Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Μια συνταγή του ΟΟΣΑ που θολώνει τη λαϊκή προοπτική...



«"Οι εισοδηματικές ανισότητες έχουν στατιστικά ένα σημαντικά αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη", σύμφωνα με έρευνα του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ)...

Παρέμβαση σε αντιφάσεις

Δε μας ξενίζουν πλέον τέτοια ρεπορτάζ,
τα οποία έχουν ως πηγές τους μελέτες από τους διεθνείς διακρατικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Αυτό που πρέπει να έχουν καθαρό η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι ότι οι εν λόγω οργανισμοί εργάζονται με παρεμβάσεις τους για τη σωτηρία, τη διαιώνιση και αναπαραγωγή του συστήματος διεθνώς. 


Μια προσπάθεια που έρχεται αντιμέτωπη με την ύπαρξη των οξύτατων ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών ανάμεσα σε κράτη ή συμμαχίες κρατών και τις αξεπέραστες εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού.

Η αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων 
είναι νομοτέλεια στην εξέλιξη του καπιταλισμού.  

Το δείχνει ανάγλυφα το αριθμητικό παράδειγμα του ΟΟΣΑ για την αύξηση των ανισοτήτων από τη δεκαετία του '80 μέχρι σήμερα, δηλαδή ότι σήμερα το πλουσιότερο 10% κερδίζει 2,5 φορές περισσότερο απ' ό,τι στη δεκαετία του '80, αλλά και τη διεύρυνση της κοινωνικής βάσης της φτώχειας από το 10% στο 40%, που μάλλον είναι πολύ μεγαλύτερο.


Προκύπτει από το γεγονός ότι μειώνεται όλο και περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης σε σχέση με την καπιταλιστική κερδοφορία. 

Υπάρχει ακόμη η αντικειμενική τάση, λόγω αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, να πέφτει σχετικά η αξία, άρα και η τιμή της εργατικής δύναμης. Πώς λοιπόν οι καπιταλιστές, που παράγουν με μοναδικό κίνητρο την απόκτηση ολοένα και μεγαλύτερων κερδών, θα αυξήσουν ταυτόχρονα τα εισοδήματα των εργαζομένων τους; Ολοι οι καπιταλιστές θα ήθελαν να αυξηθούν τα εισοδήματα όλων των εργαζομένων εκτός αυτών της δικιάς τους επιχείρησης ή κλάδου.

Θα ρωτήσει κάποιος: Μα τόσο άσχετοι είναι οι ερευνητές του ΟΟΣΑ περί της καπιταλιστικής οικονομίας και της εξέλιξής της; Καθόλου άσχετοι. Πρέπει να βλέπει κανείς τέτοιες μελέτες στη συγκυρία που γίνονται, σε συνδυασμό με παράγοντες όπως η επίδραση της μιας ή της άλλης πολιτικής διαχείρισης μιας καπιταλιστικής οικονομίας στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησης των καπιταλιστικών οικονομιών διεθνώς κ.λπ.



Νέα σύννεφα στην καπιταλιστική οικονομία
 
Η συγκυρία για την παγκόσμια οικονομία, που ο ΟΟΣΑ δίνει στη δημοσιότητα αυτή του την εκτίμηση, είναι τα σημάδια ύφεσης ή επιβράδυνσης της οικονομίας πολλών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών (Ιαπωνία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ευρωζώνη δηλαδή, Ρωσία, Βραζιλία, Νότια Αφρική κ.ά.), οι προβλέψεις επιβράδυνσης της οικονομίας της Κίνας, που προκαλούν νέους φόβους για την καπιταλιστική οικονομία...

Καλλιέργεια αυταπατών
 
Ταυτόχρονα βεβαίως γίνεται και προσπάθεια να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι τα εκπαιδευτικά εφόδια αποτελούν το αποκλειστικό εργαλείο για κοινωνική ανέλιξη. 

Η έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι «η απουσία εκπαίδευσης περιορίζει την κοινωνική κινητικότητα και εμποδίζει τους ανθρώπους να αναπτύξουν δεξιότητες και ταλέντα που θα τους βοηθήσουν να αυξήσουν το εισόδημα». 

Πώς μπορεί κανείς να το εξηγήσει; «Κοινωνική κινητικότητα» σημαίνει το πέρασμα από μια κοινωνική τάξη ή στρώμα σε άλλη. Δηλαδή, το πέρασμα νέων ανθρώπων από εργατικές οικογένειες στα μεσαία και προς τα πάνω, προς την αστική τάξη στρώματα, ή στην ίδια την αστική τάξη, πιο σπάνιο βεβαίως αλλά και το αντίθετο, προλεταριοποίηση μεσαίων στρωμάτων. 

Ο ΟΟΣΑ φαίνεται ότι εννοεί το πρώτο εννοώντας πως οι σπουδές μπορούν να συμβάλουν ώστε να γίνουν οι νέοι επιχειρηματίες ή ανώτερα και όχι μόνο στελέχη επιχειρήσεων. Είναι έτσι; Για κάποιους λίγους μπορεί να είναι. 

Αυτό που πασχίζουν οι καπιταλιστές είναι να αξιοποιήσουν πράγματι ερευνητές, επιστήμονες, «καινοτόμους», όπως λένε, και τις ιδέες τους όταν αυτές βρίσκουν κερδοφόρες εφαρμογές στην παραγωγή. 

Δεν μπορεί όμως να γίνει για όλους. Η ολοένα αυξανόμενη παραγωγή πρέπει να βρει και καταναλωτές, τόσο στην αγορά μέσων παραγωγής, προπαντός σ' αυτό, όσο και στην αγορά αντικειμένων κατανάλωσης. 

Για παράδειγμα, πόσοι απόφοιτοι ΑΕΙ - ΤΕΙ, μεταπτυχιακοί 
ή ακόμη και έχοντες διδακτορικό δεν είναι άνεργοι;

Η παραγωγή με σκοπό την καπιταλιστική κερδοφορία, η αναρχία που κυριαρχεί στην καπιταλιστική παραγωγή, το πέταμα εργαζομένων εκτός παραγωγής εξαιτίας της εισαγωγής νέων τεχνολογιών και επιστημονικών εφαρμογών αφορούν και το ειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό και όχι μόνο τους ανειδίκευτους ή χαμηλά ειδικευμένους εργαζόμενους.


Η διέξοδος
 
Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν τις θεωρίες που αναπαράγονται από διάφορα αστικά επιτελεία ότι η αντιμετώπιση της ανεργίας είναι θέμα ατομικής βελτίωσης, δεξιοτήτων και ευλυγισίας στην παραγωγή. 

Να αντιμετωπίσουν τις αυταπάτες ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη πάει χέρι χέρι με την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, όπως προπαγανδίζουν σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Ο αγώνας σήμερα για ολόπλευρη, ουσιαστική μόρφωση για όλους, για σταθερή δουλειά με δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες πρέπει να μπει στο προσκήνιο. 

Να συνδεθεί με την πάλη σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση που έρχεται σε αντιπαράθεση με την εξουσία του κεφαλαίου, την πάλη για μια οικονομία χωρίς καπιταλιστές που θα λειτουργεί με πανεθνικό σχεδιασμό με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, μια κοινωνικοποιημένη οικονομία με την εργατική τάξη στην εξουσία.

Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΚΗ του  Ριζοσπάστη.
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου