Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Πρώτη του Μάη...Δεν είν' αργία, είν' απεργία. Παλεύει η εργατιά...

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014  Απεργούμε - διαδηλώνουμε όλοι με το ΠΑΜΕ*
 

Η πλατεία Συντάγματος  έτοιμη να υποδεχτεί 
στις 10 π.μ. τους χιλιάδες διαδηλωτές. 
 
 
«Στην Αθήνα, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ  
θα γίνει στις 10 π.μ. στο Σύνταγμα.

Στη Θεσσαλονίκη στις 10.30 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου. 
 
Στον  Πειραιά στις 10.30 π.μ. στην πλατεία Καραϊσκάκη. 

Στην απεργία συμμετέχουν οι ναυτεργάτες σε όλη τη χώρα.

Στις προσυγκεντρώσεις τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς, οι εργαζόμενοι, η νεολαία θα διαβάσουν ποιήματα και ιστορικά στοιχεία από τις Πρωτομαγιές της εργατικής τάξης.

 Στην κεντρική συγκέντρωση θα ακουστούν τραγούδια και κείμενα για την Πρωτομαγιά. 

Την ορχήστρα επιμελείται ο συνθέτης τραγουδιστής Μανώλης Ανδρουλιδάκης. 

Τα κείμενα, που θα διαβάσει ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, επιμελείται η Θαλασσιά Αντωνοπούλου.

Τη μέρα της Πρωτομαγιάς, αντιπροσωπείες του ΠΑΜΕ θα καταθέσουν στεφάνια στο Πολυτεχνείο στις 8.45 π.μ. και στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής στις 9.30 π.μ. 
Στεφάνι θα καταθέσει και η ΟΓΕ...». 

"Αφήστε ν' ακουστεί η φωνή του λαού"  (ΕΔΩ)
 
*Από τη στήλη "ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ" του Ριζοσπάστη.  

ΚΚΕ τρία κόκκινα γράμματα...σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος

ΓΙΑΝΝΗΣ  ΡΙΤΣΟΣ Ο ποιητής της ζωής και του 
ανθρώπου, ο ποιητής του αγώνα και του έρωτα...*


...που ανασαίνει από το σύμπαν και Θεών τη δύναμη του ανθρώπου, είναι εδώ μαζί μας, πάντα δίπλα μας, για να μας θυμίζει πως «μέσα στη φούχτα της αγάπης/ χωράει το σύμπαν».

Αύριο, Πρωτομαγιά, συμπληρώνονται 105 χρόνια από τη γέννηση του κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου, ο οποίος με τόλμη και πίστη, με υπερηφάνεια και σθένος διήνυσε τον αιώνα μας παρηγορητικά και δοξαστικά, μιλώντας σε όσους ακούν και σε όσους δε φοβούνται να ακούσουν. 

Μπορεί να «έφυγε» από κοντά μας χρόνια τώρα αλλά το έργο του θα συνεχίσει να μας ζεσταίνει στους σημερινούς και τους αυριανούς αγώνες. Ο μέγας ποιητής, το «σπλάχνο των σπλάχνων» του λαού, ο παντοτινός δάσκαλος στις σκέψεις και τα αισθήματά μας, ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο ραψωδός κάθε ματωμένης Πρωτομαγιάς στον τόπο μας και στον κόσμο, παραμένει ο Ποιητής των οραμάτων μας.

Τον ακούμε να μας γνέφει: «Σύντροφοι, σύντροφοι.../μαζί σηκώσαμε στους ώμους μας/τις γκρεμισμένες πολιτείες/σηκώσαμε τις τσακισμένες/πόρτες/σηκώσαμε τη φωτιά (...) ΚΚΕ/τρία κόκκινα γράμματα.../δικό μας αίμα/τρία κόκκινα γράμματα/σεμνή υπογραφή του λαού μας/στις λεωφόρους του μέλλοντος (...)ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ»...

Πρωτομαγιά του 1909 γεννήθηκε. Ημέρα σύμβολο των μακρόχρονων αγώνων και των απροσμέτρητων θυσιών των ταπεινών και καταφρονεμένων, των προλεταρίων όλης της Γης.

Ο Γιάννης Ρίτσος χαιρόταν που γεννήθηκε την ημέρα της παγκόσμιας εργατιάς. 
Aξιώθηκε να πορευτεί μαζί της, να υμνήσει τους αγώνες, να θρηνήσει τους θυσιασμένους ήρωές της. 

Μέρα Μαγιού έγραψε και το υπέρτατου, μοναδικού, αθάνατου κάλλους 
ποίημά του «Επιτάφιος». Έργο πανανθρώπινο, διαχρονικό και επίκαιρο. 

Όσο κι αν προσπάθησαν οι εχθροί της εργατιάς να ξεστρατίσουν την Πρωτομαγιά της, να σβηστεί η μνήμη των ηρώων της και να χαθεί, η μνημείωσή της ακολουθεί τους συνεχιζόμενους αγώνες της εργατικής τάξης, δαφνοστεφανωμένης πάντα με τον αριστουργηματικό θρήνο, τον «Επιτάφιο», έτσι όπως δοξολογεί ο ποιητής διά στόματος της μάνας του Τάσου Τούση. Του νεκρού καπνεργάτη κομμουνιστή στους απεργιακούς αγώνες, στη Θεσσαλονίκη, την Πρωτομαγιά του '36.

Το έργο του Γιάννη Ρίτσου συνδέθηκε με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας σε όλες σχεδόν τις ιστορικές περιόδους. Η ριζοσπαστική διαμαρτυρία του αταλάντευτου κομμουνιστή, του διεθνιστή ποιητή της Ρωμιοσύνης και της παγκόσμιας Ειρήνης, ενάντια στον πόλεμο, στον καπιταλισμό και στην αστική ηθικολογική υποκρισία, τον καταξίωσε παντοτινό ποιητή της επαναστατικής εξύψωσης του ανθρώπου. 

Το πλήθος των μεγάλων διεθνών βραβείων και τιμητικών τίτλων από ξένες Ακαδημίες, Πανεπιστήμια και διεθνείς οργανισμούς, των κρατικών παρασήμων και των ξένων εκδόσεων με έργα του, «προσυπογράφουν» την καταξίωσή του μαζί με την αγάπη του ελληνικού λαού.
Μια αγάπη που τίμησε τον ποιητή όσο και ο ίδιος ο ποιητής τίμησε τον πόνο και τον πόθο, τον αγώνα και το όνειρο του λαού με το έργο του.

Τα ποιητικά μηνύματα του μεγάλου, διεθνούς ακτινοβολίας, κομμουνιστή ποιητή εξελίσσονται με κάθε ανάγνωση, σε κάθε εποχή, μέσα σε νέες ή διαφορετικές συνθήκες από εκείνες που τον ενέπνευσαν, που επηρέασαν τον οραματιστή της ζωής, τον ποιητή, το θαμώνα της καρδιάς και της διαλεκτικής σκέψης. Ο ποιητής έχει συνείδηση της κοινωνικής, της ανθρώπινης αποστολής του, που του αναθέτει η ποίηση και που αυτός αναθέτει στην ποίησή του. Εξυμνεί την επανάσταση, την επαναστατική συμπεριφορά, το μεγαλείο των κοινωνικών αγώνων.

* "Γιάννης  Ρίτσος  «Σπλάχνο των σπλάχνων» του λαού"  (ΕΔΩ)

Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων. Με ισχυρό ΚΚΕ, Λαϊκή Συμμαχία, για την εργατική - λαϊκή εξουσία

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ 
του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά 
 
 
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του 
ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά 2014 τονίζει:

«Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων.
Με ισχυρό ΚΚΕ, Λαϊκή Συμμαχία, για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Απευθυνόμαστε στους εργάτες και τις εργάτριες, τους ανέργους και τις άνεργες, τους νέους και τις νέες, σ’ όλους τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της συγκυβέρνησης, της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ.

Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης και τιμής στους εργάτες που έδωσαν τη ζωή τους για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, την απελευθέρωση από τη μισθωτή σκλαβιά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Η θυσία των εργατών του Σικάγο, το 1886, αλλά και οι ταξικοί αγώνες που ακολούθησαν, η πρώτη παγκόσμιας σημασίας νίκη της εργατικής τάξης με τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, το 1917, επιβεβαίωσαν ότι η εργατική τάξη δεν είναι μόνο ο δημιουργός του κοινωνικού πλούτου, αλλά και η πρωτοπόρα εκείνη κοινωνική τάξη που μπορεί να ηγηθεί και να συσπειρώσει τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, στην πάλη για την ανατροπή του βάρβαρου και σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που φέρνει δεινά για τους λαούς. 

Απέδειξαν ότι τίποτε μέχρι σήμερα δεν 
χαρίστηκε, όλα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες.


Η 1η Μάη είναι ταυτόχρονα ημέρα έμπνευσης για την ενίσχυση της ταξικής πάλης, που είναι η κινητήρια δύναμη της Ιστορίας. Είναι ημέρα ευθύνης, έτσι ώστε ο καθένας και η καθεμία να συμβάλει στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.

Σήμερα, οι εργάτες και οι εργάτριες, ανεξάρτητα από το χώρο και τον κλάδο που εργάζονται, είναι αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση, που έχει εξαπολύσει εναντίον τους το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν το σημερινό δρόμο ανάπτυξης. 

Εργαζόμενοι στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα, παλιοί ή νέοι εργαζόμενοι, καταδικάζονται να ζουν στην ανεργία, στην ανασφάλεια, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, Κοινωνική Ασφάλιση, σύνταξη, χωρίς δωρεάν σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες Υγείας, Μόρφωσης, Πρόνοιας.

Την ίδια στιγμή μας βομβαρδίζουν με 
ψέματα, εκβιασμούς και ψεύτικες υποσχέσεις. 

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης μας ζητάνε να "βάλουμε πλάτη", για να επιστρέψει η καπιταλιστική ανάκαμψη, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα ανταγωνίζονται με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το ποιος θα είναι ο εκλεκτός διαχειριστής της ΕΕ και της καπιταλιστικής οικονομίας. Μιλάνε εξ ονόματος τμημάτων του κεφαλαίου, που αναζητούν μια διαφορετική διαχείριση, με προνόμια που θα πληρώσει και πάλι ο λαός, ενταγμένη στον ίδιο δοκιμασμένο δρόμο ανάπτυξης που μας έφερε στη βαθιά κρίση.

Όλα αυτά τα κόμματα υπερασπίστηκαν εδώ και χρόνια την ΕΕ και σήμερα, που αυτό το αντιδραστικό οικοδόμημα έχει αποκαλυφθεί στα μάτια του λαού, σπέρνουν ξανά αυταπάτες ότι μπορεί να γίνει "καλύτερη και ανθρώπινη η ΕΕ".

  
Κρύβουν ότι η ΕΕ έχει αποφασίσει μνημόνια διαρκείας και μηχανισμούς εποπτείας, προκειμένου να επιβάλλει τις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για ακόμη πιο φτηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη, στον ανταγωνισμό με άλλες καπιταλιστικές χώρες.

Κρύβουν ότι αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια, με περισσότερο ή λιγότερο υψηλά χρέη και ελλείμματα.

Κρύβουν ότι η επιστροφή στην καπιταλιστική ανάκαμψη δεν θα φέρει πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις, δεν θα ανακόψει την αντιλαϊκή πορεία, δεν θα ματαιώσει την εκδήλωση νέας πιο βαθιάς κρίσης.

Πάνω από όλα κρύβουν ότι η αιτία των προβλημάτων για την εργατική τάξη είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην παραγωγή, το γεγονός πως τον παραγόμενο πλούτο τον αρπάζουν μια χούφτα κεφαλαιοκράτες που καθορίζουν τι και πώς θα παραχθεί, με μοναδικό κριτήριο την κερδοφορία τους. 

Από εκεί απορρέουν τα δεινά που σήμερα μας βασανίζουν, όπως η φτώχεια, η ανεργία, οι κρίσεις, οι πόλεμοι. Αυτός είναι ο λόγος που η εργατική τάξη δεν μπορεί να απολαύσει τον πλούτο που η ίδια παράγει, δεν μπορεί να απολαύσει τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Γι' αυτό και σήμερα χρειάζεται να γυρίσουμε την πλάτη 
στα κόμματα της ΕΕ και του καπιταλιστικού συστήματος.


