Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

...πίσω απ' τον μπερντέ δίνουν εξετάσεις στο κεφάλαιο...Η απάντηση σ' αυτό το αίσχος επείγει.

 Ταξική απάντηση στη κοκορομαχία*


Μονοθεματική η βδομάδα που πέρασε για τα κόμματα της αστικής τάξης και την προπαγανδιστική μηχανή τους, ηλεκτρονική και έντυπη: Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και στο επόμενο βήμα εκλογές με το λαό στη γωνία στο φόντο μιας «διαπραγμάτευσης» με την τρόικα για τις παραλλαγές διαχείρισης ενός βαθιά αντιλαϊκού δρόμου, που όλοι μαζί θεωρούν δεδομένο.

Πολυτραυματική η βδομάδα που πέρασε για τα λαϊκά στρώματα, που έχουν φτάσει στο αμήν και θα παραμείνουν στο αμήν ακόμα και αν δεν υπάρξει κανένα καινούργιο μέτρο, ακόμα και αν αύριο, με ένα μαγικό ραβδάκι, έρθει η ανάπτυξη και αυγατίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών (πέντε νεκροί από μια πλημμύρα, μια ματωμένη καραμπόλα σ' ένα δρόμο ακριβοπληρωμένο καθημερινά, δεν είναι λεπτομέρειες αλλά καθρέφτης μιας πολιτικής που αυγατίζει κέρδη ματώνοντας το λαό).

Τα κόμματα της αστικής τάξης, παριστάνοντας τα κοκόρια που μάχονται, διαγωνίζονται για την τριχιά στο λαιμό του λαού, καθώς γνωρίζουν πως ό,τι αντιλαϊκό έχει περάσει ως τώρα, έχει δεθεί τόσο με τους εφαρμοστικούς νόμους όσο και με τους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ, έτσι που να καθίσταται υποχρεωτική η υλοποίησή του με όποια κυβέρνηση εντός της ΕΕ...


...Διδάσκουν χαμοζωή

Δεν είναι τυχαία η αναφορά και επικέντρωση του συνόλου των αστικών κομμάτων σε «φαινόμενα ακραίας φτώχειας», σα να πρόκειται για το «ολίγον έγκυος»... 

Μοιράζουν το λαό σ' αυτούς που λιμοκτονούν 
και  εκείνους  που  τα  κουτσοβολεύουν.

Επιλέγουν πελατεία και υπόσχονται ασπιρίνες, όταν καμιά αντιβίωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τόση σαπίλα. Ξεπερνά τα όρια της υποκρισίας η ...υποκρισία τους.

Το έβαλε απλά στη Βουλή το ΚΚΕ, στη διάρκεια συζήτησης του προϋπολογισμού: Μεγάλη κουβέντα γίνεται απ' όλους για τις τεράστιες θυσίες που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός κατά τη διάρκεια της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης. Μέχρι δακρύων εμφανίζονται διάφοροι να αναγνωρίζουν τις θυσίες του λαού για να ζητήσουν «να μην πάνε χαμένες», διακηρύσσουν μάλιστα «όχι άλλες θυσίες» γιατί «δεν αντέχει άλλο ο λαός» κλπ.

Το ερώτημα, όμως, παραμένει αναπάντητο: 

Έχετε δει στο πρόγραμμα της ΝΔ, που είναι ο ηγέτης του ενός πόλου, να γίνεται λόγος για ανάκτηση των απωλειών, έστω σε ένα σχετικό βάθος χρόνου; 

Έχετε δει στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η κορυφή του άλλου πόλου, να υπάρχει θέση για ανάκτηση των απωλειών; 

Όχι βέβαια, αφού ακόμα και η κάλυψη των απωλειών σημαίνει σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο.

Αντίθετα, ορισμένοι προκαλούν μιλώντας ακόμα και για άνεμο αλλαγής (κοπανιστό αλλά άνεμο).  

Αφού, όμως, υπάρχει άνεμος αλλαγής, και μάλιστα αριστερής, δε θα έπρεπε αυτήν τη στιγμή να ετοιμάζεται ο λαός για τη σύγκρουση που θα γίνει με τα μεγάλα συμφέροντα, με τους κολλητούς και με την ΕΕ; 

Ποιος προετοιμάζει το λαό για μια τέτοια σύγκρουση; 

Κανείς απ' όσους δεσμεύονται από την υπογραφή τους στην ΕΕ, κανείς απ' όσους καθημερινά καθησυχάζουν το κεφάλαιο ότι δεν κινδυνεύει από την ύπαρξή τους, κανείς απ' όσους καλούν, εν τέλει, το λαό ν' αλλάξει απλά κυβέρνηση και όλα μέλι - γάλα.

Θέλουν το λαό να βράζει στο ζουμί του, να μην ξέρει πού ν' ακουμπήσει τις αγωνίες και τις ανάγκες του. Για να δεχτεί εκ των υστέρων -μέσα από την περίφημη δημοκρατική εκλογική διαδικασία- ως αυτονόητο όποιον εκλεκτό έχει ήδη προεπιλέξει το κεφάλαιο ως ικανότερο να εκφράσει τα συμφέροντά του στη συγκεκριμένη συγκυρία. 

Αυτό τους καίει, γι' αυτό ο καβγάς, αυτό δείχνει ο κουρνιαχτός που σηκώνουν την ώρα που πίσω απ' τον μπερντέ δίνουν εξετάσεις στο κεφάλαιο.
Επείγει η απάντηση
Η απάντηση σ' αυτό το αίσχος επείγει. Και αυτήν την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα πραγματική αντιπολίτευση σε κεφάλαιο, μονοπώλια, κυβερνήσεις τους, ΕΕ, που ανοίγει ταυτόχρονα την προοπτική να γίνει ο ίδιος ο λαός εξουσία και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει. 

Αυτός είναι ο μονόδρομος για το λαό.  

Τα ζητήματα που αφορούν το πώς θα οργανώσει την αντεπίθεσή του πρέπει να τον απασχολήσουν και όχι τα διάφορα παιχνίδια που παίζονται μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα. 

Αυτή η γραμμή είναι όπλο του λαού. Και αυτήν τη γραμμή το ΚΚΕ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις στην πράξη.

*Από τη στήλη  "Ανασκόπηση Εβδομάδας"  του  Ριζοσπάστη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου