... Γιατί τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» εγγυώνται αντίσταση στην αντεργατική πολιτική και τον αντιδραστικό ρόλο της Τοπικής Διοίκησης

«Εμπειρία και γνώση» στην υπηρεσία της αντιλαϊκής πολιτικής

 

Αντιγράφουμε από ρεπορτάζ εφημερίδας με αφορμή τη μεγάλη δημοσκόπηση της GPO που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα και αφορά την Περιφέρεια Αττικής και τους Δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. «Κυρίαρχο κριτήριο για την επιλογή τους δηλώνουν οι ψηφοφόροι ότι αποτελεί ο υποψήφιος "να είναι έμπειρος και γνώστης των προβλημάτων"».

Το παραπάνω συμπέρασμα που προκύπτει από τη δημοσκόπηση είναι μια ένδειξη σχετικά με τα κριτήρια των ψηφοφόρων μπροστά στις τοπικές εκλογές. Και βέβαια είναι λογικό να θεωρείται προσόν η γνώση και η εμπειρία. 

Αρκεί όμως μόνο αυτό; 

Δηλαδή, μπορεί να αμφισβητήσει κανείς για παράδειγμα ότι ο νυν δήμαρχος Αθήνας Γ. Καμίνης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης, ο περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός δεν έχουν γνώση και εμπειρία; 

Ομως, το ζήτημα είναι τι πολιτική ακολούθησαν.  

Και η πολιτική τους ήταν αντιλαϊκή, αντεργατική. Και αναφερόμαστε σε αυτούς, δεδομένου ότι στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση βρίσκονται στην πρώτη θέση, άρα το συμπέρασμα που βγαίνει συνδυαστικά είναι πως είναι στην πρώτη θέση επειδή έχουν γνώση και εμπειρία. Ας δούμε:

Η διοίκηση Καμίνη έχει επιβάλει υπέρογκα δημοτικά τέλη, έχει συρρικνώσει δραστικά κοινωνικές υπηρεσίες, παιδικούς σταθμούς. Και ο Γ. Καμίνης είναι υπέρμαχος της περιβόητης οικονομικής αυτοτέλειας. Δηλαδή, δήμοι που θα ψάχνουν μόνοι τους έσοδα μέσω της φορολόγησης των εργατικών λαϊκών νοικοκυριών, τις συμπράξεις με τον «ιδιωτικό τομέα». Αύξηση δημοτικών τελών μέσω της ΔΕΗ, αύξηση τροφείων σε παιδικούς σταθμούς, επί πληρωμή υπηρεσίες Πρόνοιας, Αθλητισμού, Πολιτισμού.

Η διοίκηση Μπουτάρη εκφράζει την πολιτική πληρώνεις για να πάρεις υπηρεσίες από το δήμο. Πληρώνεις για να έχεις παιδικό σταθμό, δημοτικό γυμναστήριο, δημοτικό ωδείο. Ο Γ. Μπουτάρης έχει δηλώσει θιασώτης της «ενεργητικής κοινωνικής πολιτικής» και του «επιχειρείν». 

Δηλαδή στήριξη στην επιχειρηματικότητα. 

Μία μορφή αυτού που στηρίζει είναι οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, που πολλοί δήμοι πρωτοστατούν στο στήσιμό τους, καλώντας ανέργους, απολυμένους συμβασιούχους εργαζόμενους στους δήμους να φτιάξουν μία τέτοια επιχείρηση για να συνεχιστούν προγράμματα Πρόνοιας, για να λειτουργούν παιδικοί σταθμοί. 

Κάτι που σημαίνει παραπέρα μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τους δήμους, απολύσεις προσωπικού, παράδοση έργων και υπηρεσιών σε ιδιώτες.

Με εμπειρία και γνώση η διοίκηση Σγουρού: Ιδιωτικοποίησε υπηρεσίες της Περιφέρειας. Προώθησε την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τις προσλήψεις με δίμηνα, με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, είτε μέσω των αμαρτωλών ΜΚΟ, είτε μέσω ΟΑΕΔ, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και 490 ευρώ μισθό. Συνέβαλε στο σπάσιμο του ωραρίου των καταστημάτων, εγκρίνοντας την παράταση ωραρίου. Ψήφισε και εφαρμόζεται η κατάργηση της Κυριακής-αργίας για όλες τις Κυριακές στην Ανατολική και μέρος της Δυτικής Αττικής.

Τα παραπάνω ισχύουν και σε άλλες περιπτώσεις 

υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών. 

Και επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μένουν στο κριτήριο «εμπειρία και γνώση». Αλλά στο ποια πολιτική εφαρμόζουν, ποια ταξικά συμφέροντα υπηρετεί η «γνώση τους και η εμπειρία τους». 

 

Και από αυτή την άποψη πρέπει να στηρίξουν τα 

ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» παντού!  

Γιατί είναι ψηφοδέλτια που εγγυώνται αντίσταση στην αντεργατική πολιτική 

και τον αντιδραστικό ρόλο της Τοπικής Διοίκησης, ισχυρή εργατική λαϊκή αντιπολίτευση στις κατευθύνσεις των αστικών κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων αστικής διαχείρισης, στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Από την στήλη "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ"  του  Ριζοσπάστη.