...θεώρηση που αθωώνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και αποσκοπεί στην διαιώνιση του συστήματος

Τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου 

στο νομοσχέδιο για τις τράπεζες

Δείτε την τοποθέτηση του Νίκου Καραθανασόπουλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Κόμματος και υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή σχετικά με το νομοσχέδιο  για τις τράπεζες που έχει τον τίτλο «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (ενσωμάτωση της οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του ν.3601/2007 και άλλες διατάξεις».

Στην τοποθέτησή του, ανάμεσα στ' άλλα, ο  Νίκος 

Καραθανασόπουλος έθεσε το πάρα κάτω ρητορικό ερώτημα:

«...Είναι αιτία της κρίσης οι τράπεζες; Δηλαδή, ισχύουν οι θεωρίες που ακούστηκαν στο παρελθόν, αλλά και τώρα ακούγονται, ότι φταίει ο καζινοκαπιταλισμός, ότι έχουμε να κάνουμε με μια κρίση της χρηματιστικοποίησης του καπιταλιστικού συστήματος;  

Θεωρίες δηλαδή, οι οποίες παρουσιάζουν ως αιτίες της κρίσης, ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο είναι εκτός ελέγχου,  ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο είναι υπερμεγέθες και ότι φταίει για την κρίση την οποία βιώνει και η χώρα μας.  

Το πλασματικό κεφάλαιο, ένα πλασματικό κεφάλαιο που αυτονομήθηκε  απ' την πραγματική οικονομία, και μάλιστα αυτό το πλασματικό κεφάλαιο οδήγησε σε ασφυξία την πραγματική οικονομία. Κάνοντας αυτό τον ψευδεπίγραφο διαχωρισμό, και ότι τέλος πάντων φταίει ο ελλιπής έλεγχος και η απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, λόγω ακριβώς και της διεθνοποίησής του.

Πίσω από αυτή τη θεώρηση υπάρχουν μια σειρά 

πραγματικοί στόχοι, οι οποίοι προσπαθούν να αποκρυβούν.

Πρώτος στόχος είναι να συσκοτιστεί  η πραγματική αιτία της κρίσης. Δηλαδή ότι έχουμε να κάνουμε  με μια κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, εξ αιτίας της όξυνσης της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Μια κρίση δηλαδή, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και υπερπαραγωγής. 

Και δεύτερον μέσα από αυτόν τον τρόπο προσπαθούν κάποιοι να ευαγγελιστούν  μια εναλλακτική, δήθεν, διαχείριση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, στην οποία αυτή εναλλακτική μορφή διαχείρισης, ο μεγαλύτερος έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η προτεραιότητα που πρέπει να δώσει το αστικό κράτος στην πραγματική οικονομία. 

Θα θεραπεύσει, δήθεν, την οικονομία από την εμφάνιση των κρίσεων ή θα τις κάνει πιο ανώδυνες. Απ' αυτή λοιπόν την άποψη είναι φανερός και ο στόχος, ότι μέσα από αυτή τη θεώρηση θέλουν να αποδείξουν ότι δεν ευθύνεται ο καπιταλισμός και οι νομοτέλειες του για την κρίση, για την ανεργία, για την εξαθλίωση...

Πρόκειται δηλαδή, για μια θεώρηση που αθωώνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και αποσκοπεί στην διαιώνιση του συστήματος...