση για την επίτευξή της είναι η ενίσχυση της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής, κάτι που σαφέστατα προκύπτει απ' τη συνέντευξή του.
«Μόνη περίπτωση να χρειαζόμασταν νέο μνημόνιο θα ήταν αν επαναλαμβάναμε παλιές κακές συνήθειες, εκτοξεύοντας τα ελλείμματα... Μιλάω ακριβώς γι' αυτό που προαναγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ... λαϊκίστικες υποσχέσεις που οδηγούν μαθηματικά πίσω σε νέο μνημόνιο» υποστηρίζει, κάνοντας καθαρό ότι οι ανάγκες ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας δεν σηκώνουν ούτε τα ψίχουλα που τάζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό που υποφέρει.
Ενώ ως προαναγγελία κλιμάκωσης της επιδρομής στο λαό πρέπει να εκληφθεί η εκτίμησή του ότι «η Ελλάδα του χρόνου ...πιστεύω ότι θα μπορεί να μηδενίσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα».
Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η κυβέρνηση μοιράζεται με την αξιωματική αντιπολίτευση το ίδιο πλαίσιο, όπως αυτό ορίζεται απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και τη στρατηγική της ΕΕ, «κατσαδιάζει» τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η ανταγωνιστικότητα δεν αντέχει υψηλότερους μισθούς.
Αθωώνοντας πλήρως τους καπιταλιστές για την κρίση και το αστικό κράτος που τους μπούκωνε με χρήμα, χρεώνει στο λαό και την κρίση και τα χρέη, ενώ επιχειρεί με έναν άθλιο τρόπο να φέρει σε αντιπαράθεση τους άνεργους με όσους διεκδικούν καλύτερο μεροκάματο και να τους παραμυθιάσει όλους με την ψευδαίσθηση ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας θα τους ωφελήσει.
Λέει ο Α. Σαμαράς: «Γιατί 751 και όχι 1.000; ....Αντέχει η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας υψηλότερο βασικό μισθό; 'Η αυτό θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ανεργία; Το πρόβλημα δεν είναι να ανέβει ο βασικός - δηλαδή ο εισαγωγικός μισθός. Το πρόβλημα είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, δηλαδή να υπάρξουν επενδύσεις, να υπάρξει ανάπτυξη, να μπορέσουν οι άνεργοι να βρουν δουλειά και οι εργαζόμενοι να παίρνουν σιγά σιγά αυξήσεις...
Όταν είχαμε 751 βασικό μισθό, η Ελλάδα ζούσε σε χρόνια απο-επένδυση και δεν παρήγε ούτε καρφίτσες! Κι όταν με τόσο χαμηλή παραγωγικότητα, όπως είχαμε τότε, διατηρούσαμε παρόλα αυτά τέτοιες αποδοχές, η Ελλάδα δανειζόταν για να βγάλει τη χρονιά της.
Ξέρετε κανέναν που να δανείζει πια μια χώρα που δεν μπορεί να βγάλει τα έξοδά της; Οι αμοιβές στην Ελλάδα θα ανέβουν, αλλά θα ανέβουν μαζί με την ανάπτυξη και για να πάνε ακόμα ψηλότερα, όχι για να μας φέρουν σε παρόμοια κρίση και να ξαναγυρίσουμε στα ίδια»!
Προκαλώντας τους εργαζόμενους που δέχονται ανελέητη φοροκαταιγίδα, ισχυρίζεται ότι οι φόροι ...μειώνονται και ότι ο λαός θα ανακουφιστεί αφού θα του δοθεί η δυνατότητα να ρυθμίσει τις οφειλές του στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Ακόμα, προσπερνώντας την προκλητική φοροασυλία του μεγάλου κεφαλαίου, κομπάζει ότι «η εκτεταμένη φοροδιαφυγή έπρεπε να χτυπηθεί μεθοδικά και συστηματικά και για πρώτη φορά χτυπιέται και με αποτελέσματα».
Ερωτηθείς για το χρέος ο πρωθυπουργός εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «η Ελλάδα θα πάρει πιστοποίηση για τη βιωσιμότητα του χρέους ...κερδίζει την αξιοπιστία της. Πολύ σύντομα αυτό θα αναγνωριστεί και με τον πιο επίσημο τρόπο». «Πράγμα που» -προσθέτει, επιβεβαιώνοντας για ποιον διεκδικούν τη διευθέτηση του χρέους- «θα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για να επιταχυνθούν οι επενδύσεις... δηλαδή για να δοθεί ώθηση στην ανάκαμψη ίσα ίσα τη στιγμή που ξεκινάει».
Απορρίπτει τις πρόωρες εκλογές, ισχυριζόμενος ότι η προσωρινή ανακοπή της επίθεσης στο λαό θα ακυρώσει την «αίσθηση σταθεροποίησης της Ελλάδα» και πως «η αβεβαιότητα και η αστάθεια που θα ακολουθήσουν θα αποτελειώσουν την ολική καταστροφή».
Μάλιστα καταφεύγει και στην κινδυνολογία υποστηρίζοντας ότι η χώρα έχει ανάγκη την «πολιτική ομαλότητα» και διερωτώμενος «όταν γύρω από την Ελλάδα φλέγεται το σύμπαν και στην Ουκρανία και στη Συρία και στο Ιράκ και στη Λιβύη, πόσοι θα βρεθούν να διακινδυνεύσουν την αποσταθεροποίηση της χώρας την ώρα που βγαίνει απ' την κρίση»...
Σε ό,τι αφορά στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος και τις διεργασίες στο χώρο της κεντροδεξιάς, μιλά για πρωτοβουλία «ανασυγκρότησης της παράταξης με ηγετικό ρόλο ώστε να οδηγήσει στη Νέα Ελλάδα», με πρόσωπα που «βρέθηκαν κάποια στιγμή εκτός ή που δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν μαζί μας. Και τώρα νιώθουν κοντά μας...».
Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο «μεγάλου συνασπισμού» ο Α. Σαμαράς δεν το αποκλείει, εντούτοις επικαλούμενος την πολυγλωσσία που ορισμένες φορές παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει «μάλλον το μεγάλο μας τσίρκο θα θύμιζε»...
Στο πλαίσιο της αποπροσανατολιστικής για το λαό ψευτοαντιπαράθεσης με την Κουμουνδούρου, ο Α. Σαμαράς της χρεώνει θέσεις που δεν έχει όπως «εμμονή με το ΝΑΤΟ» ή «αποστροφή προς τη σημερινή Ευρώπη», για να χλευάσει σαν «ξεφτισμένα» τα «σύμβολα μιας αριστεράς που χρεοκόπησε», ξορκίζοντας το φόβο που προκαλούν διαχρονικά στην αστική τάξη και στο πολιτικό της προσωπικό.
Σε συνέντευξή του στη «Real News», επιχαίρει για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, ισχυριζόμενος ότι απ' αυτή θα ωφεληθεί και ο λαός, όταν προϋπόθεση για την επίτευξή της είναι η ενίσχυση της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής, κάτι που σαφέστατα προκύπτει απ' τη συνέντευξή του.
«Μόνη περίπτωση να χρειαζόμασταν νέο μνημόνιο θα ήταν αν επαναλαμβάναμε παλιές κακές συνήθειες, εκτοξεύοντας τα ελλείμματα... Μιλάω ακριβώς γι' αυτό που προαναγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ... λαϊκίστικες υποσχέσεις που οδηγούν μαθηματικά πίσω σε νέο μνημόνιο» υποστηρίζει, κάνοντας καθαρό ότι οι ανάγκες ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας δεν σηκώνουν ούτε τα ψίχουλα που τάζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό που υποφέρει.
Ενώ ως προαναγγελία κλιμάκωσης της επιδρομής στο λαό πρέπει να εκληφθεί η εκτίμησή του ότι «η Ελλάδα του χρόνου ...πιστεύω ότι θα μπορεί να μηδενίσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα».
Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η κυβέρνηση μοιράζεται με την αξιωματική αντιπολίτευση το ίδιο πλαίσιο, όπως αυτό ορίζεται απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και τη στρατηγική της ΕΕ, «κατσαδιάζει» τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η ανταγωνιστικότητα δεν αντέχει υψηλότερους μισθούς.
Αθωώνοντας πλήρως τους καπιταλιστές για την κρίση και το αστικό κράτος που τους μπούκωνε με χρήμα, χρεώνει στο λαό και την κρίση και τα χρέη, ενώ επιχειρεί με έναν άθλιο τρόπο να φέρει σε αντιπαράθεση τους άνεργους με όσους διεκδικούν καλύτερο μεροκάματο και να τους παραμυθιάσει όλους με την ψευδαίσθηση ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας θα τους ωφελήσει.
Λέει ο Α. Σαμαράς: «Γιατί 751 και όχι 1.000; ....Αντέχει η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας υψηλότερο βασικό μισθό; 'Η αυτό θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ανεργία; Το πρόβλημα δεν είναι να ανέβει ο βασικός - δηλαδή ο εισαγωγικός μισθός. Το πρόβλημα είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, δηλαδή να υπάρξουν επενδύσεις, να υπάρξει ανάπτυξη, να μπορέσουν οι άνεργοι να βρουν δουλειά και οι εργαζόμενοι να παίρνουν σιγά σιγά αυξήσεις...
