Στην εποχή της τελικής καπιταλιστικής συσσώρευσης οι λαοί έχουν μια επιλογή ΑΓΩΝΑΣ-ΡΗΞΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

Η κατά ΣΥΡΙΖΑ Βραζιλία...* «Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι διαδηλώνουν στις μεγάλες πόλεις της Βραζιλίας, μην έχοντας προφανώς αντιληφθεί ότι ζουν σε έναν επίγειο παράδεισο, όπως περίπου παρουσίαζε τη χώρα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατά την επίσκεψή του εκεί, τον περασμένο Δεκέμβρη.  Εγκωμιάζοντας τον βραζιλιάνικο καπιταλισμό, ο Αλ. Τσίπρας εγκωμίαζε στην πραγματικότητα την ασύλληπτη φτώχεια, στην οποία λαθροβιεί ο λαός, που είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και των αμύθητων κερδών του.     Τα παραδείγματα, που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ για να στοιχειοθετήσει την ψευδαίσθηση του φιλολαϊκού καπιταλισμού, καταρρέουν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα.  Οι φρενήρεις ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης στη Βραζιλία, ενόψει και της διοργάνωσης του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και των Ολυμπιακών Αγώνων, επιτυγχάνονται στις πλάτες του λαού που όχι μόνο δεν έχει πρόσβαση στον πλούτο που παράγει αλλά βυθίζεται στη φτώχεια. Οπως στην Ελλάδα, που η ανάπτυξη έτρεχε, αλλά οι μισθοί καθηλώνονταν και τα δικαιώματα αποψιλώνονταν σταδιακά. Η ανάπτυξη αυτή κυοφορεί την κρίση, όπως φάνηκε στη χώρα μας και όπως αργά ή γρήγορα θα (ξανα)φανεί στη Βραζιλία. Την ώρα που για τα μονοπώλια στη Βραζιλία ετοιμάζεται γερό φαγοπότι, η ακρίβεια κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, οι εργαζόμενοι ακριβοπληρώνουν την Παιδεία και την Υγεία, η φτώχεια βασανίζει εκατομμύρια. Και η κυβέρνηση -με την οποία χαριεντιζόταν ο Τσίπρας- δηλώνει ότι θα επιστρατεύσει τις δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας!

... και η πραγματικότητα για το λαό

  
Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει κάτι που να μοιάζει με τη χίμαιρα που υπόσχεται στο λαό, δε θα τελειώσει. Γιατί στην πραγματική ζωή χίμαιρες δεν υπάρχουν, ούτε και τίποτα που να τους μοιάζει. Το βραζιλιάνικο «θαύμα», οπαδός του οποίου δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας, δεν ευεργέτησε παρά μόνο τους καπιταλιστές. Αυτοί βγήκαν απ' την κρίση, ο λαός της έμεινε να φυτοζωεί στη φτώχεια, ώσπου η επόμενη κρίση να τον σπρώξει βαθύτερα σ' αυτήν.

Η υποδειγματική αντιμετώπιση της κρίσης, με αναδιανομή του πλούτου και παραγωγική ανασυγκρότηση, κατά τη δήλωση τότε του Αλ. Τσίπρα, στην πραγματικότητα ήταν: Προσέλκυση κεφαλαίων με πολύμορφες κρατικές επιχορηγήσεις, κίνητρα και προνόμια, με δέλεαρ τον ορυκτό πλούτο της Αμαζονίας και τα τεράστια υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα στα ανοιχτά των βραζιλιάνικων ακτών, με δέλεαρ δηλαδή την προσδοκία μεγάλων και σημαντικών κερδών που επαληθεύτηκε όπως μαρτυρούν όλα τα δεδομένα.
  
Ταυτόχρονα μ' αυτά, το 11% των περίπου 200 εκατομμυρίων Βραζιλιάνων παραμένουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μία απ' τις εκθέσεις του ΟΗΕ διαπιστώνει ότι η Βραζιλία συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της ανισότητας στη Νότια Αμερική, με πάνω από 60 εκατομμύρια φτωχούς και με την ανισότητα εισοδήματος να καταγράφει αύξηση, όπως και στις περισσότερες χώρες της Νότιας Αμερικής».

Για να μη ξεχνιόμαστε!! ΤΣΙΠΡΑΣ τον Δεκέμβρη του 2012 από τη Βραζιλία, η «χώρα που γλίτωσε το λαό  της από τα νύχια των τοκογλύφων του ΔΝΤ και μπόρεσε να ορθοποδήσει»,** όπως η Ελλάδα με την Συνθήκη του Mάαστριχτ.

* Ριζοσπάστης,  Κυριακή 23 Ιούνη 2013.

 **Ριζοσπάστης, Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 - Κυριακή 23 Δεκέμβρη 2012 (ΕΔΩ)