Στη δική μας ρότα*
Το θετικό κλίμα
που πασχίζουν να διαμορφώσουν κυβέρνηση και αστική προπαγάνδα, για να
στηρίξουν την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι «οι θυσίες έπιασαν
τόπο», φαίνεται «φως στο τούνελ», βασίζεται στις διαπιστώσεις για
πρωτογενές πλεόνασμα, έστω και μικρό όπως λένε, για μείωση του ποσοστού
της ύφεσης σε σχέση με το προβλεπόμενο, άρα αντιστροφή της αρνητικής
πορείας της καπιταλιστικής οικονομίας προς την ανάκαμψη.
Επισημαίνουν
ότι η απόφαση του FTSE να διατηρήσει το ελληνικό χρηματιστήριο στην
κατηγορία των αναπτυγμένων αγορών προσελκύει κεφάλαια που τοποθετούνται
στις αναπτυσσόμενες αγορές αλλά και αυτά που τοποθετούνται στις
ανεπτυγμένες. Αρα, έχουμε «απτά σημάδια ανάκαμψης», λένε.
Την ίδια ώρα
προσθέτουν: καμιά χαλάρωση,
γοργή εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων.
Και
συμπληρώνουν ότι είναι εθνικό καθήκον η επίτευξη βιώσιμης δημοσιονομικής
ισορροπίας για να απελευθερωθούν πόροι για τη χρηματοδότηση της
αναπτυξιακής διαδικασίας, των επενδύσεων και ενός βιώσιμου κοινωνικού
κράτους.
Η εργατική τάξη και
τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει
να σκεφτούν: Ποια οικονομία
ανακάμπτει; Η καπιταλιστική.
Άρα, όφελος έχουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες.
Σε ποιο έδαφος γίνονται αυτά; Στα αποκαΐδια των εργασιακών, δικαιωμάτων.
Με τσακισμένους μισθούς και συντάξεις, με την ανεργία στα ύψη,
ιδιαίτερα στη νεολαία, με περικοπές σε παροχές υπηρεσιών Υγείας,
Πρόνοιας, φαρμάκων, με συρρίκνωση στην εκπαίδευση, με βαριά φορολογία,
με κλείσιμο των μικρομάγαζων, με συρρικνωμένο το εισόδημα των φτωχών
αγροτών.
Να αναλογιστούν: Τι σημαίνει γοργή εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων;
Σημαίνει συνέχιση των αντεργατικών μέτρων σε μισθούς, εργασιακές
σχέσεις...
...Ας σκεφτούν ακόμη
γιατί μιλούν για «καμιά χαλάρωση» στην εφαρμογή της αντιλαϊκής
πολιτικής και ταυτόχρονα για «εθνικό καθήκον» στη «δημοσιονομική
ισορροπία»;...Οταν λένε οι
αστοί «βιώσιμη δημοσιονομική ισορροπία», εννοούν μόνιμη και διαρκή λαϊκή
φοροληστεία, αφού οι κυβερνήσεις φοροαπαλλάσσουν το κεφάλαιο, επομένως
από το λαό θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία...
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι «μαγειρεύει τα
στοιχεία» στο πλεόνασμα και την ύφεση, ότι δεν πρόκειται να φέρει
κεφάλαια και επενδύσεις (δηλαδή ότι με την πολιτική της δε θα ενισχύσει
αρκετά τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αυτό σημαίνει αυτή η κριτική) καλώντας
το λαό να συμπορευτεί με τη δική του γραμμή...
...Ο λαός να μη «τσιμπήσει», να μην
επιλέξει ποια θηλιά θα βάλει στο λαιμό του.
Πρέπει να είναι καθαρό ότι όσο οι καπιταλιστές έχουν την οικονομία και
την εξουσία στα χέρια τους, ακόμη και αν σε συνθήκες ανάκαμψης υπάρξει
ορισμένη βελτίωση, αυτή δε θα σημάνει επαναφορά στην προ κρίσης
κατάσταση. Ενώ, ενδεχομένως, αργά ή γρήγορα την ανάκαμψη να διαδεχθεί
μια νέα κρίση, οδηγώντας σε μια νέα βύθιση τα εργατικά - λαϊκά
δικαιώματα.
Γι' αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα σήμερα η κατεύθυνση της πάλης.
Οι ταξικοί αγώνες πρέπει να αναπτυχθούν σε αντιστοίχηση με τον πόλεμο
του κεφαλαίου, βάζοντας εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, διεκδικώντας
ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας,
δυναμώνοντας τη Λαϊκή Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή
κατεύθυνση, με προοπτική την εργατική λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση
των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέος και την αποδέσμευση από
την ΕΕ.