«...δεν έχουμε καιρό. Σωστά μιλήσαν οι μαντατοφόροι»

 ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΡΟΚΙΔΗΣ

Και όπως είπε ο νομπελίστας ποιητής μας, «...δεν έχουμε καιρό. Σωστά μιλήσαν οι μαντατοφόροι.»

Στη «Γερμανική Ιδεολογία», στη δεύτερη θέση, για τον Φόιερμπαχ, ο Καρλ Μαρξ λέει ότι «Το ζήτημα αν μπορεί να αποδοθεί στην ανθρώπινη σκέψη μια αντικειμενική αλήθεια, δεν είναι ζήτημα θεωρητικό, αλλά ζήτημα πρακτικό. Στην πράξη πρέπει να αποδείχνει ο άνθρωπος την αλήθεια, δηλαδή την πραγματικότητα και τη δύναμη, τη μη υπερβατικότητα της σκέψης του...» 
και στο τέλος της τρίτης θέσης «...Η σύμπτωση της αλλαγής των περιστάσεων και της ανθρώπινης δραστηριότητας ή αυτοαλλαγής μπορεί να εξεταστεί και να κατανοηθεί ορθολογικά μονάχα σαν ε π α ν α σ τ α τ ι κ ή πρακτική».

Η δική μου η περίπτωση, θα έλεγα χωρίς υπερβολή, είναι μια ακόμα απόδειξη των παραπάνω.

Δεν είναι δυνατόν σήμερα να αλλάζουν οι περιστάσεις με τέτοιο δραματικό τρόπο για το λαό και συ να μένεις αγκιστρωμένος ή ακόμα χειρότερα να επιμένεις στη διαπιστωμένη πλέον πλάνη σου.

Όμως, όπως όλα τα πράγματα, έτσι και οι διεργασίες συνειδησιακής αλλαγής του ανθρώπου, θέλουν το χρόνο τους για να ωριμάσουν.

Το ΚΚΕ, παρά τα λάθη και τις ελλείψεις του, τις ανεπάρκειες που μπορεί να του αποδώσει κανείς, ποτέ δεν πρόδωσε την εργατική τάξη, ποτέ δεν υπέγραψε δήλωση μετάνοιας στο σύστημα. Το έχει αποδείξει ιστορικά, και το δείχνει και σήμερα. 

Είναι η συνεπής πολιτική δύναμη της χώρας μας, το χθες, το σήμερα και το αύριο, το πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, του λαού μας, σε κάθε προς τα μπρος κίνηση της κοινωνίας.

Έχω καταλάβει πλέον και δεν φεύγει ούτε στιγμή από τη σκέψη μου ότι ο μικροαστισμός έχει χιλιάδες πονηριές. Γι' αυτό σημασία δεν έχει το τι ψήφισε ή τι ευκαιριακά θα ψηφίσει κανείς στις επικείμενες εκλογές, αλλά ποιο δρόμο έχει πάρει η σκέψη σου, αν αντιλαμβάνεσαι τον ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας και ποια είναι η δική σου ανταπόκριση.

Οι εργαζόμενοι ενωμένοι μπορούν να τα καταφέρουν.

Όμως δεν πρέπει να είναι μόνοι τους. Χρέος μας -των ανθρώπων της διανόησης και της τέχνης-  να συμβάλουμε με τα δικά μας μέσα, να ενισχύσουμε κάθε προσπάθεια που θα οδηγήσει στη μετατροπή του σημερινού οικονομικού πόλεμου των εργαζομένων σε συνειδητή ταξική πάλη, σε πολιτικό αγώνα. 

Τέτοια πολύτιμη βοήθεια μπορεί να δοθεί  και 
από το μετερίζι της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η ισχυροποίηση λοιπόν του ΚΚΕ παντού είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να στεριώσει σε κοινωνικό επίπεδο η λαϊκή συμμαχία. Να ενισχύσουμε την πρόταση διεξόδου που προβάλλει, που είναι τελικά η μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση.

Η μάχη των εκλογών του Μάη είναι ενιαία πολιτική μάχη.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η συμπόρευση μαζί του στις ευρωεκλογές, στις περιφέρειες και τους δήμους θα δυναμώσει τη φωνή των εργαζομένων, τη λαϊκή οργάνωση, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση για να γίνει πράξη το «Κανένας μόνος του στην κρίση», «Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα», «Κανένα παιδί φτωχού ανθρώπου, άνεργου χωρίς παιδικό σταθμό», «Καμιά λαϊκή οικογένεια στο έλεος των τραπεζών, της εφορίας, των πλειστηριασμών».

 Από την στήλη  "ΕΚΛΟΓΕΣ  ΜΑΗΣ  2014"  του Ριζοσπάστη.