Όταν είχαμε 751 βασικό μισθό, η Ελλάδα ζούσε σε χρόνια απο-επένδυση και δεν παρήγε ούτε καρφίτσες! Κι όταν με τόσο χαμηλή παραγωγικότητα, όπως είχαμε τότε, διατηρούσαμε παρόλα αυτά τέτοιες αποδοχές, η Ελλάδα δανειζόταν για να βγάλει τη χρονιά της.
Ξέρετε κανέναν που να δανείζει πια μια χώρα που δεν μπορεί να βγάλει τα έξοδά της; Οι αμοιβές στην Ελλάδα θα ανέβουν, αλλά θα ανέβουν μαζί με την ανάπτυξη και για να πάνε ακόμα ψηλότερα, όχι για να μας φέρουν σε παρόμοια κρίση και να ξαναγυρίσουμε στα ίδια»!
Προκαλώντας τους εργαζόμενους που δέχονται ανελέητη φοροκαταιγίδα, ισχυρίζεται ότι οι φόροι ...μειώνονται και ότι ο λαός θα ανακουφιστεί αφού θα του δοθεί η δυνατότητα να ρυθμίσει τις οφειλές του στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Ακόμα, προσπερνώντας την προκλητική φοροασυλία του μεγάλου κεφαλαίου, κομπάζει ότι «η εκτεταμένη φοροδιαφυγή έπρεπε να χτυπηθεί μεθοδικά και συστηματικά και για πρώτη φορά χτυπιέται και με αποτελέσματα».
Ερωτηθείς για το χρέος ο πρωθυπουργός εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «η Ελλάδα θα πάρει πιστοποίηση για τη βιωσιμότητα του χρέους ...κερδίζει την αξιοπιστία της. Πολύ σύντομα αυτό θα αναγνωριστεί και με τον πιο επίσημο τρόπο». «Πράγμα που» -προσθέτει, επιβεβαιώνοντας για ποιον διεκδικούν τη διευθέτηση του χρέους- «θα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για να επιταχυνθούν οι επενδύσεις... δηλαδή για να δοθεί ώθηση στην ανάκαμψη ίσα ίσα τη στιγμή που ξεκινάει».
Απορρίπτει τις πρόωρες εκλογές, ισχυριζόμενος ότι η προσωρινή ανακοπή της επίθεσης στο λαό θα ακυρώσει την «αίσθηση σταθεροποίησης της Ελλάδα» και πως «η αβεβαιότητα και η αστάθεια που θα ακολουθήσουν θα αποτελειώσουν την ολική καταστροφή».
Μάλιστα καταφεύγει και στην κινδυνολογία υποστηρίζοντας ότι η χώρα έχει ανάγκη την «πολιτική ομαλότητα» και διερωτώμενος «όταν γύρω από την Ελλάδα φλέγεται το σύμπαν και στην Ουκρανία και στη Συρία και στο Ιράκ και στη Λιβύη, πόσοι θα βρεθούν να διακινδυνεύσουν την αποσταθεροποίηση της χώρας την ώρα που βγαίνει απ' την κρίση»...
Σε ό,τι αφορά στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος και τις διεργασίες στο χώρο της κεντροδεξιάς, μιλά για πρωτοβουλία «ανασυγκρότησης της παράταξης με ηγετικό ρόλο ώστε να οδηγήσει στη Νέα Ελλάδα», με πρόσωπα που «βρέθηκαν κάποια στιγμή εκτός ή που δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν μαζί μας. Και τώρα νιώθουν κοντά μας...».
Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο «μεγάλου συνασπισμού» ο Α. Σαμαράς δεν το αποκλείει, εντούτοις επικαλούμενος την πολυγλωσσία που ορισμένες φορές παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει «μάλλον το μεγάλο μας τσίρκο θα θύμιζε»...
Στο πλαίσιο της αποπροσανατολιστικής για το λαό ψευτοαντιπαράθεσης με την Κουμουνδούρου, ο Α. Σαμαράς της χρεώνει θέσεις που δεν έχει όπως «εμμονή με το ΝΑΤΟ» ή «αποστροφή προς τη σημερινή Ευρώπη», για να χλευάσει σαν «ξεφτισμένα» τα «σύμβολα μιας αριστεράς που χρεοκόπησε», ξορκίζοντας το φόβο που προκαλούν διαχρονικά στην αστική τάξη και στο πολιτικό της προσωπικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου