Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

...χωρίς ισχυρό ΚΚΕ δεν υπάρχει βήμα μπροστά.

Για να μην είναι ίδια (και χειρότερη) η χρονιά που έρχεται...*


Τι παράξενος καιρός: Χριστούγεννα της ελπίδας χωρίς ελπίδα; Πρωτοχρονιά της ευχής χωρίς ευχές; 
 
Μαζεμένη η φαμίλια όχι για γλέντι, λίγη ζεστασιά να ζητά στο παραγώνι. Και τον αρμόδιο υπουργό να ζητά να μην καίμε τα έπιπλα στη σόμπα γιατί προκαλείται αιθαλομίχλη (πέρσι τέτοιες μέρες ακριβώς το ίδιο μας ζητούσανε).
 
Κι όμως, υπάρχει ελπίδα! Οχι στη μεταφυσική, αλλά στην πράξη που βεβαιώνεται.

Το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη του 2014, η μεγάλη απόδειξη με τις πάνω από χίλιες οργανώσεις του λαϊκού κινήματος να έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά, παρακαταθήκη για τα επόμενα. 

Μετρήσιμα και τα αποτελέσματα από τους χώρους δουλειάς, όπου κι όταν μπαίνει σε κρίση η θέση για ανασύνταξη του κινήματος (οι πρόσφατες εκλογές στο Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής παρέχουν πολύτιμη εμπειρία).

Εδώ είμαστε. Δώδεκα βήματα πίσω, ένα μπροστά κι ας δείχνουν τα πράγματα πως απ' το περσινό ξεκίνημα της χρονιάς δεν πέρασε μια μέρα.

Η τάξη που κυβερνά
 
Με το έμπα του 2014, για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ποια τάξη κυβερνά, ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός θωρακίστηκε με δύο νέους νόμους που ενίσχυσαν παραπέρα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. 

Ενιαίος φόρος ακινήτων, άρση της παρεχόμενης προστασίας για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες, εξοντωτικά πρόστιμα για τα ληξιπρόθεσμα χρέη των λαϊκών στρωμάτων προς το Δημόσιο, ένα πακέτο που συντείνει στη συγκέντρωση γης και μικρής περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια.

Παράλληλα, σε μια επιχείρηση «θολά νερά», το σάπιο σύστημα ανακάλυπτε και πρόβαλλε τη διαφθορά ως απόδειξη της δικής του καθαρότητας. 

Το ΚΚΕ έκανε καθαρό ότι θα σταθεί απέναντι σε κάθε προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, αξιοποίησης των σκανδάλων για να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι οι πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων βρίσκονται στην οικονομία και την πολιτική που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος. 

Το κυνήγι του κέρδους -τόνισε- στηρίζεται πάνω από όλα στους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους, που κατοχυρώνουν την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων και τη διαπλοκή του κράτους με τα μονοπώλια. Από εκεί απορρέουν και τα φαινόμενα διαφθοράς και εξαγοράς, το παράνομο χρήμα...

 ...Η συναίνεση

Ατέλειωτες οι παρεμβάσεις αστικών επιτελείων για την περιβόητη «συναίνεση» και «συνεννόηση». «Όλοι μαζί να σώσουμε τη χώρα», επαναλάμβαναν, ενώ ανάμεσα στα μονοπώλια και τους εκπροσώπους του, από τη μια μεριά, και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, από την άλλη, δεν υπάρχει κανένα «όλοι μαζί». 

Θυσία έγιναν μόνο τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. 

Ο λαός μάτωσε και ματώνει, για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή στρατηγική, που χάραξαν τα μονοπώλια και η ΕΕ πολύ πριν από την κρίση.

Η γενικευμένη επίθεση
 
Το «όλοι μαζί να σώσουμε τη χώρα» ξέφτισε γρήγορα, καθώς άρχισαν οι διαρροές για νέο αντιλαϊκό πακέτο: Χτύπημα στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, στις παροχές Υγείας και Πρόνοιας, ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση της λαϊκής κατανάλωσης με αλλαγές στον ΦΠΑ, κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων και παροχών, παραπέρα συμπίεση των αμοιβών, επιτάχυνση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.


Χωρίς ισχυρό ΚΚΕ δεν υπάρχει βήμα μπροστά

Στο παρά πέντε της εκλογής, ή μη Προέδρου της Δημοκρατίας, με ορατή σε κάθε περίπτωση την προσφυγή στις κάλπες για να αλλάξει ο Μανωλιός, το κρίσιμο για τους εργαζόμενους είναι να εστιάσουν στο ενιαίο κριτήριο, με βάση το οποίο οι βουλευτές του αστικού πολιτικού συστήματος αντιμετωπίζουν την αξίωση για διασφάλιση της σταθερότητας του αντιλαϊκού δρόμου της ΕΕ και του κεφαλαίου, το προχώρημα των αναδιαρθρώσεων, τη στήριξη της ανάκαμψης του κεφαλαίου με κοινωνική συνοχή, την πρόσδεση, δηλαδή, της εργατικής τάξης στο άρμα των καπιταλιστών. 

Να έχουν καθαρό, δηλαδή, πως είτε γίνουν είτε δεν γίνουν άμεσα εκλογές, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, πρέπει να βρίσκει απέναντί της καθημερινά το λαό στο δρόμο, καθώς το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», μας τέλειωσε.

Ο στίχος του ποιητή για το μέλλον που δε θα 'ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο, δένει με το «συν Αθηνά και χείρα κίνει».  

Και βεβαίως με γνώση που πατάει σε μια στέρεη μνήμη. Μνήμη που δηλώνει ότι χωρίς ισχυρό ΚΚΕ δεν υπάρχει βήμα μπροστά.

*Ολόκληρη η "ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ" του Ριζοσπάστη (ΕΔΩ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου