Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Μα τι σημαίνει η έλευση -αν και πότε- της πολυθρύλητης καπιταλιστικής ανάπτυξης;

"Σημαίνει αύξηση της δύναμης της συσσωρευμένης εργασίας πάνω στη ζωντανή εργασία. Αύξηση της κυριαρχίας της αστικής τάξης πάνω στην εργαζόμενη τάξη". 

«Είτε με ανάπτυξη είτε με κρίση ο καπιταλισμός φέρνει ανεργία.*
Πλατύ άνοιγμα των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ για την οργάνωση 
των ανέργων, την προβολή της πρότασης του Κόμματος για τη διέξοδο.

Στα πλαίσια αυτού του πολιτικού ανοίγματος γίνεται και η συγκέντρωση με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, την Τετάρτη 3 Ιούλη, στις 8 το βράδυ, στη Νίκαια, στην πλατεία Κουμπάκη (πρώην Σπάθα).

 
Μία από τις πρωτιές στις εφιαλτικές λίστες της 
ανεργίας κατέχει η περιφέρεια του Πειραιά.

Στους ναυτεργάτες η ανεργία έχει ξεπεράσει το 30%, όταν ο στόλος των Ελλήνων εφοπλιστών - ο σκληρός πυρήνας του μεγάλου κεφαλαίου - ξεπερνάει τα 4.000 πλοία και αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο κατέχοντας την πρωτιά σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη το ποσοστό της ανεργίας έχει ξεπεράσει το 90%, όταν οι εφοπλιστές μόνο για το Μάη του 2013 έκλεισαν 48 παραγγελίες για τη ναυπήγηση πλοίων συνολικής αξίας άνω των 1,3 δις δολαρίων σε ναυπηγεία άλλων χωρών. Αριθμός που θεωρείται ρεκόρ για ένα μήνα! Χιλιάδες θέσεις εργασίας με κατακτημένα δικαιώματα, όπως στα καράβια και στο λιμάνι του Πειραιά, τσακίζονται από το μεγάλο κεφάλαιο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, για να αντικατασταθούν με εργάτες χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, σύγχρονους σκλάβους του 21ου αιώνα, που θα δουλεύουν όσο τους λένε και θα παίρνουν όσα τους δίνουν.

Σε περιοχές όπως το Πέραμα δεν υπάρχει σπίτι χωρίς άνεργο, ενώ εκτιμάται ότι η ανεργία στην πόλη έχει ξεπεράσει το 45%! Ανάλογη είναι η εικόνα σε όλους τους δήμους. Με τη συρρίκνωση της Ζώνης εξαφανίστηκαν αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες. Ενώ συνολικά με την εισβολή των μονοπωλίων και ειδικά με το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, κλείνουν η μία μετά την άλλη οι επιχειρήσεις αυτοαπασχολούμενων, μικρών επαγγελματιών και εμπόρων.

Σύμφωνα με στοιχεία του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, το 2010 καταγράφηκαν 1.541 εγγραφές και 4.982 διαγραφές, δηλαδή μείον 3.441 επιχειρήσεις. Το 2011 οι εγγραφές ήταν 1.471 και οι διαγραφές 5.058, μείον 3.579. Για το 2012 τα μέχρι τώρα στοιχεία του Επιμελητηρίου δείχνουν 1.589 εγγραφές και 1.636 διαγραφές, μείον 47 επιχειρήσεις.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, προσπαθώντας να αντιστρέψει την πραγματικότητα, εμφανίζει την παραχώρηση των λιμενικών υποδομών της Ελλάδας (και τις δραστηριότητες σ' αυτές τις υποδομές με κύρια το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο της χώρας) στα σαγόνια των μονοπωλίων ως «ανάπτυξη» που θα φέρει «χιλιάδες θέσεις εργασίας»

Για όλα αυτά ο «Ρ» συζήτησε με τον Θανάση Ευαγγελάκη, μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ του ΚΚΕ, ναυτεργάτη, με αφορμή το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα που γίνεται από μια σειρά Κομματικές Οργανώσεις στην περιοχή του Πειραιά ακριβώς με αιχμή την ανεργία... 

O Θ. Ευαγγελάκης, στην ερώτηση  "Μετά τη συγκέντρωση στις 3 του Ιούλη ολοκληρώνεται το πολιτικό άνοιγμα;", απάντησε λέγοντας ότι:  

«Η συγκέντρωση στις 3 Ιούλη είναι κρίκος στην αλυσίδα της ανάπτυξης της δράσης που απαιτείται από τις κομματικές δυνάμεις, τους φίλους του Κόμματος. Το πολιτικό άνοιγμα θα συνεχιστεί πιο αποφασιστικά σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, να μεταφερθεί παντού το μήνυμα της ανάγκης για την καλύτερη οργάνωση, συσπείρωση δυνάμεων και προετοιμασία των εργαζομένων, του λαού για τις σκληρές αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας.  Η κυβέρνηση φέρνει πρόσθετα, ακόμα σκληρότερα αντεργατικά μέτρα (απολύσεις, Κοινωνική Ασφάλιση, περικοπές μισθών, συντάξεων, ραγδαία υποβάθμιση της Υγείας, της Παιδείας). 

Η προετοιμασία της συγκέντρωσης ήδη έχει μεταφέρει 
το σύνθημα του συναγερμού σε δεκάδες χώρους δουλειάς. 

Έχει ανοίξει με μια σειρά εργαζόμενους η ουσιαστική κουβέντα απέναντι στα ψευτοδιλήμματα της κυβέρνησης ότι η κατάσταση «αλλάζει», ή για τις αυταπάτες των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν την πολιτική της ΕΕ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που με αντιμνημονιακές κορόνες προσπαθεί να πείσει ότι υπάρχει πολιτικό μείγμα καλύτερης διαχείρισης αυτού του πολιτικού συστήματος, προς όφελος των εργαζομένων. 

Υπάρχουν δυσκολίες.

Όμως, είναι καθήκον των κομματικών δυνάμεων να συνεχίσουν τη μάχη για να αφυπνίσουν συνειδήσεις. Να αρχίσει να γίνεται αντιληπτό όσο γίνεται από περισσότερους εργάτες ότι είναι μονόδρομος η οργάνωση και ανάπτυξη της ταξικής πάλης, ότι αυτοί αποτελούν την κινητήρια δύναμη, αυτοί παράγουν τον πλούτο και ότι έχουν ιστορική αποστολή να καταργήσουν τους εκμεταλλευτές τους. 

Ότι η λαϊκή ευημερία για την εργατική - λαϊκή οικογένεια προϋποθέτει αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας, λαϊκής οικονομίας»

Όλοι στη συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Νίκαια, την Τετάρτη 3 Ιούλη, 
στις 8 το βράδυ, στην πλατεία Κουμπάκη (πρώην Σπάθα).


*Από τον Ριζοσπάστη, Κυριακή 30 Ιούνη 2013. (ΕΔΩ)

 

Λαϊκή συμμαχία, ο δικός μας δρόμος...

 
Η ανατροπή μας καλεί...*

Η νέα κυβέρνηση δεν καλείται απλά να συνεχίσει τα αντιλαϊκά πεπραγμένα της προηγούμενης, αλλά να επιταχύνει την εφαρμογή μιας πολιτικής που δεν αφήνει πέτρα πάνω στην πέτρα σε ό,τι αφορά στα δικαιώματα του λαού. Οι υπουργοί της δίνουν διαβεβαιώσεις για την αποφασιστικότητά τους να διαλύσουν ό,τι άφησαν όρθιο οι προκάτοχοί τους.

Για παράδειγμα μιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής» ο Α. Γεωργιάδης δηλώνει ευθαρσώς: 

«Εάν χρειαστεί να κλείσω νοσοκομεία, θα τα κλείσω»! 

Ο λαός όμως ξέρει ότι σήμερα αυτό που χρειάζεται είναι κι άλλα νοσοκομεία, περισσότερα κρεβάτια στα ήδη υπάρχοντα, μεγαλύτερες δαπάνες ώστε να μπορεί να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες υγείας, δημόσιες και δωρεάν, αντί των υποτυπωδών στις οποίες έχει πρόσβαση σήμερα. Συνεπώς το «αν χρειαστεί» του υπουργού Υγείας δεν αναφέρεται στις λαϊκές ανάγκες, αλλά στις ανάγκες του αστικού κράτους να εξοικονομήσει παραδάκι αφού έτσι θα γίνει αποτελεσματικότερο ως προς την ικανοποίηση των αναγκών των κεφαλαιοκρατών.

Ο έτερος Καπαδόκης Κ. Μητσοτάκης δηλώνει: 

«Δεν θα  είμαι ο υπουργός των απολύσεων, αλλά της αξιολόγησης». 

Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης. Γιατί ο ίδιος διευκρινίζει πως απ' το δημόσιο πρέπει να αναχωρούν μερικές χιλιάδες υπάλληλοι. 

Η μέθοδος με την οποία θα συμβεί αυτό μικρή σημασία έχει, αν όχι καμία, για τους ίδιους που θα χάσουν τη δουλειά τους και θα προστεθούν στις στρατιές των ανέργων, για το λαό συνολικά που θα βλέπει τις δυσκολίες στις συναλλαγές του με το δημόσιο να γιγαντώνονται όσο αυτό «αδειάζει».

Κι ενώ οι προηγούμενοι με τον ζήλο του νεοφώτιστου (στα υπουργικά έδρανα) όλα τα σφάζουν όλα τα μαχαιρώνουν, μαθαίνουμε πως έρχονται και στην Ελλάδα οι mini jobs της Γερμανίας. Σύμφωνα με τη «Real News» και παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, ότι δεν θα μειωθεί ο κατώτατος μισθός, η τρόικα εισηγείται την εφαρμογή του μέτρου στην Ελλάδα. 

Μιλάμε δηλαδή για μισθούς των 300 ευρώ 
και με τη βούλα του αστικού κράτους.

Με αντίστοιχες αποδόσεις – ψίχουλα στα ασφαλιστικά ταμεία, που γνωρίζουν επικίνδυνους τριγμούς. Έτσι λέει η τρόικα θα τονωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.

Όπως συνέβη στη Γερμανία, το οικονομικό θαύμα της οποίας οφείλει την ύπαρξή του στο γεγονός ότι μια δεκαετία πριν εφαρμόστηκαν οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζονται σήμερα στην Ελλάδα και στο ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι φυτοζωούν με 300 – 400 ευρώ το μήνα, δίχως άλλα δικαιώματα.
Τα ίδια σενάρια επιμένουν ότι κοντοζυγώνει η ώρα που θα ανοίξει θέμα θεσμοθέτησης του lock out, της ανταπεργίας δηλαδή.

Όλα τα παραπάνω συμπληρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό το παζλ της στρατηγικής για έξοδο απ' την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος του λαού, που συνομολογείται σε ευρωενωσιακό επίπεδο απ' τους πολιτικούς του εκπροσώπους. 

Απόσυρση του κράτους από τομείς κρίσιμους για τη ζωή του λαού όπως η Υγεία, διαμόρφωσή του σε μικρότερο και πιο ευέλικτο ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εξουσίας των μονοπωλίων, τσάκισμα εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, καταβύθιση της τιμής της εργατικής δύναμης. Και όλα αυτά μαζί με μέτρα αυταρχισμού και καταστολής...

...Με λίγα λόγια η εξουσία των μονοπωλίων!

 Κι απέναντί της ο λαός που ή θα συγκεντρωθεί στη δική του ισχυρή λαϊκή συμμαχία με κατεύθυνση την ανατροπή της ή ο εφιάλτης που ζει θα γιγαντώνεται και θα μοιάζει αναπόδραστος.   

*Από το 902.gr

Την Τετάρτη 3 Ιούλη στη Νίκαια, συγκέντρωση - συζήτηση με ομιλητή τον Δημήτρη Κουτσούμπα.

Κάλεσμα της ΚΟΑ του ΚΚΕ για την συγκέντρωση 
(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)


Στους εργαζόμενους δήμων του Πειραιά συνεχίστηκε (προ)χθες η πολιτική εξόρμηση του ΚΚΕ σε τόπους δουλειάς και εργατογειτονιές, με αιχμή την ανεργία και ενόψει της συγκέντρωσης με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, την Τετάρτη 3 Ιούλη στις 8 το βράδυ στη Νίκαια, στην πλατεία Κουμπάκη (πρώην Σπάθα).


Με τους εργαζόμενους του Δήμου Νίκαιας - Ρέντη συνομίλησε 
χτες ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Η περιοδεία ξεκίνησε νωρίς το πρωί στο γκαράζ του Δήμου και στη συνέχεια στο χώρο που συγκεντρώνονται οι εργαζόμενοι των συνεργείων. Με τη σημερινή δημοτική αρχή του Γ. Ιωακειμίδη (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ), οι συμβασιούχοι με 2μηνα και 8μηνα πάνε και έρχονται, όπως και οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι που προσλαμβάνονται μέσω ΜΚΟ (πρόγραμμα που έληξε πριν λίγο καιρό και οι εργαζόμενοι απολύθηκαν).

 
Ο Γιάννης Πρωτούλης στη διάρκεια της συζήτησης, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και στις φιέστες στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού του Πειραιά, που παραδόθηκε στο κινέζικο μονοπώλιο της COSCO και λειτουργεί σαν γκέτο, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. 

Η ανάπτυξη που διατυμπανίζουν, είναι για τα κέρδη των μονοπωλίων.

«Δε θα είναι ανάπτυξη για τους μισθούς, τις συντάξεις, την Υγεία, την Παιδεία. Η ανεργία στον Πειραιά τσακίζει κόκαλα. Τα τρία νοσοκομεία, όπως το "Μεταξά", το "Τζάνειο", υπολειτουργούν και απειλούνται με κλείσιμο. Χιλιάδες είναι οι απολύσεις που έχουν προγραμματιστεί στο δημόσιο, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ», είπε ανάμεσα σε άλλα.

Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη της Παρασκευής 28/6/2013.

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Διέξοδος από την κρίση -υπέρ των λαϊκών συμφερόντων- σημαίνει λαϊκή εξουσία και οικονομία.


 
Όξυνση της αντίθεσης*
 
Κλείνουν νοσοκομεία, απολύουν συμβασιούχους, εκβιάζουν για νέες μειώσεις μισθών, θέλουν εργάτες απόλυτα υποταγμένους να παλεύουν για τα κέρδη του αφεντικού. Σε όλα αυτά κοινός παρονομαστής η καπιταλιστική κρίση και η επιδίωξη του κεφαλαίου να την ξεπεράσει σε βάρος των εργατών.

Ευρύτερα λαϊκά στρώματα θίγονται από αυτήν την επίθεση. Ο δρόμος της αντίστασης οδηγεί σε κοινωνική συμμαχία. Οι βάσεις της έχουν ήδη τεθεί. Σ' αυτόν τον δρόμο, όμως, ορθώνονται εμπόδια από δυνάμεις που θέλουν να μείνει η οικοδομή της εκμετάλλευσης άθιχτη. Δυνάμεις που καλούν σε αναμονή για εκλογική αλλαγή, ζητάνε να περιοριστεί ο αγώνας σ' αυτό, στην αλλαγή διαχειριστή. Πρόκειται για ύπουλη τακτική που υπηρετεί στρατηγικά τους στόχους του κεφαλαίου.


Για την εργατική τάξη είναι κρίσιμο να κάνει 
πέρα τους εργατοπατέρες, παλιούς και σύγχρονους. 

Να κάνει τα πάντα για να αυξηθεί η συμμετοχή στα σωματεία, να αποκτούν αυτά προσανατολισμό απέναντι στα μονοπώλια και την πολιτική τους, να διευρυνθεί η κοινωνική συμμαχία που είναι απαραίτητη για να δοθούν οι μεγάλες μάχες που είναι μπροστά.

Οι εργοδότες λένε ωμά πως -ως το «ισχυρότερο μέρος»-  θα επιβάλουν τις θέσεις τους. Στο χέρι των εργατών είναι, να αναδειχθούν οι ίδιοι σε ισχυρότερο μέρος.
Έτσι, με όρους ταξικής ενότητας και κοινωνικής συμμαχίας πρέπει να αντιμετωπιστεί και η κυβέρνηση που έχει βάλει μπροστά τη φάμπρικα των απολύσεων και δε θα σταματήσει αν δεν εξαφανίσει κάθε εργατικό δικαίωμα.

  

Το σύστημα δεν είναι παντοδύναμο. 

Ομολογεί τα αδιέξοδά του όπως στην περίπτωση της ανεργίας, όπου την ίδια ώρα που προωθούν δοκιμασμένες λύσεις για κρύψιμο των ανέργων κάτω από το χαλί της απασχολησιμότητας, αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει λύση στην ανεργία χωρίς να δημιουργούνται πραγματικές θέσεις εργασίας στην παραγωγή. 

Αυτό όμως προσκρούει στην πραγματικότητα της καπιταλιστικής κρίσης, όπου συσσωρευμένα κεφάλαια δεν γίνονται παραγωγικές επενδύσεις γιατί δεν εξασφαλίζουν τα ποσοστά κέρδους που θέλουν οι καπιταλιστές, αλλά και στην ίδια την οργάνωση της καπιταλιστικής παραγωγής, όπου η άνοδος της παραγωγικότητας με εκσυγχρονισμό των μέσων παραγωγής στέλνει εργάτες στην ανεργία. Έτσι καταστρέφουν εργατική δύναμη, οδηγώντας σε «απόγνωση» και τους πολιτικούς διαχειριστές του συστήματος που ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορούν να κρύψουν για πάντα το πρόβλημα κάτω απ' το χαλί.

Για την εργατική τάξη κάθε εξέλιξη στο μέτωπο της αγοράς εργασίας μαρτυρά πια όλο και πιο έντονα την ανάγκη να απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της εποχής, που δεν χωράνε πια στις σημερινές παραγωγικές σχέσεις. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φύγει από τη μέση η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, σημαίνει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, σημαίνει λαϊκή εξουσία και οικονομία.
  
 * "Δια του Τύπου" Από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του Σαββάτου 29 Ιουνίου 2013.

Αυτή είναι η "νέα Ελλάδα", σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.



Σε ελεύθερη πτώση η κατανάλωση τροφίμων*
 
«Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται η λαϊκή κατανάλωση, η οποία σπάει το ένα μετά το άλλο τα αρνητικά ρεκόρ, σαν αποτέλεσμα της ραγδαίας επιδείνωσης της οικονομικής θέσης εκατομμυρίων εργαζομένων, οι οποίοι υφίστανται στο πετσί τους τις συνέπειες των βάρβαρων μέτρων και πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι λιανικές πωλήσεις σε ετήσια τον Απρίλη του 2013 κυριολεκτικά κατρακύλησαν, καθώς εμφάνισαν μείωση 14,2%. 

Ενδεικτικό είναι ότι οι πωλήσεις τροφίμων, οι οποίες όλο το προηγούμενο διάστημα εμφάνιζαν μια συγκρατημένη πτώση, σε σχέση με τις πωλήσεις άλλων ειδών κατανάλωσης, τη συγκεκριμένη περίοδο εμφανίζουν πτώση 16,8%(!), γεγονός που σημαίνει ότι οι λαϊκές οικογένειες περιορίζουν πλέον δραστικά και τις δαπάνες διατροφής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σωματική και ψυχική τους υγεία. 

Αυτό είναι και το νέο ποιοτικό στοιχείο, σε σχέση με τις προηγούμενες μετρήσεις της ΕΛΣΤΑΤ, όπου οι δαπάνες διατροφής εμφάνιζαν ορισμένα σημεία αντίστασης στο γενικότερο πρόγραμμα περικοπών των οικογενειακών προϋπολογισμών.
 
Οι πωλήσεις καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων εμφανίζουν πτώση 16,9% και των λοιπών καταστημάτων 9,1%.
Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει τα πλατιά λαϊκά στρώματα, είναι ότι ο δείκτης που παρακολουθεί τις πωλήσεις ειδών διατροφής, τον Απρίλη του 2013, είχε υποχωρήσει στις 72,7 εκατοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις 100 μονάδες του έτους βάσης 2005. 
Με άλλα λόγια

Τα λαϊκά νοικοκυριά δαπανούν 27,3% λιγότερα για είδη διατροφής, σε σχέση με αυτά που δαπανούσαν το 2005. Για αγορά καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων, οι δαπάνες έχουν περιοριστεί στο μισό με το σχετικό δείκτη να έχει υποχωρήσει στο 50,8, ενώ ο δείκτης που παρακολουθεί τις δαπάνες για την αγορά των λοιπών καταναλωτικών εμπορευμάτων ( φαρμακευτικά - καλλυντικά, ένδυση - υπόδηση, έπιπλα - ηλεκτρικά είδη, βιβλία - χαρτικά) έχει υποχωρήσει στο 64,8, πάντα σε σχέση με το δείκτη 100 του έτους βάσης 2005.
Αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζει και ο τζίρος της περιόδου Γενάρη - Απρίλη 2013, όπου, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, ο σχετικός δείκτης έχει υποχωρήσει κατά 13%. Αναλυτικότερα, οι πωλήσεις των ειδών διατροφής έχουν υποχωρήσει κατά 13%, των καυσίμων και λιπαντικών αυτοκινήτων κατά 14% και των λοιπών καταστημάτων κατά 12,2%».  Από το 902.gr

Η «νέα Ελλάδα» σε μάρανε. Τρομάρα σου!!

...Η "Ελλάδα στους Έλληνες", η "ισχυρή Ελλάδα της ΕΕ και της ΟΝΕ",  και από σήμερα η "νέα Ελλάδα".  Το παραμύθιασμα του ελληνικού λαού συνεχίζεται. Αλλά μέχρι πότε;

Αυτό κι αν είναι δίλημμα!! «Ανεργία ή τζάμπα εργασία;».



Κίνδυνος για άνεργους και εργαζόμενους*

Η Σύνοδος Κορυφής που ολοκληρώθηκε χθες στις Βρυξέλλες, κατέληξε σε συγκεκριμενοποίηση των μέτρων και των ευρωπαϊκών κονδυλίων με τα οποία τα κράτη - μέλη της ΕΕ θα επιχειρήσουν τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια να κουκουλώσουν και να ανακυκλώσουν την ανεργία, κύρια των νέων, που χτυπάει «κόκκινο» σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και γενικευμένης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη την εργατική δύναμη. 
 
Έχουν λόγο τα εκατομμύρια των ανέργων να πανηγυρίζουν ή έστω 
να προσμένουν κάτι από τα προγράμματα που εκπονεί η ΕΕ;

Η απάντηση είναι όχι. Όσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι τα μέτρα αυτά δίνουν μια κάποια ανακούφιση στους άνεργους, η ΕΕ τα σερβίρει με το ψευτοδίλημμα:

«Ανεργία ή τζάμπα εργασία;». 

Η ΕΕ των μονοπωλίων δεν μπορεί και δε θέλει να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, που είναι σύμφυτο με την καπιταλιστική παραγωγή, η οποία «δουλεύει» για το κέρδος του κάθε μεμονωμένου κεφαλαιοκράτη και όχι για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. 

Το κακό όμως δεν σταματάει εκεί. 

Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου προσπαθεί με πολλούς τρόπους να αξιοποιήσει τους άνεργους προς όφελος των μονοπωλίων, να τους εξασφαλίσει ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη. Αυτό κάνουν και τα μέτρα που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής, η οποία, καθόλου συμπτωματικά, συνδέει την καταπολέμηση τάχα της ανεργίας με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και την καπιταλιστική ανάκαμψη. 

 

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: 

Τι αποφάσισαν οι «27»;  Ότι σε κάθε νέο κάτω των 25 ετών θα πρέπει να προσφέρεται μια θέση πρακτικής άσκησης, κατάρτισης ή επαγγελματικής απασχόλησης, 4 μήνες μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο ή την απώλεια της θέσης εργασίας του. Εννοείται πως οι θέσεις αυτές θα αποδίδουν στον άνεργο ένα φιλοδώρημα και στον εργοδότη έναν πλήρους απασχόλησης και πάμφθηνο χαμάλη. 

Με τον τρόπο αυτό, ο άνεργος κρύβεται κάτω από το χαλί, να έχει ήδη ρίξει την απαιτητικότητά του για μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα και την ίδια ώρα ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να ξεφορτωθεί έναν εργαζόμενο με καλύτερα σχετικά δικαιώματα και μισθό, προκειμένου να τον αντικαταστήσει με έναν τάχα «μαθητευόμενο». Μέτρα όπως αυτά είναι «λουκούμι» για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα δε στον κλάδο των υπηρεσιών, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ευέλικτο εργατικό δυναμικό. 

Το παράδειγμα του Τουρισμού είναι αποκαλυπτικό. 

Χιλιάδες «μαθητευόμενοι» νέοι από τρίτες χώρες δουλεύουν πλήρες ωράριο σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες όλης της χώρας, αντικαθιστώντας παλιούς εργαζόμενους του κλάδου και αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους για όλη την αλυσίδα των κεφαλαιοκρατών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο (πράκτορες, ξενοδόχοι κ.ά.). 

Κανένας άνεργος να μην υποκύψει στα ψευτοδιλήμματα της ΕΕ, να μη θαμπωθεί με τα μέτρα που στην «ούγια» τους γράφουν «φθηνότεροι εργάτες για το κεφάλαιο». Να οργανωθούν και να ενταχθούν στην ταξική πάλη. Αλλά πρώτα απ' όλα η πάλη για την ανεργία πρέπει να είναι υπόθεση των εργαζομένων που έχουν δουλειά. Και γιατί είναι εν δυνάμει άνεργοι, και γιατί η ανεργία χτυπά και τα δικά τους δικαιώματα και γιατί αυτοί, πρώτα απ' όλα, τραβώντας και τους ανέργους μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα κόντρα στους καπιταλιστές και την εξουσία τους. Η πάλη για ουσιαστική προστασία των ανέργων, από ένα ταξικό κίνημα που θα παλεύει για την ανατροπή του συστήματος που την παράγει, γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική. 

Κυβέρνηση: Από τη μια απολύει και απ' την άλλη
εξαγγέλλει προγράμματα τζάμπα εργασίας (ΕΔΩ)

ΚΚΕ: Σχόλιο του Γραφείου Τύπου για την 
ομιλία Σαμαρά στο Συνέδριο της ΝΔ  (ΕΔΩ)
 
  *«Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ»  Από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ του Σαββάτου 29 Ιουνίου 2013.

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τη συμφωνία και την επιλογή του αγωγού ΤΑΡ και τις δηλώσεις Σαμαρά


Ανακοίνωση εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ  σχετικά με
 
Αναλυτικά η ανακοίνωση: 

«Ο ελληνικός λαός έχει πείρα ετών από μεγάλα λόγια και πανηγυρισμούς, όπως οι σημερινοί με αφορμή τον αγωγό TAP. Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγο να πανηγυρίζουν για τον αγωγό ΤΑΡ και τη σχετική παράδοση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη SOCAR είναι η άρχουσα τάξη, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και τα ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά κέντρα.

 


Η συγκεκριμένη συμφωνία δεν διασφαλίζει ποσότητες φυσικού αερίου σε χαμηλές τιμές για την εγχώρια αγορά, ενώ ταυτόχρονα θα συνοδεύεται απ’ τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ. Αυτές θα οδηγήσουν σε επιβάρυνση της λαϊκής κατανάλωσης, σε επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων του κλάδου, σε ανάπτυξη και συντήρηση του εγχώριου δικτύου μεταφοράς με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος. 

Κυρίως όμως η συμφωνία εγκυμονεί κινδύνους για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στη διαπάλη μεταξύ ευρωατλαντικών και ρωσικών ενεργειακών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η ελληνική συμμετοχή στο σχέδιο αγωγού ΤΑΡ δεν αξιοποιήθηκε διαπραγματευτικά ούτε καν για να γίνουν βήματα επίλυσης των διαφορών (στο κρίσιμο ζήτημα της ΑΟΖ στο Ιόνιο) με την Αλβανία, από την οποία επίσης διέρχεται ο αγωγός. 

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί συνειδητή επιλογή που υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ειδικότερα της προτεραιότητας υλοποίησης του νότιου ενεργειακού διαδρόμου μεταφοράς φυσικού αερίου στην ευρωενωσιακή αγορά. 

 


Αυτές οι εξελίξεις φέρνουν στο προσκήνιο την ανάγκη ο λαός με τη δική του εξουσία να διασφαλίσει την αμοιβαία επωφελή διακρατική συνεργασία στον ενεργειακό τομέα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Γι’ αυτό απαιτείται ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης με κοινωνικοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας και των υποδομών, αποδέσμευση απ’ την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Σ’ αυτό το πλαίσιο ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας θα αξιοποιεί τη διακρατική συνεργασία για την ανάπτυξη ενεργειακών δικτύων και την έρευνα εγχώριων κοιτασμάτων με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία». 

Από το 902.gr

«Συλλαλητήριο» για τους εργαζόμενους χωρίς τους εργαζόμενους.



Κοινή ανακοίνωση για την προσπάθεια να στηθεί νέο 
κέντρο κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Με κοινή τους ανακοίνωση οι δυνάμεις της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στην ΕΣΗΕΑ, της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» σε ΠΟΕΣΥ και ΠΟΕΠΤΥΜ αναφέρονται στο συλλαλητήριο που εμφανίζονται να διοργανώνουν 12 Ομοσπονδίες, ανάμεσα σε αυτές και οι τρεις παραπάνω. 

«Ενα περίεργο συλλαλητήριο για εμάς χωρίς εμάς»

Είναι ο τίτλος της ανακοίνωσης, η οποία σχολιάζει τόσο τον τρόπο που αποφασίστηκε η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, όσο και τα πεπραγμένα και τους στόχους των διοργανωτών της. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Με έκπληξη διαβάσαμε στο διαδίκτυο την ανακοίνωση σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε με συμμετοχή των ΠΟΣΠΕΡΤ, ΠΟΕΣΥ και ΠΟΕΠΤΥΜ στις 20/6 μαζί με άλλες εννιά ακόμα Ομοσπονδίες, οι οποίες καλούν σε συλλαλητήριο για τις 29/6 και στη συνέχεια σε: "...γενική πολιτική απεργία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων".

Αναρωτιέται κανείς:

Σε ποια συνεδρίαση ΔΣ, σε ποια Ομοσπονδία, πότε και με ποια σύνθεση πάρθηκε τέτοια απόφαση; Πότε συνεδρίασαν τα πρωτοβάθμια σωματεία της ΠΟΣΠΕΡΤ;
Καλούν σε "γενική πολιτική απεργία" αυτοί που στο διασωματειακό των ΜΜΕ έκαναν τα πάντα για να "θάψουν" άρον άρον την απεργία στον κλάδο που κηρύχθηκε με αφορμή το μαύρο και τις απολύσεις στην ΕΡΤ;

Αυτοί που στις απεργίες του κλάδου ως μόνη συμβολή για την οργάνωση των αγώνων θεωρούν την αποστολή εξώδικων, την έκδοση ανακοινώσεων και την προσφυγή στα αστικά ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια;

Αυτοί θα οργανώσουν γενική πολιτική απεργία;

Ποιο είναι το κίνημα πάνω στο οποίο στηρίζουν τη συμμαχία τους οι τρεις "πρωτοπόρες" Ομοσπονδίες των ΜΜΕ; Μερικά μόνο παραδείγματα για τα έργα και τις ημέρες τους:
Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων πρωτοστάτησε στην υπογραφή ΣΣΕ με μείωση μισθών χωρίς να κηρύξει ούτε μία στάση απεργίας έστω και προσχηματικά. Συμφωνεί στην απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων που τσακίζει το 8ωρο. Στήριξε την παρουσία της στο συνέδριο του ΕΚΑ έχοντας ως αντιπροσώπους 100 απεργοσπάστες στελέχη σούπερ μάρκετ.

Τι έκανε στο χώρο της η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για την επιτυχία της 24ωρης απεργίας στις 13/6 ενάντια στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου; Απολύτως τίποτα. Ωστόσο έχει βάλει την υπογραφή της για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, με όλες τις αρνητικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα.

Η ΠΟΕ-ΟΤΑ στήριξε την εφαρμογή του "Καλλικράτη", που αποδείχθηκε τελικά μηχανισμός επιβολής όλων των αντιλαϊκών πολιτικών. Προχώρησε σε νόθο συνέδριο αποκλείοντας το 1/3 των αντιπροσώπων γιατί στην ανάδειξή τους ψήφισαν και ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ. Οδηγεί σε εκφυλισμό το κίνημα όταν καλεί σε δυναμικές καταλήψεις, ενώ ταυτόχρονα παροτρύνει τους εργαζόμενους να χτυπάνε κάρτα για να μη χαθούν τα μεροκάματα.

Κοινή συνισταμένη και των 12 Ομοσπονδιών που υπογράφουν το κάλεσμα είναι ότι στη διοίκησή τους πλειοψηφούν οι δυνάμεις της "Αυτόνομης Παρέμβασης" (ΣΥΡΙΖΑ) και οι μετανιωμένοι Πασκίτες. Στόχος τους είναι η δημιουργία ενός νέου κέντρου κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που θα υποτάξει το κίνημα σε κυβερνητικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις κάνοντάς τον μοχλό για την εφαρμογή των ίδιων αντιλαϊκών πολιτικών που θα εφαρμόζονται με το μανδύα της αριστερής διακυβέρνησης.

Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ και πρώτα απ' όλα στην 
ΕΡΤ πρέπει να βγάλουν τώρα συμπεράσματα. 

Να γυρίσουν την πλάτη μια για πάντα σε αυτόν τον εκφυλισμό. Να ενώσουν τώρα τη δύναμή τους με τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που βρίσκονται στην ίδια μέγκενη της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου με την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που υποφέρουν το ίδιο από τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της ΕΕ και των όποιων κυβερνήσεων, ώστε δίνοντας λύση στα προβλήματά τους σήμερα να ανοίξουν το δρόμο για την οριστική νίκη απέναντι στα μονοπώλια και το κράτος που τα υπηρετεί».

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Δ. Κουτσούμπας «Είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων...για την ικανοποίηση άμεσων αιτημάτων τους αλλά και για την προοπτική».



Πάτρα: Συνάντηση του Δ. Κουτσούμπα με τους εργαζομένους των ΕΑΣ*

Την αγωνία τους για την τύχη που επιφυλάσσει στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) η κυβέρνηση, εξέφρασε σήμερα  στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το σωματείο εργαζομένων στην Ελληνική Βιομηχανία Όπλων στο Αίγιο. Η συνάντηση έγινε στα πλαίσια της επίσκεψης του Δ. Κουτσούμπα στην Πάτρα.

Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το κλείσιμο Δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων, αλλά και η δήλωση της αναπληρώτριας υφυπουργού Άμυνας για «εξυγίανση εν λειτουργία» των ΕΑΣ, ενέτεινε την ανησυχία τους, που ήταν ήδη μεγάλη λόγω της προϋπάρχουσας απαξίωσης της εταιρείας. 

Οι εργαζόμενοι παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι. 

Αμέσως μετά τη συνάντηση, ο Δ. Κουτσούμπας δήλωσε:  

«Μόλις πριν από λίγο, είχα για μια ακόμη φορά συνάντηση με το σωματείο της ΕΒΟ, που ανήκει στα ΕΑΣ. Σαν ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε η πρόθεση των κυβερνώντων να κλείσουν και να ιδιωτικοποιήσουν την ΠΥΡΚΑΛ-ΕΛΒΟ, χωρίς ταλάντευση καταγγείλαμε αυτές τις επιλογές. Υποστηρίζουμε κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία των εργαζομένων στην εταιρεία.

Η πολιτική της κυβέρνησης υπονομεύει και την κάλυψη των αμυντικών αναγκών της χώρας, εντείνει την ανασφάλεια και την ανεργία των εργαζομένων, παραδίδει μια παραγωγική μονάδα στο κεφάλαιο. Ο σύγχρονος κόσμος είναι γεμάτος ανταγωνισμούς - αντιθέσεις καπιταλιστικών κρατών για μοίρασμα των αγορών, ιδιαίτερα στην περιοχή μας και σε συνθήκες κρίσης πάντα οδηγεί σε εμπλοκή σε πολέμους.

Σ' αυτά τα πλαίσια χρειάζεται η αμυντική βιομηχανία. Όχι για την κερδοφορία των μονοπωλίων, όχι για την υπηρέτηση του δόγματος του ΝΑΤΟ αλλά για την άμυνα της χώρας. Όμως διάφορα τσιράκια του συστήματος που παριστάνουν τους πατριώτες, η Χρυσή Αυγή, οι νεοναζί, στην ουσία συντάχθηκαν χτες με την κυβέρνηση που οδηγεί σε νέα συρρίκνωση, σε κλείσιμο των αμυντικών συστημάτων. 

Τόσο κόβονται για την άμυνα!

Αυτή, η ίδια επιχείρηση πρώην ΠΥΡΚΑΛ-ΕΒΟ, τα ΕΑΣ, το ανθρώπινο δυναμικό τους, μπορούν και να αναπροσανατολίσουν την παραγωγή. Η πείρα έχει δείξει ότι μπορούν να συμμετέχουν σε μεγάλα έργα της ΔΕΗ, για εξοπλισμό ορυχείων. Έφτιαξαν την βυθιζόμενη γέφυρα του Ισθμού της Κορίνθου, παρήγαγαν πετρελαιομηχανές, μπορούν να παράγουν ανεμογεννήτριες, ένα σωρό άλλα είδη μεταλλικών κατασκευών κλπ.

Μιλάμε δηλαδή για μεγάλες παραγωγικές μονάδες που κάτω από προϋποθέσεις, στα πλαίσια μιας ανάπτυξης σε όφελος του λαού, σε μία εργατική λαϊκή εξουσία, θα μπορούσαν να έχουν σημαντική συνεισφορά στην ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων. Είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στα ΕΑΣ, συνεχίζουμε μαζί τους τον αγώνα και για την ικανοποίηση άμεσων αιτημάτων τους αλλά και για την προοπτική».

*Από το 902.gr

Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα στην Πάτρα (ΦΩΤΟ-VIDEO)

Μιλάμε εκ πείρας!!! ...μεγάλα κέρδη στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια αλλά αβάσταχτα βάρη στο λαό.

 
 
Με αφορμή τις κινητοποιήσεις στη Βραζιλία*

«Θα επισκεφτούμε δύο χώρες - μέλη του G20 τις οποίες κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν οι ομοϊδεάτες του κ. Σαμαρά, τις οποίες ανέστησαν αριστερές και προοδευτικές κυβερνήσεις που αγνόησαν το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Λαοί που πέταξαν από πάνω τους τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και βαδίζουν το δρόμο της ανάπτυξης και της αξιοπρέπειας».

Αυτά έλεγε ο κύριος Τσίπρας πριν επισκεφτεί τη Βραζιλία και την Αργεντινή. 

Στη Βραζιλία, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρότυπο λόγω της... αριστερής διαχείρισης, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται αυτές τις μέρες στους δρόμους 100 πόλεων, στο πλαίσιο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που πραγματοποιούνται στη χώρα. 

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν με αφορμή τις αυξήσεις στα εισιτήρια των μεταφορών, ωστόσο η άγρια κρατική καταστολή με την οποία αντιμετωπίστηκαν πρόσθεσε χαρακτηριστικά γενικευμένης αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση. Συνδέθηκαν με την αγανάκτηση που δημιούργησε η δαπάνη εκατομμυρίων για το Μουντιάλ και τη συνακόλουθη διαφθορά που ξεχειλίζει, με τις ιδιωτικοποιήσεις, την κατάσταση στη δημόσια Υγεία και Παιδεία, τις εκρηκτικές ανισότητες. 

Αυτά είναι τα δεδομένα μετά από δέκα χρόνια «προοδευτικής» διαχείρισης των «κεντροαριστερών» κυβερνήσεων που στήριξαν την καπιταλιστική ανάπτυξη και γιγάντωσαν τους μονοπωλιακούς ομίλους μετατρέποντας το βραζιλιάνικο καπιταλισμό σε παγκόσμια δύναμη.


«Δεν πρόκειται για τα σεντς, αλλά για τα δικαιώματα» έγραφε το πανό στην κεφαλή της μεγάλης πορείας στο Σάο Πάολο στις 13 Ιούνη.  

«Πλέον δεν έχει να κάνει με τις τιμές. Οι πολίτες είναι τόσο αηδιασμένοι από το σύστημα, που αγανάκτησαν και ζητούν αλλαγή» (νεαρή φοιτήτρια)... 

«Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες, αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα 7 λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα» (γράμμα διαδηλωτή)... 

«Δεν είμαστε σε θέση να φιλοξενήσουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο αυτή τη στιγμή. Δεν το χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε Υγεία και Παιδεία. Είναι ντροπή να σπαταλάμε τόσα πολλά χρήματα για το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ τα νοσοκομεία και τα σχολεία παραμένουν σε άθλιες συνθήκες» (Ριβάλντο, πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής).

Την ώρα που η Βραζιλία αναρριχάται στην 6η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, στις εργατογειτονιές δίνεται καθημερινά σκληρή μάχη για την επιβίωση. 

Ο βασικός μισθός είναι 215 ευρώ. Εκατομμύρια δεν λαμβάνουν ούτε αυτόν. 53 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο φτώχειας. Στη χώρα υπάρχουν 1,6 εκατομμύρια κατοικίες σε φαβέλες και επισφαλή οικήματα όπου διαβιούν 52,3 εκατομμύρια άτομα δίχως υποδομές. Οταν το 2009 στο 5% των πλουσιότερων αντιστοιχούσε το 30,3% του αμύθητου ΑΕΠ της χώρας, στο 50% των φτωχότερων αναλογούσε μόλις το 17%.

Tα στοιχεία αυτά έρχονται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να επιβεβαιώσουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία διαχείριση, καμία ανάπτυξη, προς όφελος του λαού όταν την οικονομία της χώρας την έχουν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Οταν στην εξουσία και στη διακυβέρνηση της χώρας δε βρίσκεται ο λαός, αλλά τα μονοπώλια και τα κόμματα που τα στηρίζουν. Ο,τι θα γίνεται, θα στηρίζεται στην εκμετάλλευση και στο κέρδος. 

Αλλωστε σ' αυτά στηρίζονται οι «αριστεροί» διοργανωτές με τους «υγιείς» επιχειρηματίες συνεργάτες τους που έχουν αναλάβει την επένδυση του Μουντιάλ 2014


«Είμαστε ανίκητη χώρα. Θα δείξουμε την ποιότητα που μπορεί να παράσχει η Βραζιλία στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016» είπε η Ντίλμα Ρούσεφ, πρόεδρος της χώρας, εγκαινιάζοντας ένα γήπεδο που το κόστος ανέγερσης άγγιξε τα 300 εκατομμύρια δολάρια με το συνολικό κόστος να φτάνει τα 9.830.000.000 ευρώ. 

Ποιότητα για την «αριστερή» κυβέρνηση της Βραζιλίας που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πόστερ στα γραφεία της Κουμουνδούρου, είναι αυτό ακριβώς:
Τεράστια κέρδη για μια χούφτα υγιείς και με διαφανείς διαδικασίες επιχειρηματίες από τη μια και από την άλλη 23 εκατομμύρια ανθρώπων να βιώνουν ακραία φτώχεια και μιζέρια. Ολοι αυτοί ούτε έξω από το γήπεδο δεν θα μπορούν να περάσουν τις ημέρες του Μουντιάλ, αφού με την τιμή ενός εισιτηρίου μπορούν να θρέψουν την οικογένειά τους για μέρες.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Ρομάριο, πρώην διεθνή άσου για ένα από τα γήπεδα που θα φιλοξενήσουν το Μουντιάλ: «Τα λεφτά που δαπανήσαμε για το "Μανέ Γκαρίντσα" στην Μπραζίλια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για 150.000 σπίτια για τις χαμηλόμισθες οικογένειες».

Και όλα αυτά σε μια χώρα που κατέχει την 6η θέση της παγκόσμιας οικονομίας με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες και αμύθητο πλούτο που παράγεται από τους εργαζόμενους και φτάνει για να τους προσφέρει μια καλύτερη ζωή.

Μιλάμε εκ πείρας!!!

Η θέση αυτή της έδωσε τη δυνατότητα να διεκδικήσει με επιτυχία τη διοργάνωση του Μουντιάλ 2014 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Διοργανώσεις που θα φέρουν μεγάλα κέρδη στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια αλλά αβάσταχτα βάρη στο λαό. Τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την «αριστερή» κυβέρνηση. 

Αυτό φαίνεται να το αντιλαμβάνεται και o διαδηλωτής που δηλώνει:
«Αυτή ακριβώς τη στιγμή γύρω στους 200 χιλιάδες Βραζιλιάνους σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματά τους. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα»...

 Βραζιλία: Συνέχεια στις διαδηλώσεις (ΕΔΩ)

*Ριζοσπάστης, "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ..."
 

Ανάπτυξη που να υπηρετεί το λαό, μόνο η λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορούν να το πετύχουν.


Ανάπτυξη που να υπηρετεί το λαό

Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο χτες η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των επιτελείων της ότι «ο τροχός γυρίζει» και έρχεται ανάπτυξη, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις επενδύσεις που κάνουν ξένοι και ντόπιοι μονοπωλιακοί όμιλοι στην Ελλάδα.

Αξιοποιήθηκε, μάλιστα, γι' αυτό όλη η γκάμα των χτεσινών συναντήσεων του πρωθυπουργού, με τους εκπροσώπους της «Cosco», της «Vodafone», της «Wind» και της κοινοπραξίας που εκπροσωπεί τον αγωγό ΤΑΡ. Τις διακηρύξεις περί ανάπτυξης συνοδεύει η καλλιέργεια προσδοκιών ότι από αυτή θα ωφεληθεί ο λαός με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και άρα ανάσχεση της ανεργίας που τσακίζει κόκαλα. Πράγματι, ανάπτυξη κάποια στιγμή θα γίνει και στην Ελλάδα. Μόνο που θα είναι καπιταλιστική και γι' αυτό σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Καταρχήν, επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις γίνονταν στην Ελλάδα και πριν την κρίση. Για παράδειγμα, η «Cosco» μπήκε στο ΣΕΜΠΟ το 2009 και μάλιστα όχι με τη μέθοδο της ιδιωτικοποίησης, αλλά της παραχώρησης από τον ΟΛΠ για 35 χρόνια. Η «Ντόιτσε Τέλεκομ» επένδυσε στον ΟΤΕ το 2008. Άλλες πολυεθνικές είχαν ήδη καταλάβει τομείς όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, φυτεύοντας ανεμογεννήτριες σε κάθε βουνοκορφή. Αλλά ακόμα και οι λεγόμενες πρώην ΔΕΚΟ, που βρίσκονται στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων, ανήκουν κατά ένα μεγάλο μέρος σε ιδιώτες και λειτουργούν με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Όπως, για παράδειγμα, η ΔΕΠΑ, η οποία, αν και κρατική στα χαρτιά, κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει φτηνό αέριο στο λαό, αφού στόχος της ήταν και είναι η αύξηση της κερδοφορίας της.

Απέτρεψαν όλες αυτές οι επενδύσεις και 
οι ιδιωτικοποιήσεις την κρίση στην Ελλάδα; 

Μήπως την απέτρεψαν σε άλλες καπιταλιστικές χώρες, όπου οι αναδιαρθρώσεις υπέρ του κεφαλαίου έγιναν πιο έγκαιρα και χωρίς σοβαρή αντίσταση; Η απάντηση είναι όχι. Και ο λόγος που δεν απέτρεψαν την κρίση είναι ότι ο καπιταλιστής επενδύει, εξαγοράζει και πουλά όχι με κριτήριο τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, αλλά με κίνητρο το κέρδος και πάντα ανταγωνιστικά προς τον άλλο καπιταλιστή. 

Από κει προκύπτει η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, που δεν επενδύονται στην παραγωγή επειδή δεν αποδίδουν πλέον στον καπιταλιστή το προσδοκώμενο κέρδος και τα κρατάει στα σεντούκια του, μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, με καταστροφή κεφαλαίου και υποτίμηση της εργατικής δύναμης.

Η ανάπτυξη που τώρα ευαγγελίζεται η κυβέρνηση θα οικοδομηθεί στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών κατακτήσεων, αφού ο σάπιος καπιταλισμός δεν έχει πια τη δυνατότητα να κάνει την παραμικρή παραχώρηση. Επιπλέον, όμως, στον κύκλο αυτής της αναιμικής ανάκαμψης, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την επόμενη κρίση, που θα είναι πιο βαθιά και ακόμα πιο δύσκολο για τους αστούς να τη διαχειριστούν. 

Διέξοδος για το λαό υπάρχει και είναι να πάρει ο ίδιος στα χέρια του τα γκέμια της εξουσίας, να αφαιρέσει από τους αστούς τα μέσα παραγωγής. Φιλολαϊκή ανάπτυξη σημαίνει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της οικονομίας, εργατικός - κοινωνικός έλεγχος στα μέσα παραγωγής. Σημαίνει αμοιβαία επωφελείς και ισότιμες σχέσεις με τα άλλα κράτη και τους λαούς τους. 

Κι αυτό μόνο η λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορούν να το πετύχουν.


Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη» «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ»

Είναι παγίδα

Η κίνηση των 12 ομοσπονδιών που καλούν σε συντονισμό συνδικάτων και πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης, αποκαλύπτει πως εκτός από τις παραδοσιακές δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έβαζαν και βάζουν πλάτη για το πέρασμα της πολιτικής του κεφαλαίου στην εργατική τάξη συμβάλλοντας στο τσάκισμα κατακτήσεων και δικαιωμάτων της και στην υποταγή της στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, υπάρχουν και οι δυνάμεις, ουρά ως τώρα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που μπροστά στη φθορά και ανυποληψία του στους εργάτες, βάζουν τρικλοποδιά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, προβάλλοντας ως σωτηρία της εργατικής τάξης την αντικατάσταση μιας αστικής κυβέρνησης με μια άλλη κυβέρνηση διαχείρισης, «αντιμνημονιακή», της ανάπτυξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μονοπωλίων, άρα «αντιμνημονιακής» υποταγής των εργαζομένων στο κεφάλαιο. 

Γι' αυτό και το εγχείρημα είναι επικίνδυνο.

Παγίδα για την εργατική τάξη, αφού την καλεί να εξαρτήσει τα συμφέροντά της από τα συμφέροντα των καπιταλιστών και να βάλει πλάτη για πολιτική διέξοδο σε όφελός τους, άρα ενάντιά της. Εμφανίζεται με προωθημένη πολιτική αιχμή αλλά είναι συντηρητικό, ως αντικυβερνητικό με επιδίωξη άλλη κυβέρνηση του συστήματος. 

Στην ηγεσία αυτών των ομοσπονδιών βρίσκονται δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με δυνάμεις της πρώην ΠΑΣΚΕ και νυν «μετανιωμένους» συνδικαλιστές της, δηλαδή κομμάτι της σαπίλας των συνδικαλιστικών ηγεσιών που για δεκαετίες στήριξαν τις στρατηγικές του κεφαλαίου και του ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνησης. 

Το εγχείρημα έρχεται να υπηρετήσει το στόχο του ΣΥΡΙΖΑ για «την ανάδειξη ενός κέντρου» μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα χειραγωγεί το εργατικό κίνημα στις επιδιώξεις του για την απόκτηση της κυβερνητικής εξουσίας, θα το κάνει ένα μοχλό επίδρασης στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, που θα υπηρετεί τις κυβερνητικές του επιδιώξεις. 

Οι εργάτες να μην παγιδευτούν, να τους γυρίσουν την πλάτη.

Ριζοσπάστης, "Πρώτη Σελίδα"  Πέμπτη 27 Ιούνη 2013.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ο λαός μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.


 Να σαρώσει ο λαός παλιούς και νέους σωτήρες*

«Η αντιπαράθεση των κομμάτων της συγκυβέρνησης για τον τρόπο που μεθοδεύτηκε το λουκέτο στην ΕΡΤ συμβάλλει στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Η ΝΔ αξιοποίησε το ζήτημα της ΕΡΤ για να κάνει σινιάλο στα αστικά επιτελεία μέσα κι έξω από την Ελλάδα ότι είναι η δύναμη που μπορούν να εμπιστευθούν στην αποφασιστική προώθηση των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση (...) 

Όλα εξελίσσονται στο φόντο της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και το βάθος της σε Ελλάδα και Ευρωζώνη, η διαχείριση της οποίας επιβάλλει το επόμενο διάστημα να παρθούν νέα μέτρα σε βάρος του λαού. Πάνω εκεί εκφράζονται αντιθέσεις και κόντρες από τα αστικά κόμματα και τις άλλες δυνάμεις της διαχείρισης, τόσο για το μείγμα των μέτρων, όσο και για τον τρόπο που αυτά θα πλασαριστούν στο λαό, προκειμένου να υπηρετηθεί αποτελεσματικότερα το γενικό συμφέρον της πλουτοκρατίας, που είναι ο κοινός τους στόχος. Όπως και να περάσουν οι αντιδραστικές ανατροπές με τις λιγότερες αναταράξεις για το αστικό σύστημα...


 Όχι στις αυταπάτες

«Αλίμονο στους εργάτες, στους συνταξιούχους, στους ανθρώπους στις λαϊκές γειτονιές, που μέρα τη μέρα, χωρίς να ξεχωρίζουν πια απ' την απόγνωση, πότε είναι χειμώνας και πότε καλοκαίρι, πότε σχόλη και πότε μέρα δουλειάς, έχουν ακουμπήσει τις ελπίδες τους στον κάθε αγύρτη, που στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ ομοτράπεζων, έχει αναλάβει εργολαβικά να πείσει τα λαϊκά στρώματα ότι θα ανθρωπέψει ο καπιταλισμός άμα τον βομβαρδίσεις με μομφές».*

Λαϊκή σφραγίδα στις εξελίξεις  

«...Τώρα είναι η ώρα οι εργαζόμενοι να δυναμώσουν τον αγώνα τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τα νέα μέτρα που είναι προ των πυλών. Ο λαός δεν έχει περιθώριο να πέσει στην παγίδα των παλιών και νέων σωτήρων, των μεταμφιέσεων του πολιτικού συστήματος, που τον οδηγούν σε νέα αδιέξοδα. Λύση για το λαό δεν είναι ούτε ο ανασχηματισμός της σημερινής κυβέρνησης, ούτε κάποια άλλη κυβέρνηση "σωτήρων", που θα υποκλίνεται στους νόμους του σάπιου συστήματος και του μονόδρομου της ΕΕ. 

Ο λαός μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, Να δυναμώσει τον αγώνα του ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στις απολύσεις, στη φοροληστεία. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, την εργατική - λαϊκή εξουσία. Να στηρίξει την πρόταση του ΚΚΕ, τη μοναδική ρεαλιστική πρόταση για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Το πραγματικό δίλημμα είναι: Λαϊκή Συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρών επαγγελματιών, των φτωχών αγροτών, των νέων και των γυναικών από τις λαϊκές οικογένειες, συμπόρευση με το ΚΚΕ για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση ή υποταγή στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης που οδηγεί το λαό σε ακόμη μεγαλύτερη χρεοκοπία» Πηγή

*Ριζοσπάστης,  "Δια του Τύπου"   Τετάρτη 26 Ιούνη 2013.