Οι δικές μας ανάγκες δεν συμβιβάζονται με τις ανάγκες των αφεντικών και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Να μη δεχτούμε να γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι, να απορρίψουμε τους εκβιασμούς και τα ψέματα της πλουτοκρατίας, της συγκυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του συστήματος. Να απομονώσουμε την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή που είναι τσιράκια μεγαλοσυμφερόντων και μεγαλοεπιχειρηματιών.

Μπορούμε να κάνουμε αποφασιστικά βήματα στην οργάνωση και πάλη της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα της νέας γενιάς εργαζομένων, να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, να προωθήσουμε την ενότητα της τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό. 

Αυτός είναι ο δρόμος για να μπορέσουμε σήμερα να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στα νέα αντεργατικά μέτρα, που έχουν βάλει στο στόχαστρο και τη συνδικαλιστική δράση. Να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Να οργανώσουμε την αλληλεγγύη για να μη μείνει κανένας μόνος του.

Γι' αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ παντού, στην εργατική τάξη, στους κλάδους και τους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στις γειτονιές, στην Ευρωβουλή, στους Δήμους, στις Περιφέρειες.

 Στις εκλογές του Μάη κάντε το βήμα! Στηρίξτε - ψηφίστε το ΚΚΕ! 

 
Δώστε δύναμη στη δική σας φωνή. Με την ψήφο στο ΚΚΕ θα δυναμώσει ο αγώνας, θα σταλεί μήνυμα ελπίδας και προοπτικής στους λαούς της Ευρώπης!

Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ. Υπάρχει ΛΥΣΗ προς όφελος του λαού.  

Παλεύουμε για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, του φυσικού - ορυκτού πλούτου, με εργατική - λαϊκή εξουσία. Μπορούμε να έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, δωρεάν και υψηλού επιπέδου Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό.

Έχουμε τη δύναμη, πρέπει να τη δοκιμάσουμε. Να αποκτήσουμε νέα εμπιστοσύνη στη δύναμή μας. Σήμερα, τώρα, μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα. ΚΚΕ ισχυρό παντού, γιατί δύναμη και ελπίδα είναι του λαού!». 



...θέλουμε να πούμε ότι το ΚΚΕ είναι εγγύηση για το σήμερα και για το αύριο

Παρέμβαση της Χριστίνας Παναγιωτακοπούλου, 
υποψήφιας  ευρωβουλευτή  του  ΚΚΕ,  στον Ρ/Σ  «ALPHA» 

Ακούστε την παρέμβαση  της Χρ. Παναγιωτακοπούλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ  και υποψήφιας ευρωβουλευτή, στο ραδιοφωνικό σταθμό «ALPHA». (AUDIO  ΕΔΩ)


«...Αυτό  που  σήμερα  χρειάζεται  -και γιαυτό  είναι εγγύηση το  ΚΚΕ-  είναι  πραγματικά ο λαός με την οργανωμένη πάλη του να καταφέρει να εμποδίσει, να φρενάρει μέτρα, που κατά την γνώμη μας δεν έχουν τελειώσει. 

Θα έρθουν  και το επόμενο διάστημα, γιατί αυτό απαιτεί η δημοσιονομική πειθαρχία της  ΕΕ, αυτό απαιτεί ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν, ο καθένας βεβαίως από διαφορετικό παράδρομο και με συγκεκριμένες διαφορές.

Με αυτή την έννοια θέλουμε να πούμε ότι το ΚΚΕ 
είναι εγγύηση για το σήμερα και για το αύριο. 

Γιατί, αν θέλετε, σήμερα νομίζουμε ότι η χώρα μας μπορεί πραγματικά να βαδίσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των λαϊκών αναγκών,  με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, με το λαό στην εξουσία και τα εργαλεία της οικονομίας στα χέρια του, προκειμένου να μπορέσει να ορίσει τη μοίρα του,  να κάνει ο ίδιος κουμάντο...  

Για το λαό προβλέπεται: Μοίρασμα μιας κακοπληρωμένης θέσης στα δύο και τα τρία, υποβαθμισμένες ανάγκες και «τσακισμένα» δικαιώματα, ανακύκλωση της φτώχειας...


Η ανάπτυξη και το ΕΣΠΑ

 

Ο Αντ. Σαμαράς ετοιμάζεται να ανακοινώσει το «αναπτυξιακό σχέδιο» της κυβέρνησης, όπου περιγράφονται οι τομείς της οικονομίας που τα επόμενα χρόνια το κράτος, με συστηματικές παρεμβάσεις υπέρ των μονοπωλίων, θα επιδιώξει να προσελκύσει επενδύσεις. 

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον Τύπο, το υπουργείο Ανάπτυξης κατέθεσε στην Κομισιόν την πρόταση της κυβέρνησης για την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ.

Οι δυο εξελίξεις συνδέονται άμεσα μεταξύ τους. 

Το «αναπτυξιακό σχέδιο» αποτελεί τον «οδικό χάρτη» για τους τομείς όπου το κεφάλαιο «μυρίζεται» υψηλή κερδοφορία και μεγάλες αποδόσεις τα επόμενα χρόνια. Καθόλου τυχαία, ένας από τους βασικούς συντελεστές του προγράμματος είναι το ΙΟΒΕ, το Ινστιτούτο Ερευνών του ΣΕΒ, επικεφαλής του οποίου υπήρξε στο παρελθόν ο σημερινός υπουργός Οικονομικών.


Το ΕΣΠΑ, από την άλλη, αποτελεί ένα από τα βασικά χρηματοδοτικά εργαλεία, που θα αξιοποιήσει το κράτος προκειμένου να τονώσει τις ιδιωτικές επενδύσεις. Τα χρήματα αυτά δε θα δοθούν μόνο ως άμεση χρηματοδότηση στις επιχειρήσεις. Θα αξιοποιηθούν, επίσης, για την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για την εξασφάλιση ακόμα φθηνότερης εργατικής δύναμης.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Ίνας από τους στόχους, που διαφημίζει η κυβέρνηση, είναι να αυξήσει στο 70% (από 55%) το ποσοστό απασχόλησης στις ηλικίες από 20 έως 64 χρόνων, με την αξιοποίηση και του ΕΣΠΑ. Ο στόχος αυτός είναι ενταγμένος στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και αφορά στο σύνολο των κρατών - μελών της ΕΕ.

Ο στόχος αυτός δεν αφορά στη δημιουργία θέσεων σταθερής εργασίας, με καλή αμοιβή, με συνταξιοδοτικά και άλλα δικαιώματα. Αντίθετα, προϋπόθεση για να επιτευχθεί είναι να γίνει ακόμα πιο ευέλικτη η αγορά εργασίας για τους νέους εργαζόμενους και να αυξηθεί ο εργάσιμος βίος για τους μεγαλύτερους.

Άλλωστε, αυτό έκαναν μέχρι τώρα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στο όνομα της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης, έγιναν σαρωτικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό: Εκατοντάδες χιλιάδες πετάχθηκαν από τα Βαριά και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, υπονομεύτηκε το δικαίωμα των γυναικών να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη, θεσπίστηκε «πέναλτι» (μείωση της σύνταξης) για όσους επέλεγαν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα από τα γενικά όρια κ. ά.


Από την άλλη, γενικεύτηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, μεγάλωσε η «ευελιξία», τα προγράμματα των «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης» προσαρμόστηκαν καλύτερα στις ανάγκες των επιχειρήσεων, συστηματοποιήθηκε η μαθητεία, το κεφάλαιο απέκτησε πιο άμεση πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Όλα αυτά έκαναν φτηνότερη την εργατική δύναμη, καθιέρωσαν τη μισοδουλειά - μισοζωή για τους εργαζόμενους, συνέβαλαν, ώστε να μειωθεί η απαιτητικότητά τους, μπροστά στην ολοένα και μεγαλύτερη δυσκολία να βρουν σταθερή δουλειά. 

Η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, και πριν και τώρα, είναι καθοριστική 
για να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα τέτοιες και άλλες ανατροπές.

Αυτό εννοεί η κυβέρνηση, όταν υπόσχεται να δημιουργήσει 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας έως το 2020 και να μειώσει κατά 450.000 τα άτομα που είναι σε κατάσταση φτώχειας, όπως εξαγγέλλει το υπουργείο που διαχειρίζεται το ΕΣΠΑ. Αυτή είναι η ανάπτυξη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου και της ΕΕ, στις οποίες τροχοδρομεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανταγωνιζόμενος μάλιστα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής.

Για το λαό προβλέπεται: Μοίρασμα μιας κακοπληρωμένης θέσης στα δύο και τα τρία, υποβαθμισμένες ανάγκες και «τσακισμένα» δικαιώματα, ανακύκλωση της φτώχειας κ.ά.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψη μας»  του Ριζοσπάστη.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΠΑΜΕ: Δεν θα επιτρέψουμε να βάλουν στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων



Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ για τα  σχέδια αντιδραστικής ανατροπής του συνδικαλιστικού νόμου τονίζει:

«Η κυβέρνηση σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ευρωπαϊκών συνδικάτων - μαζί και τις εγχώριες, ετοιμάζονται να βάλουν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.


Στην έκθεση της Κομισιόν σημειώνεται ότι η κυβέρνηση πρέπει να "εξασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, να προωθήσει εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των εταίρων και αποφυγή οποιασδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων και την ίδια στιγμή να διασφαλίσει ότι το πλαίσιο λειτουργίας των συνδικάτων είναι ώριμο και συνδέεται με τις διεθνείς πρακτικές".

Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα τα άλλα αποτελούν απλά "κροκοδείλια δάκρυα". Η πρόθεση των πολιτικών και συνδικαλιστικών υπαλλήλων του κεφαλαίου είναι να βάλουν το συνδικαλιστικό κίνημα στο "γύψο".

Ξέρουν ότι η πολιτική τους θα μεγαλώσει τα αδιέξοδα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ότι δεν έχει απαντήσεις παρά μόνο πρόσθετα βάσανα. Και επιβεβαιώνουν αυτό που χρόνια λέμε - ότι το άλλο πρόσωπο κάθε αντιλαϊκής πολιτικής είναι η βία, η καταστολή, ο αυταρχισμός.


Γι' αυτό ετοιμάζονται να δυσκολέψουν το πάρσιμο των απεργιακών αποφάσεων προσμετρώντας όχι μόνο τους απόντες από τις γενικές συνελεύσεις, αλλά και τους εκτός συνδικάτου.

Γι' αυτό δεν τους φτάνουν οι καταδίκες αγωνιστών όπως της "Χαλυβουργίας", θέλουν να ποινικοποιήσουν την υπεράσπιση της απεργίας, να λύσουν εντελώς τα χέρια των εργοδοτών και των μηχανισμών τους, βάζοντας φυλακή όποιον εργάτη θα προσπαθεί να υπερασπιστεί το δικαίωμά του να αγωνίζεται.

Γι' αυτό θέλουν πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των ίδιων των χρημάτων που παρακρατούν από τους εργαζόμενους στη χειραγώγηση των συνδικάτων. Eπιχειρούν να αξιοποιήσουν συκοφαντικά και σε βάρος όλου του συνδικαλιστικού κινήματος τη βρωμιά και τη σαπίλα των συνδικαλιστικών τους στελεχών, τα οποία και με χρήματα τα τάιζαν και με προνόμια τα προστάτευαν και τα προστατεύουν.

Γι' αυτό ετοιμάζουν υποχρεωτικές ενοποιήσεις συνδικάτων με στόχο να ελέγξουν τις όποιες ταξικές αγωνιστικές φωνές υπάρχουν και δεν καταφέρνουν με τους μέχρι σήμερα τρόπους να τις κάνουν να σωπάσουν, κοπτόμενοι δήθεν για την πολυδιάσπαση, η οποία είναι επίσης δικό τους έργο.


Απαιτείται γενικός ξεσηκωμός.

Αυτούς που μακελεύουν τη ζωή μας, που στερούν το μέλλον των παιδιών μας, δεν τους έπιασε ο πόνος να διορθώσουν τα "κακώς κείμενα" του συνδικαλιστικού κινήματος.
Αυτά θα τα διορθώσουν οι εργαζόμενοι με μπροστάρη το ΠΑΜΕ.

Αυτοί το μόνο που θέλουν και επιδιώκουν είναι να 
πολλαπλασιάσουν τις αλυσίδες που δένουν την εργατική τάξη.

Άμεσα όλα τα συνδικάτα να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τις προθέσεις των εργοδοτών και των πολιτικών και συνδικαλιστικών τους υπαλλήλων στη χώρα μας και στην Ευρώπη.

Να ετοιμαστεί η εργατική τάξη για σκληρή αναμέτρηση, με στόχο να αποτραπεί ο "γύψος" που το κεφάλαιο επιδιώκει να βάλει στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων».  



Ουκρανία: Διευρύνονται οι αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις στα ανατολικά



Διευρύνονται οι αντιδράσεις των ρωσόφωνων στην Ανατολική Ουκρανία ενάντια στην κυβέρνηση εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων του Κιέβου, με καταλήψεις και νέων κτιρίων σε πολλές πόλεις. 

Χθες το πρωί το αρχηγείο της αστυνομίας του Λουγκάνσκ καταλήφθηκε μετά από επίθεση 1.000 περίπου διαδηλωτών, κάποιοι από τους οποίους κρατούσαν ρόπαλα και ορισμένοι όπλα. Επίσης καταλήψεις έγιναν και στο κτίριο της περιφερειακής κυβέρνησης της Λουγκάνσκ, το γραφείο της εισαγγελίας και τον τοπικό σταθμό της τηλεόρασης.

Ο αυτοανακηρυχθείς πρόεδρος της αντιδραστικής νέας εξουσίας Ολεξάντρ Τουρτσίνοφ πάντως αναγκάστηκε να προχωρήσει στην αποπομπή των διοικητών της αστυνομίας των πόλεων Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, για «αδράνεια» και «προδοσία» των δυνάμεων ασφαλείας στα ανατολικά, που είναι φανερό ότι δεν μπορούν να ελεγχθούν από την κυβέρνηση του Κιέβου και στην πλειοψηφία τους έχουν ενωθεί με τους ρωσόφωνους, που διεκδικούν διευρυμένη αυτονομία στις περιοχές τους, ομοσπονδιοποίηση της χώρας. 

Πάντως, η κυβέρνηση του Κιέβου, βλέποντας τα «ζόρια», εμφανίζεται να είναι έτοιμη να δεχτεί μαζί με τις προεδρικές εκλογές που ετοιμάζει για τις 25 Μάη και τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων όπως ζητάνε οι ρωσόφωνοι, που ωστόσο δηλώνουν ότι θα διοργανώσουν νωρίτερα, δηλαδή στις 11 Μάη.

Κρατούνται οι «παρατηρητές» του ΟΑΣΕ

Ο Βιατσεσλάβ Πονομαριόφ, λεγόμενος δήμαρχος της πόλης Σλαβιάνσκ που ελέγχεται από τους ρωσόφωνους, δήλωσε χθες ότι θα συζητήσει με τη Δύση την απελευθέρωση των κρατούμενων στρατιωτικών, που εμφανίστηκαν ως «παρατηρητές του ΟΑΣΕ», μόνον αν η ΕΕ άρει τις κυρώσεις εναντίον Ουκρανών ρωσόφωνων που ηγούνται των διαδηλώσεων.


Σήμερα κρατούνται 6 Ευρωπαίοι και 5 
Ουκρανοί στρατιωτικοί σε κτίριο της πόλης.

Επίσης ο δήμαρχος του Χάρκοβο Γκενάντι Κερνές νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Ισραήλ, σε «σταθερή» κατάσταση ύστερα από το σοβαρό τραυματισμό του τη Δευτέρα από αγνώστους. 

Ο Κέρνες είναι εβραϊκής καταγωγής και πολιτικός που ήταν με το Κόμμα Περιφερειών του ανατραπέντος προέδρου Β. Γιανουκόβιτς, στη συνέχεια με τη νέα εξουσία και μετά με τους διαδηλωτές που διεκδικούν ομοσπονδιοποίηση...(Περισσότερα ΕΔΩ)

"ΟΥΚΡΑΝΙΑ Δυναμώνουν οι αντιδράσεις των ρωσόφωνων"  (ΕΔΩ)

...θεώρηση που αθωώνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και αποσκοπεί στην διαιώνιση του συστήματος

Τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου 
στο νομοσχέδιο για τις τράπεζες

Δείτε την τοποθέτηση του Νίκου Καραθανασόπουλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Κόμματος και υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή σχετικά με το νομοσχέδιο  για τις τράπεζες που έχει τον τίτλο «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (ενσωμάτωση της οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του ν.3601/2007 και άλλες διατάξεις».


Στην τοποθέτησή του, ανάμεσα στ' άλλα, ο  Νίκος 
Καραθανασόπουλος έθεσε το πάρα κάτω ρητορικό ερώτημα:

«...Είναι αιτία της κρίσης οι τράπεζες; Δηλαδή, ισχύουν οι θεωρίες που ακούστηκαν στο παρελθόν, αλλά και τώρα ακούγονται, ότι φταίει ο καζινοκαπιταλισμός, ότι έχουμε να κάνουμε με μια κρίση της χρηματιστικοποίησης του καπιταλιστικού συστήματος;  

Θεωρίες δηλαδή, οι οποίες παρουσιάζουν ως αιτίες της κρίσης, ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο είναι εκτός ελέγχου,  ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο είναι υπερμεγέθες και ότι φταίει για την κρίση την οποία βιώνει και η χώρα μας.  

Το πλασματικό κεφάλαιο, ένα πλασματικό κεφάλαιο που αυτονομήθηκε  απ' την πραγματική οικονομία, και μάλιστα αυτό το πλασματικό κεφάλαιο οδήγησε σε ασφυξία την πραγματική οικονομία. Κάνοντας αυτό τον ψευδεπίγραφο διαχωρισμό, και ότι τέλος πάντων φταίει ο ελλιπής έλεγχος και η απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, λόγω ακριβώς και της διεθνοποίησής του.

Πίσω από αυτή τη θεώρηση υπάρχουν μια σειρά 
πραγματικοί στόχοι, οι οποίοι προσπαθούν να αποκρυβούν.

Πρώτος στόχος είναι να συσκοτιστεί  η πραγματική αιτία της κρίσης. Δηλαδή ότι έχουμε να κάνουμε  με μια κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, εξ αιτίας της όξυνσης της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Μια κρίση δηλαδή, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και υπερπαραγωγής. 

Και δεύτερον μέσα από αυτόν τον τρόπο προσπαθούν κάποιοι να ευαγγελιστούν  μια εναλλακτική, δήθεν, διαχείριση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, στην οποία αυτή εναλλακτική μορφή διαχείρισης, ο μεγαλύτερος έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η προτεραιότητα που πρέπει να δώσει το αστικό κράτος στην πραγματική οικονομία. 

Θα θεραπεύσει, δήθεν, την οικονομία από την εμφάνιση των κρίσεων ή θα τις κάνει πιο ανώδυνες. Απ' αυτή λοιπόν την άποψη είναι φανερός και ο στόχος, ότι μέσα από αυτή τη θεώρηση θέλουν να αποδείξουν ότι δεν ευθύνεται ο καπιταλισμός και οι νομοτέλειες του για την κρίση, για την ανεργία, για την εξαθλίωση...

Πρόκειται δηλαδή, για μια θεώρηση που αθωώνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και αποσκοπεί στην διαιώνιση του συστήματος...                  

...Ο λαός, λοιπόν, δεν μπορεί να αναζητά λύσεις μέσα στην ΕΕ, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Ούτε ανάθεση ούτε «σωτήρες»*



Η έκθεση της Κομισιόν για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα, χαρακτηρίζει «θετική» την πορεία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας. Ακόμα, όμως, και μ' αυτή τη διαπίστωση, η κατακλείδα είναι ότι οι αντιλαϊκές περικοπές και τα μέτρα θα συνεχιστούν.

Καμιά από τις «αναδιαρθρώσεις» που τσάκισαν μισθούς και δικαιώματα δεν πρόκειται να παρθεί πίσω. Αντίθετα, με παλιότερα και νέα μέτρα, θα συνεχίζουν να ταΐζουν τον Μινώταυρο της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.

Αλλά και το «πρόγραμμα χρηματοδότησης» να μην υπήρχε, οι περικοπές είναι δεδομένες, στο βαθμό που ισχύουν οι περιορισμοί του «συμφώνου σταθερότητας» για το έλλειμμα και το χρέος των κρατών - μελών της Ευρωζώνης και ορισμένων της ΕΕ. Όπως δεδομένα για όλες τις χώρες της ΕΕ είναι και η στρατηγική «Ευρώπη 2020», οι μόνιμοι μηχανισμοί εποπτείας, η στρατηγική της απελευθέρωσης αγορών, τα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου κ.ά.

Να ποια είναι η «σταθερότητα», που η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επικαλείται. Να ποια είναι, όμως, και η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ, που λέει ότι το δίλημμα των εκλογών είναι «ΣΥΡΙΖΑ ή Μέρκελ», υπονοώντας ότι χωρίς να θιχτούν ΕΕ και κεφάλαιο μια δική του κυβέρνηση θα φέρει τη σωτηρία για το λαό.

Για παράδειγμα, η έκθεση διαπιστώνει δημοσιονομικό κενό ύψους 7,7 δισ. ευρώ για την τριετία 2015 - 2017, το οποίο θα επιδιώξουν να καλύψουν με επιπλέον περικοπές στις λεγόμενες «κοινωνικές δαπάνες», πολλές από τις οποίες έχουν ήδη δρομολογηθεί.

Επίσης, στην έκθεση προβλέπεται η «επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων με την παράταση των δημοσιονομικών μέτρων που λήγουν», που σημαίνει μονιμοποίηση όλων των χαρατσιών που επιβλήθηκαν έως τώρα στο λαϊκό εισόδημα.

Κατά τ' άλλα, προβλέπονται επακριβώς τα μέτρα για το επόμενο διάστημα, κατ' εφαρμογή ψηφισμένων νόμων και άλλων που θα ψηφιστούν, όπως η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, η κατάργηση των «εισφορών υπέρ τρίτων», η επιβολή νέων μειώσεων στις επικουρικές συντάξεις κ.ά.

Εκτιμώντας τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα, φαίνεται ότι το 2014 θα είναι χρονιά σχετικής σταθεροποίησης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, μετά από μια βαθιά οικονομική κρίση, που κρατάει περισσότερα από πέντε χρόνια.

Ωστόσο, κι αυτή η χρονιά της «στασιμότητας» παραμένει ασταθής, καθώς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, εσωτερικούς και εξωτερικούς, όπως είναι η συνολική οικονομική κατάσταση στην Ευρωζώνη, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.

Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να ανακοπούν στο ελάχιστο οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έχουν ξεκινήσει, δεν θα πάψουν να υπάρχουν οι αντιλαϊκοί νόμοι και μέτρα, τα μνημόνια διαρκείας, οι κανόνες και οι μηχανισμοί επιτήρησης και εποπτείας από την ΕΕ.

Η εκτίμηση αυτή επαληθεύεται στο ακέραιο. 

Ο λαός, λοιπόν, δεν μπορεί να αναζητά λύσεις μέσα στην ΕΕ, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Δεν πρέπει να παρασύρεται ούτε από τα παραμύθια όσων το παίζουν σωτήρες ούτε όσων του τάζουν ότι φτάνει μια ψήφος και όλα θα αλλάξουν.

*Από την στήλη «Η Άποψη μας»   του Ριζοσπάστη.

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Ισχυρό ΚΚΕ με το λαό στο προσκήνιο

Νίκαια - Ρέντης:  Παρουσίαση  του 
συνδυασμού της «Λαϊκής Συσπείρωσης» 


Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημαρχείου Νίκαιας - Ρέντη έγινε 
η παρουσίαση του συνδυασμού της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Στο ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΚΚΕ στο Δήμο Νίκαιας - Ρέντη συσπειρώνονται Κοκκινιώτες και Ρεντιώτες κομμουνιστές, ριζοσπάστες, άνθρωποι του μόχθου, άνεργοι, δοκιμασμένοι αγωνιστές που αναδείχθηκαν μέσα από τα σωματεία τους στους τόπους δουλειάς, τη Λαϊκή Επιτροπή, την επιτροπή ανέργων στη γειτονιά τους.

Στην εκδήλωση παρουσίασης των υποψηφίων, όπου έδωσαν το «παρών» εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής, στέλνοντας μήνυμα υπερψήφισης και ενίσχυσης του ΚΚΕ σε όλες τις μάχες, μίλησαν ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Ορέστης Διαμαντόπουλος και ο υποψήφιος δήμαρχος Νίκαιας - Ρέντη Στέλιος Μπενετάτος.

Ο Ορέστης Διαμαντόπουλος κάλεσε την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα μπροστά στις κάλπες να μην ξεχάσουν τους υπεύθυνους για τη σημερινή δραματική κατάσταση που βιώνουν, να καταδικάσουν την ΕΕ, τα κόμματα, τις κυβερνήσεις και τις τοπικές διοικήσεις που τη στηρίζουν. Να στηρίξουν το ΚΚΕ, τη μοναδική δύναμη με την πιο καθαρή θέση: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση του πλούτου, με το λαό στην εξουσία....

 

Ισχυρό ΚΚΕ με το λαό στο προσκήνιο

Ο υποψήφιος δήμαρχος Νίκαιας - Ρέντη Στέλιος Μπενετάτος με την ομιλία του ανέδειξε τις τεράστιες ευθύνες της σημερινής διοίκησης του δήμου, στηριγμένης από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ - και παραλίγο και από τον ΣΥΡΙΖΑ - στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. 

«Είναι δήμαρχος υπάλληλος της ΕΕ» τόνισε. «Υλοποιεί όλες τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της στρατηγικής της στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στην αποδοχή του "Καλλικράτη", στην υιοθέτηση των ΣΔΙΤ, στη σύμπραξη με ΜΚΟ και στη γενικευμένη ανταποδοτικότητα σε Αθλητισμό και Πολιτισμό. Είναι υπέρ των απολύσεων στους δήμους, “αρκεί να είναι λίγες”. Από τη μία παραπονιέται για τη μείωση των πόρων της Τοπικής Διοίκησης και από την άλλη ως γραμματέας της ΚΕΔΕ αποδέχτηκε και τη μείωση πόρων και την περικοπή των παρακρατηθέντων»...(Ολόκληρο το ρεπορτάζ ΕΔΩ)

...Γιατί ότι και να γίνει ο "απλός λαός" στο τέλος θα νικήσει.


 
...Γιατί σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, το προλεταριάτο της Ευρώπης και της Αμερικής επιθεωρεί τις δυνάμεις του, κάτω από μια σημαία και για έναν άμεσο στόχο: το νομοθετικό καθορισμό της κανονικής οκτάωρης εργάσιμης ημέρας, που διακηρύχτηκε ακόμα από το 1866 από το Συνέδριο της Διεθνούς στη Γενεύη και ξανά ύστερα από το Εργατικό Συνέδριο του Παρισιού το 1889.

Και το θέαμα της σημερινής μέρας θα δείξει στους καπιταλιστές και τους γαιοκτήμονες όλων των χωρών ότι οι προλετάριοι όλων των χωρών είναι σήμερα πραγματικά ενωμένοι.
Ας ήταν ο Μαρξ πλάι μου, να το' βλεπε αυτό με τα ίδια του τα μάτια.

Λονδίνο 1 Μάη 1890
Φρίντριχ Ένγκελς*

 Εργατική πρωτομαγιά  2014


Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι σήμερα είναι ανάγκη και 
μπορούν να φανούν αντάξιοι των παραδόσεων της τάξης τους.  

Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι τους. Εξοπλισμένοι με μια παντοδύναμη και επαναστατική θεωρία, πρέπει να γνωρίζουν ότι " Όσο πιο μεγάλη είναι η ορμή, όσο πιο μεγάλο είναι το πλάτος των ιστορικών γεγονότων - και τέτοια είναι η εποχή που ζούμε - τόσο πιο μεγάλος είναι ο αριθμός των ανθρώπων που παίρνει μέρος στα γεγονότα αυτά.."** 

Που σημαίνει ότι πλήθος ανθρώπων από όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση θα συμπαραταχθούν με το μέρος των εργαζομένων, γιατί με αυτούς είναι η ζωή, με αυτούς η δύναμη του αριθμού, η δύναμη των ανεξάντλητων πηγών για καθετί το γεμάτο αυταπάρνηση, για καθετί το ιδανικό, το τίμιο, για όλο το τεράστιο απόθεμα της δραστηριότητας και του ταλέντου των εργατών του λεγόμενου "απλού λαού". 

Γιατί ότι και να γίνει ο "απλός λαός" στο τέλος θα νικήσει.

*Μαρξ - Ένγκελς, "Μανιφέστο του ΚΚ  σελ. 20-21 Εκδ. Σ.Ε. - Αθήνα 2004
**Β. Ι. Λένιν "Για την πολιτιστική επανάσταση" σελ. 65, εκδ. Σ.Ε. Αθήνα 1985

Ο αντίπαλός σας είναι κοινός με τον αντίπαλο των εργαζομένων, γι' αυτό λέμε ότι ενωμένοι πρέπει να αγωνιστείτε ενάντια στην ΕΕ και τα μονοπώλια»

Χαιρετισμός του Θανάση Παφίλη στην απεργιακή 
συγκέντρωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων 
Πωλητών Επαγγελματιών Λαϊκών Αγορών


Στο χαιρετισμό του στην απεργιακή συγκέντρωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Πωλητών Επαγγελματιών Λαϊκών Αγορών, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, εκφράζοντας την αμέριστη συμπαράσταση του ΚΚΕ στο δίκαιο αγώνα των παραγωγών και επαγγελματιών στις λαϊκές αγορές, σημείωσε:

«Μπορούμε να σας κοιτάμε στα μάτια, γιατί πάντοτε αποκαλύπταμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ και πάντα προειδοποιούσαμε τον εργαζόμενο λαό για τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει η πολιτική της. 

Αν είχαμε δίκιο ή άδικο ας το κρίνετε εσείς. 

Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι στόχος του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι να πετάξει έξω από τον κλάδο τους μικρούς παραγωγούς και ελεύθερους επαγγελματίες, ή τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο μέρος τους, για να αυξήσουν την "πίτα" των μεγαλεμπόρων, των πολυεθνικών και των αλυσίδων σούπερ μάρκετ στον τομέα των τροφίμων. 

 
Γίνεται φανερό, για μια ακόμη φορά, ότι τα κέρδη των μονοπωλίων και τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν μπορούν να συμβιβαστούν. Ο αντίπαλός σας είναι κοινός με τον αντίπαλο των εργαζομένων, γι' αυτό λέμε ότι ενωμένοι πρέπει να αγωνιστείτε ενάντια στην ΕΕ και τα μονοπώλια».


Ήρθε η ώρα που οι γυναίκες πρέπει να κάνουν «ταμείο»

Οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας 
έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με την ΕΕ *

 

Σε λίγες μέρες οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας θα βρεθούν μπροστά στις κάλπες για τις Ευρωεκλογές και την Τοπική Διοίκηση. Και  οι  τρεις κάλπες έχουν να κάνουν με τους ανεξόφλητους λογαριασμούς αυτών των γυναικών με την λυκοσυμμαχία της ΕΕ.


Οι άνεργες, οι  άστεγες, οι  κακοπληρωμένες και οι απλήρωτες, οι  εργαζόμενες με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι μικρομάνες που το παιδί τους έμεινε έξω από τον παιδικό σταθμό, εκείνες που στέλνουν νηστικό το παιδί τους στο σχολείο, που καταφεύγουν στα συσσίτια της φιλανθρωπίας. 

Οι γυναίκες που έβαλαν λουκέτο στο μικρομάγαζο, εκείνες  που χρωστάνε στην εφορία ή στην τράπεζα, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τα ατελείωτα χαράτσια και κινδυνεύουν  να χάσουν και το κεραμίδι που με τόσο πόνο έβαλε πάνω από το κεφάλι τους. 


Οι νέες γυναίκες που έχουν  στερηθεί το δικαίωμα να κάνουν  δική τους οικογένεια, να μεγαλώσουν παιδιά και έχουν  βάλει πλώρη να μεταναστεύσουν από την πατρίδα τους. 

Οι γυναίκες της φτωχής αγροτιάς που ξεκληρίζονται από το χωράφι τους, οι γυναίκες που έχουν  στη φαμίλια τους και στην αποκλειστική ευθύνη τους άτομα ανήμπορα από γηρατειά ή με ειδικές ανάγκες. 


Ήρθε η ώρα που αυτές οι γυναίκες πρέπει να κάνουν «ταμείο». Να απορρίψουν τη λογική του "μικρότερου κακού" που γίνεται πάντα σκαλοπάτι για τα χειρότερα.


Μετά από τόσα χρόνια που τους έταζαν ότι θα φάνε με τα «χρυσά κουτάλια» , μετά από τόσες και τόσες φορές που στάθηκαν μπροστά στην κάλπη και γελάστηκαν από τις καλοστημένες παγίδες, βλέπουν ότι  η ζωή τους όχι μόνο δεν καλυτέρευσε, αλλά έγινε χειρότερη αφαιρώντας τους μία - μία όλες  κατακτήσεις που με αγώνες και αίμα αποκτήθηκαν τον προηγούμενο αιώνα και κάτω από την πίεση των σοσιαλιστικών κατακτήσεων, όταν βρήκαν την ευκαιρία με την οικονομική κρίση που οι ίδιοι οι καπιταλιστές προκάλεσαν. 


Έχει γίνει φανερό, πλέον, ότι στον καπιταλισμό η ανισοτιμία των γυναικών είναι απαραίτητη για να μπουν όλοι και όλα στην υπηρεσία των καπιταλιστών, όχι μόνο για να αποτελούν διαχρονικά το φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, αλλά να υποκαθιστούν την υποχρέωση του κράτους για κοινωνική πολιτική, που έχει να κάνει με τα παιδιά, τους ασθενείς, τους γέροντες.


Η ισότητα γίνεται λάστιχο ανάλογα με τις κατά καιρούς ανάγκες 
αυτών που κατέχουν τον παραγόμενο πλούτο και την εξουσία.


Να μην ξεγελαστούν, άλλη μια φορά ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει «των λαών». Η ΕΕ φτιάχτηκε για να υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, από γεννησιμιού της είναι αντιδραστική, δε διορθώνεται, δε μερεμετίζεται.

Η επιταγή με την οποία θα ξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους με την ΕΕ είναι τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ σε κάθε κάλπη, ενώ ταυτόχρονα είναι και τιμωρία των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, δρόμου που τις  οδηγεί στην κόλαση της φτώχειας, της ανέχειας, της εξαθλίωσης, της αναξιοπρέπειας των συσσιτίων.


Ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της "Λαϊκής Συσπείρωσης, σημαίνουν  εγγύηση στην πάλη ενάντια σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, στην πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων.


Ψηφοδέλτια με αγωνιστές που βρέθηκαν δίπλα τους, σε κάθε μικρή και μεγάλη τους κινητοποίηση για τα δικαιώματά τους, που έδωσαν και δίνουν μάχες για την ανακούφιση του λαϊκού νοικοκυριού τους. Βρέθηκαν στην απεργία από τα ξημερώματα έξω από την πύλη της δουλειάς τους, στην επανασύνδεση του ρεύματος όταν το έκοψαν στο σπιτικό τους, στο νοσοκομείο για το χαράτσι, για την επαναπρόσληψη τους όταν τις απέλυσαν, έξω από τον παιδικό σταθμό που δεν πήρε το παιδί τους  και τόσα άλλα.


Να μην πιαστούν άλλη μια φορά στα νέα καλοστημένα δόκανα που έχουν στηθεί και σ' αυτές τις εκλογές. Άνοιγμα στις «αγορές», πρωτογενές πλεόνασμα, πολυποίκιλοι  νέοι  σχηματισμοί  με παλιά και δοκιμασμένα υλικά που ψήφισαν κάθε αντιλαϊκό μέτρο που τις  έφερε σε αυτή την κατάσταση. 

Διαφορετικά μείγματα διαχείρισης που έχουν κοινή περπατησιά μέσα στον ευρωμονόδρομο, μέσα στα τείχη της ΕΕ, δηλαδή μέσα στη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων που η μόνη του επιδίωξη είναι πως θα αβγατίσουν τα κέρδη τους εκμεταλλευόμενοι την εργατική τους  δύναμη, που καμιά, σχέση δεν έχουν με τα δικά τους συμφέροντα, με τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες, της φαμίλιας τους και αυτές των παιδιών τους. 

Να φυλαχτούν από τα φασιστικά μορφώματα με όποια 
προβιά και αν εμφανιστούν ζητώντας την ψήφο τους.


Οι εκλογές του Μάη είναι μια ευκαιρία για τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων να ξοφλήσουν χρόνιους λογαριασμούς με τους  εκμεταλλευτές τους και να ανοίξουν το δρόμο για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

της Κάλι Καρά
Από το 902.gr