Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

...Γιατί όμως είναι κάλπικη προπαγάνδα; Γιατί είναι μύθος του λεγόμενου «καταναλωτικού κινήματος» ότι μέσω του «ελεύθερου ανταγωνισμού» μπορεί να επιβληθεί διαρκής μείωση των τιμών.

Με αφορμή τη μελέτη του ΟΟΣΑ για την ανταγωνιστικότητα

 

Όταν η «Καθημερινή της Κυριακής» 17/11/2013 παρουσίαζε - το είχε μάλιστα πρώτο θέμα - τη μελέτη του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), με τις 555 στρεβλώσεις της ελληνικής οικονομίας και τις νομοθετικές ρυθμίσεις που κάνουν απαγορευτική τη μείωση τιμών σε καταναλωτικά εμπορεύματα, δεν έλεγε το ποια ήταν η πραγματική στόχευση των αστών με αυτή την έκθεση. 

Θυμίζουμε ότι η έκθεση έγινε κατά παραγγελία 
της κυβέρνησης πληρωμένη με 900.000 ευρώ. 

Τότε ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρο και σχόλιο είχε εκτιμήσει ότι το κύριο στην έκθεση δεν ήταν το θέμα των τιμών, αλλά η προτροπή στην κυβέρνηση να επιταχύνει μέτρα που θα διευκολύνουν την απελευθέρωση των αγορών σε μια σειρά τομείς.

Πριν 2 ημέρες η ίδια έκθεση παρουσιάστηκε στην Αθήνα από τον γγ του ΟΟΣΑ Ανχέλ Γκουρία, τότε η εφημερίδα «Καθημερινή» στον τίτλο του πρώτου θέματος στις οικονομικές της σελίδες έγραφε: «Οφελος 5 δις από το άνοιγμα των αγορών» αποκαλύπτοντας την πραγματική στόχευση, την απελευθέρωση της αγοράς, ως ένα μοχλό συμβολής στις επενδύσεις. Στο ρεπορτάζ σημείωνε την ανάγκη υιοθέτησης όλων των προτάσεων του ΟΟΣΑ «για την άρση των κανονιστικών εμποδίων στους τομείς των τροφίμων, του λιανεμπορίου, του τουρισμού και των δομικών υλικών».

Μετά την παρουσίαση της μελέτης του ΟΟΣΑ ξεκίνησε έντονη και λυσσώδης προπαγάνδα από αστικά ΜΜΕ, στηριγμένη πάνω στη μελέτη του ΟΟΣΑ, ενάντια στα «συμφέροντα» που εμποδίζουν την «ελεύθερη αγορά», επομένως εμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα, άρα εμποδίζουν τη δυνατότητα ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. 

Με πρόσχημα πάντα τις τιμές που δε μειώνονται, ενώ αν ενισχυθεί 
ο ανταγωνισμός οι τιμές θα μειωθούν και θα ωφεληθεί ο λαός. 

Έντονη προπαγάνδα για την ύπαρξη καρτέλ που διαμορφώνουν τις τιμές γι' αυτό είναι υψηλές και με ειδική αναφορά μάλιστα σε καταναλωτικά εμπορεύματα, όπως το γάλα.

Πρέπει να πούμε ότι για το γάλα δεν είναι η πρώτη φορά που η ίδια η αστική προπαγάνδα προβάλλει την ύπαρξη καρτέλ, έγινε ξανά πριν μερικά χρόνια, με δεδομένο ότι η ελληνική καπιταλιστική αγορά μονοπωλείται από 4 ομίλους στα γαλακτοκομικά εμπορεύματα, ιδιαίτερα στο παστεριωμένο γάλα.

Η προβολή της αναγκαιότητας λήψης μέτρων ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας ενάντια στα «ολιγοπώλια» και τα «καρτέλ» χτυπά θετικά στ' αυτιά των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που προσδοκούν, λόγω δεινής εισοδηματικής θέσης, ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης, όπως τους λέει η αστική προπαγάνδα (κάλπικα βεβαίως), σε μείωση τιμών, άρα σε αύξηση δυνατοτήτων κάλυψης περισσότερων στοιχειωδών αναγκών τους. 

Είναι προπαγάνδα χειραγώγησης στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, ευκολόπιστη σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ως μια διέξοδος έστω και ελάχιστης ανακούφισης από τη δυστυχία...»  (Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)

Να γιατί η θέση του ΚΚΕ...είναι η μόνη που μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο και προοπτική.

Στρατηγική του κεφαλαίου
 
 
Ο χτεσινός Τύπος αναπαράγει δήλωση του Επιτρόπου της Κομισιόν, Ολι Ρεν, που λέει το προφανές: Οτι κάθε μία από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας «δεν αποτελεί μέρος των όρων πολιτικής που συμφωνήθηκαν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Επιτροπής» και ότι η τρόικα «συμμετέχει σε τακτικό διάλογο πολιτικής με τις ελληνικές αρχές, σχετικά με ευρύ φάσμα θεμάτων που αφορούν την αγορά εργασίας».

Λέει, δηλαδή, ότι οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς, στις συντάξεις και την Ασφάλιση δεν προέκυψαν από το μνημόνιο, ούτε περιορίζονται στα μέτρα που αυτό περιλαμβάνει. Αντίθετα, εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ενιαίας στρατηγικής της ΕΕ, όπως αποτυπώνεται στα επίσημα έγγραφα, στις οδηγίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις της. Πάνω σ' αυτό το έδαφος συζητάει η τρόικα με την κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη να εξειδικεύσει και να εφαρμόσει τις αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές.

Κατά συνέπεια, τα μέτρα αυτά δεν επιβάλλονται «από έξω», ή από κάποια «ξένη δύναμη». Ούτε είναι ζήτημα της μιας ή της άλλης κυβέρνησης ποια από αυτά θα εφαρμόσει και ποια όχι, αφού αποδέχεται το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. 

Είναι μέτρα που υπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και την ανταγωνιστικότητά του, η οποία στηρίζεται κατά βάση στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Όσοι, λοιπόν, προσπαθούν να αθωώσουν την ΕΕ, αποδίδοντας τα αντεργατικά μέτρα πότε στο «νεοφιλελεύθερο μείγμα διαχείρισης», πότε στις «ανίκανες» και «υποτακτικές» κυβερνήσεις, ή όσοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τις ανατροπές στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό σαν εκδούλευση τάχα της κυβέρνησης σε συγκεκριμένες μερίδες του κεφαλαίου, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην εργατική τάξη.

Το ίδιο ισχύει και για όσους με αφορμή τις δηλώσεις Ρεν διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση «δουλεύει για τα συμφέροντα των βιομηχάνων και όχι για το δημόσιο συμφέρον». Κρύβουν ότι αυτό δεν είναι ίδιο για εργαζόμενους και εργοδότες και σπέρνουν αυταπάτες ότι με μια άλλη, «εθνική πολιτική», θα μπορούσαν να βγουν εξίσου κερδισμένοι οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι.

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, και σε κάθε χώρα της ΕΕ, έχουν απέναντί τους όχι μόνο την κυβέρνηση της δοσμένης στιγμής, ούτε κάποιους «καλούς» και «κακούς» καπιταλιστές, από τους οποίους πρέπει να διαλέξουν.

 Έχουν απέναντί τους το σύνολο των μονοπωλίων, που συλλογική έκφραση των συμφερόντων τους είναι οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη τους και η λυκοσυμμαχία τους η ΕΕ. 

Να γιατί η θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι η μόνη που μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο και προοπτική.

Από τη στήλη «Η Άποψή μας», του Ριζοσπάστη.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Η αντιλαϊκή επίθεση προϋποθέτει τον ωμό αντικομμουνισμό

Κλιμάκωση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας*

Καταγγελία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του 
ΚΚΕ για την  αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ


Η αντιλαϊκή επίθεση προϋποθέτει τον ωμό αντικομμουνισμό
 
Η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ με δελτίο Τύπου κατήγγειλε την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, τονίζοντας, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: 

«Το KKE καταψήφισε το πρόγραμμα αντικομμουνισμού 
της ΕΕ "Ευρώπη για τους Πολίτες 2014-2020". 

Πρόκειται για ακόμη πιο χυδαία εκδοχή του προηγούμενου προγράμματος για την περίοδο 2007-2013, που χρηματοδοτεί την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, την απαράδεκτη προπαγάνδα της ταύτισης του φασισμού με τον κομμουνισμό. 

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, χρηματοδοτεί "τη διατήρηση ζωντανής της μνήμης των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κάτω από κάθε είδους δικτατορίες στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, όπως είναι ο ναζισμός, ο φασισμός και τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα, συμπεριλαμβανομένου του σταλινισμού, με απώτερο σκοπό τη διατήρηση της ειρηνικής συνύπαρξης στην Ευρώπη"!

 
Την ίδια στιγμή που τα μονοπώλια, η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, καταβαραθρώνουν μισθούς και συντάξεις, περιορίζουν δραματικά τις όποιες κοινωνικές δαπάνες, διαλύοντας τα δημόσια συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας - Πρόνοιας και εκπαίδευσης, διαθέτουν πακτωλό εκατομμυρίων (229 εκατομμύρια ευρώ) για να σταλάζουν το αντικομμουνιστικό δηλητήριο στις συνειδήσεις των εργαζομένων, ιδίως της νεολαίας. 

Επιβεβαιώνεται ότι η αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού προϋποθέτει τον ωμό αντικομμουνισμό, για να χτυπήσει το ταξικό εργατικό κίνημα και το πρωτοπόρο τμήμα του, τα μαρξιστικά - λενινιστικά Κομμουνιστικά Κόμματα.

 
Η Ιστορία γράφεται από τους λαούς, από την ταξική πάλη. 

Ο καπιταλισμός είναι το τελευταίο εκμεταλλευτικό σύστημα στην Ιστορία της ανθρωπότητας και για αυτό είναι καταδικασμένο να ανατραπεί από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. 

Αυτή την ιστορική νομοτέλεια δεν πρόκειται να την εμποδίσουν οι αστοί, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους και το πολιτικό τους προσωπικό, όσα αντικομμουνιστικά προγράμματα κι αν χρηματοδοτούν».

* Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" του Ριζοσπάστη.

Πλημμύρες: Στο ίδιο έργο, αλλά όχι θεατές

Στη Ρόδο 100 είναι τα μπαζωμένα ρέματα*


«Στην Αττική 850 χιλιόμετρα ρέματα είναι μπαζωμένα, 70 από τα 700 ρέματα που προϋπήρχαν στην Αττική δεν μπορούν πια ούτε να εντοπιστούν. Τα ανοιχτά ρέματα έχουν μειωθεί από το 1945 κατά 66% (από 1.280 χιλιόμετρα σε 434 χιλιόμετρα).

Τετραπλασιάστηκαν οι ποσότητες νερού που
πρέπει να διοχετευτούν στους τελικούς αποδέκτες. 

Το 80% του νερού της βροχής πήγαινε παλιότερα στο έδαφος και το 20% στη θάλασσα, τώρα τα ποσοστά αυτά έχουν αντιστραφεί. Παράλληλα, έχει τριπλασιαστεί η ταχύτητα απορροής των νερών, αφού η μέση τιμή του συντελεστή απορροής κυμαίνεται μεταξύ 0,25 και 0,30 για εξωαστικές περιοχές, ενώ φτάνει από 0,90 έως 0,95 στις πυκνά δομημένες περιοχές.

Στην Ανατολική Αττική, που διαθέτει το 70% των ρεμάτων της Αττικής, η συνεχιζόμενη τσιμεντοποίηση στις παραρεμάτιες περιοχές είναι τέτοια, που στις δύο από τις μεγαλύτερες σε έκταση λεκάνες απορροής της (ρέμα Ραφήνας και Ραπεντώσας), η δασική βλάστηση μειώθηκε από το 40% και 60% τη δεκαετία 1960, στο 4% και 10% αντίστοιχα σήμερα.

Αυτά είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν το σκηνοθέτη του επαναλαμβανόμενου σχεδόν κάθε χρόνο έργου θανάτων και καταστροφής.


Οι πρόσφατες πλημμύρες ανέδειξαν ξανά την ανύπαρκτη αντιπλημμυρική προστασία των πόλεων και των αγροτικών εκτάσεων, τις μεγάλες ελλείψεις σε κρίσιμες υποδομές και μηχανισμούς παροχής βοήθειας, την καταστροφή δασών, την άναρχη δόμηση, την καταπάτηση και το κλείσιμο ρεμάτων.

Καταδεικνύουν πόσο επικίνδυνη για τη ζωή και την περιουσία του λαού είναι η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων, που προωθούν την εμπορευματοποίηση της γης και τη χρήση της, την κατασκευή έργων υποδομής, με γνώμονα την κερδοφορία των μεγάλων κατασκευαστών και επιχειρηματικών ομίλων και όχι τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. 

Ποτάμια, θάλασσες, χείμαρροι, που αποτελούν τη 
φυσική απόληξη των νερών στη θάλασσα, χτίζονται.

Η Ελλάδα, στη ζέστη ασφυκτιά, στις πυρκαγιές καίγεται, στο χιόνι παραλύει, στο σεισμό καταστρέφεται, σκοτώνεται και στη βροχή πνίγεται. Είναι «ανοχύρωτη πόλη», όχι γιατί «φταίει το ζαβό το ριζικό μας!». 

Η κατάσταση αυτή δεν οφείλεται στα όποια ακραία καιρικά φαινόμενα, για τα οποία έπρεπε να υπήρχε πρόβλεψη αντιμετώπισης και όχι να αποτελούν άλλοθι. 

Είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής 
που εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις. 

Είναι το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που υποτάσσει τη ζωή, το συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων στους νόμους του κέρδους...»

Από το 902.gr

Σε κάθε περίπτωση η προσέλκυση ή μη επενδύσεων γίνεται με όρους στήριξης της καπιταλιστικής ζούγκλας...

 Οι επενδύσεις*


Η Ελλάδα προσελκύει επενδύσεις, διατείνεται το μέρος του αστικού Τύπου που υποστηρίζει την κυβέρνηση. Για να το τεκμηριώσει αναφέρει χαρακτηριστικά παραδείγματα: «Coca - Cola», «Nokia», «Delhaize», Αμερικανοί και Άραβες που συμμετέχουν στις «επενδυτικές ομάδες» και ενδιαφέρονται για τον Αστέρα Βουλιαγμένης, η COSCO σχεδιάζει νέες δραστηριότητες σε συνεργασία με «Hewlett - Packard» και «Huawei» κ.λπ. 

Η πολιτική της κυβέρνησης διώχνει επενδύσεις και διαλύει τη βιομηχανία της χώρας, υποστηρίζει το μέρος του Τύπου που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αξιοποιούν είναι της ΒΙΟΧΑΛΚΟ (του Στασινόπουλου), την πολιτική της κυβέρνησης για το Φάρμακο που «υπονομεύει την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία», ενώ υποστηρίζουν ότι κερδισμένοι από την πολιτική της κυβέρνησης είναι οι «κρατικοδίαιτοι» και «διαπλεκόμενοι» επιχειρηματίες.

Είναι προφανές ότι η αντιπαράθεση γίνεται πάνω σε ένα κοινό έδαφος: Την προσπάθεια ανόρθωσης της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας, τη στήριξη δηλαδή της καπιταλιστικής ανάκαμψης ως μονόδρομου για την έξοδο από την κρίση. Ανάκαμψη όμως που προϋποθέτει την υιοθέτηση της στρατηγικής του κεφαλαίου για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, η οποία στην πράξη σημαίνει τσακισμένα εργατικά δικαιώματα.

Είναι σίγουρο ότι το κάθε κεφάλαιο, κάθε μονοπωλιακός όμιλος κινείται με κριτήριο το πώς θα εξασφαλίσει προνομιακή θέση σε βάρος των ανταγωνιστών του, πώς θα έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερο μερίδιο στην κερδοφορία. Με αυτό το κριτήριο ανοίγουν και κλείνουν επιχειρήσεις, γίνονται ή δε γίνονται επενδύσεις. Διαφορετικό κριτήριο δεν υπάρχει.

Η αστική διαχείριση, η πολιτική που ασκεί κάθε φορά η αστική κυβέρνηση μπορεί να διευκολύνει ή να δυσκολεύει αυτήν την κινητικότητα κεφαλαίων. Κάθε βεβαίως κεφάλαιο κάνει κουμάντο για τον εαυτό του, ενώ η αστική κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει κουμάντο συνολικά για τους καπιταλιστές ως τάξη. Εδώ εκδηλώνονται αντιθέσεις και ανταγωνισμοί σε σχέση με τις προτεραιότητες που πρέπει να έχει η κυβερνητική πολιτική. 

Σε κάθε περίπτωση η προσέλκυση ή μη επενδύσεων γίνεται με όρους στήριξης της καπιταλιστικής ζούγκλας, που γίνεται όλο και πιο άγρια και στην οποία μόνιμο θύμα είναι οι εργαζόμενοι.

Όλη λοιπόν αυτή η φιλολογία αποσκοπεί στο να παραμείνουν οι εργαζόμενοι εγκλωβισμένοι σε ένα ψεύτικο για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους δίλημμα: Ποια πλευρά, ποιες προτεραιότητες στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα πρέπει να στηρίξουν. Να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην ψευδαίσθηση ότι η επίλυση των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων θα έρθει επαναλαμβάνοντας το φαύλο κύκλο: καπιταλιστική ανάπτυξη - κρίση, την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει διευρυμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και δε θα φέρει την κρίση.

Η διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται στην έξοδο από το φαύλο κύκλο της κρίσης, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον κεντρικό σχεδιασμό, την ανάπτυξη με σκοπό τη διευρυμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

*Από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης

Η δίκη των Χαλυβουργών...

 Σε εξέλιξη η δίκη των χαλυβουργών*


Ξεκίνησε η δίκη των απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», ενάντια στους οποίους έχει στηθεί βιομηχανία μηνύσεων από την εργοδοσία.

Σε εξέλιξη είναι η εξέταση των μαρτύρων, ενώ στο πλευρό των 
Χαλυβουργών βρίσκονται εργαζόμενοι και από άλλους κλάδους.

Η δίκη των Χαλυβουργών έχει στόχο να τους τιμωρήσει για τον ηρωικό αγώνα που έδωσαν, προκαλώντας πρωτόγνωρες εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Έρχεται σε συνέχεια ανάλογων διώξεων που έγιναν τις προηγούμενες μέρες, σε βάρος συνδικαλιστών του ταξικού κινήματος, ύστερα από μηνύσεις της εργοδοσίας.

Ανάμεσα στους κατηγορούμενους βρίσκονται οι 6 απεργοί που συμμετείχαν στη βάρδια της περιφρούρησης τα χαράματα της 20ής Ιούλη 2012, όταν με κυβερνητική εντολή έγινε η επέμβαση των ΜΑΤ για να σπάσει η εννιάμηνη απεργία. Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι για «παράνομη βία» και «άμεση συνέργεια σε παραβίαση δικαστικής απόφασης». 

Μαζί τους, ύστερα από τη συγχώνευση των υποθέσεων που αποφάσισε το δικαστήριο, δικάζονται άλλοι 18 χαλυβουργοί και μια γυναίκα απεργού, μετά από μηνύσεις που έγιναν εναντίον τους κατά τη διάρκεια του απεργιακού αγώνα. Κατηγορούνται για «παράνομη βία», «διατάραξη οικιακής ειρήνης», «απειλή και εξύβριση» και «παραβίαση δικαστικής απόφασης».

Την αλληλεγγύη τους στους απεργούς χαλυβουργούς που σέρνονται στα δικαστήρια, εξέφρασαν όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, σωματεία και ομοσπονδίες, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας και άλλοι μαζικοί φορείς, που τόνισαν ότι το στημένο κατηγορητήριο που αντιμετωπίζουν οι χαλυβουργοί είναι μέρος του δόγματος «νόμος και τάξη» και κάλεσαν το λαό να απαντήσει με την οργάνωση και την αλληλεγγύη του στην τρομοκρατία εργοδοσίας και κυβέρνησης.

Δίκη χαλυβουργών: Παντελώς αστήρικτες οι κατηγορίες 
Αναβλήθηκε για το Μάρτη η διαδικασία (ΕΔΩ)

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Με αφορμή τη νέα ανησυχία για τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ


Το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται δημοσιεύματα και έρευνες ειδικών εταιρειών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας καταναλωτών, όπως η τελευταία της Εquifax, που εκφράζουν έντονη ανησυχία για τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ, που βρίσκονται ήδη στο «κόκκινο», δηλαδή στο σημείο που οι δανειολήπτες  δεν μπορούν να καταβάλλουν πλέον τις δόσεις αποπληρωμής. *

 
Γίνεται λόγος για δάνεια ύψους 221 δισεκατομμυρίων δολαρίων (163 δισ. σε ευρώ) και το 40% αφορά σε ακίνητα που έχουν υποθηκευτεί 2 φορές, και μετά από την παρέλευση 10ετίας θα αρχίσουν να γίνονται απαιτητά από τις τράπεζες πέρα από τους τόκους και το αρχικό κεφάλαιο, κάτι που θα εκτοξεύσει τη δόση τρεις φορές πάνω, δηλαδή πολύ μεγάλο κομμάτι δανειοληπτών δε θα μπορεί να πληρώσει.

Είναι δυνατόν λίγα χρόνια μετά το σκάσιμο της «φούσκας», το 2008, πάλι από τα στεγαστικά δάνεια η ιστορία να επαναλαμβάνεται ενώ οι ΗΠΑ σημειώνουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ενώ επίσης έχουν εφαρμόσει ένα μείγμα διαχείρισης που δε στηρίζεται στη δημοσιονομική πειθαρχία; 

Εάν οι ανησυχίες αυτές έχουν βάση τότε 
χρειάζεται να επισημάνουμε τα εξής:

Υπενθυμίζουμε ότι αυτό που εκφράζεται ως «φούσκα» των στεγαστικών δανείων ή ως «χρηματοπιστωτική κρίση», είναι κάτι πολύ βαθύτερο, είναι η οικονομική κρίση του καπιταλισμού, αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που έχει συντελεστεί σε προηγούμενες φάσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή η αλήθεια επιβεβαιώθηκε και με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008 στις ΗΠΑ και προέβαλε από την πρώτη στιγμή, και την αποκάλυψε το ΚΚΕ στη χώρα μας. 

Την κατάσταση αυτή και πάλι θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

Μια τέτοια εξέλιξη είναι άλλωστε αναμενόμενη ανεξάρτητα αν θα συμβεί τώρα ή μετά από 1-2 ή περισσότερα χρόνια. Αφού τη φάση της ύφεσης τη διαδέχεται η φάση της ανάκαμψης, και βέβαια με δεδομένες τις «πληγές» που αφήνει στους εργαζόμενους, αφού η κάθε ...ανάκαμψη ξεκινάει με πιο ευνοϊκούς όρους για το κεφάλαιο, τους εκμεταλλευτές των εργατών, και με δυσμενέστερους για τους εργάτες που έχουν δει τους μισθούς και τα δικαιώματα να έχουν κατρακυλήσει σε επίπεδα προηγούμενων δεκαετιών και αυτό, βέβαια, για να διασφαλιστεί και να αυξάνει η κερδοφορία των καπιταλιστών.

Μια τέτοια εξέλιξη θα αναδείξει επίσης και 
ένα άλλο στοιχείο που έχει ιδιαίτερη σημασία. 

Η διαχείριση της κρίσης στις ΗΠΑ από την κυβέρνηση Ομπάμα είναι αυτή που πλασάρουν αστοί και οπορτουνιστές που διεκδικούν ρόλο στην αστική διαχείριση (όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς ή στη χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ), ως υποτίθεται «αντιδιαμετρική» πολιτική διαχείρισης σε σχέση με αυτή που εφαρμόζεται στις χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης. 

Το δίλημμα σύμφωνα με την άποψή τους είναι: «Δημοσιονομική 
πειθαρχία και λιτότητα ή τόνωση της εσωτερικής ζήτησης και ανάπτυξη». 

Το δίλημμα αυτό βεβαίως είναι ψευδεπίγραφο αφού στην πραγματικότητα κάθε μείγμα διαχείρισης αποτελεί συνδυασμό των λεγόμενων «νεοφιλελεύθερων» μέτρων (απελευθερώσεις στην αγορά, ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων, λιτότητα) με μέτρα «κεϋνσιανά», δηλαδή ενίσχυσης της εσωτερικής ζήτησης και του κρατικού καπιταλιστικού τομέα. 

Εάν λοιπόν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις θα αποδειχθεί με το παράδειγμα των ΗΠΑ αυτό που είναι αντικειμενικό και αναμενόμενο, ότι κανένα μείγμα αστικής διαχείρισης όποιο στοιχείο και αν δίνει τον τόνο στη δοσολογία (περιοριστικό ή επεκτατικό) δεν μπορεί να απαλλάξει τον καπιταλισμό από τις κρίσεις του. Δεν μπορεί να λύσει σταθερά και μόνιμα και μακροχρόνια αυτές τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, που οδηγούν στην εκδήλωση της οικονομικής κρίσης...

Αρα, το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει είναι ότι για να τελειώνει για τους εργαζόμενους ο φαύλος κύκλος των καπιταλιστικών κρίσεων, για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους (όχι μόνο τις αυτονόητες για στέγη, διατροφή, υγεία) αλλά και πολύ πιο διευρυμένες με βάση και τις δυνατότητες της εποχής, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απαλλαγούν από τους εκμεταλλευτές τους. 

Να πάρουν τα μέσα παραγωγής στα δικά τους χέρια και να οργανώσουν την οικονομία και τη ζωή αξιοποιώντας τον πλούτο που αυτοί παράγουν και μπορούν να απολαύσουν.
 
*Από τη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" του Ριζοσπάστη.

«...Για να έχει επιτυχία αυτός ο αγώνας, θα πρέπει να στοχεύσει στην καρδιά του προβλήματος...»

Σύστημα Υγείας για το λαό*



Οι κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στο χώρο της Υγείας και οι άλλες που προηγήθηκαν, ξεσπούν στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων για τους εργαζόμενους στις μονάδες Υγείας και τους ασθενείς. 

Τα προβλήματα αυτά θα επιδεινωθούν αν εφαρμοστούν τα σχέδια της κυβέρνησης για παραπέρα μείωση των δαπανών για τον ΕΟΠΥΥ, συνολικά των δαπανών του προϋπολογισμού για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αν προχωρήσουν οι σχεδιασμοί για τη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), που προβλέπει μεταξύ άλλων διαθεσιμότητα - κινητικότητα για το προσωπικό, με ενδεχόμενες απολύσεις και κλείσιμο δομών και ακόμη μεγαλύτερη διασύνδεση με τον ιδιωτικό τομέα, σε βάρος του λαού.

Εργαζόμενοι, ασθενείς και ασφαλισμένοι έχουν συμφέρον να παλέψουν μαζί για να αποτραπούν τα σχέδια της κυβέρνησης, που γίνονται στο όνομα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης». Επομένως, οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στον τομέα Υγείας αποτελούν κρίκο στην οργάνωση κοινής πάλης της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των γυναικών και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων και πρέπει να γίνει δική τους υπόθεση.

Για να έχει, όμως, επιτυχία αυτός ο αγώνας, θα 
πρέπει να στοχεύσει στην καρδιά του προβλήματος. 

Να αναδεικνύει τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον ευαίσθητο τομέα και για τους οποίους ανοίγονται καινούργια, νέα κερδοφόρα πεδία, είτε πουλώντας υπηρεσίες στο «δημόσιο σύστημα», είτε απευθείας στους ασθενείς. Σε όφελός τους εφαρμόζεται η στρατηγική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, για την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του τομέα Υγείας. 

Αυτή η στρατηγική μετατρέπει τα κρατικά νοσοκομεία σε επιχειρήσεις, επιβάλλοντας πληρωμές από τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασθενείς για τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Τα απογευματινά ιατρεία που ήδη λειτουργούν και τα απογευματινά χειρουργεία που ετοιμάζεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση, το 5ευρω για τα εξωτερικά ιατρεία και το 25ευρω για τις εισαγωγές, είναι πλευρές της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων.

Λύση για τους εργαζόμενους στην Υγεία και το λαό, δεν 
είναι να υπερασπιστούν το σημερινό δημόσιο σύστημα. 

Ούτε αποτελεί διέξοδος η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, που καταγγέλλει την κυβερνητική πολιτική, αλλά δεν αμφισβητεί τη στρατηγική της ΕΕ και την επιχειρηματική δράση στην Υγεία, ούτε βέβαια προτείνει την κατάργησή της. Αντίθετα, προτείνει την ανάπτυξη ενός «δημόσιου συστήματος» Υγείας που θα λειτουργεί παράλληλα με τους ιδιώτες και θα τους ανταγωνίζεται στην «αγορά Υγείας», σπέρνοντας αυταπάτες ότι αυτό θα αποβεί προς όφελος του λαού.

Σήμερα, δεν αρκεί να αποτραπούν τα
χειρότερα που ετοιμάζει η κυβέρνηση. 

Χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας και να διευρυνθεί το μέτωπο που παλεύει για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Για αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες. Για δωρεάν φάρμακο σε όλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων όσοι απασχολούνται στον τομέα της Υγείας.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Γ. Γκιόκας: Με το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» ανοίγει ο δρόμος για την ποινικοποίηση ριζοσπαστικών ιδεών και της λαϊκής πάλης

Άρχισε το απόγευμα της Τετάρτης στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή η συζήτηση για το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχεδίου με τίτλο: «Τροποποίηση του ν. 927/1979 (Α΄139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου (L 328)».*

 
Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας  
παίρνοντας το λόγο επισήμανε ότι:  

«Το ΚΚΕ έχει δηλώσει ότι δεν είναι αντίθετο με τη βελτίωση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, αν και σε γενικές γραμμές τη θεωρούμε επαρκή για την τιμωρία ρατσιστικών πράξεων και συμπεριφορών. Ότι το υπάρχον πλαίσιο δεν αξιοποιήθηκε για την αντιμετώπιση τέτοιων πράξεων, δεν ήταν θέμα ανεπάρκειας, ήταν θέμα πολιτικής βούλησης, ανοχής απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. 

Θα μπορούσαν να υπάρχουν βελτιώσεις στην υπάρχουσα νομοθεσία, όχι γιατί πιστεύουμε ως ΚΚΕ ότι φταίει η ελλιπής νομοθεσία για την έξαρση ρατσιστικών φαινομένων, αλλά για να μπορεί να υπάρχει μια ακόμη δυνατότητα να προστατευθούν τα πιο ευάλωτα τμήματα των εργαζομένων, όπως οι μετανάστες, το εργατικό λαϊκό κίνημα να αντιπαλεύει το ρατσισμό και το δηλητήριο που χύνει».

Έκανε σαφές ότι «ως ΚΚΕ δεν θεωρούμε ότι με νόμους και δικαστικές αποφάσεις μέσα στα πλαίσια του σημερινού συστήματος μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο ρατσισμός και ο ναζισμός», γιατί είναι γέννημα, θρέμμα του συστήματος. 

Επισήμανε τις διασυνδέσεις των ναζιστικών αποβρασμάτων της ΧΑ με επιχειρηματικά συμφέροντα, τις επιθέσεις τους σε βάρος συνδικαλιστών και άλλων αγωνιστών, τα δουλεμπορικά γραφεία που στήνει για να εξασφαλίζει στους εργοδότες φτηνή εργατική δύναμη, τη σύνδεση με τμήματα του κρατικού μηχανισμού.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ είπε πως ο ναζισμός αξιοποιήθηκε από το σύστημα για να παγιδεύσει λαϊκό κόσμο και σήμερα αξιοποιείται με το δήθεν μάζεμά του για να προωθηθεί η θεωρία των άκρων, να συνδέεται η εγκληματική δράση της ναζιστικής ΧΑ με την πάλη του εργατικού, λαϊκού κινήματος και τόνισε ότι η οριστική και τελεσίδικη αντιμετώπιση του ρατσισμού και του ναζισμού μπορεί να γίνει μόνο σε ρήξη με το σύστημα που τον γεννά.

Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο είπε ότι εντάσσεται σε ένα πολύ επικίνδυνο πλαίσιο που το καθορίζουν οι αποφάσεις και κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως η απόφαση - πλαίσιο που ενσωματώνει το νομοσχέδιο. Και πρόσθεσε: «Στο όνομα της αντιμετώπισης του ρατσισμού και του ναζισμού, ανοίγει ο δρόμος για την ποινικοποίηση των ριζοσπαστικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας, της λαϊκής πάλης. 

Στη συγκεκριμένη απόφαση - πλαίσιο υπάρχει διάταξη που 
μιλάει για συμπεριφορές σε βάρος κοινωνικών ομάδων. 

Αν π.χ. λες ότι οι κεφαλαιοκράτες είναι εκμεταλλευτές, εντάσσεσαι σε αυτή την κατηγορία; Το άρθρο 1 του νομοσχεδίου είναι πιο πίσω και από το αντίστοιχο άρθρο του νόμου του 1979. Το άρθρο 2 αναφέρεται, πέρα από τα εγκλήματα του ναζισμού, γενικά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες, εγκλήματα πολέμου. 

Ποιος θα τα κρίνει; 

Τα διεθνή δικαστήρια που υιοθετούν όλα τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών για να δικαιολογήσουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας; 

Τα ελληνικά δικαστήρια;  

Δηλαδή θα κάνει μήνυση κάποιος στο ΚΚΕ, σε έναν ιστορικό, σε έναν επιστήμονα που δεν δέχεται την παραχάραξη της ιστορίας και την προπαγάνδα για τα εγκλήματα του Κομμουνισμού και θα έρχεται ένα μονομελές πλημμελειοδικείο να αποφανθεί αν ο Λένιν ή ο Στάλιν έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με βάση τις αποφάσεις της ΕΕ; 

Με αυτές τις γενικεύσεις καταφέρνετε να ξεγλιστράει η ΧΑ».

*Από το 902.gr


Δεν έχει όρια τελικά η αθλιότητα των εκμεταλευτών.

Πρόσω ολοταχώς...* 


Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιστρέψει στη φεουδαρχία, ούτε στο δουλοκτητικό σύστημα από πλευράς σχέσεων παραγωγής και γενικότερα κοινωνικών σχέσεων. 

Όμως, καθώς σαπίζει όλο και περισσότερο μπορεί να φλερτάρει με τη βαρβαρότητα απέναντι στους καταπιεζόμενους, που εκδήλωναν τα πριν απ' αυτόν εκμεταλλευτικά συστήματα.

Κι αν στη δουλοκτητική αρχαία Ρώμη ανέβαζαν τους δούλους προς πώληση σε ένα πατάρι για να δείξουν τα μούσκουλα, την ομορφιά και την υγεία του ...εμπορεύματος και οι ενδιαφερόμενοι δουλοκτήτες τους κοιτούσαν στα δόντια για να την επιβεβαιώσουν, σήμερα στην πρωτεύουσα της Δανίας του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» βάζουν τους εργαζόμενους πίσω από μια βιτρίνα ως εμπόρευμα προς πώληση.

Ο άνεργος, σαν πίθηκος στο κλουβί, καθισμένος για ένα τρίωρο σε ένα γραφείο πίσω από το τζάμι, προσπαθεί να επιδείξει τις εργασιακές ικανότητές του, την εργασιακή εμφάνισή του και την υγεία του, που ίσως δελεάσει κάποιον καπιταλιστή ή τον επιστάτη του, να τον προσλάβει ως μισθωτό δούλο για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν μπορεί να είναι αυτό το μέλλον των εργαζομένων και των παιδιών τους τον 21ο αιώνα. 

Ένας άλλος κόσμος είναι αναγκαίος και επίκαιρος, όχι με καλύτερη διαχείριση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που οι βαθιές και μακρόχρονες κρίσεις του καπιταλισμού θα κάνουν όλο και πιο βάρβαρη, αλλά με κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την οποία πηγάζει, με απελευθέρωση των απεριόριστων δυνατοτήτων της εργατικής δύναμης από τα δεσμά της λειτουργίας της ως εμπόρευμα στον καπιταλισμό. 

Βάζοντας για πάντα το κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε μια σκονισμένη βιτρίνα, στο ίδιο σκοτεινό τμήμα του μουσείου της ανθρώπινης ιστορίας, μαζί με τους Λουδοβίκους και τους αφέντες του Σπάρτακου.

Από τη στήλη "ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ" του Ριζοσπάστη.

ΚΚΕ: «...Τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, επιβάλλουν την ένταση της πάλης για ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας...»

ΥΠΟΘΕΣΗ ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Βαριές οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ
 
Τις συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και τον ανούσιο χαρακτήρα της κριτικής που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει το ΚΚΕ


Με ανακοίνωση που εξέδωσε σε σχέση με την πρόταση που κατατέθηκε για συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά με την υπόθεση των Ναυπηγείων, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ υπογραμμίζει:
 
«Το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια καταδικάζει την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, της υποβάθμισης και συρρίκνωσης της Ναυπηγοεπισκευαστικής, αλλά και της Αμυντικής Βιομηχανίας της χώρας.

Πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποκαλύπτει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της στρατηγικής της ΕΕ, τις ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου".

Το ΚΚΕ στο σχετικό πόρισμα που κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή που συγκροτήθηκε το 2011 σχετικά με τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, αλλά και με πλήθος άλλων τοποθετήσεων, καταλόγισε βαριές πολιτικές ευθύνες στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και στις κυβερνήσεις τους για την ιδιωτικοποίηση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά και των άλλων ναυπηγείων, για τη διαλυτική πολιτική που εφαρμόστηκε, για τις απαράδεκτες και επιζήμιες για το λαό συμβάσεις, που υπέγραψαν με τα γερμανικά μονοπώλια, την εταιρεία Αμπου Ντάμπι, την υπόθεση των υποβρυχίων.

Το Κόμμα μας αντιπάλεψε τις διαδικασίες συρρίκνωσης, και σήμερα συνεχίζοντας σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΚΚΕ είναι υπέρ της σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή που θα καταλογίσει πολιτικές ευθύνες και θα διερευνήσει εάν υπάρχουν και ποινικές ευθύνες για τις ιδιωτικοποιήσεις, τις σχετικές συμβάσεις, τη διάλυση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά κλπ.

Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι άσφαιρη και καλύπτει τον επικίνδυνο ρόλο της στρατηγικής της ΕΕ, τις συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Η ανούσια κριτική που ασκεί, συνυπάρχει με τη θέση του υπέρ της ενσωμάτωσης της χώρας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία και τη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Η ναυπηγοεπισκευαστική και αμυντική
βιομηχανία είναι κλάδοι στρατηγικής σημασίας.   

Τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, επιβάλλουν την ένταση της πάλης για ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, εργατική - λαϊκή εξουσία».

Από τη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" του Ριζοσπάστη.

Πείτε αλεύρι...Το Μάαστριχτ σας γυρεύει.


ΣΥΡΙΖΑ: Με χυδαιότητες επιτίθεται στο ΚΚΕ*
 

Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εγκλωβίσει το λαό στην υποστήριξη του ενός ή του άλλου μονοπωλιακού ομίλου αποδεικνύεται τόσο με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή στην επίμαχη τροπολογία για τα φάρμακα, όσο και από άρθρο της «Αυγής» το οποίο τολμά να κατηγορεί το ΚΚΕ ότι με τα «μοναχικά "παρών" τους» στη Βουλή τάχα «απέχει» «και από τη σημερινή μάχη στη Βουλή»… 

Από ποια «μάχη απέχει» το ΚΚΕ; 

Τη μάχη ανταγωνισμών ανάμεσα στις φαρμακευτικές εταιρείες, την οποία δίνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με γνώμονα ο καθένας τα ειδικά συμφέροντα της μιας ή της άλλης μερίδας κεφαλαιοκρατών.

Τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, όμως -που αποτελούν τον μοναδικό γνώμονα για τη στάση του ΚΚΕ- όχι μόνο δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου ή τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάποιων κεφαλαιοκρατών, αλλά είναι εκ διαμέτρου αντίθετα. 

Γι’ αυτό και το ΚΚΕ όχι μόνο δε λείπει, αλλά πρωτοστατεί στη μάχη του λαϊκού κινήματος για δωρεάν φάρμακο για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

Αυτό που θέλει να κρύψει ο ΣΥΡΙΖΑ -και για να το κάνει δε διστάζει να βαφτίζει το άσπρο μαύρο- είναι ότι τάσσεται απροκάλυπτα στο πλευρό της πλουτοκρατίας και θέλει και το λαό συνταγμένο πίσω από τα συμφέροντά της. Θέλει το λαό ουρά του κεφαλαίου, να διεκδικεί μέτρα για τα κέρδη του κεφαλαίου, στην προκειμένη, της μιας ή της άλλης φαρμακοβιομηχανίας, όπως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ, ακριβώς επειδή παλεύει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ψήφισε «παρών» στο συγκεκριμένο τμήμα της τροπολογίας. 

Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμβάλει με θετική ή αρνητική ψήφο ποιο τμήμα του κεφαλαίου στο φάρμακο ενδεχομένως θα βγει περισσότερο ωφελημένο ή λιγότερο χαμένο, στον αποπροσανατολισμό και στη δημαγωγία στις πλάτες του λαού.
Αυτό το ρόλο τον παίζουν τα κόμματα της αστικής τάξης, αυτόν τον ρόλο παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, να μη δέχονται να παίζουν το ρόλο του κομπάρσου στις μάχες αδυσώπητου ανταγωνισμού ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες, αλλά να διαλέξουν το ρόλο του πρωταγωνιστή στην πάλη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των συμφερόντων του λαού.

ΚΚΕ: Μόνο η ανασύνταξη του κινήματος, που θα σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο της ΕΕ και την άρχουσα τάξη, μπορεί να τερματίσει αυτή την οδυνηρή πορεία».

 Ικανοποιημένος από τη μείωση μισθών ο γγ του ΟΟΣΑ*

 
Την ικανοποίησή του για τη μείωση των μισθών και τη στήριξή του στην κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική εξέφρασε ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) Άνχελ Γκουρία κατά τις συναντήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Παραδίδοντας την έκθεση του Οργανισμού για την Ελλάδα, απευθυνόμενος στον Αντώνη Σαμαρά, είπε πως «έχετε κάνει εξαιρετική δουλειά».

Νωρίτερα συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο και υποστήριξε ότι η Ελλάδα είναι στην «αρχή της εξόδου από την κρίση». Πρόσθεσε ότι σημειώθηκε «θεαματική αντιστροφή στο ισοζύγιο πληρωμών και στα δημοσιονομικά, επιτυγχάνοντας πρωτογενές πλεόνασμα και ανακτώντας την ανταγωνιστικότητα που είχε χαθεί, εξαιτίας της ανισορροπίας στη σχέση μισθών/παραγωγικότητας».

Η μείωση των μισθών για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων κατά τον γγ του ΟΟΣΑ προκύπτει από το ότι «υπάρχει ζωή μετά το χρέος»...


Σχόλιο του Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την έκθεση του ΟΟΣΑ

Σε σχόλιό του για την έκθεση του ΟΟΣΑ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:


«Με το μανδύα της διάσωσης των κοινωνικών ομάδων ακραίας φτώχειας, ο ΟΟΣΑ ζητά να κατεδαφιστεί ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τα δικαιώματα που προβλέπει το σημερινό "σύστημα κοινωνικής προστασίας", στηρίζοντας την κυβέρνηση στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. 

Αποδεικνύεται ότι μετά την επίτευξη "πρωτογενούς πλεονάσματος" θα συνεχιστεί ο σφαγιασμός του λαού για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των ομίλων και η προσέλκυση επενδύσεων, ακόμα και αν ξεκινήσει η όποια αναιμική ανάκαμψη. Μόνο η ανασύνταξη του κινήματος, που θα σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο της ΕΕ και την άρχουσα τάξη, μπορεί να τερματίσει αυτή την οδυνηρή πορεία». 

ΚΚΕ: Ο λαός να μην τσιμπήσει, στις κορόνες της κυβέρνησης...


Για το Φάρμακο*
 
 
Ο στόχος της τροπολογίας της κυβέρνησης για το Φάρμακο δεν 
είναι, όπως διατείνεται, να εξασφαλίσει φθηνά φάρμακα για το λαό. 

Εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας μείωσης της κρατικής δαπάνης για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, που περιλαμβάνει άγριες περικοπές και την επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων για μια σειρά από παροχές σε φάρμακα, εξετάσεις, νοσηλεία κ.λπ. 

Με αυτές και άλλες περικοπές, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη θα διαμορφωθεί από τα 5,3 δισ. ευρώ το 2009 στα 2 δισ. ευρώ το 2014. Συνολικά, οι δαπάνες Υγείας του τακτικού προϋπολογισμού θα διαμορφωθούν σε 4,361 δισ. ευρώ το 2014, έναντι 5,434 δισ. ευρώ το 2013. Είναι, δηλαδή, μειωμένες κατά 19,7%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση από τη σκοπιά των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων. Η κριτική του στην κυβερνητική τροπολογία ταυτίζεται με μερίδα των φαρμακοβιομηχάνων, που διεκδικούν να διατηρήσουν ή να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά του Φαρμάκου. Η στάση του είναι αποτέλεσμα της αποδοχής του φάρμακου ως εμπορεύματος που παράγεται από καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Η εξοικονόμηση ποσών που φέρνει η τροπολογία της κυβέρνησης γίνεται με τη μείωση ενός ελάχιστου ποσοστού από την υπερκερδοφορία των φαρμακοβιομηχανιών, έπειτα όμως από μια μακρά περίοδο συνεχούς αύξησής της, ακόμη και μέσα στις συνθήκες της κρίσης και αφού έχει προηγηθεί ένα σύνολο αντιλαϊκών μέτρων που αύξησαν τις πληρωμές από τους ασθενείς. 

Σημειώνουμε ότι μόνο στην Ελλάδα, ο κλάδος του Φαρμάκου τριπλασίασε τα καθαρά κέρδη το 2012 σε σύγκριση με το 2011 (3,6% έναντι 1,2%). Για το 2013 αναμένεται νέα αύξηση κερδών. Ηδη το α' εξάμηνο καταγράφεται αύξηση στον όγκο της παραγωγής κατά 10,7%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Η αντιπαράθεση, λοιπόν, της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τον πόλεμο ανάμεσα στους φαρμακοβιομήχανους για τη διεκδίκηση μεγαλύτερου μέρους της αγοράς που σχετίζεται με την έρευνα, την παραγωγή και τη διακίνηση του φαρμάκου ως εμπορεύματος.

Το ΚΚΕ για όλους τους παραπάνω λόγους στο συγκεκριμένο τμήμα της τροπολογίας θα ψηφίσει ΠΑΡΩΝ, δε θα συμβάλλει με θετική ή αρνητική ψήφο ποιο τμήμα του κεφαλαίου στο φάρμακο ενδεχομένως θα βγει περισσότερο ωφελημένο ή λιγότερο χαμένο, στον αποπροσανατολισμό και στη δημαγωγία στις πλάτες του λαού.

Ο λαός να μην τσιμπήσει, ούτε από τις κορόνες της κυβέρνησης, 
ούτε από τον κουρνιαχτό που πάει να σηκώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Με ταξική οργάνωση και συμπόρευση με το ΚΚΕ, χρειάζεται να αναδειχτεί ο ίδιος σε μαχητική αντιπολίτευση, ενάντια στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Δικό του συμφέρον είναι να έχει φάρμακο δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, που καμιά κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν μπορεί να του τα εξασφαλίσει στο έδαφος του καπιταλισμού.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» του Ριζοσπάστη. 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Η συνολικότερη στόχευση είναι να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων...

Τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου στην επιτροπή της Βουλής.
«Εργαλείο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης ο προϋπολογισμός»


«Εργαλείο αναδιανομής του πλούτου και των φορολογικών επιβαρύνσεων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων χαρακτήρισε το νέο προϋπολογισμό ο γενικός εισηγητής του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος στην Επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής.

Μεταξύ άλλων επισήμανε ότι: «Ο προϋπολογισμός είναι από τα βασικά εργαλεία μέσα από τα οποία κλιμακώνεται η αντιλαϊκή επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Επίθεση που υπηρετεί η κυβέρνηση αξιοποιώντας συνολικότερα την καπιταλιστική κρίση για να προωθηθούν με ταχύτερους ρυθμούς και πιο αποτελεσματικά οι βασικές στοχεύσεις της αστικής τάξης».

Στοχεύσεις που, όπως ανέφερε, έχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά. 

Τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα που δεν ευθύνονται και να θωρακιστεί μέσω των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων που θα εξασφαλιστεί μέσα από την παραπέρα μείωση της εργατικής τάξης. 

Ο προϋπολογισμός πρόσθεσε «είναι εργαλείο αναδιανομής του πλούτου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και ότι αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά ανέκαθεν υπηρετούσε πιστά τις εκάστοτε διαχρονικά ανάγκες της αστικής τάξης».

Αναφερόμενος στα στοιχεία του προϋπολογισμού σημείωσε ότι «η αναδιανομή των φορολογικών βαρών έρχεται να χτυπήσει τη μικρή ακίνητη περιουσία και να διαμορφώσει συνθήκες φορολογικής ασφυξίας για τους αυτοαπασχολούμενους,  φτωχούς αγρότες, μικρούς επαγγελματίες». 

Μειώνονται οι κοινωνικές δαπάνες και επιταχύνονται μια σειρά ανατροπών και αναδιαρθρώσεων, όπως οι παραπέρα ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση, οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση δηλαδή συνολικά της λεγόμενης «αγοράς εργασίας», οι ιδιωτικοποιήσεις.


Σημείωσε ότι είναι ένας προϋπολογισμός υπό καθεστώς
αναίρεσης στα πλαίσια διαπραγμάτευσης με την τρόικα.

Κάνοντας πιο συγκεκριμένη αναφορά στην καπιταλιστική κρίση, ανέφερε ότι οι χαρακτηρισμοί περί κρίση χρέους ή κλεπτοκρατία κ.ά. είναι «τοποθετήσεις που προσεγγίζουν υπαρκτά προβλήματα, τα οποία όμως δεν είναι η αιτία αλλά το αποτέλεσμα». «Επιδιώκεται να ενοχοποιηθούν τμήματα του κεφαλαίου, ενώ αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα την αστική τάξη». 

Ξεκαθάρισε ότι «πρόκειται για κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και οι βάσεις της τοποθετούνται στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι δηλαδή η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη που διαμορφώνει την κρίση, η οποία είναι ανεξάρτητη όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά από την όποια μορφή διαχείρισης». Αιτία της «είναι η βασική αντίθεση του συστήματος, δηλαδή η καπιταλιστική ιδιοκτησία απέναντι στη κοινωνικοποίηση της παραγωγής», η ιδιοποίηση από μια χούφτα κεφαλαιοκράτες του τεράστιου πλούτου που παράγει ο λαός.

«Η συνολικότερη στόχευση -σημείωσε- είναι να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλίων έχει να κάνει με τις συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης», επισημαίνοντας ότι η ανταγωνιστικότητα έχει ταξικά χαρακτηριστικά, στοχεύσει να θωρακίσει την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων...»

(Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)

Είναι της μοίρας το γραφτό όποτε κάνει ζέστη να καίγεται ο τόπος κι όποτε βρέχει να πνίγεται;

 Πλημμύρες: Δε φταίνε οι ουρανοί που ανοίγουν
 
 
 
«Δεν είναι της μοίρας το γραφτό όποτε κάνει ζέστη 
να καίγεται ο τόπος κι όποτε βρέχει να πνίγεται. 
 
Δεν ξεμπερδεύουμε όμως, ούτε αν πούμε ότι είναι θέμα ενός συγκεκριμένου καταπατητή το φραγμένο ρέμα, ή ευθύνη μόνο ενός κακού δημάρχου ο λάθος δρόμος στη λάθος θέση - μέσα στην κοίτη του ποταμού, όπως στην περίπτωση της Ρόδου.
 
Οι τρεις νεκροί κι ο ένας αγνοούμενος έστρεψαν την προσοχή αυτή τη φορά στη πρωτεύουσα των Δωδεκανήσων όπου δεν είχαν καταλαγιάσει ακόμα οι πανηγυρισμοί για το χρήμα με ουρά που έφερε φέτος ο τουρισμός. 

Για να αποδειχτεί για μια ακόμα φορά ότι είναι άλλος ο «κόσμος» 
στον οποίο ζει η αστική τάξη κι άλλος ο «κόσμος» του κοσμάκη. 

Το νερό, θα πει κάποιος, δεν κάνει διακρίσεις. Πράγματι είχε χαθεί κι ένας παραλής στην πλημμύρα του '94 που βρέθηκε στη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο. Όμως είναι το Μπουρνάζι, η Κοκκινιά, το Κερατσίνι, οι Ποδαράδες που πέρασαν στην ιστορία για τα φέρετρα σωρό κάθε που ανοίγαν οι ουρανοί.


Θέλει η αστική τάξη να πνίγεται ο κόσμος; Όχι βέβαια. Είναι όμως υποχρεωμένη να πνίγει κόσμο μια πολιτική στην οποία η αντιπλημμυρική προστασία δεν υπάρχει ούτε ως 125η προτεραιότητα. Ο,τι έργο έγινε ήταν κατόπιν εορτής. Και πάντα έχει προηγηθεί μια εισαγγελικού τύπου προσέγγιση: Ποιος ακριβώς έφταιξε για το τάδε κλαδί που έφραξε τον αγωγό. Έτσι είχαμε πάντα έναν ένοχο, αλλά ποτέ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟ.

Με μια μικρή λεπτομέρεια: Τα αντιπλημμυρικά δεν είναι ανταποδοτικά έργα, δεν υπόσχονται, δηλαδή, κέρδος, είναι μόνο κόστος για το κράτος και το κεφάλαιο, κι ας επιμένουν οι επιστήμονες ότι το κόστος από τις ζημιές είναι πολλαπλάσιο από την αξία των έργων. Αλλά τις ζημιές τις πληρώνει ο φτωχόκοσμος, άρα στράφι οι μελέτες των επιστημόνων. 

Νοιάστηκαν οι αστοί για τις ζημιές του φτωχόκοσμου...

Ο καπιταλιστής, για λογαριασμό του οποίου λειτουργεί και το ταμείο του κράτους, δεν βάζει φράγκο και δεν επιτρέπει να φύγει από το κρατικό ταμείο φράγκο για «αντιπαραγωγικές» επενδύσεις, όπου σαν παραγωγικές λογίζονται μόνο εκείνες οι επενδύσεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επιστρέφουν με το σχετικό κέρδος τα χρήματα στο ταμείο. 

Μια μεγάλη λεωφόρος είναι καλή επένδυση. 
Το αντιπλημμυρικό της όμως είναι κόστος...» (Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)

*Από τη στήλη "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ..." του Ριζοσπάστη, Τρίτη 26 Νοέμβρη 2013.