Σάββατο 28 Απριλίου 2012

1η Μάη 2012




Στίχοι: Θωμάς Μπακαλάκος
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Πρώτη του Μάη και πώς
τους εργάτες ξεσηκώνεις.

Πρώτη του Μάη με φως,
φως της εργατιάς θαμπώνεις.
Παλεύει η εργατιά.

Δεν είν' αργία, είν' απεργία.
 
Παλεύει η εργατιά. 

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟΥ 1886
«Ηταν μία θαυμάσια μέρα»

«Η 1η Μάη ήταν μια θαυμάσια μέρα. Ο παγωμένος άνεμος της λίμνης, που συχνά ήταν πολύ διαπεραστικός την άνοιξη, ξαφνικά έπεσε και είχε βγει ένας δυνατός ήλιος. Ολα ήταν ήσυχα: τα εργοστάσια άδεια, οι αποθήκες κλειστές, τα φορτηγά βαγόνια αχρησιμοποίητα, οι δρόμοι έρημοι, οι οικοδομές παρατημένες. Δεν έβγαινε καπνός από τα φουγάρα των εργοστασίων και οι μάντρες των ζώων ήταν σιωπηλές. Ηταν Σάββατο, εργάσιμη μέρα. Ομως οι εργάτες, γελώντας, κουβεντιάζοντας και ντυμένοι με τα καλά τους, κατευθύνονταν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους στη λεωφόρο Μίτσιγκαν. Ο δρόμος είχε αποκτήσει ατμόσφαιρα  γιορτής. Μεγαλόσωμοι άντρες με κόκκινο σβέρκο, λίγο άβολα μέσα στα έτοιμα ρούχα τους, επαναλάμβαναν με ικανοποίηση: "Ολοι είναι εδώ, στο πλευρό μου, ακόμα και η γάτα"!».

Η απεργία ήταν καθολική. Η διαδήλωση ήταν απόλυτα ειρηνική. Κυριακή και Δευτέρα είχε χαθεί ήδη ο λογαριασμός για το σε πόσες επιχειρήσεις οι απεργοί κατέκτησαν το 8ωρο. Τελικά στις 4 Μάη το βράδυ στην πλατεία Χεϊμάρκετ η αστυνομία χτυπά τη συγκέντρωση. Πρόσχημα μια βόμβα που έριξε άγνωστος. Γρήγορα αποδείχτηκε ότι ήταν προβοκάτσια.
«Τώρα αίμα» ουρλιάζουν την άλλη μέρα οι τίτλοι των αφεντικών. «Κρεμάστε τους πρώτα κι ύστερα τους δικάζετε» ήταν η αξίωση για τους ηγέτες των εργατών.


 
Η 1η Μάη του 1886 δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Εμελλε, όμως, να γίνει μέρα σύμβολο, δίνοντας πλέον στις μέχρι τότε γιορτές για τη «μέρα εργασίας» ένα εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Το «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» είχε απλωθεί ήδη χρόνια πριν. Ο δρόμος προς τα κει χαραζόταν διαφορετικά από τόπο σε τόπο, μια κόκκινη κλωστή όμως διαπερνούσε τα πάντα....
...Το 1889 στο ιδρυτικό της συνέδριο η 2η Διεθνής στο Παρίσι αποφάσισε το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς σαν παγκόσμια μέρα εργατικών διεκδικήσεων, με πρώτο γιορτασμό το 1890.
Στα εκατόν δεκάξι χρόνια που πέρασαν η εργατική τάξη δε σταμάτησε να επιχειρεί τη δική της έφοδο στον ουρανό. Κορυφαία έκφρασή της η Επανάσταση του Οκτώβρη. Η ανατροπή και η προς το παρόν επικράτηση της αντεπανάστασης έχουν φτάσει τα πράγματα εκεί όπου η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα είναι πλέον εφ' όλης της ύλης. Το αίτημα παραμένει: Σοσιαλισμός!*


Η 1η Μάη είναι η μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου τιμούν τους νεκρούς της τάξης τους, τους ηρωικούς αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ανειρήνευτη πάλη με το κεφάλαιο. Σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη διατρανώνει την απόφαση της να συνεχίσει την ηρωική της πορεία ως το τέλος, ως τη νίκη...
...Υπάρχει διέξοδος! Να βαδίσουμε στο δρόμο της λαϊκής συμμαχίας. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να πετάξουμε από πάνω μας τα δεσμά της εκμετάλλευσης, να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων που ντύνεται με το μανδύα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο δρόμος της Λαϊκής Εξουσίας και της Λαϊκής Οικονομίας»

 ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
 ΣΤΟ  ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ 10 π.μ.**  



"Εργατική Πρωτομαγιά  2012"   ΕΔΩ
*   «Ηταν μία θαυμάσια μέρα»   ΕΔΩ                                                 
** Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ  για την Εργατική Πρωτομαγιά 2012   ΕΔΩ

Αναρτήθηκε από ART EKRAN

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

"Οι εργάτες με το Κόμμα τους" *


Οι εργάτες με το Κόμμα τους 
Μπορούν και πρέπει οι εργάτες να ψηφίζουν τα ίδια κόμματα με τ' αφεντικά;  Να ψηφίζουν αστικά κόμματα όπως ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου; Μα έτσι σκορπούν τις ελπίδες τους δεξιά - αριστερά και τελικά απογοητεύονται. Το λέμε γιατί τώρα στις εκλογές εντείνεται η προπαγάνδα για να εγκλωβιστούν λαϊκές δυνάμεις σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή η αντίδραση και η οργή τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, να μην εκφραστεί με ουσιαστικό τρόπο αλλά, να καναλιζαριστεί σε «λύσεις» κομμάτων που η στρατηγική τους δεν είναι αντίθετη στο σύστημα. Θέλουν να συσκοτίσουν ότι, δηλαδή, κάθε κόμμα υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα συγκεκριμένης τάξης.  Επιδιώκουν να κρύψουν, πως υπάρχουν κόμματα που υπηρετούν τα μονοπώλια και την πλουτοκρατία.  Κόμματα, που θέλουν μια «καλύτερη διαχείριση» του καπιταλισμού που αναπαράγει εξαθλίωση και φτώχεια.

Επιδιώκουν να κρύψουν, πως υπάρχει το ΚΚΕ, το κόμμα της εργατικής τάξης, που έχει στρατηγική να πάρουν οι εργάτες την εξουσία σε όφελος του λαού.
Οπως στην παραγωγική διαδικασία, στο εργοστάσιο, εργάτες και εργοδότες έχουν εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα, έτσι και στην πολιτική τα συμφέροντά τους είναι διαφορετικά. Δε συναντούνται σε κανένα σημείο. Αυτοί που νομοθέτησαν μειώσεις μισθών, μείωση των αποζημιώσεων, αυτοί που εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη, αυτοί που λένε στους εργάτες να δουλεύουν για τρεις μήνες και μετά να μένουν άνεργοι, αυτοί που χαρατσώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, αυτοί που συντρίβουν τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων, υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Η εργατική τάξη πρέπει να σκεφτεί, ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές, κι ενώ ξεδιπλώνεται η μεγαλύτερη αντεργατική επίθεση, αν έχει το δικαίωμα να ψηφίσει αυτούς που είναι ταγμένοι στο να «μαυρίσουν» τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους.
Τα κόμματα αυτά  (ΠΑΣΟΚ,  ΝΔ και Σια)  υπηρετούν συμφέροντα  αντίθετα απ' τα συμφέροντα των εργατών,  κι αυτό σήμερα είναι πιο φανερό από ποτέ. Οι εργοδότες, η πλουτοκρατία συνολικά, έχει κάθε δικαίωμα να ψηφίσει κόμματα που υμνούν την «ανταγωνιστικότητα». Διότι «ανταγωνιστικότητα» σημαίνει να πέσουν κι άλλο τα μεροκάματα, αφού μόνο έτσι θα μπορέσει η εργοδοσία να αναπληρώσει ένα μέρος απ' τη χασούρα που έχει λόγω της κρίσης.

 Οι εργοδότες έχουν κάθε συμφέρον να υμνούν το «ρεαλισμό» που επικαλούνται το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα «νέα» κόμματα που βγήκαν απ' τα «γεννοφάσκια» τους και όσα είναι πιστά στον ευρωμονόδρομο. Διότι το «εφικτό» και «ρεαλιστικό», για το οποίο μιλάνε, έχει για «θεό» του τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι, τι κοινό έχουν με όλα αυτά; Αν αυτοί επικαλούνται το «ρεαλισμό» των επιχειρηματικών κερδών, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να σκεφτούν το ρεαλισμό του πόσου πλούτου παράγουν και πόσος πλούτος τσεπώνεται από λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι εργάτες δεν έχουν κανένα λόγο να βρεθούν στα ίδια κόμματα με τα κόμματα - υπηρέτες των μονοπωλίων. Αυτά ανήκουν στους πλουτοκράτες.  Αυτοί, ας τα ψηφίσουν. Δεν έχουν κανένα λόγο να στηρίξουν τα κόμματα που στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, διότι όλα όσα εφαρμόζονται σήμερα είναι πολιτική της ΕΕ και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

 Οι εργάτες έχουν το δικό τους κόμμα, το ΚΚΕ, που έχει συγκεκριμένη στρατηγική, όχι μόνο για την έξοδο από την κρίση, αλλά για να μπορούν οι εργάτες, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, να χαίρεται τον πλούτο που παράγει.




* Ριζοσπάστης,  Πέμπτη 12 Απρίλη 2012

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

"Λένε ψέματα στο λαό"


Λένε ψέματα στο λαό*
Σε ένα προεκλογικό μπαράζ ψεύδους και ανοιχτής κοροϊδίας σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, επιδίδεται τις τελευταίες μέρες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Συγκεκριμένα:

 -- «Δε θα υπάρξουν οριζόντιες περικοπές μισθών», δηλώνει σε κάθε δημόσια εμφάνιση ο Ευ. Βενιζέλος. Στη σελίδα 415 του μνημονίου σημειώνεται: «Εχουμε δεσμευτεί να πετύχουμε το δημοσιονομικό μας στόχο και είμαστε έτοιμοι να λάβουμε διορθωτικά μέτρα στην περίπτωση υποαπόδοσης. Τα διορθωτικά μέτρα αν κριθούν αναγκαία θα περιλαμβάνουν πρόσθετες στοχευμένες μειώσεις στο μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα». Στη σελίδα 428 του μνημονίου γράφεται: «Αν χρειαστεί θα λάβουμε πρόσθετα διορθωτικά μέτρα για να διευκολυνθεί η συλλογική διαπραγμάτευση ώστε να διασφαλιστεί η ευκαμψία μισθών (...) Εάν μέχρι το τέλος του 2012 τα αποτελέσματα στην αγορά δεν έχουν αποτέλεσμα, θα εξετάσουμε την περίπτωση πιο άμεσων παρεμβάσεων». Αυτό έχει υπογράψει και ψηφίσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αμέσως μετά τις κάλπες, μαζί με τη ΝΔ και τους άλλους πρόθυμους, είναι έτοιμος να προωθήσει περαιτέρω μειώσεις των μισθών, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα.

-- «Δε θα προχωρήσουμε σε οριζόντιες περικοπές συντάξεων», ισχυρίζεται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Στη σελίδα 498 του μνημονίου, όμως, το οποίο ψήφισε μαζί με τη ΝΔ, γράφεται: «Μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε αναθεώρηση των προγραμμάτων δημόσιας δαπάνης, που θα επικεντρωθεί σε συντάξεις και κοινωνικές μεταβιβάσεις». Αρα, η επόμενη αστική κυβέρνηση δεσμεύεται για την προώθηση πολιτικών μείωσης των συντάξεων.

-- «Δεσμευόμαστε για πρόγραμμα καθολικής υγειονομικής προστασίας», διατυμπανίζει ο Ευ. Βενιζέλος. Στην σελίδα 507 του μνημονίου το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει μαζί με τη ΝΔ: «Η κυβέρνηση εντείνει τα μέτρα για την επίτευξη οικονομιών κατά την αγορά εξωνοσοκομειακών φαρμάκων, περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ κατά το 2012, σε σύγκριση με το 2011». Το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δε θα προσφέρει καθολική υγειονομική προστασία, αλλά έχει δεσμευτεί να κόψει και 1 επιπλέον δισ. ευρώ από τη φαρμακευτική περίθαλψή του λαού, την οποία με βεβαιότητα θα φορτώσει στις δικές μας τσέπες!

-- «Δε θα επιβληθούν νέοι φόροι» προπαγανδίζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να ψηφοθηρίσει. Στη σελίδα 500 του μνημονίου, έχει υπογράψει και δεσμευτεί μαζί με τη ΝΔ να προωθήσει: «Φορολογική μεταρρύθμιση που θα σχετίζεται με το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, το φόρο εισοδήματος εταιριών και ΦΠΑ, τους φόρους επί της ακίνητης περιουσίας καθώς και τις κοινωνικές εισφορές (...) Η μεταρρύθμιση θα θεσπιστεί μέχρι τον Ιούνιο του 2012». Κρύβουν ότι έχουν αποφασίσει πλήρη κατάργηση των φοροαπαλλαγών, που σημαίνει νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Αυξήσεις συντελεστών ΦΠΑ σε φάρμακα, τρόφιμα, ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο κ.ά. Αλλαγές στις φορολογικές κλίμακες εισοδήματος, που θα επιβαρύνουν κι άλλο τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Ενιαίο φόρο για τα ακίνητα, που θα εκτινάξει τη ληστεία απέναντι στη μικρή περιουσία.

Αυτά τα μέτρα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τα έχουν κάνει νόμο του κράτους και ετοιμάζονται να τα επιβάλλουν αμέσως μετά τις εκλογές, αν ο λαός δεν τους «μαυρίσει» κυριολεκτικά, βγάζοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ. Να μη σκορπίσει η ψήφος στα αναχώματα, που είτε τάζουν εκ του ασφαλούς λαγούς και πετραχήλια, είτε ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν την όποια εκλογική τους δύναμη με δυο τρεις θεσούλες στη μετεκλογική συγκυβέρνηση, που θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, επειδή η κρίση βαθαίνει και το κεφάλαιο γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό.

"Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα της ψήφου στο ΚΚΕ ακόμα κι από εκείνους που δε συμφωνούν σε όλα με τη στρατηγική του, αλλά κατανοούν ότι στις εκλογές πρέπει να καταγραφεί μια ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος των δυνάμεων που με διάφορα χρώματα στηρίζουν την εργοδοσία, στηρίζουν την εξουσία των μονοπωλίων.

Μόνο το ΚΚΕ έχει αποδείξει στην πράξη ότι τη δύναμη που του δίνει ο λαός και μέσα από τις εκλογές την διαθέτει για να κερδίζει βήματα μπροστά η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Μόνο το ΚΚΕ εγγυάται ότι και μετά τις εκλογές θα συνεχίσει να πολεμά σθεναρά, με αδιαλλαξία, το κεφάλαιο και τις πολιτικές του, θα τα δίνει όλα για να είναι πιο ισχυρό το λαϊκό κίνημα, ικανό να πάρει τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο στα χέρια του.
Για τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων σ' αυτή τη κατεύθυνση, για αντίσταση και αντεπίθεση ζητάμε μία προς μία η λαϊκή ψήφος να δοθεί στο ΚΚΕ."**

 

  * Ριζοσπάστης, "Στο δικό μας δρόμο"  σελ. 13,   Σάββατο 21 Απρίλη 2012 
**  "Δύναμη για το λαό η ψήφος στο ΚΚΕ"  ΕΔΩ

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Εκλογές 6 Μάη 2012 "Τώρα είναι η ώρα, για μάχη και για ζωή"


"...Ποιος είναι, λοιπόν, ο γενικός νόμος, που καθορίζει την πτώση και την άνοδο του μισθού εργασίας και του κέρδους, στην αμοιβαία τους σχέση; Ο μισθός και το κέρδος βρίσκονται σε αντίστροφη αναλογία  αναμεταξύ τους...Το κέρδος (για τον καπιταλιστή) αυξάνει στο βαθμό που πέφτει ο μισθός της εργασίας, πέφτει στο βαθμό που ανεβαίνει ο μισθός της εργασίας... 

 ...Βλέπουμε, λοιπόν, ότι κι αν ακόμα παραμείνουμε μέσα στη σχέση κεφαλαίου και μισθωτής εργασίας, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα της μισθωτής εργασίας είναι διαμετρικά αντίθετα....σελ. 50 ...Το κέρδος και ο μισθός της εργασίας βρίσκονται, όπως και πριν, σε αντίστροφη αναλογία.
    Όταν το κεφάλαιο αυξάνει γρήγορα, τότε μπορεί ο μισθός της εργασίας ν' ανεβαίνει, όμως ασύγκριτα πιο γρήγορα ανεβαίνει το κέρδος του κεφαλαίου. Η υλική κατάσταση του εργάτη καλυτέρευσε, μα σε βάρος της κοινωνικής του θέσης. Το κοινωνικό χάσμα που τον χωρίζει από τον καπιταλιστή μεγάλωσε".

Όταν λένε ότι "είναι προτιμότερο να υπάρχουν ανοιχτές επιχειρήσεις με λίγο χαμηλότερες αποδοχές, αντί κλειστές επιχειρήσεις και περισσότεροι άνεργοι" (βίντεο) ή ότι η πιο ευνοϊκή προϋπόθεση για τους εργαζόμενους είναι οι επενδύσεις, μέσω της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή, η όσο μπορεί πιο γρήγορη αύξηση του παραγωγικού κεφαλαίου, σημαίνει ότι: " Όσο πιο γρήγορα η εργατική τάξη  μεγαλώνει και αυξάνει την εχθρική της δύναμη, τον ξένο πλούτο που την εξουσιάζει, τόσο περισσότερο θα της επιτρέπεται κάτω από ευνοϊκότερες  συνθήκες να εργάζεται ξανά για την αύξηση  του αστικού πλούτου, για το μεγάλωμα της εξουσίας του κεφαλαίου, και θα πρέπει να 'ναι ευχαριστημένη ότι σφυρηλατεί για τον εαυτό της τις χρυσές αλυσίδες με τις οποίες τη σέρνει η αστική τάξη πίσω της". *        


Να γιατί, η πραγματική διαχωριστική γραμμή, βρίσκεται ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργατική τάξη με τα φτωχά λαϊκά στρώματα.  Στο ποιος έχει την εξουσία.  Υπέρ  των συμφερόντων  ποιου  εφαρμόζεται  ποια  πολιτική. 

Να γιατί, το ΚΚΕ,  είναι το μόνο κόμμα που απαντά σε αυτό το δίλημμα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, που έχει πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. 

Να γιατί, το ΚΚΕ  υποστηρίζει, προτρέποντας  το λαό ότι, η διέξοδος, από την καπιταλιστική κρίση,  δεν είναι η απελπισία, αλλά η αισιοδοξία και η μαχητικότητα,  ο δρόμος της οργανωμένης πάλης, της λαϊκής συμμαχίας και αντεπίθεσης για την εργατική, λαϊκή εξουσία. 

Να γιατί το ΚΚΕ,  δεν λέει στο λαό λόγια παρηγόριας, ή λόγια καθυσυχαστικά,  δεν μιλάει στο λαό για  εύκολες λύσεις,  γιατί τέτοιες δεν υπάρχουν. Η λύση όμως που προτείνει το ΚΚΕ είναι η μόνη που συμφέρει πραγματικά το λαό, και  εξαρτάται από τον ίδιο το λαό,  να γίνει πραγματικότητα. 


* Καρλ  Μαρξ, "Μισθωτή Εργασία και Κεφάλαιο", εκδ. "Σύγχρονη Εποχή", σελ.50 - 52

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

"Τρισδιάστατη Εκτύπωση", μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Ο Β. Ι. Λένιν,  την Άνοιξη του 1894, στο βιβλίο του «Τι είναι "οι φίλοι του λαού" και πως πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες;», με το οποίο υποστήριξε, από νωρίς, τις αρχές και την ορθότητα της μαρξιστικής θεωρίας, μεταξύ άλλων  έγραφε: "...Η σοσιαλιστική διανόηση μόνο τότε μπορεί να υπολογίζει σε γόνιμη δράση όταν βάλει τέλος στις αυταπάτες... και παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικότητάς μας, σαν καθορισμένου συστήματος σχέσεων παραγωγής, να δείξει τον αναγκαίο χαρακτήρα της εκμετάλλευσης και της απαλλοτρίωσης των εργαζομένων μέσα σ' αυτό το σύστημα, να δείξει τη διέξοδο εκείνη απ' αυτό το καθεστώς, την οποία υποδείχνει η οικονομική εξέλιξη...." 1

Το κεφάλαιο δεν είναι πράγμα, αλλά η ενσάρκωση της εκμεταλλευτικής σχέσης, της μισθωτής εργασίας.  Συνεπώς,  το κεφάλαιο δεν εκφράζει απλά την έννοια της συσσώρευσης του πλούτου, αλλά πριν απ' όλα την ταξική εκμετάλλευση. Η ουσία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής δεν είναι απλώς η παραγωγή εμπορευμάτων, αλλά η παραγωγή και ιδιοποίηση της υπεραξίας, του ΚΕΡΔΟΥΣ. 
« Η εργασία όπως και η γη αποτελούν τη μοναδική πηγή πλούτου. Το ίδιο το κεφάλαιο δεν είναι τίποτα άλλο από συσσωρευμένο προϊόν της εργασίας» 
"...μια αξία χρήσης λοιπόν, ή ένα αγαθό έχει αξία (ανταλλακτική) μόνο γιατί μέσα σ’ αυτό έχει αντικειμενοποιηθεί ή υλοποιηθεί αφηρημένη ανθρώπινη εργασία...»2
 Από που βγαίνει το κέρδος;  Από την απλήρωτη εργασία και μόνο!!
  
Εδώ τρακάρει σήμερα για τα καλά, ο εμπορευματικός τρόπος παραγωγής.  Γιατί, η επιστημονικοτεχνική ανάπτυξη, επαναστατικοποιεί,  στην κυριολεξία,  τις σχέσεις παραγωγής,  με  αποτέλεσμα  την αντιστρόφως ανάλογη  αύξηση του πάγιου κεφαλαίου (μηχανήματα, πρώτες ύλες κλπ.), σε σχέση με το μεταβλητό κεφάλαιο (ραγδαία  μείωση  εργατικών  χεριών),  έτσι  ώστε, όχι μόνο να μειώνεται το ποσοστό κέρδους, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, με την βελτίωση των μέσων παραγωγής, που είχε σαν συνέπεια την ανάπτυξη της παραγωγικότητας, αλλά  να γίνεται φανερό ότι, οι χωρίς προηγούμενο καινούργιες τεχνολογικές κατακτήσεις, περνώντας στην παραγωγή και   εκτοπίζοντας τα εργατικά χέρια από την παραγωγή,  να καθιστούν  σχεδόν αδύνατη  την  παραγωγή του  Κ Ε Ρ Δ Ο Υ Σ.   

«Ακόμα κι ένα παιδί καταλαβαίνει, πως αν ένας κοινωνικός σχηματισμός δεν αναπαράγει τους όρους της παραγωγής, επιτελώντας συγχρόνως την παραγωγική διαδικασία, δεν πρόκειται να επιζήσει ούτε για ένα χρόνο» 3, που σημαίνει  ότι  ο καπιταλισμός,  δεν μπορεί να διατηρηθεί εάν δεν αναπαράγει διαρκώς τους όρους αναπαραγωγής του.  Δηλαδή,  το κεφάλαιο και την μισθωτή εργασία. Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα, που τρομοκρατεί τους καπιταλιστές, και τους έχει να μετεωρίζονται στο χάος που ανοίγει κάτω από τα πόδια τους,  η τεχνολογική ανάπτυξη.  "Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα".

Προσέξτε, τα "καλά νέα", σύμφωνα με τη  διαφήμιση γνωστής εταιρίας. Και δω που τα λέμε,  θα μπορούσε αναμφίβολα να είναι καλά νέα,  κάτω όμως από άλλες συνθήκες.

 Τα "καλά νέα"  η "Τρισδιάστατη Εκτύπωση"

 
Δείτε το VIDEO, όπου ο θεωρητικός φυσικός David Caplan, φαίνεται να λέει  στο 3:19  λεπτό του video ότι:  "Αυτό αλλάζει τα πάντα".  Τι να εννοεί άραγε;


 
   
Ένα ποδήλατο από εκτυπωτή 4

Και στην ίδια κατεύθυνση "Ένα ακόμα εντυπωσιακό βήμα εξέλιξης έγινε στην τεχνολογία εκτύπωσης τρισδιάστατων αντικειμένων", έτσι αναφέρεται στον τύπο,  η "πρωτοποριακή μέθοδος" της δημιουργίας ενός ποδηλάτου από εκτυπωτή, τεχνολογία που, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, "η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος χρησιμοποιεί περίπου το ένα δέκατο των υλικών που θα χρειαζόταν ένα συμβατικό ποδήλατο, κάνοντας έτσι σημαντική εξοικονόμηση πρώτων υλών και  αναμένεται να αξιοποιηθεί σε διάφορες βιομηχανικές εφαρμογές, όπως στην αεροδιαστημική, την παραγωγή μηχανών κ.ά." 

  "...Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνικής εργασίας είναι το ιστορικό καθήκον και η δικαίωση του κεφαλαίου.  Ακριβώς έτσι δημιουργεί, χωρίς να το συνειδητοποιεί, τους υλικούς  όρους μιας ανώτερης μορφής παραγωγής...  
Πράγματι..Εδώ φανερώνεται με καθαρά οικονομικό τρόπο... από την  σκοπιά της ίδιας της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής, το όριό της, η  σχετικότητά της, ότι δεν είναι ένας απόλυτος τρόπος παραγωγής, αλλά μόνο ένα παροδικό, ιστορικό φαινόμενο, που αντιστοιχεί σε  μιαν ορισμένη, χρονικά περιορισμένη εποχή ανάπτυξης των υλικών  όρων παραγωγής". 5
Να λοιπόν, μπροστά στα μάτια μας,  το  καπιταλιστικό αδιέξοδο.  Ο καπιταλισμός  πνέει τα λοίσθια.  Και αυτό δεν το αποδείχνει, όπως θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς,  η  τρέχουσα, συγχρονισμένη και τεράστια κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων,  που εξελίσσεται σε παγκόσμια κλίμακα, και η οποία επιφέρει και συσσωρεύει δεινά για την ανθρωπότητα , αλλά  κυρίως από το ότι  - η τρισδιάστατη εκτύπωση είναι αδιάψευστος μάρτυρας - δεν μπορεί πλέον να  ξεπεράσει την κρίση με κανέναν, από τους μέχρι σήμερα  "γνωστούς"  τρόπους,  γιατί "...Αν όλη η τάξη των μισθωτών εργατών εξοντώνονταν από τις μηχανές, πόσο φριχτό θα 'ταν αυτό για το κεφάλαιο, που χωρίς μισθωτή εργασία παύει να είναι κεφάλαιο". 6   

Εδώ βρισκόμαστε.  Κι αν το κεφάλαιο χάνεται με την κατάργηση της  μισθωτής εργασίας, δεν σημαίνει το ίδιο για τους εργαζόμενους, οι οποίοι αντίθετα, τότε είναι που αρχίζουν  να ζουν  πραγματικά.  Το επόμενο βήμα της ανθρωπότητας, είναι ο Σοσιαλισμός - Κομμουνισμός, γιατί αυτό υποδείχνει ( λ.χ. τρισδιάστατη εκτύπωση),  όχι θεωρητικά, αλλά χειροπιαστά πλέον,  η οικονομική εξέλιξη.  Και αυτό που μένει στους λαούς, τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, είναι, ότι αυτό το βήμα όχι μόνο μπορούν, αλλά επιβάλλεται  να το κάνουν, προκειμένου να συντομεύσουν και ν' απαλύνουν τους πόνους της αναπόφευκτης γέννας.   
    
   Β. Ι. Λένιν, "Τι είναι οι φίλοι του λαού",   "Άπαντα" τόμος πρώτος.
2  "Το Χρήμα ως Κέρδος"  ΕΔΩ
3    Καρλ Μαρξ,  "Γράμμα στον Κούγκελμαν’’. 
4 " Ένα ποδήλατο από εκτυπωτή "   ΕΔΩ
5    Καρλ  Μαρξ , "Το Κεφάλαιο" τόμος ΙΙΙ, σελ. 328  εκδ. Σ.Ε. Αθήνα 1978
6    Καρλ Μαρξ "Μισθωτή Εργασία  και Κεφάλαιο".  Σ.Ε.,  Αθήνα 2010, σελ. 60 .