...Στο αντεργατικό «πακέτο» δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης

Ταξική αναμέτρηση η απεργία στις 9 Απρίλη

 

Η ψήφιση του τελευταίου πολυνομοσχεδίου, με τα νέα αντεργατικά μέτρα, αλλά και η «ουρά» νέων αντεργατικών σχεδίων που το ακολουθούν - και που μόνο προσωρινά έμειναν στην άκρη - δείχνουν για μια φορά ακόμα ότι η αντεργατική και αντιλαϊκή λαίλαπα δεν πρόκειται να καταλαγιάσει. 

 

Στο αντεργατικό «πακέτο» δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. 

 

Μόνο ο όγκος του μεγαλώνει σε κάθε «επικαιροποίηση» 

και η συσκευασία του αλλάζει περιτύλιγμα.

 

Άλλωστε, τα ίδια τα μέτρα που σε αλλεπάλληλες δόσεις έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχουν βαθιές ρίζες στις ίδιες τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπηρετούν διαχρονικές ανάγκες του κεφαλαίου για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων, που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης έγιναν πλέον όρος απαράβατος για τα μονοπώλια και τις επιδιώξεις τους.

Όπως δεν προέκυψαν ξαφνικά, έτσι και δεν πρόκειται να εκλείψουν με μια μονοκοντυλιά, με ένα κυβερνητικό φιρμάνι, όσο η οικονομία λειτουργεί κάτω από τη σιδερένια φτέρνα της καπιταλιστικής οργάνωσης της παραγωγής και καθοδηγείται από την αρχή του κέρδους.

Τα αντεργατικά μέτρα, το βάθος τους και η ταχύτητα εφαρμογής τους είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου» για τους μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους, εγχώριους και ξένους. Απ' αυτά εξαρτάται η ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου τα μονοπώλια διαφορετικών κρατών ή των συνασπισμών τους κονταροχτυπιούνται για να επικρατήσουν. 

Γι' αυτό και δεν νοείται καμιά επιστροφή στο παρελθόν, στην προ κρίσης κατάσταση, όποιο και αν είναι το μείγμα της διαχείρισης που θα επιλεγεί τα επόμενα χρόνια.

Ο χαρακτήρας των μέτρων...(Περισσότερα ΕΔΩ)

Από τη στήλη "ΕΡΓΑΤΙΚΑ"  του Ριζοσπάστη.