Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

" Έτσι, η πληθώρα κεφαλαίου εδώ, έχει σαν συνέπεια την πληθώρα ανέργων, την στασιμότητα, την δυστυχία, την αθλιότητα, και τον αφανισμό λαϊκών μαζών, εκεί "

 

 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος,

 

«Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε επικοινωνιακό παροξυσμό, αντιλαμβανόμενη  ότι,  μετά την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ (τύφλα νάχει ο  Ιούλιος Καίσαρ), η κατάσταση αντιστρέφεται (!)», δήλωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος στην  προσπάθειά του  να περιορίσει  τις διαρροές και προς τα κόμματα της Αριστεράς (παρ' ότι η κατάσταση αντιστρέφεται),  κάλεσε τα κόμματα της Αριστεράς να παρουσιάσουν την πρόταση τους λέγοντας ότι ζητούν κάτι το οποίο είναι πολιτικά και οικονομικά ανέφικτο και πρόσθεσε: «Από την άλλη μεριά, από τη μεριά τόσο της παραδοσιακής και της ανανεωτικής Αριστερής αντιπολίτευσης αλλά και από τη μεριά της υπερσυντηρητικής και ακραίας αντιπολίτευσης, υπάρχει μήπως κάποια εναλλακτική πρόταση; Υπάρχει κάποιο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση; Υπάρχει κάποια λύση εκτός ευρώ ; Εκτός ευρωζώνης, εκτός  ευρωπαϊκής ένωσης; Δεν υπάρχει ούτε από αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι μιας ευρωπαϊκής λύσης αλλά χωρίς κόστος, χωρίς δεσμεύσεις» *

 

 Ο  Αντώνης Σαμαράς,                                                                                 

"Σφοδρή κριτική στην Αριστερά, για «πολύ υποκριτική εμμονή»  στις γενικές καταγγελίες χωρίς προτάσεις, αλλά για το ότι τα προηγούμενα χρόνια «στήριξε και υπερασπίστηκε, όλα όσα αποτελούν σήμερα τις ''ασθένειες'' της ελληνικής κοινωνίας»  άσκησε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς από τη Βουλή, κατά τη συζήτηση για τον εφαρμοστικό νόμο....  Ο πρόεδρος της ΝΔ κατηγόρησε την Αριστερά ότι αν και δεν κυβέρνησε ποτέ, «άσκησε επιρροή και στήριξε καταστάσεις νοσηρές και στρεβλώσεις απίστευτες, που έχουν μεγάλη ευθύνη για εδώ που φτάσαμε...»  Αυτά είπε ο κ. Σαμαράς, στις 28 Φεβρουαρίου 2012.**

 

 Αντώνης Σαμαράς,  επιτέθηκε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι δεν διαπραγματεύτηκε με την τρόικα (καλά αυτός που ήτανε ή σε ποιο μέτρο, που πρότεινε η τρόικα, διαφώνησε;) και επεσήμανε ότι μετά τις εκλογές θα πάρει ισοδύναμα (;) μέτρα και θα προστατεύσει τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους, (με δυο λόγια, σήμερα - και με τη δική του " φροντίδα"- όλους τους μισθωτούς και συνταξιούχους.  Άραγε από ποιους θα τους προστατεύσει; ) ενώ υπογράμμισε: "Για τα μέτρα του Ιουνίου, ρωτάνε εσείς από που θα κόψετε; (τα μέτρα, μέτρα όμως!!)  Δυο λέξεις. Από περικοπές σπατάλης, όχι οριζόντιες περικοπές και από ισοδύναμα μέτρα. Επαναλαμβάνω ότι είμαστε αντίθετοι σε οριζόντιες περικοπές , μέτρα τα οποία λαμβάνουν μισθούς και συντάξεις, αυτός είναι ο εύκολος τρόπος",  είπε ο κ. Σαμαράς, μιλώντας στο διαγραμματειακό συντονιστικό όργανο της ΝΔ.*

 

"Υπερσυντηρητικής",   "Ακραίας",  "Εναλλακτική", "σχέδιο", "Στρεβλώσεις",  "Περικοπές", "ισοδύναμα", "οριζόντιες" κλπ,  λεξούλες,  δηλαδή σα να λέμε « " Άρμεγε"  "λαγούς"  και "κούρευε"  "χελώνες" !!»


Ακούς τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, και νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με μαθητούδια, που διαγωνίζονται ποιο θα πει καλύτερα το μάθημά του στον κύριο. Δυο χρόνια τώρα, για να μη πάμε πιο πίσω, αναμασάνε την φθαρμένη  προπαγάνδα, που τους υπαγορεύει το επιτελείο των ιμπεριαλιστών της  ΕΕ.  Κι αν κάνανε λάθη - και ποιος δεν κάνει; - φταίνε και οι άλλοι που δεν τους συγκράτησαν!  Αυτοί,  είναι οι μόνοι που έχουν σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης!!  Ότι για αυτούς, δεν υπάρχει ζωή για τους λαούς,  παρά μόνο στην "θερμή κι απάνεμη" αγκαλιά των τοκογλύφων, των  εντός και εκτός ευρωζώνης.  Είναι οι ίδιοι που  προσπαθούν να ταυτίσουν τις ταξικές δυνάμεις και την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, με τους φασίστες που τρέφουν στην αυλή τους, για τις δύσκολες ώρες, όπως έγινε τελευταία, κοντά στα άλλα,  και με την σύσταση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου.  Και  επειδή ακριβώς, δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός ευρώ και ευρωζώνης, όπως λένε, ο λαός είναι υποχρεωμένος να δεσμευτεί στους τραπεζοβιομήχανους,  ότι δέχεται να ζει τόσο,  όσο αυτοί θα του επιτρέπουν, γιατί αυτό είναι το πολιτικά και οικονομικά εφικτό.  

 

Όλος αυτός ο "καυγάς" των επικεφαλής, της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τα λόγια του Καρλ Μαρξ, "Δεν πρόκειται τώρα πια για το αν είναι αληθινό αυτό ή εκείνο το θεώρημα, μα για το αν είναι ωφέλιμο ή επιζήμιο για το κεφάλαιο... Τη θέση της ανιδιοτελούς έρευνας την πήραν οι πληρωμένοι διαπληκτισμοί των καλαμαράδων, τη θέση της αμερόληπτης έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογητικής..." 

 

Και είναι έτσι, γιατί όλος αυτός ο "καυγάς"  των επικεφαλής, γίνεται μακριά από τη αναγκαία διέξοδο της κρίσης,  εκείνη δηλαδή, την οποία υποδείχνει η οικονομική εξέλιξη. Συνεχίζουν με τις ίδιες ανοησίες του τύπου: "φταίμε και μεις, φταίτε και σεις", τη  στιγμή που όλα τα στοιχεία, των δικών τους στατιστικών υπηρεσιών,  δείχνουν ότι η κεφαλαιοκρατική παραγωγή στην ΕΕ, και όχι μόνο, οδηγείται  σε αδιέξοδο.  Ποια θα είναι η συνέπεια του αδιεξόδου;  Η καπιταλιστική παραγωγή δεν μπορεί να μείνει στάσιμη. Πρέπει να συνεχίσει να αυξάνεται και να επεκτείνεται ή πρέπει να πεθάνει.  Και  είναι πια φανερό - αυτό δηλαδή  που συμβαίνει  μπροστά στα μάτια μας - ότι ανάπτυξη,  δεν μπορεί να γίνει  σε συνθήκες  κρίσης υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων.  Η παραγωγή, όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά τείνει διαρκώς μειούμενη. Έτσι, η πληθώρα κεφαλαίου εδώ,  έχει σαν συνέπεια  την πληθώρα ανέργων, την στασιμότητα, την  δυστυχία, την αθλιότητα,  και τον αφανισμό λαϊκών μαζών,  εκεί. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της καπιταλιστικής παραγωγής.  Προϋπόθεση για την επιβίωσή της, είναι η αναγκαιότητα της συνεχούς επέκτασης.  Αυτή η συνεχής επέκταση,  από δω και πέρα, για λόγους που έχουν εξηγηθεί και που βιώνουμε,  γίνεται αδύνατη.   

 Έτσι  μέρα με τη μέρα έρχεται πιο κοντά και γίνεται πιο καθαρό στον  λαό, όχι το ψευτοδίλημμα μέσα ή έξω από την ευρωζώνη,  αλλά το πραγματικό δίλημμα,  που λέει ότι:  ή πρέπει να ρημάξει ο λαός, ή  να καταργηθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.  Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα:  Ποιο από τα δύο θα συμβεί;  Η απάντηση θα δοθεί, για το ένα ή το άλλο, στο πεδίο της μάχης, από την  έκβαση της ταξικής πάλης,  δηλαδή, από την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, υπέρ ή κατά  του λαού.  Και η ζυγαριά θα γείρει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, αρκεί ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του. Γιατί, ποιος αμφιβάλει γι αυτό, δεν υπάρχει δύναμη που μπορεί ν' αντισταθεί, στην οργανωμένη και ενωμένη σ' ένα  σώμα, εργατική τάξη.  

 Στις  επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, ο λαός έχει την δυνατότητα, να στρέψει προς το πραγματικό του συμφέρον την πορεία των εξελίξεων, δημιουργώντας  τις προϋποθέσεις  εκείνες, που θα τον οδηγήσουν  στην  κοινωνική του απελευθέρωση, αρκεί με την ψήφο του, να σηματοδοτήσει  την πορεία του, προς  την σωστή κατεύθυνση, δηλαδή, στη κατεύθυνση της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων, με στόχο, την εξάλειψη  του συστήματος της μισθωτής εργασίας.


* "Η πρώτη σύγκρουση"  ΕΔΩ

** "Επίθεση Σαμαρά εναντίον της Αριστεράς από το βήμα της Βουλής" ΕΔΩ

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

60 ΧΡΟΝΙΑ από την δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη.


Ο Μπελογιάννης ΖΕΙ  
"Εμείς πιστεύουμε στην ορθότητα της θεωρίας που 
γέννησαν τα μυαλά των πιο πρωτοπόρων ανθρώπων. 
Και το νόημα του αγώνα μας είναι η θεωρία αυτή, 
να γίνει πραγματικότητα τόσο για την Ελλάδα όσο 
και για όλο τον κόσμο.... 
Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο 
από  τους  κατηγόρους  μας.  Το  δείξαμε  όταν 
εκινδύνευε η  ελευθερία,  η  ανεξαρτησία  και  η 
ακεραιότητα της και ακριβώς  αγωνιζόμαστε για 
να ξημερώσουν στη  χώρα  μας  καλύτερες  μέρες 
χωρίς πόλεμο και πείνα. 
Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί 
θυσιάζουμε και τη ζωή μας...."  


60 ΧΡΟΝΙΑ από την δολοφονία του Νίκου  Μπελογιάννη, 60 χρόνια από εκείνη την αυγή της Κυριακής, 30 του Μάρτη 1952,  που  έπαψε να χτυπάει η φλογερή καρδιά ενός μεγάλου αγωνιστή του λαού της Ελλάδας και της φιλειρηνικής ανθρωπότητας.   

Ο Νίκος  Μπελογιάννης, έπεσε από τις δολοφονικές σφαίρες της  κυβέρνησης Πλαστήρα, ύστερα από εντολή των αμερικάνων αφεντικών της. Στις 4 η ώρα το πρωί, κρυφά από τον κόσμο, άρπαξαν τον Νίκο  Μπελογιάννη,  και κάτω από το φως τον προβολέων, τον εκτέλεσαν... Σ' όλες τις χώρες της γης οι αγωνιστές της ειρήνης και της δημοκρατίας χαμήλωσαν της σημαίες του αγώνα τους, μπροστά στον μεγάλο νεκρό. 
Η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και η εκτέλεσή του, ανήκει στη σειρά εκείνη των μεγάλων εγκλημάτων που έχει πραγματοποιήσει ο φασισμός για την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων...
... Όμως ο Νίκος Μπελογιάννης, όρθωσε το πελώριο ανάστημά του απέναντι σ' όλους αυτούς και από το βήμα του στρατοδικείου διακήρυξε τα υψηλά ιδανικά, στα οποία αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του...
Ο Νίκος Μπελογιάννης, ήταν μια πολύπλευρη, συνθετική, δυναμική προσωπικότητα, αφιερωμένη  στον αγώνα του λαού μας.  Ολόκληρη η ζωή του ήταν μια συνεχής μάχη. 
Ξεκινώντας από  μαθητής, και όταν ήταν κλεισμένος για πολλά χρόνια στις φυλακές και στα στρατόπεδα του φασισμού, και όταν πολεμούσε στο βουνό στις γραμμές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ και όταν καθοδηγούσε και οργάνωνε την παράνομη δουλειά στις πόλεις, και όταν αντιμετώπιζε το φασιστικό στρατοδικείο και όταν αντίκριζε τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος...
...Πάλεψε παλικαρίσια, με ηρωισμό και ακατάβλητη επιμονή μέχρι την τελευταία του πνοή. Στον κλήρο του δεσμώτη ήρωα έπεσε ν'  αναλάβει και να διεξάγει τη μάχη αυτή, ν' αντιμετωπίσει την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ και στο λαό της Ελλάδας.
Στο βήμα του στρατοδικείου για άλλη μια φορά έγινε κατήγορος  και υπερασπίστηκε την πολιτική του ΚΚΕ, την πολιτική της Ειρήνης και Ανεξαρτησίας της πατρίδας...
Ο Νίκος Μπελογιάννης έπεσε,  αλλά οι ιδέες για τις οποίες αγωνίστηκε, το έργο του ζει στις καρδιές των ελλήνων, ζει στις καρδιές των τίμιων ανθρώπων όλης της γης.

"Απ' όλες τις σπορές που ρίχνονται στη γη - λέει ο γάλλος συγγραφέας Μπαλζάκ - το αίμα των ηρώων δίνει την πιο πλούσια σοδιά" *

 

Ποίηση: Δημήτρης Ραβάνης – Ρεντής
Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη

"Ο Μπελογιάννης ζει"
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια,
ίδιος μ'αυτά περήφανος, στητός
ηχούν απ'τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα εμπρός.
Ο Μπελογιάννης ζει μεσ'την καρδιά μας.
Ο Μπελογιάννης ζει παν στις κορφές.
Ο Μπελογιάννης ζει κι ειναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.
Ζει σ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.
Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης
στης νίκης της ειρήνης τη γιορτή
ο Μπελογιάννης θάν' πανηγυριώτης
με κόκκινο γαρούφαλο στ' αφτί.
Μ'ενα γαρούφαλο άλικο δικό μας
σαν της γλυκιάς μας άνοιξης δροσιά
πανώριο ματωμένο κι ακριβό μας
απ'την τρανή της γης λαοαπλωσιά.
Ο Μπελογιάννης ζει άσβεστη δάδα.
Ο Μπελογιάννης ζει μέσ' τις καρδιές
στον κόσμο ειρήνη, ειρήνη στην Ελλάδα
στο μήνυμά του, "εμπρός κομμουνιστές".


* "ΝΙΚΟΣ  ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ"  εκδ. Παναγ. Παπακωνσταντίνου, 
Αθήναι 1952, σελ.  5 - 8. 
Αναρτήθηκε από το ARTEKRAN

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

"Στις ερχόμενες εκλογές, ο λαός έχει τη δυνατότητα, με θάρρος και αποφασιστικότητα, να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του, χαράζοντας το δικό του δρόμο"

Με ανακοίνωση της,* η γραμματεία πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ, πριν από μερικές μέρες - χωρίς κανένα δισταγμό υποβάθμισε, σε βαθμό κλινικής ανοησίας, το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης. “Κατακεραύνωσε”, τα κόμματα της Αριστεράς, “ξεκαθαρίζοντας” με πνεύμα κατοχικής δύναμης, ότι: «η ασυλία των ιερών αγελάδων που διατηρούσε παραδόξως η Αριστερά ως σήμερα έχει τελειώσει».

Το κείμενο - ανακοίνωση, δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να αναπαράγει πιο ανεπτυγμένες μία προς μία τις πρόσφατες ψευτιές και συκοφαντίες που εκτόξευσε πρόσφατα ο Α. Σαμαράς, για να χρεώσει στους αγώνες των εργαζομένων και στην πολιτική τους πρωτοπορία, τα πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα του εμπορευματικού τρόπου παραγωγής, τις ευθύνες τους, για τη βαρβαρότητα που βιώνει σήμερα, η λαϊκή οικογένεια.

Όλη βέβαια η ακατανίκητη “επιχειρηματολογία” τους, έχει αντιμετωπισθεί κατά γράμμα.** Εκείνο όμως, που πρέπει ιδιαίτερα να τονιστεί, είναι ακριβώς αυτή η περί της «ασυλίας» ιστορία. Γιατί, πέρα από το απειλητικό ύφος που διαπερνά το κείμενο και για άλλη μια φορά κανει φανερό το ήθος τους, δίνει την ευκαιρία στους εργαζόμενους να κατανοήσουν βαθύτερα, την αντίληψη που έχουν οι σφετεριστές του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, για τον εαυτό τους και την κοινωνία.

«Το δικαίωμα του ασύλου (ή του πολιτικού ασύλου) είναι μια αρχαία δικαστική έννοια, κάτω από την οποία ένα πρόσωπο που διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις ή τη θρησκευτική πίστη στη χώρα του μπορεί να προστατευθεί από μια άλλη κυρίαρχη αρχή, μια ξένη χώρα, ή μια εκκλησία, όπως στους μεσαιωνικούς χρόνους».

Από το πάρα πάνω λοιπόν προκύπτει, η απόλυτη αλαζονεία και ο ακραίος παραλογισμός των πολιτικών εκπροσώπων της παρασιτικής αστικής τάξης. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, για τους αστούς, η χώρα είναι κάτι παρά πάνω από ιδιοκτησία τους. Είναι, η χώρα, μαζί με το λαό - πακέτο, που τους δόθηκε με χάρισμα θεού, να εξουσιάζουν. Οι δε έλληνες εργαζόμενοι πρόσφυγες - σύμφωνα με την αστική λογική - μέσα στην ίδια τους την χώρα και εξ αιτίας των πολιτικών τους απόψεων, πρόσωπα υπό διωγμό.

Από ποιους; Από τους απεσταλμένους του θεού! Την αστική τάξη!!

Σύμφωνα όμως με την έννοια του ασύλου, αυτήν που η ΝΔ επικαλείται, πρέπει στην ξένη χώρα όπου καταφεύγουν οι Έλληνες εργαζόμενοι, επειδή στη χώρα τους διώκονται για τις πολιτικές τους απόψεις, να προστατευθούν. Από ποιους; Ποιοι καλούνται να τους προστατέψουν; Οι ίδιοι οι διώκτες τους! Ο ακραίος παραλογισμός!! Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να κατανοήσουν ότι, αυτοί οι άνθρωποι, μ' αυτά που λένε - μ' αυτή την σύγκρουση εννοιών, που δείχνουν ότι έχουν στο μυαλό τους, που τους κάνει να φαίνονται ως άνθρωποι που χρήζουν ιατρικής περίθαλψης - εκφράζουν αυτό που, με τους θεατρινισμούς τους, προσπαθούν να κρύψουν, δηλαδή το πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο της τάξης τους, προκειμένου να το φορτώσουν στις πλάτες του λαού.

Αυτοί οι άνθρωποι, αυτή η παρασιτική, η χρεοκοπημένη τάξη, οι σφετεριστές του λαϊκού πλούτου, σε λίγες μέρες θα ζητήσουν την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Χρειάζεται ψυχραιμία. Η απελπισία και ο πανικός, χαρακτηρίζει τις τάξεις που χάνονται, όπως και σήμερα έδειξαν με τα κατασταλτικά μέτρα που πήραν, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, κατά τον εορτασμό της 25ης Μάρτίου. Χρειάζεται ψυχραιμία. Και για να υπάρξει εκλογικό αποτέλεσμα, που θα προωθεί τα λαϊκά συμφέροντα, οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν και να δράσουν μαζικά, ενωτικά και οργανωμένα. Ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο ιστορικό του τέλος. Δεν έχει δρόμο.

Το επόμενο βήμα για τον λαό, είναι το δίχως άλλο, μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές, χωρίς εκμετάλλευση. Στις επερχόμενες εκλογές, ο λαός έχει τη δυνατότητα, με θάρρος και αποφασιστικότητα, να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του, χαράζοντας το δικό του δρόμο.

* "Η ανακοίνωση της ΝΔ" ΕΔΩ

**Διαπιστευτήρια με ψέμα και συκοφαντία ΕΔΩ

Η Goodyear, η Pirelli και τα ψέματα της ΝΔ ΕΔΩ

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Το θράσος των τοκογλύφων. «Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ακόμα για αύξηση των εσόδων του κράτους από την είσπραξη φόρων»

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!

Νέες μειώσεις μισθών απαιτεί η Κομισιόν, δια του εκπροσώπου της Ματίας Μορς.

«Η στρατηγική προσαρμόσθηκε και επικεντρώνεται στην ανάπτυξη και στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της», τόνισε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στην ανταγωνιστικότητα αναφέρθηκε στην ανάγκη για μείωση του μισθολογικού κόστους κάτι που χαρακτήρισε ως προτεραιότητα. Αναγνώρισε πως «θα υπάρχουν μεσοπρόθεσμα επιπτώσεις στην εγχώρια κατανάλωση, αλλά ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει εναλλακτική».

«Οι πολίτες ξέρουν πως οι αλλαγές πρέπει να γίνουν τώρα και ότι δεν μπορούν να μεταθέσουμε τις αποφάσεις για το μέλλον»

Σε ότι αφορά, ειδικότερα, τη μείωση του "κόστους εργασίας", τόνισε ότι «βρισκόμαστε στη μέση του δρόμου» αναφορικά με τον στόχο που έχει τεθεί για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από τη μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος”,* είπε, ο εκπροσώπος της Κομισιόν, Ματίας Μορς, στις 16 Μαρτίου 2012.

"Νέα άγρια σφαγή μισθών δίχως τέλος, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων προαναγγέλλει, η διευθύντρια του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, στηρίζοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και συμμετέχοντας ενεργά στην τρομοκράτηση και την υποταγή του λαού.

Σε συνέντευξή της στο αυστραλιανό κανάλι ABC η Λαγκάρντ υποστήριξε ότι «για να επανέλθει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν επώδυνα μέτρα, με τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη τόσο σε κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό». Με άλλα λόγια αξίωσε θρασύτατα ο λαός να σκύψει το κεφάλι στους δήμιους των δικαιωμάτων του, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Οπως χαρακτηριστικά είπε απαιτείται «πολιτική και κοινωνική αποδοχή, στήριξη των εφαρμοζόμενων μέτρων, προκειμένου να καταστεί η χώρα πιο ευέλικτη και ανταγωνιστική».

Η Λαγκάρντ είπε ακόμα ότι «υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ακόμα για αύξηση των εσόδων του κράτους από την είσπραξη φόρων», προαναγγέλλοντας κλιμάκωση των φοροεπιδρομών, ενώ προανήγγειλε παραπέρα δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στα επίπεδα των γειτονικών χωρών. Συγκεκριμένα τόνισε ότι σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό άλλων ευρωπαϊκών χωρών στην Ελλάδα «είναι μεγαλύτερος κατά 50% απ' ό,τι στην Πορτογαλία, 17% απ' ό,τι στην Ισπανία και πολλαπλάσιος απ' ό,τι σε άλλες χώρες όπως η Κροατία».

Σε ερώτηση για το αν ανησυχεί από τις λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, απάντησε κυνικά ότι «είναι απαραίτητο να καταλάβουν όλοι και να αποδεχθούν τις θυσίες που πρέπει να γίνουν, για να ορθοποδήσει η χώρα» και επαλήθευσε ότι στην Ελλάδα έχει επιλεγεί η εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή η δραστική συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης. «Οπως και στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, μπορούν οι χώρες να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να προχωρήσουν σε υποτίμηση, τρόπον τινά, με το να μειώσουν το εργασιακό κόστος» " **

Δήλωσε χαρακτηριστικά η διευθύντρια του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, στις 20 Μάρτη 2012.

"Μιλώντας τις προάλλες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ο Ευ. Βενιζέλος μίλησε για «ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης». Το πώς το οραματίζεται, το εξήγησε αμέσως μετά ο ίδιος. Είπε: «Δεν πρέπει να υπάρξει καμία χαλάρωση. Να μη μειωθεί ο ρυθμός είσπραξης των δημόσιων εσόδων, να μην αποκλίνουμε στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, να είμαστε εξαιρετικά αυστηροί στις δημόσιες δαπάνες, να τηρήσουμε τα χρονοδιαγράμματα». Για ποια χρονοδιαγράμματα μιλάει;

Για αυτά που προβλέπουν η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο που συνυπέγραψαν συγκυβέρνηση και τρόικα, προγράφοντας για το λαό μέτρα λιτότητας και παραπέρα υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια. Εκεί θα στηριχτεί η «ανασυγκρότηση» της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας που ευαγγελίζεται ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: Στα αποκαΐδια των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων".***

Μείωση του "εργατικού κόστους" δηλαδή των μισθών, που σημαίνει, αύξηση των κερδών των μονοπωλείων, από τη μια, εξαθλίωση και αφανισμός, για τους εργαζόμενους από την άλλη.

Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. "Το άγριο τσάκισμα των εργατών, ειδικά της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης. Ολες οι άλλες κωλοτούμπες είναι για να καλύψουν αυτό το μοναδικό γεγονός.

Ε, Δε θα περάσουν! Οχι μόνο γιατί δεν πρέπει να περάσουν. Αλλά κύρια γιατί η ιστορία, μας λέει, πως κόντρα στη μελετημένη προπαγάνδα της αστικής τάξης, η εργατική τάξη εντέλει δεν αυτοκτονεί, δε λέει «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω», ψάχνει βρίσκει τρόπο να οργανωθεί, να αντισταθεί, να αντεπιτεθεί, πόσο μάλλον, που τώρα πια κουβαλά πίσω της και μια τεράστια εμπειρία από τις μάχες που έχει δώσει - κι ακόμα περισσότερο έχει το δικό της κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ορκισμένο στο αίμα χιλιάδων και χιλιάδων πρωτοπόρων εργατών, να υπερασπίζει μέχρι τελευταίας ρανίδας τον εργάτη, να οδηγήσει την εργατική τάξη στην απελευθέρωσή της" ****

Το ζητούμενο για το λαό, βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση, από αυτή που δείχνουν οι εκπρόσωποι, οι μέσα κι έξω, των ιμπεριαλιστών. Είναι η πάλη για την διαρκή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του, για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του, την εξασφάλιση δουλειάς, τροφής, στέγης, περίθαλψης, μόρφωσης για όλους, πράγμα που σημαίνει αγώνας ενάντια στους καπιταλιστές, μέχρι την ανατροπή της εξουσίας τους, την αποδέσμευση από την ΕΕ, με εργατική, λαϊκή εξουσία. Με δυο λόγια να πάρουν οι εργαζόμενοι την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους.

Η εξουσία και η οικονομία είναι εργαλεία που μπορούν να λειτουργήσουν σε όφελός τους, όταν και μόνο, θα βρίσκονται στα χέρια των εργαζομένων. Εγγύηση, γι' αυτήν την προοπτική είναι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που καλεί το λαό να την κάνει δική του υπόθεση. Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές και η αποδυνάμωση των κομματικών σχηματισμών που στηρίζουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης είναι η προϋπόθεση.

"Νέες μειώσεις στους μισθούς ζητά η Τρόικα" * ΕΔΩ

"Μικρότεροι μισθοί και νέοι φόροι στην Ελλάδα" ** ΕΔΩ

"Πίσω από τις λέξεις" *** ΕΔΩ

"Μπορούμε να τους τσακίσουμε" **** ΕΔΩ

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Όπως συμβαίνει στη θάλασσα, έτσι και στο καπιταλιστικό πέλαγος, "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό".

Περήφανος Εξυγιαντής: "Η κρίση - να γίνει τώρα ευκαιρία..."

“Με πίστη και πεποίθηση υποστηρίζω την ύπαρξη στην ελληνική κοινωνία ενός πλειοψηφικού ρεύματος που είναι και διατεθειμένο και έτοιμο να προχωρήσει σε ένα νέο ξεκίνημα. Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά σε ιστορικό κατώφλι. Στο χέρι μας είναι να αντιγυρίσουμε εθνική αυτοπεποίθηση και περηφάνια στη χλεύη και στην ταπείνωση….

…Η κρίση - να γίνει τώρα ευκαιρία για πολίτες και πολιτικούς που θα πρωταγωνιστήσουν στην εξυγίανση και στην αναγέννηση. Όχι άλλους πρωταθλητές οβιδιακών μεταμορφώσεων!

Είναι βαθιά πεποίθησή μου ότι είναι ισχυρότατες μέσα στην ελληνική κοινωνία οι δυνάμεις που πιστεύουν σε έναν ανθρωπισμό που δεν είναι λαϊκισμός, σε έναν ορθολογισμό που έχει τη δύναμη και αναλαμβάνει την ευθύνη των αναγκαίων αλλαγών. Το παλαιό μοντέλο ανάπτυξης, δημοσιονομικής διαχείρισης και διακυβέρνησης έχει εκπνεύσει…” *

Διαβάζεις την « ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα του Γιάννη Ραγκούση» και αναρωτιέσαι, ποια είναι, τέλος πάντων, από την πλευρά τους, τα όρια της προκλητικά βάναυσης υποτίμησης της νοημοσύνης του Ελληνικού λαού. Η «ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα του Γιάννη Ραγκούση», συμπύκνωμα της «περί μαγκιάς» διατριβής του, δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά συρραφή της αστικής υποκρισίας, του πολιτικού και ιδεολογικού αδιεξόδου των σφετεριστών του κοινωνικού πλούτου, και όλης της προπαγανδιστικής σαβούρας του ΠΑΣΟΚ, των δυο τελευταίων χρόνων.

Για του λόγου το αληθές, ένα δείγμα της «περί μαγκιάς» διατριβής του, η “δεύτερη αλήθεια”!! .

Αλήθεια δεύτερη

“Μάγκας Έλληνας δεν είναι αυτός που καίει μια γερμανική ή μια ελληνική σημαία. Μάγκας Έλληνας είναι αυτός που παράγει ένα προϊόν τόσο καλό και ανταγωνιστικό, ώστε να γίνει αυτό, η επιλογή του γερμανού καταναλωτή, εκτοπίζοντας από το ράφι του γερμανικού σούπερ μάρκετ ένα αντίστοιχο γερμανικό προϊόν”

Διαβάζεις και δεν μπορείς να πιστέψεις, την χυδαία κουτοπονηριά, την έκταση της αβελτηρίας του πολιτικού προσωπικού των καπιταλιστών, που γίνεται φανερή, από την πεποίθηση που έχουν ότι, με τέτοιες χαζομάρες, μπορούν να ξεγελούν ακόμα τον Ελληνικό λαό.

Παρ’ όλα αυτά, δίνει ένα ακόμη παράδειγμα, το οποίο τονίζει την τοποθέτηση προηγούμενης ανάρτησης, όπου επισημαίνεται ότι, «όταν υποκριτικά, οι απολογητές της αστικής τάξης, μιλούν για ανταγωνιστικότητα και ζητούν από τους εργαζόμενους της χώρας τους να συμβάλουν, για την ακρίβεια, όπως λένε, να κάνουν “θυσίες” για την “βελτίωσή” της, (και σύμφωνα με τον κύριο Ραγκούση, να δείξει ο Έλληνας την μαγκιά του) σε τελευταία ανάλυση, καλούν τους εργαζόμενους της χώρας τους, να επιτεθούν στους εργαζόμενους των άλλων χωρών, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα και μόνο, των εγχώριων καπιταλιστών που υπηρετούν» Αυτή είναι η αλήθεια. Κι πως να γίνει αλλιώς, αφού είναι οι ίδιοι, που, και στο εσωτερικό της χώρας, εφαρμόζουν με τον ίδιο άθλιο και επαίσχυντο τρόπο, τη δοκιμασμένη μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η κυρίαρχη πολιτική και η εξουσία των μονοπωλίων.

Αλλά ακόμα και αν ακολουθήσει κανείς την “λογική” τους, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική, και προ πάντων, μέσα στην ΕΕ., και το ξέρουν. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής γεννάει και πολλαπλασιάζει τις ανισομετρίες σε όλα τα επίπεδα. Και είναι η ίδια η λειτουργία της ΕΕ, ως ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου, που οξύνει την ανισόμετρη ανάπτυξη, μέσα από τη λειτουργία της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς, που επιδεινώνει τους όρους ανάπτυξης των λιγότερο αναπτυγμένων καπιταλιστικών οικονομιών, σε όφελος των ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων. Όπως συμβαίνει στη θάλασσα, έτσι και στο καπιταλιστικό πέλαγος της ΕΕ, "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό".

Τι είναι λοιπόν, αυτό που τροφοδοτεί, όλη αυτή την ακατάσχετη φλυαρία των παρατρεχάμενων της αστικής τάξης; Τι οδηγεί, τα στελέχη των αστικών κομμάτων, να σερβίρουν ξανά, γλυμμένη, την καραμέλα της "ανανέωσης"; Τι επιδιώκουν οι αυτοαποκαλούμενοι "αντιμνημονιακοί", πρώην ΠΑΣΟΚοι και Νεοδημοκράτες βουλευτές και πολιτευτές; Τι είναι αυτό που πυροδοτεί, την «ανησυχία των αστικών κομμάτων»; Η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια.

«Η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια σε συνδυασμό με τον κίνδυνο, το αποτέλεσμα των εκλογών να βαθύνει τα ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, η διαφαινόμενη αδυναμία συγκρότησης μονοκομματικής κυβέρνησης κινητοποιούν το σύνολο των αστικών δυνάμεων, προκειμένου να θωρακίσουν το σύστημα από τους τριγμούς, να διασφαλίσουν και να σταθεροποιήσουν την αστική εξουσία από μια ενδεχόμενη απότομη άνοδο και ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Η "αντικατάσταση του παλιού από το νέο", που κηρύττουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, συνιστούν προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες της πλουτοκρατίας, που έχει κάθε λόγο, να διατηρεί τη σοσιαλδημοκρατία σαν μάχιμη πολιτική εφεδρεία, στη διαχείριση της κρίσης, σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων…».

Οι εργαζόμενοι, αυτή τη φορά, δεν πρέπει να εξαπατηθούν «...Συμφέρον του λαού είναι να συνειδητοποιήσει ότι όσο πιο αδύναμη θα είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις κάλπες, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι δυσκολίες των αστικών κομμάτων να επιβάλλουν μέτρα, με δεδομένο μάλιστα ότι η καπιταλιστική κρίση θα βαθαίνει. Η αποδυνάμωση των αστικών κομμάτων και η καθοριστική ενίσχυση του ΚΚΕ, μαζί με την όξυνση της ταξικής πάλης, για τη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας που θα στέκεται εμπόδιο στην επιβολή των σχεδιασμών της πλουτοκρατίας και θα παλεύει για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων, αποτελούν μονόδρομο για τα συμφέροντα του λαού». **


* «ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα του Γιάννη Ραγκούση» ΕΔΩ

** "Αυτό που φοβούνται να τους συμβεί" ΕΔΩ

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

"Τώρα είναι η ώρα. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω".


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ Η ΕΝΟΤΗΤΑ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 8-3-2012

Συνάδελφοι

Ο Μάνεσης προχώρησε στις απολύσεις για το μήνα Μάρτη.

Αυτή του η ενέργεια γκρεμίζει το επιχείρημα ότι στην πρόθεσή του είναι να κλείσει το εργοστάσιο του Ασπρόπυργου. Επιβεβαιώνει εμάς τους Χαλυβουργούς που λέμε από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε αυτό τον ηρωικό και περήφανο αγώνα ότι είμαστε όλοι απολυμένοι.

Οι Χαλυβουργοί σήμερα για μια ακόμα φορά στέλνουμε το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, στον Μάνεση και την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου που τον υπηρετεί, στον καθένα που προσπαθεί να διασπάσει τον αγώνα μας. Στεκόμαστε όρθιοι, ενωμένοι, αποφασισμένοι, ατσαλωμένοι, συσπειρωμένοι στο σωματείο μας που μας εκπροσωπεί επάξια, που οργανώνει τον αγώνα μας για να μην περάσουν τα μέτρα του Μάνεση και της κυβέρνησης, για να γυρίσουν στη δουλειά όλοι οι απολυμένοι συνάδελφοί μας Χαλυβουργοί.

Σ’ αυτό το δίκαιο και ηρωικό αγώνα που δίνουμε πάνω από 4 μήνες τώρα, μας στηρίζουν οι οικογένειές μας, όλοι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

Τώρα φουντώνει η αλληλεγγύη, θα μας δώσει μεγαλύτερη δύναμη. Εμείς οι Χαλυβουργοί είμαστε περήφανοι, γι’ αυτό θα τιμήσουμε όλους αυτούς που στέκονται πραγματικά δίπλα μας μέχρι το τέλος, μέχρι να νικήσουμε.

Στην κυβέρνηση και στον υπουργό εργασίας που παίζει το μεσάζοντα του Μάνεση, που μας κάλεσε στο υπουργείο για να μας εκβιάσει και να μας τρομοκρατήσει, που μας κάλεσε να σπάσουμε την απεργία λέγοντας ότι το εργοστάσιο θα κλείσει, που μας κατηγορεί ότι εμείς φταίμε με την απεργία μας που τα πράγματα έφτασαν μέχρι εδώ, ένα έχουμε να πούμε. Για άλλη μια φορά φάνηκε ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετούν. Ενώ ο Μάνεσης κάνει απολύσεις, του δίνουν άδεια να φτιάξει ιδιωτικό λιμάνι στην Ελευσίνα.

Είναι υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου, τα κέρδη του θέλουν να εξασφαλίσουν, γι’ αυτό νομοθετούν μαζί με την ΕΕ και την τρόικα τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, γι’ αυτό εκβιάζουν και τρομοκρατούν τους εργάτες, γιατί φοβούνται μη γίνει πράξη το σύνθημα των Χαλυβουργών,

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΑ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ.

Στους Χαλυβουργούς έσπασαν τα μούτρα τους, σταθήκαμε όρθιοι, δεν σκύψαμε το κεφάλι, απορρίψαμε τα μέτρα τους, τους εκβιασμούς, τις απειλές και την τρομοκρατία, κάναμε σμπαράλια τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που προσπαθούν από την αρχή του αγώνα μας να στήσουν, για να μας κάνουν να υποταχτούμε, να μπούμε στη δουλειά περπατώντας στα τέσσερα.

Συνεχίζουμε τον ηρωικό μας αγώνα με μεγαλύτερη δύναμη, κλιμακώνουμε τη δράση μας. Σήμερα οργανώνουμε μαζί με την επιτροπή γυναικών μαζική συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 12 το μεσημέρι και πορεία στη Βουλή.

Την Κυριακή οργανώνουμε μεγάλη Πανελλαδική σύσκεψη Σωματείων, Επιτροπών αγώνα, Συνδικαλιστών από τον κλάδο του Μετάλλου στις 11 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας για να συντονίσουμε καλύτερα τη δράση μας για να γίνει όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία, για να τσακίσουμε τα σχέδια του Μάνεση, του μεγάλου κεφαλαίου και της κυβέρνησης.

Τώρα είναι η ώρα. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το Δ.Σ.


Συνέντευξη: Γ. Σιφωνιός, Χαλυβουργία: Θα γυρίσουμε μόνο νικητές. ΕΔΩ

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Όλη η Ελλάδα στην πράξη, όχι στα λόγια, είναι άμεση ανάγκη, να γίνει μια Χαλυβουργία.



...Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις.

Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι, να μην κρυώνω, του Ουλιάνωφ το μειδίαμα.
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου.
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ


Νέες απολύσεις ανακοίνωσε η εργοδοσία. 1

«Αντέχουμε, βαστάμε, συνεχίζουμε και είμαστε όλοι απολυμένοι»
, αυτή ήταν η ξεκάθαρη απάντηση που έστειλαν χτες οι απεργοί χαλυβουργοί του Ασπροπύργου, στην αδίστακτη εργοδοσία του Μάνεση, που χτες προχώρησε σε νέες απολύσεις (είχαν γίνει γνωστές 11 μέχρι χτες αργά το απόγευμα)....

...Η (προ)χτεσινή ανακοίνωση των νέων απολύσεων ήρθε να συμπληρώσει την ξεδιάντροπη στήριξη που παρείχε στον Μάνεση η κυβέρνηση το αμέσως προηγούμενο βράδυ στη συνάντηση του υπουργού Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη με το σωματείο. Ο υπουργός, σαν μεσάζοντας του εργοδότη, αναπαρήγαγε τους εκβιασμούς για κλείσιμο του εργοστασίου, όταν η κυβέρνηση πριν λίγες μέρες του έδωσε άδεια για να λειτουργήσει δικό του λιμάνι, στηρίζοντας τα σχέδιά του για αναβάθμισή του ρόλου της εταιρείας.
Οι χαλυβουργοί ξεκαθάρισαν ότι θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους...»


Τετράδια, για τα παιδιά τους, παρέδωσαν στους απεργούς,
οι μικροί μαθητές που τους επισκέφτηκαν

Συγκινητική αλληλεγγύη

«Όσο αδίστακτη συνεχίζει η εργοδοσία τόσο πιο δυνατή εκφράζεται η αλληλεγγύη στον περήφανο αγώνα των Χαλυβουργών ανανεώνοντας συνεχώς τη δύναμη για να συνεχίσουν...» ΕΔΩ

Κι όμως, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, αυτή η σημαντική και πολύμορφη αλληλεγγύη του λαού προς τους Χαλυβουργούς, που τους έδωσε την δυνατότητα να αντέξουν μέχρι σήμερα, τις κάθε λογής επιθέσεις, εργοδοσίας - κυβέρνησης μαύρου μετώπου, δεν αρκεί πλέον. Ο αγώνας των Χαλυβουργών, ήδη έχει γράψει ιστορία στο εργατικό κίνημα της χώρας.

Το καθοριστικό όμως ζήτημα είναι η έκβαση αυτού του αγώνα. Ο αγώνας των Χαλυβουργών, οι περιστάσεις το απαιτούν, πρέπει να έχει νικηφόρα κατάληξη. Αλλά μόνοι τους, οι ηρωικοί εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας, δεν μπορούν να υπερισχύσουν της εργοδοσίας, γιατί πλέον απέναντί τους, βρίσκεται, εν δράση, σύσσωμη (εγχώρια και "εταιρική") η τάξη των σφετεριστών του κοινωνικού πλούτου.

Ο αγώνας των χαλυβουργών - αγώνας για λογαριασμό όλης της εργατικής τάξης - θα έχει αποτέλεσμα, μόνο αν η αστική τάξη βρεθεί αντιμέτωπη με την τάξη των εργατών. Αυτή, είναι η κατεπείγουσα προτεραιότητα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τους εργαζόμενους. Oι Χαλυβουργοί δείχνουν με το παράδειγμά του, τον δρόμο που πρέπει να πορευτούν οι εργαζόμενοι της χώρας, και δεν μπορεί να είναι άλλος, παρά μόνο η ευθεία αντιπαράθεση με την τάξη των εκμεταλλευτών.

Άνεργοι στην ουρά

Τι άλλο, μπορεί να περιμένει κανείς, να γίνει;

Ανεργία

Νέα αύξηση, από τα ήδη εφιαλτικά υψηλά επίπεδα που βρισκόταν τον περασμένο Νοέμβριο, σημείωσε η ανεργία στη χώρα μας που εκτοξεύθηκε σε ιστορικό ρεκόρ.

«Ένα νέο θλιβερό ρεκόρ έσπασε το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα για το μήνα Δεκέμβριο, με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, καθώς για πρώτη φορά ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός της χώρας ήταν περισσότερος από τον πληθυσμό που εργάζεται, κάτι που οι ειδικοί ονομάζουν «κραχ ανεργίας». ΕΔΩ

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, το ποσοστό της ανεργίας, κατά τον Δεκέμβριο του 2011 ανήλθε σε 21,%, έναντι 14,8% το Δεκέμβριο του 2010 και 20,9% το Νοέμβριο του 2011.

Το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Δεκέμβριο του 2011, ανήλθε σε 3.899.319 άτομα.

Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.033.507 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.424.562 άτομα.

Οι απασχολούμενοι (έτσι χαρακτηρίζουν τους εργαζόμενους) μειώθηκαν κατά 334.445 άτομα σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2010 (μείωση 7,9%) και κατά 1.950 άτομα σε σχέση με το Νοέμβριο του 2011 (μείωση 0,05%).

Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 299.862 άτομα σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2010 (αύξηση 40,9%) και κατά 3.920 άτομα σε σχέση με το Νοέμβριο του 2011 (αύξηση 0,38%).

Εφιαλτικά είναι τα ποσοστά στη νεότερη ηλικιακή πυραμίδα, καθώς 1 στους 2 νέους ηλικίας έως 24 ετών ήταν άνεργος τον Δεκέμβριο του 2011 (ποσοστό 51,1%). Το ποσοστό είναι διπλάσιο από το αντίστοιχο προ τριών ετών.

Ως προς την γεωγραφική κατανομή, τα αρνητικά πρωτεία εξακολουθεί να κατέχει η «περιφέρεια» Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας. Εκεί το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύεται στο 24,5%. ΕΔΩ

«Αδύναμη» η αναλογία 1

«..H αναλογία συνταξιούχων και ασφαλισμένων στο IKA θα παραμείνει, παρά τα μέτρα, χαμηλή: Από 0,41 που ήταν το 2010 (2.477.541 ασφαλισμένοι και 1.024.735 συνταξιούχοι) θα διαμορφωθεί το 2060 σε 0,77 (2.553.008 ασφαλισμένοι για 1.977.682 συνταξιούχους)...».

«...Στην Αττική η αναλογία κλειστών καταστημάτων προς ανοικτά είναι 25,6%, δηλαδή έχουν βάλει λουκέτο 2.374 επιχειρήσεις σε σύνολο 9.275 επιχειρήσεων, ενώ στον Πειραιά καταγράφεται η μεγαλύτερη ετήσια αύξηση λουκέτων..Δηλαδή» όπως επισημαίνεται στη νέα έρευνα καταγραφής των κλειστών επιχειρήσεων, «μπορεί να γίνει λόγος για επιδημία λουκέτων στην αγορά η οποία συνεχίζεται και αυξάνεται ως μεταδοτική ασθένεια». ΕΔΩ

Κατασχέσεις μισθών και συντάξεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές

Τη δυνατότητα να προχωρούν σε κατασχέσεις μισθών και συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ καθώς και των τραπεζικών τους καταθέσεων έχουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του Δημοσίου και να εισπράξουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. ΕΔΩ

Κούρεμα - κόντρα ξύρισμα.

"Πρόκληση και ντροπή"

Δίνοντας άμεση και πληρωμένη απάντηση στο νέο παραλήρημα Βενιζέλου στη Βουλή, η βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου είπε ότι σήμερα «η λαϊκή οικογένεια έχει χρεοκοπήσει. Μέχρι και το επίδομα ανεργίας το συρρικνώνετε, είστε ανελέητοι για να μπουκώσετε με δισ. τις τράπεζες. Οταν λεηλατείτε τα ασφαλιστικά Ταμεία και συρρικνώνετε τις συντάξεις, είναι για να τα ακουμπήσετε στις τράπεζες και μας κατηγορείτε ότι παρεμποδίζουμε να σταθεί στα πόδια της η χώρα! Εσείς κόβετε τα πόδια των εργαζομένων! Και βγαίνετε και από πάνω! Πρόκληση και ντροπή. Δε διστάζετε σε τίποτα. Σας έχουν απομείνει μόνο οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία.

Λύση είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και η διαγραφή του χρέους. Να σας βάλει εσάς και την πολιτική σας ο λαός στην γωνία. Να θυμάστε ότι ο λαός δεν έχει πει την τελευταία λέξη και δεν έχει δείξει τη δύναμή του. Θα τη γευτείτε πολύ γρήγορα». 2

Τι άλλο, επί τέλους, περιμένουν να γίνει, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι γυναίκες, οι μικροί επαγγελματίες, οι φοιτητές, για να κατανοήσουν, ότι η αστική τάξη, για να σωθεί (αν υπάρχουν πλέον περιθώρια γι αυτό) είναι υποχρεωμένη να καταστρέψει παραγωγικές δυνάμεις (δηλαδή, ανθρώπους και μέσα παραγωγής); Σε τι, μπορεί ακόμα να ελπίζουν οι εργαζόμενοι; Τι μπορεί να φοβούνται; Μέχρι που μπορεί να μας φτάσει η λογική που λέει: "το μη χείρον βέλτιστον" και μέχρι πότε, αυτή η λογική, που προκύπτει απ΄αυτή την βαρύγδουπη ανοησία, θα σκιάζει την ψυχή ενός ιστορικού λαού; Το μόνο σίγουρο είναι, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ότι ο κάθ' ένας από μας, ξεχωριστά, θα περιμένει νάρθει η ώρα του.

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο μια γενική απεργία διαρκείας, έχοντας τιμητικά επικεφαλής, φάρο φωτεινό, τους ηρωικούς Χαλυβουργούς, μπορεί να αντιστρέψει την σχεδιασμένη πορεία εξαθλίωσης και αφανισμού του Ελληνικού λαού, να καθορίσει προς το συμφέρον του λαού τις εξελίξεις. Ο λαός, αντί να παρακολουθεί τα καμώματα και τους βερμπαλισμούς του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης - που μόνο σκοπό έχει, κερδίζοντας χρόνο να τον εξουθενώσει - οργανωμένα, κινηματικά και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων ώστε να επιβάλλει και να ορίσει άμεσα την προκήρυξη των εκλογών.

Όλη η Ελλάδα στην πράξη, όχι στα λόγια, είναι άμεση ανάγκη, να γίνει μια Χαλυβουργία.

1 "ΗΜΕΡΗΣΙΑ" 26/1/2011 "Mείωση συνταξιοδοτούμενων από το 2014"
2 "Νέος μποναμάς στις τράπεζες" ΕΔΩ