Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

«Όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών»

«Όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών»
ΔΙΑΔΗΛΩΣΕ ΧΘΕΣ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

«...στο προσκήνιο έρχεται το ουσιαστικό ζήτημα και αυτό είναι
ο ιμπεριαλισμός - καπιταλισμός,γιατί αυτός φέρνει μαζί του τον
πόλεμο, όπως η χελώνα φέρνει το καβούκι της».

Το εξελισσόμενο ματοκύλισμα στη Λιβύη αποδεικνύει, για μια ακόμα φορά, πως οι ιμπεριαλιστές είναι αδίστακτοι και πως όσο βαθαίνει η κρίση του συστήματός τους τόσο πιο επικίνδυνοι θα γίνονται. Το μαρτυρούν όλες οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή από τα Βαλκάνια ως τον Καύκασο κι από τη βόρεια Αφρική ως τη Μέση Ανατολή. Αυτό που χαρακτηρίζει αυτήν την περίοδο τις εξελίξεις είναι η ένταση των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων, καθώς διεκδικούν ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί σε βάρος των λαών της περιοχής τον ενεργειακό πλούτο, όπως και τον έλεγχο των περασμάτων πρώτων υλών.
Σ' αυτόν τον πόλεμο έχουν ριχτεί ισχυρότατα μονοπώλια, ιμπεριαλιστικές ενώσεις και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που μπλέκονται όλοι μαζί σ' ένα «κουβάρι» αντιθέσεων και διαπάλης. Τα προσχήματα πολλά και η διαπάλη τους συχνά ξεφεύγει από τα λεγόμενα ειρηνικά μέσα, καταφεύγει στην ανοιχτή στρατιωτική βία. Στην πρώτη γραμμή αυτής της διαπάλης βρίσκεται και η Ελλάδα, που, με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, στηρίζει όχι μόνο πολιτικά - ηθικά, αλλά και στρατιωτικά τις εξελισσόμενες επεμβάσεις. Προβάλλει, μάλιστα, σαν προσόν της το γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει τρεις βάσεις έτοιμες για άμεση στρατιωτική δράση (τη Σούδα, τον Αραξο και το Ακτιο).
Ο πόλεμος δεν ξέσπασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ που εμφανίζονται να πρωταγωνιστούν έχουν έτοιμες από καιρό τις δυνάμεις ταχείας επέμβασης για επεμβάσεις σε όλη την υδρόγειο, ξεχωριστά ή σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Τα προσχήματα γνωστά: Για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», την «πρόληψη των συγκρούσεων και τη διατήρηση της ειρήνης», τις «ανθρωπιστικές αποστολές», την «ενεργειακή ασφάλεια» ως και τις «κλιματικές αλλαγές». Σ' αυτό το πλαίσιο, το μακέλεμα στη Λιβύη δεν είναι ένας ακόμη πόλεμος κάπου στον κόσμο. Είναι η άμεση επαναβεβαίωση ότι ο ιμπεριαλισμός γίνεται συνεχώς και πιο επικίνδυνος για τους λαούς της Μέσης Ανατολής, για τους λαούς σε όλο τον κόσμο. Γιατί οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι μεταβολές στην οικονομική, και συνεπώς πολιτική και στρατιωτική, ισχύ των καπιταλιστικών κρατών, οδηγούν στον ανταγωνισμό για το ξαναμοίρασμα των αγορών.
Μ' αυτά τα δεδομένα χρειάζεται να εστιαστεί η προσοχή σ' αυτό που και χτες τόνισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, ότι με αφορμή και αυτόν τον πόλεμο «στο προσκήνιο έρχεται το ουσιαστικό ζήτημα και αυτό είναι ο ιμπεριαλισμός - καπιταλισμός, γιατί αυτός φέρνει μαζί του τον πόλεμο όπως η χελώνα φέρνει το καβούκι της». Η καπιταλιστική κρίση είναι βέβαιο πως θα πολλαπλασιάσει τις εστίες πολέμου. Και καθώς σ' αυτόν τον πόλεμο η ελληνική αστική τάξη παίρνει μέρος με όλα τα πανιά ανοιχτά διεκδικώντας μερίδιο στη λεία, γίνεται ακόμα πιο καθαρό πως η απεμπλοκή από το άρμα του πολέμου, συνολικά από τα σχέδια του ιμπεριαλισμού, προϋποθέτει άλλο δρόμο για τη χώρα. Αυτό οδηγεί αναγκαστικά και τη λαϊκή πάλη ενάντια στον πόλεμο σε πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, σε πάλη ενάντια στην τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και την ίδια την εξουσία που συμμετέχει στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σε πάλη για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία για να σταματήσει ο λαός μας να είναι θύτης και θύμα.

Από τον "Ρ" Θανάσης Λεκάτης - ΕΠΩΝΥΜΩΣ "Είναι επικίνδυνοι, πρέπει να ανατραπούν"

Η ομιλία του Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ*

«Τα ΜΜΕ της αυτοκρατορίας προετοίμασαν το έδαφος για δράση. Δεν θα υπάρξει τίποτα περίεργο σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη». Φιντέλ Κάστρο.

Το περιεχόμενο της ομιλίας του Μουαμάρ Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, εξηγεί και το μένος των Αμερικανών και Ευρωπαίων εναντίον του, παρ’ όλο που, τα τελευταία χρόνια, για να βγάλει τη χώρα από την απομόνωσή της, ο πρόεδρος της Λιβύης έκανε πολλά ανοίγματα τα οποία η Δύση αξιοποίησε πρόθυμα προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερη πρόσβαση στα λιβυκά πετρέλαια.

Τώρα, με πρόσχημα τον εκδημοκρατισμό, η Δύση προσπαθεί να απαλλαγεί από ένα κοσμικό καθεστώς που διατήρησε παρ’ όλους τους πολυετείς αποκλεισμούς και βομβαρδισμούς (επί Ρήγκαν) την ανεξαρτησία του, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει την ετοιμότητά της για να προλάβει και να αποτρέψει την ανατροπή του πιο αντιδημοκρατικού και αυταρχικού σε όλη την περιοχή καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας.
Η ομιλία αυτή του Καντάφι (αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύουμε πιο κάτω) ως πολύ αντιδυτική θάφτηκε από τα διεθνή ΜΜΕ...

*
Όλη η ομιλία του Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ΕΔΩ Από Στέλιος Ελληνιάδης

"Να σταματίσει τώρα η ιμπεριαλιστική επίθεση"

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΑΜΑΧΟΥΣ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΜΙΑ ΧΩΡΑ
ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Άρχισε η ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Λιβύης.

"Δεν μπορεί να είναι ελεύθερος ένας λαός που καταπιέζει άλλους λαούς" (Φ. Ένγκελς)

Συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό τυχοδιωκτισμό στη Λιβύη**
Την εμπλοκή της Ελλάδας με στρατιωτικά μέσα
στη σχεδιαζόμενη πολεμική
επιδρομή εναντίον
της Λιβύης αποφάσισε χτες η κυβέρνηση...


Καντάφι: «Θα το μετανιώσουν, αν επέμβουν»*

Ο Λίβυος συνταγματάρχης μίλησε με σκληρά λόγια και για την απόφαση του ΟΗΕ, χαρακτηρίζοντάς την αποτέλεσμα μιας ωμής αποικιοκρατικής προσέγγισης

Δεν έχουν δικαίωμα να επέμβουν στην Λιβύη οι διεθνείς δυνάμεις και θα μετανιώσουν εάν αναμιχθούν στις εσωτερικές της υποθέσεις, διεμήνυσε ο Λίβυος ηγέτης Μουάμαρ Καντάφι στους ηγέτες της Δύσης σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της λιβυκής κυβέρνησης Μούσα Ιμπραχίμ.

Σύμφωνα με τον Καντάφι, οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση της Δύσης κατά της Λιβύης θα είναι πραγματική επίθεση.

«Είναι άδικο, αυτή είναι καθαρή επίθεση» αναφέρει ο Καντάφι σε επιστολή του προς τη Γαλλία, τη Βρετανία και τον ΟΗΕ.

Σύμφωνα με τον έκπρόσωπο της λιβυκής κυβέρνησης, ο Καντάφι σε χωριστή επιστολή του προς τις ΗΠΑ τονίζει ότι «ο ίδιος και ο λαός του είναι έτοιμοι να πεθάνουν για να υπερασπιστούν τη χώρα τους».

Επίσης, μίλησε με σκληρά λόγια για την απόφαση του ΟΗΕ, χαρακτηρίζοντάς την αποτέλεσμα μιας ωμής αποικιοκρατικής προσέγγισης.

Ο Καντάφι έκανε τις δηλώσεις αυτές αφού δόθηκε η επίσημη απάντηση της Λιβύης στην απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Μούσα Κούσα, αλλά χωρίς να διευκρινίζει πού τις έκανε και οι οποίες μεταδόθηκαν από το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα.

«Πρόκειται για ωμή αποικιοκρατία. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Αυτό θα έχει σοβαρές συνέπειες για την Μεσόγειο και για την Ευρώπη», είπε ο Καντάφι.

«Πρέπει να υπάρχει ασφαλής αεροπλοΐα και ναυσιπλοΐα ό,τι κι αν συμβαίνει. Εν έτει 2011 έρχονται να μας αποικίσουν, να μας σφαγιάσουν, να επιβάλλουν την μια απαγόρευση πτήσεων μετά την άλλη και να πραγματοποιήσουν την μια στρατιωτική επίθεση μετά την άλλη. Τι είναι αυτός ο ρατσισμός; Τι είναι αυτό το μίσος;», πρόσθεσε.

*Από το ΕΘΝΟΣ on line 19/3


ΚΚΕ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ, αύριο Κυριακή 20 Μαρτίου
στις 6 το απόγευμα την πλατεία Συντάγματος ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ


Οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αττική καλούν αύριο Κυριακή 20 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα σε συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος και πορεία στα γραφεία της ΕΕ και την πρεσβεία των ΗΠΑ.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ ΠΛΟΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΒΥΗ

ΑΘΗΝΑ 19/3/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΛΥΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΦΥΛΑΝΕ

Από το ΕΘΝΟΣ on line Άρχισε η επιχείρηση στη Λιβύη

*Από το ΕΘΝΟΣ on line 19/3

**"Ριζοσπάστης", όλο το άρθρο ΕΔΩ

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

"Το χρέος το γέννησε το κεφάλαιο..."

Το "Σύμφωνο του Ευρώ" και η...πράσινη ανάπτυξη

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ


Η Αλέκα Παπαρήγα, στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή υπογράμμισε τα εξής:

«Η κυβέρνηση, διά στόματος πρωθυπουργού, λέει ψέματα, όσον αφορά το αν θα παρθούν μέτρα από εδώ και μπρος. Θα παρθούν καινούργια και πιο βάρβαρα και αυτά αναγράφονται επισήμως στα κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Λέει τη μισή αλήθεια ότι η διαπραγμάτευση στα πλαίσια της τελευταίας Συνόδου ήταν πάρα πολύ σκληρή, σύνθετη και δύσκολη.

Δεν ήταν καθόλου δύσκολη η διαπραγμάτευση, όσο τα μέτρα που θα πάρετε σε βάρος του λαού...

Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από το χρέος

...Επομένως, τι μας μιλάτε τώρα για έσοδα, έξοδα και για φοροδιαφυγή κ.λπ.; Φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή είναι «νύχι - κρέας». Το κυριότερο, πέρα από τα προνόμια που δίνετε, είναι οι φοροαπαλλαγές, επειδή γίνεται πολλή συζήτηση για το χρέος.

Απ' αυτήν την άποψη, εμείς το χρέος δεν το διαχωρίζουμε σε χρέος που αναγνωρίζουμε και σε χρέος που δεν αναγνωρίζουμε. Θα κάνουμε τώρα ιεροεξεταστικές επιτροπές στη Βουλή; Τι να εξετάσουμε; Για εμάς όλο το χρέος το γέννησε το κεφάλαιο, το γέννησε ο ανταγωνισμός, το γέννησαν οι αντιπαραγωγικές δαπάνες, το γέννησαν τα επιθετικά εξοπλιστικά προγράμματα, το γέννησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το γέννησαν οι φοροαπαλλαγές κ.λπ.

Για εμάς είναι όλο παράνομο και ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και πρέπει να διαγράψει την ευθύνη του να συμβάλει στο χρέος τουλάχιστον στη συνείδησή του. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε ένα ευρώ από αυτό που λέγεται χρέος. Ομως, η πάλη κατά του χρέους είναι δεμένη για εμάς με την πάλη κατά του κεφαλαίου».

Περισσότερα ΕΔΩ

Μήνυμα Παπαρήγα σε Γιώργο για Λιβύη


Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

"Χρήμα: Η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους"

"Έξω φτώχεια, μιλάει ο παράς,
και είμαι φίνος - φίνος και παλληκαράς"


Ο ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ: Ένα λαϊκό τραγούδι του Απ. Καλδάρα
στο οποίο συμπυκνώνεται λες, όλη η περί του χρήματος

φιλοσοφία, έγινε η αφορμή αυτής της ανάρτησης.



Ο κουμπαράς

Στίχοι: Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου

Κάντε τόπο να περάσω,
πριν τα κάνω όλα γυαλί,
εγώ κανένα πια δε λογαριάζω,
έχω πιάσει - έχω πιάσει την καλή.

Έξω φτώχεια, μιλάει ο παράς,
και είμαι φίνος - φίνος και παλληκαράς

.......

Ο φετιχισμός του εμπορεύματος και του χρήματος

Το εμπόρευμα

Η αποξενωμένη εργασία, που χωρίζει τον άνθρωπο από τον καρπό της δραστηριότητάς του, μεταβάλλει τις πραγματικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων σε σχέσεις ανάμεσα σε πράγματα (αντικείμενα). Με τη διαδικασία αυτή της αντικειμενοποίησης, όπου το ανθρώπινο στοιχείο (εργασία) μετατρέπεται σε υλικό αντικείμενο, ξένο προς τον άνθρωπο, δηλαδή σε εμπόρευμα, όλες οι σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους καταντούν λειτουργία του χρήματος. Στο σύγχρονο κόσμο η παραγωγή εμπορευμάτων εμφανίζεται ως τελικός σκοπός του ανθρώπου και ο πλούτος, το χρήμα, ως τελικός σκοπός της παραγωγής. Έτσι το εμπόρευμα και το χρήμα, επιβεβαιώνονται από τον άνθρωπο, ως αυθύπαρκτες δυνάμεις και αξίες. Το εμπόρευμα εξουσιάζει τον άνθρωπο και όλες οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων εμφανίζονται με τη μορφή σχέσεων ανάμεσα σε εμπορεύματα, ανάμεσα σε πράγματα, δηλαδή με τη μορφή δυνάμεων όχι ανθρώπινων, αλλά φυσικών και υπερφυσικών δυνάμεων τυφλής αναγκαιότητας.

Ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο» ονομάζει αυτό το φαινόμενο φετιχισμό του εμπορεύματος:

Ο Μαρξ προσδιόρισε το εμπόρευμα ως μια αντιφατική ενότητα αξίας χρήσης και (ανταλλακτικής) αξίας. Αυτή η διπλή φύση του εμπορεύματος είναι απόρροια της διπλής φύσης της ίδιας της εργασίας. Δηλαδή, από τη μια είναι συγκεκριμένη εργασία και πηγή της αξίας χρήσης των εμπορευμάτων και από την άλλη είναι αφηρημένη εργασία και η πηγή της αξίας των εμπορευμάτων.

ΧΡΗΜΑ: το φετίχ του φετιχισμού των εμπορευμάτων.


Χρήμα: «Η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους»*

"...Το χ ρ ή μ α, στο βαθμό που κατέχει την ι δ ι ό τ η τ α να μπορεί να αγοράζει κάθε τι και να ιδιοποιεί όλα τα α ν τ ε ι κ ε ί μ ε ν α, είναι α ν τ ι κ ε ί μ ε ν ο με την μεγαλύτερη αξία. Η καθολικότητα αυτής της ιδιότητας, είναι η βάση της παντοδυναμίας του χρήματος…"

Το χρήμα, λοιπόν, ως το «γενικό ισοδύναμο όλων των εμπορευμάτων», γίνεται το φετίχ του φετιχισμού των εμπορευμάτων. Ο Καρλ Μαρξ στα «Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα», ερμηνεύοντας αποσπάσματα έργων του Σαίξπηρ και του Γκαίτε (Τίμων ο Αθηναίος και Φάουστ), δείχνει με έξοχο και παραστατικό τρόπο, το πώς μέσω του χρήματος, η κοινωνική δύναμη αντιστρέφεται σε ατομική δύναμη των κατόχων του χρήματος. Πώς το χρήμα μεταστρέφει κάθε μια από τις ουσιαστικές δυνάμεις του ανθρώπου στα αντίθετά τους. "...Αυτό που υπάρχει για μένα μέσα από τον σύνδεσμο του χ ρ ή μ α τ ο ς, αυτό που μπορεί να πληρώσει το χρήμα, αυτό ακριβώς είμαι εγώ, ο κάτοχος του χρήματος. Οι ιδιότητες του χρήματος είναι δικές μου, εμένα του κατόχου, ιδιότητες και ουσιαστικές δυνάμεις. Έτσι αυτό που ε ί μ α ι και αυτό που μ π ο ρ ε ί ν α κ ά ν ω, σε καμιά περίπτωση δεν καθορίζεται από την ατομικότητα μου. Ε ί μ α ι άσχημος, αλλά μπορώ ν’ αγοράσω την π ι ο ό μ ο ρ φ η γυναίκα. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είμαι ά σ χ η μ ο ς, γιατί το αποτέλεσμα της α σ χ ή μ ι α ς, η απωθητική της δύναμη, εξουδετερώνεται από το χρήμα...

...
Ο Σαίξπηρ τονίζει ιδιαίτερα τις πάρα κάτω δυο ιδιότητες του χρήματος:

1.Είναι η ορατή θεότητα, η μεταμόρφωση όλων των ανθρώπινων και φυσικών ιδιοτήτων στα αντίθετά τους, η καθολική σύγχυση και αντιστροφή των πραγμάτων, συμφιλιώνει τ' αδύνατα.

2.Είναι η καθολική πόρνη, ο καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών.

Η αντιστροφή και η σύγχυση όλων των ανθρώπινων και φυσικών ιδιοτήτων, η συμφιλίωση των αδυνάτων. ...Έτσι το χρήμα εμφανίζεται σαν δύναμη α ν τ ι σ τ ρ ο φ ή ς... Μεταμορφώνει την αφοσίωση σε προδοσία, την αγάπη σε μίσος, την αρετή σε φαυλότητα, τη φαυλότητα σε αρετή, τον υπηρέτη σε αφέντη, τον αφέντη σε υπηρέτη, την ανοησία σε λογική και τη λογική σε ανοησία... Αυτός που μπορεί ν΄ αγοράσει θάρρος είναι γενναίος, ακόμα κι αν είναι ένας δειλός....

...Είναι η δύναμη που συμφιλιώνει τ΄ αδύνατα και υποχρεώνει τις αντιφάσεις να ενωθούν. Αν πάρουμε τον ά ν θ ρ ω π ο σαν ά ν θ ρ ω π ο, και τη σχέση του προς τον κόσμο ανθρώπινη, τότε η αγάπη μπορεί να ανταλλαγεί μόνο με αγάπη, η εμπιστοσύνη μόνο με εμπιστοσύνη, κλπ. Αν επιθυμείς να απολαύσεις την τέχνη, πρέπει να είσαι καλλιτεχνικά καλλιεργημένο πρόσωπο. Αν επιθυμείς να επηρεάσεις άλλους ανθρώπους πρέπει να είσαι ένα άτομο που πραγματικά μπορεί να παρακινεί και να ενθαρρύνει τους άλλους. Κάθε μία από τις σχέσεις σου προς τον άνθρωπο και τη φύση πρέπει να είναι μια ε ι δ ι κ ή έ κ φ ρ α σ η, ανταποκρινόμενη στο αντικείμενο της θέλησης σου, της δικής σου π ρ α γ μ α τ ι κ ή ς α τ ο μ ι κ ή ς ζωής. Αν αγαπάς χωρίς να προκαλείς την επιστροφή της αγάπης, αν, δηλαδή δεν είσαι ικανός, με την ε κ δ ή λ ω σ η του εαυτού σου σαν πρόσωπο που αγαπά, να κάνεις τον εαυτό σου ένα πρόσωπο που το αγαπούν, τότε η αγάπη σου είναι μία ανικανότητα και μία δυστυχία".

Η μυστηριακή δύναμη του χρήματος βρίσκεται στη φύση του, σαν αποξενωμένη ειδολογική ουσία του ανθρώπου που αποξενώνεται η ίδια πουλώντας τον εαυτό της. Το χρήμα, συμπέραινε ο Μαρξ, είναι η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους!

«Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα», εκδόσεις "Γλάρος", σελ. 161 - 167.

Από το blog ART EKRAN
Όλο το κείμενο ΕΔΩ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Αποφάσεις - κόλαση για το λαό ΕΔΩ

Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ σχετικά με τη σύσταση Κοινοβουλευτικής Επιτροπής «για τον έλεγχο του δημόσιου χρέους» ΕΔΩ

ΚΚΕ για την σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. ΕΔΩ (VIDEO)

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Κοκκινιά, 7η Μάρτη 1944, ημέρα τιμής και μνήμης


Η μάχη της Κοκκινιάς

Αντί προλόγου

"...Η Κοκκινιά...στέκεται ορθή. Παλεύει πάνω σε μαρμαρένια αλώνια με τον χάροντα, σαν άλλος Διγενής και κερδίζει... ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ... Σ' ευχαριστώ πατρίδα Κοκκινιά που με έκαμες να στέκουμε ορθός μπρος στους καιρούς και να κοιτάζω κατάματα τους λαούς. Σ' ευχαριστώ που με έκαμες να μη ντρέπομαι. Σ' ευχαριστώ για το μεγάλο Εθνικό Δίδαγμα που μας έδωσες. Πως να αγαπάμε την Ελλάδα - να αγαπάμε υπερασπίζοντας τη λευτεριά και ανεξαρτησία της με τη θυσία μας... Χαίρομαι που σε βλέπω μέσα στο Εθνικό Πάνθεον δίπλα στο Κούγκι και στ' Αρκάδι. Δίπλα στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο."

Απόσπασμα από ομιλία του Κ. Γέμελου, προέδρου του Δ.Σ. του Δήμου Νίκαιας

στις 14 Αυγούστου 1959

Η μάχη της Κοκκινιάς

Από τις 4 έως τις 8 Μάρτη 1944, η Κοκκινιά.. Έγινε στόχος μεγάλων εχθρικών δυνάμεων...Φυσικά η Κοκκινιά δεν έμεινε παθητική. Απάντησε ηρωικά, πατριωτικά, χάνοντας εκλεκτά παλικάρια της... Την υπεράσπιση της πόλης είχε αναλάβει το 6ο Ανεξάρτητο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Στο πλευρό του ΕΛΑΣ βρίσκονταν τα μέλη του ΕΑΜ, οι ΕΠΟΝίτες και κυρίως ο λαός της Κοκκινιάς. Η υπεράσπιση της πόλις ήταν λοιπόν μια παλλαική υπόθεση για τους Κοκκινιώτες. Οι επιδρομείς τρεις μέρες προσπαθούσαν να εισβάλουν στην πόλη και όλο αναχαιτίζονταν από τους ΕΛΑΣίτες...

Τρίτη 7 Μάρτη 1944

Όλοι στην Κοκκινιά περίμεναν ποια θα είναι η απάντηση των Ναζί και των ντόπιων συνεργατών τους μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες να εισβάλουν στην πόλη.


Ο ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά ήταν σε επιφυλακή και από πολύ αργά το βράδυ οι μαχητές του είχαν λάβει θέση μάχης και περιφρούρησης της πόλης. Η διάταξη των διμοιριών του ΕΛΑΣ ήταν σε σχήμα «Λ». Ξεκινούσαν από το Γ΄ Νεκροταφείο και έφταναν στο Κουτσουκάρι και τα Γερμανικά από τη μία πλευρά, ενώ από την άλλη ξεκινούσαν από το Γ΄ Νεκροταφείο και έφταναν στις εργατικές πολυκατοικίες, την Παιδική Στέγη και τα Άσπρα Χώματα. Η κύρια δύναμη του ΕΛΑΣ έχει οχυρωθεί στη βόρεια πλευρά από το Περιβολάκι (πλατεία Δαβάκη) και είναι το 3ο τάγμα του Γιάννη Πισσάνου....Στις 6:05 ακούγεται η σάλπιγγα του ΕΛΑΣ από το Περιβολάκι, που σημαίνει τη γενική επίθεση του λαϊκού στρατού. Σε κάθε στενό της Κοκκινιάς, γύρω από Περιβολάκι, οι μάχες είναι απερίγραπτες, πολλές φορές σώμα με σώμα. Γίνεται μάχη για την κατάληψη του κάθε δρόμου. Οι θέσεις και οι γωνιές των οικοδομικών τετραγώνων αλλάζουν συνεχώς μεταξύ επιδρομέων και μαχητών του ΕΛΑΣ. *

Στιγμές από τη μάχη της Κοκκινιάς

Είναι χαρακτηριστική η πάρα κάτω αναφορά για τον ηρωισμό του λαού της Κοκκινιάς. "είναι απερίγραπτος ο ηρωισμός του ξεσηκωμένου λαού. Γριές, κοπέλες, τρέχουν μεταφέροντας πυρομαχικά... ".* Στην έκθεση του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αναφέρεται " Οι ηρωισμοί των μαχητών δεν μπορούν να περιγραφούν. Εκείνο όμως που παρετηρήθη και έχει μεγάλη σημασίαν είναι η συμμετοχή του Λαού της Κοκκινιάς ανδρών, γυναικών, εφήβων, παιδιών ακόμα. Τρέχανε και μας ζητούσαν πιστόλια και με παράπονο, μας έλεγαν, γιατί να μην τους έχουμε οργανώσει κι αυτούς. Οι γονείς και τα κορίτσια τρέχανε να επιδέσουνε τους τραυματίες και να βρούν φυσίγγια..."


Η στρατηγική και πολιτική σημασία της μάχης της Κοκκινιάς

Τον Μάρτη του 1944 έχει ήδη αρχίσει να υποχωρεί το ναζιστικό μέτωπο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Κόκκινος Στρατός αρχίζει να προελαύνει και οι ναζί κατανοούν ότι οι Σοβιετικοί έχουν τη δύναμη να απελευθερώσουν τα Βαλκάνια. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει ανοιχτός δρόμος διαφυγής για τις δυνάμεις του κατακτητή, δεδομένου ότι η υποχώρηση τους μέσω του οδικού άξονα Αθήνα – Λαμία - Θεσσαλονίκη, θα ήταν δύσκολη λόγω της στρατιωτικής δύναμης που είχε αποκτήσει ο ΕΛΑΣ στη Ρούμελη, στη Θεσσαλία και στη Μακεδονία αλλά κυρίως λόγω της απόρριψης της πρότασης των Άγγλων προς τον ΕΛΑΣ να μη χτυπηθούν οι υποχωρούντες Γερμανοί. Σκοπός ήταν να φύγουν οι κατακτητές από την Ελλάδα άθικτοι, για να ενισχυθεί η άμυνα τους, απέναντι στην επέλαση του Κόκκινου Στρατού. Έτσι έπρεπε ανεμπόδιστα, αν χρειαζότανε, να μπορούν να φτάσουν μεγάλα τμήματά τους στο λιμάνι του Πειραιά, απ’ όπου θα ήταν δυνατή η από θαλάσσης διαφυγή τους. Ακριβώς όμως, δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά, βρίσκεται η αντάρτισσα Κοκκινιά. Για τους κατακτητές όμως, υπήρχε και ένας άλλος λόγος. Έπρεπε να σπάσουν οι στενοί δεσμοί του λαού με τον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ. Να διακοπεί η σήραγγα στρατολόγησης ανταρτών του ΕΛΑΣ από τα αστικά κέντρα προς τα βουνά. Έπρεπε οπωσδήποτε να καμφθεί το αντιστασιακό φρόνημα του ελληνικού λαού, που πάλευε όχι μόνο για την εθνική του απελευθέρωση, αλλά και για τις μελλοντικές, προς το συμφέρον του, πολιτικές εξελίξεις. Και για την επιτυχία αυτών των σχεδίων, για τους κατακτητές, δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή από την Κοκκινιά. Πόλη ανταρτομάννα, με ανεπτυγμένο από παλιότερα προοδευτικό κίνημα, με μαζικές οργανώσεις του ΕΑΜ, με δικό της σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Μια από τις πόλεις δηλαδή, με το πιο οργανωμένο αντιστασιακό κίνημα, όχι μόνο στην Αθήνα και στον Πειραιά, αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. Εάν κατάφερναν να γονατίσουν την αδούλωτη πόλη και το λαό της Κοκκινιάς, τότε, θεωρούσαν οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, ότι πράγματι θα κατάφερναν ένα δυνατό χτύπημα στον ΕΛΑΣ και στο ΕΑΜ. Η είδηση θα κυκλοφορούσε γρήγορα σ’ όλο τον Πειραιά και την Αθήνα, ακόμα και στα βουνά της Ελλάδας, και έτσι θα κάμπτοταν το ηθικό του ελληνικού λαού και των μαχητών του λαϊκού απελευθερωτικού στρατού. Ο ηρωισμός όμως του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ και του Κοκκινιώτικου λαού, η αντίστασή τους και οι απώλειες που προκάλεσαν στους Ναζί, στους ταγματασφαλίτες και στους χωροφύλακες, έφερε το αντίθετο από το προσδοκώμενο γιαυτούς αποτέλεσμα. Ανέβασε το ηθικό του λαού στα ύψη. Έγινε αφορμή να φουντώσει το οργανωμένο αντιστασιακό κίνημα και σε άλλες συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Απέδειξε ότι ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, εκτός από την καλή οργάνωση που διέθεταν, ήταν βαθειά ριζωμένες οι οργανώσεις τους στο λαό. Αλλά και οι Κοκκινιώτες απέδειξαν, ότι ο δρόμος που πρέπει να βαδίζουν οι άνθρωποι, που θέλουν να αναγνωρίζονται ως ελεύθεροι άνθρωποι, ως άνθρωποι με υψηλά ιδανικά, είναι ο δρόμος του αγώνα, της τιμής και της θυσίας. Ο δρόμος για λαϊκή κυριαρχία.**

** Από το χρονικό μνήμης του Δήμου Νικαίας 2004, "Το μπλόκο της Κοκκινιάς"

*Το χρονικό της μάχης ΕΔΩ

Το ακορντεόν

«Κόβουν» δολάρια για να ξορκίσουν την κρίση ΕΔΩ