Για το λαό υπάρχει μόνο ο άλλος δρόμος ανάπτυξης...με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό...κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Αντεργατική λαίλαπα*

 

Τα «Εργασιακά και το Ασφαλιστικό είναι διαχρονικά ζητήματα», όπως ομολογούν, ενόψει της διαβούλευσης με την τρόικα, οι παράγοντες του υπουργείου Εργασίας. Το θέμα των ομαδικών απολύσεων, σύμφωνα με τις κυβερνητικές πηγές, αποτελεί «ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση» και θα αξιολογηθεί, στο πλαίσιο της επικείμενης διαβούλευσης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. 

Στο επίκεντρο βρίσκεται η κατάργηση των τριετιών στις ιδιωτικές επιχειρήσεις με έμφαση στους εργαζομένους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, δηλαδή με 586 ευρώ μεικτά ή 511 ευρώ για τους νέους κάτω από 25 χρόνων. 

Σύμφωνα με τα ισχύοντα, υπάρχει η δυνατότητα αύξησης των αποδοχών αυτών σε ποσοστό 10% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας, με ανώτατο όριο τις τρεις. Με την κατάργηση των τριετιών θα προκύψουν νέες τρανταχτές μειώσεις των μισθών μέχρι και 30%, ανάλογα με τις τριετίες του κάθε εργαζόμενου. 

Στις αντιλαϊκές προτεραιότητες βρίσκονται οι αντεργατικοί σχεδιασμοί για τις αλλαγές στη λειτουργία των συνδικάτων, με στόχο να μπουν επιπλέον εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, όπως, π.χ., για την προκήρυξη απεργίας, ενώ παρέχεται και το δικαίωμα στην εργοδοσία να προχωρεί σε ανταπεργία («λοκ άουτ»). 

Οι σχεδιασμοί του κεφαλαίου περιλαμβάνουν και νέες μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν οι εργοδότες, σε συνέχεια αυτών που ήδη ψηφίστηκαν και εφαρμόζονται, σε μια εξέλιξη που θα πάει «πακέτο» με το «νέο Ασφαλιστικό» - καρμανιόλα για τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων, με βάση και την έκθεση από το ΚΕΠΕ. 

Παράλληλα, από το 2015, προβλέπεται η διαμόρφωση νέου μισθολογίου στο δημόσιο τομέα, συνδεδεμένου με τις διαδικασίες «αξιολόγησης» των εργαζομένων.

Το «αναπτυξιακό σχέδιο» του κεφαλαίου, με τις όποιες εκφάνσεις και εκδοχές του, συνεπάγεται τη διατήρηση και διεύρυνση της αντιλαϊκής επίθεσης και των μέτρων, γιατί μόνο έτσι μπορεί να διατηρηθεί και ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα. 

Για το λαό υπάρχει μόνο ο άλλος δρόμος ανάπτυξης. 

Χωρίς τους καπιταλιστές και τα μονοπώλια, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό, για την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, αποδεσμευμένο από την ΕΕ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους.

*Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του Ριζοσπάστη.