Τη γνωστή κριτική του ΣΥΡΙΖΑ προς τη συγκυβέρνηση,
από τη σκοπιά του μεταξύ τους ανταγωνισμού για το ποιος μπορεί να
διαχειριστεί καλύτερα τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου, επανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας από τη Λαμία, μιλώντας σε περιφερειακή σύσκεψη εξειδίκευσης του περιβόητου «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Αποσιωπώντας πλήρως το πραγματικό ταξικό περιεχόμενο των παζαριών συγκυβέρνησης - τρόικας,
την προσπάθεια υπεράσπισης των συμφερόντων των ντόπιων επιχειρηματικών
ομίλων, προέβλεψε ότι θα ολοκληρωθούν με το «γνωστό τέλος της άτακτης
υποχώρησης, της αυτογελοιοποίησης και της παράδοσης», αφήνοντας το λαό
«εξευτελισμένο από τα διαρκή πειράματα της νεοφιλελεύθερης αναλγησίας
στις πλάτες του».
Στο ίδιο πλαίσιο επανέλαβε ότι η κυβέρνηση υιοθετεί
«τη στάση προσοχής μπροστά στους ανωτέρους, τη στάση του καλού μαθητή,
τη στάση του υπάκουου εκτελεστή εντολών».
Περιέγραψε, έτσι, ως στόχους της τρόικας όλα αυτά που
ουσιαστικά αποτελούν το αντιλαϊκό πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ και
τις δημόσια διακηρυγμένες ανάγκες της ελληνικής αστικής τάξης για την
ενίσχυση της κερδοφορίας της: «Η τρόικα ήρθε για να εξασφαλίσει ότι η
δήθεν έκτακτη βαρβαρότητα θα παγιωθεί ως μόνιμο καθεστώς. Στόχος τους
δεν είναι τα δανεικά. Στόχος τους είναι τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, η
ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, ο δημόσιος πλούτος. Ό,τι υπόσχεται εύκολο
και μεγάλο κέρδος. Στόχος τους είναι το φτηνό και ανασφάλιστο εργατικό
δυναμικό, η καταστροφή των μικρομεσαίων, η δραματική συρρίκνωση του
κοινωνικού κράτους».
«Η τρόικα απαιτεί νέο ασφαλιστικό, νέες περικοπές
στις συντάξεις, νέες απολύσεις, νέες εργασιακές αγριότητες» ισχυρίστηκε ο
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν στην πραγματικότητα όλα αυτά διατυπώνονται
ανοιχτά από τους εκπροσώπους και τα επιτελεία του εγχώριου κεφαλαίου ως
αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του, για τη
διεύρυνση των πεδίων κερδοφόρας δράσης του.
Επιχείρηση απόκρυψης των αντιλαϊκών μνημονίων διαρκείας της ΕΕ
«Μας προετοιμάζουν επίσης για νέα μνημόνια, ό,τι
όνομα και αν έχουν αυτά στο μέλλον» πρόσθεσε, επιχειρώντας να αποκρύψει
τα αντιλαϊκά μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, μία μόλις μέρα μετά τη
δημοσιοποίηση των «συστάσεων» της Κομισιόν επί των κρατικών
προϋπολογισμών για το 2015, στα πλαίσια της «νέας οικονομικής
διακυβέρνησης» που ισχύει για όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ!
Απευθυνόμενος ουσιαστικά στην ελληνική αστική τάξη
και στην ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να υπηρετήσει καλύτερα ως κυβέρνηση τα
συμφέροντά της, εντός και εκτός συνόρων, ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι η
τωρινή κυβέρνηση βρίσκεται «χωρίς κανένα πια διεθνές κύρος, με την πιο μικρή λαϊκή συναίνεση που είχε ποτέ πρωθυπουργός».
Δεν παρέλειψε μάλιστα να επαναλάβει ότι ο
πρωθυπουργός επιχειρεί «να υπογράψει νέα ταπεινωτικά σύμφωνα με τους
δανειστές, που θέλουν να δεσμεύσουν με την υπογραφή του τη νέα
κυβέρνηση», όταν μόλις πριν λίγες μέρες, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στις
επαφές του με τους εκπροσώπους χρηματοπιστωτικών κολοσσών, ομίλων
διαχείρισης κεφαλαίων κ.ά. που συναντούσε στο Σίτι του Λονδίνου,
παραδεχόταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί μια συμφωνία της κυβέρνησης με την
τρόικα...
Απαντώντας στις όλο και πιο επιτακτικές πιέσεις αστικών επιτελείων και παραγόντων για «συναίνεση» και «συνεννόηση»
μεταξύ των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
ισχυρίστηκε ότι «εμείς με τον κύριο Σαμαρά και τους συνεργούς του μόνο
σε ένα πράγμα θα μπορούσαμε να συναινέσουμε: Τίμιες, αδιάβλητες, καθαρές
εκλογές τώρα», για «να δοθεί ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης στη νέα
κυβέρνηση».
Στην πραγματικότητα βέβαια το έδαφος για την
συναίνεση συγκυβέρνησης – ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει η σύγκλισή τους στον
αντιλαϊκό στρατηγικό στόχο της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα στις διακηρύξεις Τσίπρα ότι «το κράτος έχει
συνέχεια», ότι η συμμετοχή της χώρας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι
«αδιαμφισβήτητη», επιβεβαιώνεται εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί ήδη διοίκηση,
όπως π.χ. στην Περιφέρεια Αττικής, όπου μεταξύ άλλων η διοίκηση Δούρου
υπερψήφισε προϋπολογισμό ίδιο με αυτόν της προηγούμενης «μνημονιακής»
διοίκησης Σγουρού...
«Αγωνία» για τη «ρευστότητα» των εγχώριων μονοπωλίων
Παρουσιάζοντας το μείγμα διαχείρισης της αντιλαϊκής
πολιτικής που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ (με έμφαση στις περιβόητες
«νεοκεϋνσιανές» πολιτικές, των οποίων τα εξίσου αντιλαϊκά αποτελέσματα
επιβεβαιώνονται από όσα βιώνει ο λαός στην ΗΠΑ, την Ιαπωνία κ.ο.κ.) ο
Αλ. Τσίπρας επιβεβαίωσε ότι πυξίδα του είναι η υπηρέτηση των σύγχρονων
αναγκών αναπαραγωγής και κερδοφορίας του εγχώριου κεφαλαίου, με
παράλληλη διαχείριση της ακραίας φτώχειας που φουντώνει η αντιλαϊκή
πολιτική.
Χαρακτηριστικά, σε πλήθος σημείων της ομιλίας του
«διαφήμισε» το «ρεαλισμό» του περιβόητου «προγράμματος της
Θεσσαλονίκης»: «Είναι μια στρατηγική που πατάει ταυτόχρονα και στις
τεράστιες κοινωνικές ανάγκες, αλλά και στον ρεαλισμό», ανέφερε, όπου
«ρεαλισμός» είναι η στοίχιση στα προτάγματα και τις στρατηγικές επιλογές
του κεφαλαίου, τα πάρε - δώσε από το Τέξας και το Κόμο, μέχρι το Σίτι
του Λονδίνου...
Τόνισε μάλιστα το γεγονός ότι δεν προϋποθέτει καν την
περιβόητη διαπραγμάτευση που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την τρόικα, αλλά
μπορεί να εφαρμοστεί μέσα στο ασφυκτικό αντιλαϊκό πλαίσιο που έχουν
διαμορφώσει οι αντεργατικές ανατροπές του προηγούμενου διαστήματος.
Εκφράζοντας επιπλέον την αγωνία του για τη «ρευστότητα» συνολικά του εγχώριου κεφαλαίου,
τις απαιτήσεις του για διευκόλυνση του τραπεζικού δανεισμού του,
ανέφερε ότι η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ «για το τραπεζικό σύστημα, δεν
αντιμετωπίζει την τράπεζα ως εταιρεία που παράγει κέρδος για τους
μετόχους. Αλλά ως εργαλείο στήριξης της οικονομίας».
Παράλληλα, έταξε
στους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους, σε κεντρικό και περιφερειακό
επίπεδο, τη «χρήση όλων των εργαλείων δημόσιας πολιτικής για την
ολόπλευρη στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης», με «κατάστρωση ενός
σοβαρού και αποτελεσματικού προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την
επανεκκίνηση της τοπικής οικονομίας, τη δημιουργία απασχόλησης και την
κάλυψη των αναγκών της περιφέρειας σε υποδομές».
*Από το 902.gr