Η ανεργία και το ψέμα*
Έγραφε η «Καθημερινή», 14 / 9 / 2014:
«Πρέπει να προσεγγίσουμε το πρόβλημα της ανεργίας πολύ προσεκτικά.
Δύο αιώνες πριν, στην αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, η έλλειψη εργατικού δυναμικού ήταν ένα από τα κύρια προβλήματα που καλούνταν να λύσουν οι πολιτικές ηγεσίες των δυτικών χωρών.
Σήμερα είναι ακριβώς το αντίθετο, αφού η ανεργία μαστίζει τις περισσότερες ανεπτυγμένες οικονομίες. Oι συνταρακτικές αλλαγές στην τεχνολογία αλλάζουν ριζικά το τοπίο.
Η τεχνολογία, για παράδειγμα, έχει αλλάξει ακόμα και τις παραδοσιακές γεωργικές μεθόδους, κάνοντας τη χειρωνακτική εργασία περιττή.
Ήδη ρομποτικές συσκευές, που τρέφουν και απογαλακτίζουν βοοειδή, μετατρέπουν πανάρχαιες αγροτικές εργασίες σε ανάμνηση του παρελθόντος. Η απώλεια των χειρωνακτικών εργασιών όμως δεν αφορά μόνο τις ανεπτυγμένες οικονομίες...».
Η υψηλή ανεργία, όχι μόνο σε συνθήκες κρίσης, αλλά και σε φάση ανόδου, τείνει να αποτελέσει χαρακτηριστικό της σημερινής φάσης ανάπτυξης του καπιταλισμού.
Πώς όμως εξηγεί η αστική προπαγάνδα αυτό το
φαινόμενο;...Ότι φταίει η εισαγωγή νέων τεχνολογιών...
Ψέμα παλιό, γιατί η αλήθεια είναι διαφορετική: Ότι φταίει, δηλαδή, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών με σκοπό το καπιταλιστικό κέδρος. Αντί να διευρύνονται οι δυνατότητες μείωσης του εργάσιμου χρόνου και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, πετιούνται εργάτες εκτός παραγωγής.
Άλλη μια απόδειξη ότι η παραγωγή με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος είναι παρωχημένη, αντιδραστική και πρέπει να ανατραπεί...
Σημείωση εκτός κειμένου: Αντί με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, να αυξάνεται ο ελεύθερος χρόνος για τους εργαζόμενους -ο χρόνος είναι ο χώρος της ανθρώπινης ανάπτυξης- και η εργασία να γίνεται ανθρώπινη επικοινωνία, και όχι εμπράγματη, μια δημιουργικά ελεύθερη και ευχάριστη απασχόληση, καλύπτοντας πλήρως τις σύγχρονες ανθρώπινες ανάγκες, οι νέες τεχνολογίες και τα επιτεύγματά τους στην παραγωγική διαδικασία, που είναι αποτέλεσμα της εργασίας, των αγώνων και θυσιών εκατομμυρίων ανθρώπων, παραμένοντας στην ιδιοκτησία και τον έλεγχο των καπιταλιστών, επικρέμονται σαν δαμόκλεια σπάθη πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων.
Το αποτέλεσμα των ανθρώπινων δυνατοτήτων, γιατί έτσι το θέλουν μια χούφτα σφετεριστών του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, απειλεί πραγματικά σήμερα την ανθρωπότητα.
Κι εμείς;… στον Πάπα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου