Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

"Αλλά που θα πάει, ο λαός θα ξεπεράσει τους φόβους του..."

Θέλησαν από την αρχή να τελειώνουν με την υπόθεση χωρίς να βρεθούν οι φυσικοί αυτουργοί, γιατί τους ηθικούς τους ξέρουμε και τους ζούμε καθημερινά. Η κατακραυγή τους ανάγκασε να ...αποσύρουν τις προθέσεις τους. Έτσι με την κυβερνητική αλλαγή του Οκτώβρη ο Χρυσοχοίδης ανακοίνωσε ότι οι έρευνες θα συνεχιστούν μέχρι τέλους, μάλιστα διέδιδαν ότι "ακουμπάνε" τους ενόχους. Τώρα πάνε να την κλείσουν οριστικά με το πρόσχημα γιατί δε στάθηκε εφικτό να εντοπιστούν οι δράστες! Μα αφού τους ακουμπούσαν πως έγινε αυτό;
Όσο και να γνωρίζουμε που ζούμε, τι είναι ο καπιταλισμός, τι ρόλο βαράνε οι κυβερνήσεις του, οι υπουργοί του, τα όργανα καταστολής και "δικαιοσύνης" του δεν μπορεί να μην οργιζόμαστε. Έχουν γίνει απροκάλυπτοι πια, δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα. Αλλά που θα πάει, ο λαός θα ξεπεράσει τους φόβους του, τους ενδοιασμούς του και την απογοήτευσή του και τότε η οργή του δεν θα εκφράζεται, όπως θα ήθελαν και κάποιοι ...αριστεροί, μόνο με την καταψήφισή τους αλλά και με την κατακρήμνισή τους. Ήδη άρχισε να δείχνει τις δυνατότητές του, ήδη όλο και περισσότεροι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι χωρίς αγώνα και κίνημα από το λαό, και όχι για το λαό, δε γίνεται τίποτα. Έχουμε πολύ δρόμο για να γενικευτεί αυτό αλλά όταν γίνει όλοι αυτοί δεν θα έχουν που να κρυφτούν!

Συνεχίζουμε αντιγράφοντας από το TVXS:
Να τεθεί στο αρχείο η υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα ως «κατ' αγνώστων δραστών», ζητά ο εισαγγελέας Πρωτοδικών, Ιω. Σακκάς σε σχετική πρόταση που υπέβαλε προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Τονίζει ότι από την έρευνα, που διενεργήθηκε, δεν στάθηκε εφικτό να προσδιοριστούν οι δράστες της επίθεσης με καυστικό υγρό που δέχθηκε τον Δεκέμβριο του 2008 η συνδικαλίστρια στα Πετράλωνα.
Οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής, Κ. Παπαδάκης και Δ. Βαγιανού, κάνουν λόγο για «ελλιπέστατη ανακριτική και προανακριτική διαδικασία» και τονίζουν ότι είναι επιτακτική ανάγκη «να συνενωθεί με την υπάρχουσα δικογραφία η επίσης εκκρεμής αστυνομική έρευνα, που διεξάγεται κατόπιν εισαγγελικής εντολής για το ίδιο ουσιαστικά περιστατικό, ώστε να έρθουν σε γνώση μας τα στοιχεία, που έχουν προκύψει, και να συνεχιστεί με νέα δυναμική η ανάκριση για την αποκάλυψη των δραστών».
Οι δύο ποινικολόγοι αναφέρουν ότι θα διατυπώσουν και σε υπόμνημα τους το αίτημα για συνένωση των δικογραφιών που σχετίζονται με την υπόθεση και τη συνέχιση της ανάκρισης. «Επισημαίνουμε και πάλι ότι σε μία υπόθεση με τεράστιες κοινωνικές διαστάσεις, που έχει ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και έχει κινητοποιήσει χιλιάδες συνδικάτα, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, καμία ολιγωρία και παράλειψη δεν συγχωρείται», καταλήγουν.

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

"Είμαστε όλοι ναυτεργάτες"


Όσο τα "κακά μαντάτα" πληθαίνουν από την πρωτεύουσα και ο λαός φτάνει στα όριά του, τόσο το μεγάλο κεφάλαιο, μέσω των πολιτικών εκπροσώπων του και των ΜΜΕ, θα εντείνει την κρατική καταστολή και την παραπληροφόρηση, δείχνοντας το πραγματικό πρόσωπο της δημοκρατίας τους. Αυτό της δικτατορίας του κεφαλαίου. Πολλοί δημοσιογράφοι, τα γνωστά παπαγαλάκια τους, βιάζονται και απορούν, γιατί ακόμη το πολιτικό προσωπικό καθυστερεί και δεν επιβάλλει τον "δημοκρατικό νόμο και την τάξη" ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων. Και προ πάντων στους ναυτεργάτες, "γιατί οι ναυτεργάτες δεν συμμορφώνονται με τις αποφάσεις των δικαστηρίων και συνεχίζουν την απεργία, τη στιγμή που κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική" και προτρέπουν την Κυβέρνηση να επέμβη γιατί δεν μπορεί "οικτρές μειοψηφίες να εμποδίζουν τους εκδρομείς να μπουν στα πλοία"(!!)
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται από τους πλουτοκράτες για να μετατρέπουν ανθρώπους σε ενεργούμενα τους είναι "ακριβώς τα ίδια μ' αυτά της διεφθαρμένης κοινοβουλευτικής πολιτικής: χρήματα, κλίκες, αριβισμός (δες σήμερα τις κινήσεις των αστών πολιτικών - Ντόρα Μπακογιάννη, Φώτη Κουβέλη- για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού προκειμένου να προλάβουν τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας). Αυτός είναι ο αγγλικός τρόπος, σύμφωνα με το οποίο είναι αυτονόητο ότι κάθε πολιτικό κόμμα (μόνο στους εργάτες θα πρέπει να είναι διαφορετικά!) πληρώνει τους πράκτορές του μ΄αυτό ή τον άλλο τρόπο ή τους ανταμείβει με θέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι είναι βυθισμένοι ως το λαιμό στις δολοπλοκίες.. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν όλα αυτά, για τα οποία πρέπει κανείς να προειδοποιήσει τους εργάτες..."*
Και εκείνος που "προειδοποιεί" καιρό τώρα τους εργαζόμενους, τον Ελληνικό λαό, γι αυτά που βιώνουμε σήμερα, αλλά κυρίως εκείνος που προσπαθεί να οργανώσει τον αγώνα των εργαζομένων για την απόκρουση της επιδρομής των καπιταλιστών, επόμενο είναι να δέχεται τα συντονισμένα πυρά τους. Να τι "έπαιξε" σε άρθρο το πρώτο βιολί της προπαγανδιστικής καπιταλιστικής ορχήστρας, η "Καθημερινή", το εγχώριο φασισταριάτο. «Προϋπόθεση για την επιτυχία του προγράμματος ( της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ) είναι ότι ο κάθε υπουργός δεν θα συντάσσεται με τα μαχητικά συνδικάτα, ιδιαίτερα όταν η δράση τους είναι παράνομη. Το ΚΚΕ και ο συνδικαλιστικός του βραχίονας ΠΑΜΕ δεν αναγνωρίζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, καταλαμβάνοντας λιμάνια και ακινητοποιώντας πλοία, επιβεβαιώνοντας έτσι τις κοινές ιδεολογικές ρίζες φασιστών και κομμουνιστών».
Είναι φανερό ότι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους. Καταλαβαίνουν ότι η κρίση και η πολιτική αντιμετώπισή της από μεριάς τους, με όλα τα δεινά που συσσωρεύει για τον λαό, ξεσκεπάζει συγχρόνως τη διαχρονική υποκρισία τους, κάνει χειροπιαστά τα αδιέξοδα του εκμεταλλευτικού συστήματος, έτσι ώστε να δημιουργούνται αντικειμενικά προϋποθέσεις οργάνωσης και ανάπτυξης της ταξικής πάλης για την ανατροπή τους. Και "λογικό" είναι, όσο βλέπουν ότι ο λαός καταλαβαίνει ότι το "παραμύθι τους δεν έχει δράκο", ότι δηλαδή αμφισβητείται η κυριαρχία τους, να απελπίζονται και να το ρίχνουν στις συκοφαντίες και τις απειλές. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Παράλληλα με τα μέτρα που παίρνουν σε βάρος του λαού, εντείνουν και τον αυταρχισμό τους.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δική τους επιλογή. Δηλαδή, την κατάργηση του κράτους των εκμεταλλευτών.

Γιαυτό την Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
Όλοι στην απεργία - Όλοι στους δρόμους του αγώνα
Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους ναυτεργάτες


* Φρ. Ένγκελς, επιστολή στον Καρλ Κάουτσκι, "Για το Ρεφορμισμό" εκδ. Σ.Ε., σελ. 336

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

"Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήρανε και το βόδι"


Δεν είναι μόνο η αφόρητη φλυαρία που υπομένομαι καιρό τώρα. Δεν είναι τα ψέμματα τους. Δεν είναι ο κομπογιαννιτισμός τους, όταν προσπαθούν να τεκμηριώσουν "επιστημονικά"
τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις, η προπαγάνδα τους που φανερώνει πως νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με νήπια, η αντιφατικότητα των λόγων τους, η αβάσταχτη ελαφρότητα του δίνε στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά κυρίως αυτό που προσπαθούν να κρύψουν πίσω από όλο αυτό τον κουρνιαχτό βλακείας και απειλών που έχουν σηκώσει. Το ιστορικό αδιέξοδο και το επερχόμενο τέλος του καπιταλιστικού συστήματος και της παρασιτικής τάξης τους.
Αυτός είναι ο λόγος που τους υποχρεώνει να λένε και να κάνουν τόσες ανοησίες, που είναι σίγουρο ότι δεν θα τις ακούσεις, δεν θα τις δεις, ούτε σε ίδρυμα περίθαλψης διανοητικά καθυστερημένων ανθρώπων.
Λέει ο "Αβερέλ" της πολιτικής κ. Γ. Α. Παπανδρέου απευθυνόμενος στην επικεφαλής του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα.
«Σήμερα είναι η δική σας ώρα να απολογηθείτε.(!!!) Θεωρείτε πως πράξεις δικές σας, των συνδικαλιστών σας, ή φοιτητών που υποδύονται συνδικαλιστές, πως συμβάλλουν στην ευρωστία των ταμείων ή τη μείωση της ανεργίας; Όταν στελέχη σας δημοσίως αρνούνται την τήρηση του Συντάγματος και των αποφάσεων των δικαστηρίων, δηλαδή να παίρνει ο καθένας τον νόμο στα χέρια του, το θεωρείτε προοδευτικό; Προβάλλουν την πατρίδα οι πράξεις αυτές, ή μήπως αφαιρείτε με την συμπεριφορά σας εθνικό εισόδημα από τη χώρα, θέτοντας σε κίνδυνο και τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας; Ποιος αποτρέπει τον τουρισμό και τους τουρίστες να έρχονται στην πατρίδα μας, κρουαζιέρας που φέρνει συνάλλαγμα, εισφορές στα ταμεία, με την δημιουργία μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Εσείς!»

Πως μπορείς να κρατηθείς για να μη φωνάξεις "Γιατρέ βοήθεια". Συνεχίζει λέγοντας ότι:

«...οι περισσότερες εταιρείες σκέφτονται τον αποκλεισμό της Ελλάδας το 2011 και 2012...οι ακυρωμένες νύχτες (λογοτέχνης ο υποβολέας)... Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να βρουν δουλειά στο μεταξύ; Από πού θα βρουν δουλειές; Θα βρουν ελεημοσύνη απ’ το ΔΝΤ;

Ο πρωθυπουργός τη μια μιλάει σαν ταξιδιωτικός πράκτορας, την άλλη σαν ξενοδοχοεστιάτορας την άλλη σαν ταμίας δημοσίου του '60 με τα μαύρα μανίκια, φτάνοντας τέλος στον καημό του, στο ΔΝΤ. Κατάπτωση. Λυπάται κανείς που είναι υποχρεωμένος να απαντά σε τέτοια προκλητική υποβάθμιση της νοημοσύνης του λαού. Σε τέτοιες μωρολογίες.

«Δεν καταδικάζετε τον καπιταλισμό, αλλά κομμάτι του ελληνικού λαού... Εσείς δεν θέλετε καμία εξέλιξη στις εργασιακές σχέσεις, λες και είναι ο κόσμος στάσιμος δίπλα μας. Ο συντηρητικός σας δογματισμός, βάζει σε ομηρία ανέργους»(!!!) συνέχισε ο Πρωθυπουργός.

Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν για τον κ. Πρωθυπουργό, ή υπάρχει και εξελικτικός δογματισμός ή ότι χαζομάρα του γράφουν τη λέει. Είναι οι "επιστημονικές" εκτιμήσεις του όλου ΠΑΣΟΚ...Τις εξελίξεις στις "εργασιακές σχέσεις" που υλοποιεί το ΠΑΣΟΚ με τις "ευλογίες των ιμπεριαλιστών της κρίνει κάθε μέρα ο Ελληνικός λαός στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς του, όσο για το "βάζει σε ομηρία ανέργους", τώρα το πως και το ποιος δημιουργεί την ανεργία και τους ανέργους για να ικανοποιεί η κ. Α. Παπαρήγα τον "συντηρητικό δογματισμό" της, για τον κ. πρωθυπουργό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

«Από τους αγώνες για το δεκάωρο και το οκτάωρο, την κατάργηση της παιδικής εργασίας και την ισότητα ανδρών και γυναικών στις αμοιβές, δεν υπήρξε εργατική κατάκτηση που να μην αναπτύχθηκε κόντρα στο νόμο της κυρίαρχης πολιτικής...» απάντησε η Αλέκα Παπαρήγα.

Και τέλος η μεγάλη έξοδος.
«...Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, παλεύω ώστε να υπάρξει δικαιότερη κατανομή πλούτου, να χτυπήσουμε την φτώχεια και την εκμετάλλευση σε αναδυόμενες οικονομίες που τις κάνουν προσωρινά πιο ανταγωνιστικές από μας. Δεν είναι αυτό το μοντέλο που εμείς θέλουμε, να κάνουμε τον αγώνα ανταγωνιστικότητας με την μείωση των μισθών και των συντάξεων, αλλά με την αύξηση της αξίας (τι ωραία που ακούγεται "της αξίας", τώρα τι εννοεί ο ποιητής, ψάξε βρες το). Και θέλουμε να υπάρξουν συστήματα κοινωνικής ασφάλειας. Δεν θα γίνουμε εμείς χώρα μισθωτών τριτοκοσμικής λογικής. Κάνοντας αυτά όμως, δεν κλείνουμε λιμάνια στην Ελλάδα. Δώστε κι εσείς τον αγώνα παγκοσμίως, αλλά σκεφτείτε και την Ελλάδα, τους Έλληνες εργαζόμενους και όχι απλώς την επαναστατικότητά σας. Δεν θα γκρεμίσετε τον καπιταλισμό γκρεμίζοντας την Ελλάδα. Σας καλώ άμεσα να σταματήσετε ότι διασύρει τη χώρα» κατέληξε ο Πρωθυπουργός.

"..Κάνοντας αυτά όμως, δεν κλείνουμε λιμάνια στην Ελλάδα..."
Όχι, εσείς δεν κλείνετε λιμάνια. Κάνετε κάτι πολύ πιο"επωφελές". Πουλάτε τα λιμάνια της Ελλάδας. Έχουνε υποθηκεύσει τη χώρα μέχρι και το υπέδαφός της και νομίζουν ότι είναι σε θέση να μας δίνουνε μαθήματα υπευθυνότητας και συνέπειας. Ειλικρινά υποφέρονται τέτοιες συμπεριφορές; Τέτοιος κομπογιαννιτισμός; Ποιος τα λέει αυτά; Ο πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης που με την πολιτική "λογική" της, ετοιμάζει τη χώρα για να ανταγωνιστεί την "φτώχεια και την εκμετάλλευση" των αναδυόμενων οικονομιών.
Με όλη αυτή τη ρητορεία, σπασίκλα νηπιαγωγείου και τα περί σεβασμού ή μη του Συντάγματος ο κ. Πρωθυπουργός θέλει να μας πει ότι οι εκμεταλλευτές απαιτούν από τον Ελληνικό λαό, όχι μόνο να αποδεχτεί το "δικαίωμα" τους να τον καταληστεύουν, αλλά να τους λέει και ευχαριστώ. Τέτοιο θράσος, τέτοιος κυνισμός!!
Ο Ελληνικός λαός ενωμένος, ανάγκη να φροντίσουν γιαυτό χωρίς καμία καθυστέρηση οι οργανωμένες δυνάμεις της εργατικής τάξης , πρέπει να βάλει τέλος σ΄ αυτήν την κωμικοτραγική κατάσταση που ζούμε, έχοντας καθαρό στη σκέψη, ότι μαζί με όλες τις αθλιότητες που του επιβάλει το σημερινό σύστημα, συγχρόνως έχει (υπέρ)αναπτύξει τους υλικούς όρους και τις κοινωνικές μορφές που είναι απαραίτητες για τον οικονομικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ – ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΊΑ



ΣΤΙΣ 29 ΙΟΥΝΗ – ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Εργαζόμενες - Εργαζόμενοι
Άνεργοι - Συνταξιούχοι - Νέοι και Νέες

ΣΤΙΣ 29 ΙΟΎΝΗ – ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΊΑ
ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΏΝΑ
ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΌΛΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΏΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ-
ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΌΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΆΓΜΑΤΟΣ 11 Π.Μ

Τα μέτρα που παίρνονται στη χώρα μας, σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης και σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΠΑΜΕ ότι είναι σε εξέλιξη μια βαθιά ολόπλευρη καπιταλιστική κρίση. Μια κρίση που τη γέννησε η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, τα τεράστια καπιταλιστικά υπερκέρδη. Επιδιώκουν να τα διαφυλάξουν και για να δημιουργήσουν όρους ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας τα επόμενα χρόνια. Ισοπεδώνουν κάθε εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό και κοινωνικό μας δικαίωμα. Το ίδιο κάνουν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Το ίδιο κάνει και στην Ελλάδα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε συμμαχία με το ΛΆΟΣ και την ουσιαστική στήριξη της Ν.Δ. Μετατρέπουν σε Γολγοθά τις ζωές τις δικές μας και των παιδιών μας με τα μέτρα που παίρνουν σήμερα και τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων που ετοιμάζονται να πάρουν τους επόμενος μήνες για να χορτάσουν τον καπιταλιστικό Μινώταυρο Αυτή τη νομιμότητα μας καλούν να αποδεχθούμε και να προσκυνήσουμε. Υποτιμούν και προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας προσπαθώντας να μας πείσουν ότι τα μέτρα είναι μεν επώδυνα, αλλά είναι αναγκαία, ότι θα σώσουν την πατρίδα από τη χρεοκοπία, ότι και αυτοί πονάνε που παίρνουν τέτοια βάρβαρα μέτρα. Δεν είναι απλά ψεύτες. Είναι επικίνδυνοι για την εργατική τάξη. Είναι αδίστακτοι υπηρέτες των συμφερόντων μια χούφτας παρασίτων, μιας ελάχιστης πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.

ΝΟΜΌΣ ΕΙ΄ΝΑΙ ΤΟ ΔΊΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΆΤΗ

Υπολογίζουν ότι επειδή έχουν την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και σε αρκετές μεγάλες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα με συνδικαλιστές που προσκυνάνε τον ίδιο θεό (το κεφάλαιο, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του) ότι θα τα καταφέρουν να μας κάνουν και εμάς και τα παιδιά μας φτηνά εργαλεία για τις μηχανές των καπιταλιστών. Υπολογίζουν ότι επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε ανήκει σε αυτούς που ξεζουμίζουν το λαό ότι θα καταφέρουν οι εργαζόμενοι να θεωρούν καλό και εθνικό ότι συμφέρει τη δική τους τσέπη. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Χωρίς όλους εμάς και την απόφασή μας να υπερασπίσουμε τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Χωρίς το ΠΑΜΕ που δεν μπορούν ούτε να το βάλουν στο χέρι, ούτε να το σταματήσουν, να περιορίσουν τη δράση του για αυτό και έχουν λυσσάξει εναντίων του με τόνους συκοφαντίες και λάσπης με ενεργοποίηση κρυφών και φανερών κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών

ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΌΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΜΕ –

ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΊΣΟΥΜΕ ΤΟ ΈΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΒΆΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΜΑΣ

Όλοι με το ΠΑΜΕ για να πάρουν το μήνυμα ότι θα πληρώσουν σκληρά ακόμα και αν προσωρινά καταφέρουν να περάσουν τα αντιλαϊκά τους μέτρα. Τα πρώτα βήματα έγιναν. Οι αγώνες χάρις στη δράση του ΠΑΜΕ αντί να αποκλιμακώνονται, θεριεύουν. Το μέτωπο εργατών - φτωχών αγροτών - αυτοαπασχολούμενων και μικροβιοτεχνών και εμπόρων ενάντια στα μονοπώλια και στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που μας καταδυναστεύουν θα το χτίσουμε. Θα το χτίζουμε και θα το δυναμώνουμε κάθε μέρα εγκαταλείποντας και αποδυναμώνοντας τα κόμματα του κεφαλαίου και των ευρωμονοδρόμων για να διεκδικήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα, για να απαλλάξουμε τον τόπο από το ζυγό των μονοπωλίων. Για να διεκδικήσουμε αλλαγή τάξης στην εξουσία. Για αυτό τρέμουν, για αυτό φοβούνται. Γιατί οι αγώνες μας έχουν αποτελέσματα, έχουν προοπτική.

ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΗ Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Σημαντική εκδήλωση της πρωτοβουλίας No money No dept-Παύση πληρωμών Έξοδος από το Ευρώ

"...Όπως είναι γνωστό, στην πραγματική ιστορία τον πρώτο ρόλο τον παίζουν η κατάκτηση, η υποδούλωση, ο φόνος μετά ληστείας, με δυο λόγια η βία. Στην ήπια όμως πολιτική οικονομία επικρατεί από ανέκαθεν το ειδύλλιο. Το δίκαιο και η "εργασία" ήταν από ανέκαθεν τα μοναδικά μέσα πλουτισμού, εξαιρώντας φυσικά κάθε φορά το "φετινό χρόνο"....**

Tο ζητούμενο σήμερα δεν είναι η περισυλλογή
αλλά η στοχευμένα οργανωμένη μαζική δράση.

Βάζω αυτούσια την ομιλία του Δημήτρη Καζάκη, από την σημαντική πρωτοβουλία No money - No dept ( Παύση πληρωμών - Έξοδος από το Ευρώ ) της 17ης Ιουνίου 2010, και την ξεχωρίζω από τις άλλες εξαιρετικές ομιλίες, γιατί θίγει δύο καίρια ζητήματα. Τους όρους σε γενικές γραμμές, της Δανειακής Σύμβασης που έχει υπογράψει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την θέση της μη αναγνώρισης του χρέους από τον Ελληνικό λαό, καθώς και την ανάγκη δημιουργίας Ταξικού Μετώπου. Η πρόταση για τη δημιουργία ταξικού μετώπου δεν είναι καινούργια, είναι όμως σήμερα τέτοια η συγκυρία που όχι μόνο προβάλλει η ανάγκη δημιουργίας του, περισσότερο από κάθε άλλη φορά - τουλάχιστον στα χρόνια μετά την μεταπολίτευση - αλλά ευνοείται από αυτήν. Μπορεί κανείς να έχει τις οποιεσδήποτε ενστάσεις ή επιφυλάξεις, για παράδειγμα δεν καταλαβαίνω την αναφορά "πέρα από κομματικές εξαρτήσεις". Φράση αρνητικά φορτισμένη και με συγκεκριμένη στόχευση, που είναι η καραμέλα της αστικής και μικροαστικής προπαγάνδας, που έχει τη συμβολή της στην πολιτική καθυστέρηση των εργαζομένων και του λαού, και γιαυτό το λόγο αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις. Όπως και να το δεις δεν βοηθάει, δεν λειτουργεί δημιουργικά. Παρόλα αυτά, όπως έλεγε και ο Μέγας Ναπολέων, ας εμπλακούμε στη μάχη και βλέπουμε. Προσπάθειες, λοιπόν, όπως αυτή που προβάλλεται στο blog, είναι ανάγκη να υποστηριχθούν από τους εργαζόμενους, από το λαό, από όλους όσους καταλαβαίνουν ότι τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, μόνο ο λαός ενωμένος μπορεί να τα λύσει προς το συμφέρον του.

Από την εκδήλωση της πρωτοβουλίας
No money No dept ( Παύση πληρωμών - Έξοδος από το Ευρώ )*

17 Ιουνίου 2010

Η ομιλία του Δημήτρη Καζάκη

"..Χρειαζόμαστε σήμερα επειγόντως το ΕΑΜ της εποχής μας..

Η Δανειακή Σύμβαση


...Το θέμα είναι το εξής. Πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε σε τι κατάσταση έχει βρεθεί η χώρα. Όχι από την άποψη μόνο των συνεπειών που δέχεται η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, συνολικά ο λαός. Αλλά τι καθεστώς δημιουργείται συνολικά.. Υπάρχει και το πρόβλημα της δανειακής σύμβασης που έχει υπογράψει η χώρα, που συνήθως γενικά δεν το παίρνουμε υπ΄όψη μας. Η δανειακή σύμβαση που υπάρχει - λόγω επαγγελματικής εμπειρίας σας λέω - ότι είναι πρωτοφανής!! Δεν υπάρχει ανάλογο φαινόμενο, τουλάχιστον μεταπολεμικά. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι υπέγραψε. Η δανειακή σύμβαση η οποία υπεγράφη στις 8 Μαΐου από την κυβέρνηση. Η κεντρική δανειακή σύμβαση. Δεν είναι μόνο ότι με βάση αυτή παραιτείται κάθε εννόμου δικαιώματος να υπερασπιστεί η χώρα τον εαυτό της από οποιαδήποτε καταχρηστική πρακτική των δανειστών της, αλλά αποδέχεται την παραίτηση συνολικά από την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας στη χώρα. Όχι μόνο ως προς την δημόσια περιουσία αλλά οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο διαθέτει αυτή η χώρα. Και αυτό έχει μια σημασία.
Ο τρόπος που έχει διατυπωθεί στη δανειακή σύμβαση, δηλαδή, αφορά και τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία της χώρας συν το εθνικό έδαφος. (και το υπέδαφος δείτε εδώ 1 και 2).***
Με βάση τη δανειακή σύμβαση τίθενται στη διάθεση των δανειστών, όχι μόνο ο δημόσιος πλούτος της χώρας - οι δημόσιες επιχειρήσεις, όλα αυτά - αλλά και ο ιδιωτικός πλούτος, βλέπετε λαϊκές αποταμιεύσεις σε τράπεζες, αλλά και το εθνικό έδαφος της χώρας. Και το σημαντικότερο, δεν είναι μόνο αυτό. Με βάση αυτή τη δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε η χώρα και με βάση την διεθνή συμβατική συμπεριφορά των αγορών, ή οι ρήτρες της, δεν ισχύουν μόνο για τις χώρες από τις οποίες θα δανειστούμε, μέσα στα πλαίσια του μηχανισμού στήριξης της χώρας, αλλά για όλους τους ομολογιούχους. Υπάρχει ένας νομικός όρος που λέγεται παρί πασού, που σημαίνει, ότι ισχύει για ένα δανειστή, ισχύει για όλους τους δανειστές. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση όχι μόνο έκανε ότι πέρναγε από το χέρι για να μετατρέψει σε έρμαιο των αγορών τη χώρα και το λαό της, όχι μόνο έκανε ότι της πέρναγε από το χέρι να υποταχθούμε σ΄ένα καθεστώς πραγματικής κατοχής, μάλιστα κατοχής πολύ χειρότερης από αυτή που έζησαν οι παππούδες μας το 1940 - 44. Και γιατί είναι πολύ χειρότερη; Πρώτο γιατί τον κατακτητή τον ξέραμα τότε. Ξέραμε ποιος ήταν αυτός Κυκλοφορούσε με τον αγκυλωτό σταυρό στο μανίκι. Και το αστείο είναι ότι - σήμερα ο λαός είναι λιγάκι πιο δύσκολο να διακρίνει ποιος είναι ο εχθρός αν και αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει και πιο είναι εκείνο που πρέπει να ανατρέψει - στον κατακτητή τότε στοίχιζε η κατοχή. Όχι μόνο γιατί έπρεπε να συντηρήσει 15 μεραρχίες ενάντια στον ανυπότακτο ελληνικό λαό, αλλά του στοίχιζε σε αίμα από την αντίσταση του ελληνικού λαού. Ελπίζουμε να τους στοιχίσει το ίδιο και σήμερα. Το ζήτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή η δανειακή σύμβαση που υπογράφηκε από την ελληνική κυβέρνηση και που αυτές τις μέρες κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει από το κοινοβούλιο, δεσμεύει τη χώρα, το λαό και συνολικά το εθνικό έδαφος της χώρας, υποθηκεύει μάλλον τη χώρα, το λαό, την περιουσία του και το εθνικό έδαφος της χώρας στους δανειστές του. Όχι μόνο σ΄αυτούς που δανείζουν τα 110 δις υποτίθεται της βοήθειας της Ε.Ε., αλλά στο σύνολο των δανειστών. Έτσι πολύ απλά, μια απλή εκτελεστέα απόφαση απ΄το Λιχτενστάιν, ένας οποιοσδήποτε δανειστής, κερδοσκόπος, τοκογλύφος, θα μπορεί να κατάσχει μέχρι και το εθνικό έδαφος της χώρας, με βάση τα δεδομένα της δανειακής σύμβασης που υπεγράφη. Γιαυτό έχει μεγάλη σημασία η ανατροπή όχι μόνο του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, αλλά αυτού του καθεστώτος συνολικά. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Είναι ζήτημα επιβίωσης του λαού και της χώρας και όχι στο μέλλον. Άμεσα. Οι εξελίξεις στην ευρωζώνη συνολικά, όπως ενδεχομένως να έχετε παρακολουθήσει, ίσως να κάνουν αναγκαίο για τις τράπεζες και την τρόικα να οδηγήσουν τη χώρα ταχύτερα σε επίσημη πτώχευση από ότι ήταν αρχικά το σχέδιό τους. Αυτό το πράγμα οφείλουμε να το αποτρέψουμε, αλλιώς θα ζήσουμε καταστάσεις που ζήσανε οι Αργεντίνοι και που πολλοί έχουν γνωρίσει τουλάχιστον εξ ακοής, το τι συνέβη εκεί το 2001.
Ποιο είναι το καθεστώς το οποίο πρέπει να αρνηθούμε. Το πρόβλημα με το χρέος συνολικά δεν είναι απλά λοιπόν το να προχωρήσουμε σε μια παύση πληρωμών που είναι το απολύτως λογικό. Το ηθικό και δίκαιο αν θέλετε για όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι
το να μην αναγνωριστεί το χρέος. Δεν είναι το θέμα αν θα πρέπει η όχι να τους πληρώσουμε.
Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να τους πληρώσουμε. Δεν είναι το θέμα αυτό. Πρώτα και κύρια για να επιβιώσει η χώρα, να επιβιώσει ο λαός.

Ο Ελληνικός λαός δεν πρέπει να αναγνωρίσει το χρέος.

Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε το χρέος. Πρέπει να μην το αναγνωρίσουμε το χρέος. Αναγνώριση του χρέους σημαίνει αναγνώριση των έννομων δικαιωμάτων των κερδοσκόπων, διπλών κερδοσκόπων και τοκογλύφων, σε βάρος της χώρας... Να σας πω ένα πολύ απλό παράδειγμα. Το τι σημαίνει διεθνείς αγορές ομολόγων και ομολογιούχων. Όταν ένα χρέος δεν πληρώνεται, είτε από αδυναμία πληρωμής, είτε από πτώχευση για οποιονδήποτε λόγο, οι περισσότεροι ιδιώτες ομολογιούχοι αναθέτουν την είσπραξη των ομολόγων τους στην περίφημη διεθνή επιτροπή ομολογιούχων, η οποία ιδρύθηκε στα τέλει περίπου του 18ου αιώνα. Στην αρχή είχε την έδρα της στο Λονδίνο, τώρα είναι στη Ζυρίχη αυτή η διεθνής.
Η χώρα μας έμπλεξε πολλές φορές μ΄αυτή τη διεθνή επιτροπή. Πολλές φορές. Και κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και στον 20ο αιώνα και στη δεκαετία του ΄60. Το παλιότερο χρέος που εξακολουθεί να διεκδικεί αυτή η επιτροπή των ομολογιούχων με δικαστήρια, συνεχή διαπόμπευση χωρών, πίεσης, προσπάθεια αξιοποίησης της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ κλπ., το παλιότερο χρέος που εξακολουθεί να διεκδικεί ακόμη και σήμερα, τα παλιότερα ομόλογα δηλ., ποια είναι; Της φούσκας του Μισισίπι στον
17ο αιώνα. Εξακολουθούν να το διεκδικούν απέναντι στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Αυτή τη στιγμή, το Φλεβάρη του 2010, στη Γαλλία βγήκε η 105η καταδικαστική απόφαση που επιτάσσει τη Ρωσία να πληρώσει τα παλιά χρέη με το εξής σκεπτικό. Η Σοβιετική Ένωση, πως να το πω, έκοψε τον ομφάλιο λώρο με το παλιό καθεστώς και με αυτή την έννοια κατοχύρωσε το έννομο δικαίωμα της να μη πληρώσει τα κερατιάτικα του τσάρου. Με την είσοδο στη νέα εποχή και την παλινόρθωση, από την στιγμή που η νέα Ρωσία αναγνωρίζει ως προϊστορία της την παλιά Ρωσία του τσάρου, αυτοί οι ομολογιούχοι επανεργοποιήθηκαν και ζητάνε τώρα τα τσαρικά χρέη πίσω. Και μιλάμε για κατασχέσεις που πηγαίνουν ορυμαγδών εναντίον της Ρωσίας!! Λοιπόν καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάμε. Γιαυτό έχει μεγάλη σημασία το ζήτημα της μη αναγνώρισης (του χρέους) και προφανώς διαγραφής του ...ένα άλλο στοιχείο. Εδώ λένε ότι συνήθως δανειζόμασταν για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Παραμύθια. Μία στις τρεις δανειακές συμβάσεις που ισχύουν σήμερα για το Ελληνικό Δημόσιο και τις οποίες έχουμε μπει σε καθεστώς κατοχής, προέρχεται από τον 19ο αιώνα...ένα απλό παράδειγμα. Στις 19 Μάη το 30νταετές ομόλογο το οποίο πληρώθηκε και για χάρη του μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης και πήραμε την πρώτη δόση για να πληρώσουμε τη δόση της 19ης Μαΐου, πρόκειται για ένα ομόλογο το οποίο σύναψε η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου το 1984 για να μπορέσει να αποπληρώσει ένα δάνειο του 1989. Αυτή τη στιγμή αν ανάγουμε σε αξίες, σε σημερινές αξίες τα προπολεμικά δάνεια της Ελλάδας, του 2ου παγκοσμίου πολέμου, είναι ένα στα τρία. Είναι περίπου 100 δις ευρώ. Μετασχηματισμένα βέβαια σε ομόλογα ευρώ. Αυτά είναι τα δάνεια. Χωρίς βέβαια τα δάνεια που βγήκαν από την ρεμούλα και τη λεηλασία αυτού του τόπου... Στα τέλει του 2009 η συνολική λεηλασία αυτού του τόπου οδήγησε το μεγάλο κεφάλαιο να βγάλει έξω σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις, σε τοποθετήσεις μετοχών, παραγώγων, ομολόγων 200 δις ευρώ. Το συνολικό χρέος είναι 300. Το έλλειμμα, το παραγωγικό έλλειμμα, το έλλειμμα πλούτου που δημιούργησε αυτή η τρομακτική αιμορραγία κεφαλαίου προς το εξωτερικό, είναι αυτό που κάλυψε ο δημόσιος δανεισμός και φυσικά για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την λεηλασία.

Το ζήτημα του Μετώπου

Πως αντιμετωπίζεται αυτό το πράγμα. Είπαμε ποιες είναι οι προτάσεις (Δείτε σε video και τους άλλους ομιλητές) Τεχνικά υπάρχουνε προτάσεις. Δεν είναι θέμα. Στην οικονομική θεωρία ή στην οικονομική πολιτική υπάρχουνε προτάσεις συγκεκριμένες. Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό. Είναι κοινωνικοπολιτικό και προφανώς μπορεί να λυθεί..Το ζήτημα του μετώπου δεν είναι υπόθεση της αριστεράς ή μόνο της αριστεράς. Γιατί πρώτα και κύρια η αριστερά δεν έχει (μαζί της) την πλειοψηφία του κόσμου, έστω και διασκορπισμένη και διασπασμένη και όλα αυτά τα πράγματα, (γιατί αν είχε την πλειοψηφία) θα συζητάγαμε σε τελείως διαφορετική κατάσταση. Το μέτωπο χρειάζεται για να κινητοποιηθεί η πλειοψηφία του λαού. Για να αφυπνιστεί, να κινητοποιηθεί και να οδηγήσει σε μια πάλη η οποία να ανοίξει το δρόμο για το αύριο. Για να μπορέσει να γίνει αυτό χρειαζόμαστε το μέτωπο. Και αυτό το μέτωπο δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός κόμματος, μιας οργάνωσης ή μιας πολιτικής παράταξης. Οφείλουμε να συγκροτήσουμε συνολικά ένα λαϊκό εργατικό, πραγματικά πατριωτικό, με τη λογική του εθνικού ζητήματος. Ταξικό μέτωπο. Και μ΄αυτήν την έννοια, αυτό είναι το καθήκον μας σήμερα, η πρωτοβουλία των οικονομολόγων απλά προσπαθεί να συνεισφέρει σ΄αυτή την κατεύθυνση χωρίς να είναι το άπαν ή εκείνο το εργαλείο που θα κάνει αυτό το πράγμα.
Αυτό που μπορεί να επιτρέψει τη δημιουργία του Μετώπου με όλα τα προβλήματα που συναντάμε, γιατί αυτή τη στιγμή ξέρουμε ποιά είναι η κατάσταση της αριστεράς. Είναι πρώτα και κύρια να ξεκαθαρίσουμε ποιοί είναι οι βασικοί στόχοι πάνω στους οποίους μπορεί να ενωθεί όλος ο λαός, ανεξάρτητα από κομματικές εξαρτήσεις, ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές. Και εκεί που καταξιώνεται το Μέτωπο πέρα από τις κεντρικές στοχεύσεις είναι στα μικρά ζητήματα, είναι στον τρόπο που οργανώνει "τα μικρά ζητήματα", αλλά αυτά που αφορούν τον πολύ κόσμο.

Χρειαζόμαστε το ΕΑΜ της εποχής μας

Και να πω κάτι για τον πόλεμο και μ΄αυτό να κλείσω.
Χρειαζόμαστε σήμερα επειγόντος το ΕΑΜ της εποχής μας. Μόνο ένα ΕΑΜ θα εκφράσει τις σημερινές ανάγκες και τις ιστορικές αναγκαιότητες της εποχής μας. Και πρέπει για να το δημιουργήσουμε, δυστυχώς, να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό, τον οποίο η αριστερά τον έχασε
τουλάχιστον στις τελευταίες δεκαετίες. Έχασε την κόκκινη κλωστή, την αίσθηση του πως κινητοποιούμε πραγματικά τις πολύ μεγάλες μάζες του λαού. Και για να το συγκροτίσουμε αυτό χρειάζεται όχι μόνο να τεθούν οι βασικοί στόχοι για τους οποίους μιλήσαμε όλοι, αλλά χρειάζεται να γλυτώσουμε τον λαό από την πείνα πρώτα, για να γλυτώσουμε το λαό από την σκλαβιά, όπως έλεγε ο ύμνος του ΕΑΜ.


Δείτε σε video του vimeo τους ομιλητές:
Κώστα Λαπαβίτσα (1/7) - Στάθη Κουβελάκη (2/7)
Λεωνίδα Βατικιώτη (3/7) - Σπύρου Μαρκέτου (4/7)
Πέτρου Παπακωνσταντίνου (5/7) - Δημήτρη Καζάκη (6/7)
Κώστα Σαρρή (7/7)

* Αναρτήθηκε 17 Ιουνίου 2010 από The Press Project
** Καρλ Μαρξ, "Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ" τόμος Ι (σελ. 739) - Εκδ. "Σύγχρονη Σκέψη"
*** Νότης Μαριάς, Αναπληρωτής καθηγητής θεσμών της Ε.Ε.
από το " Τίποτα Το Σημαντικό "

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Στον καιρό του "Τομ Σώγιερ"

"Πολλά από τα κεφάλαια, που εμφανίζονται σήμερα στις Ενωμένες
Πολιτείες, χωρίς πιστοποιητικό γέννησης, είναι αίμα παιδιών που
μόλις χθες έχει κεφαλαιοποιηθεί στην
Αγγλία" *



"Ξαφνικά χρειάστηκαν...εργατικά χέρια..μικρά και ευλύγιστα δάκτυλα. Αμέσως επικράτησε η συνήθεια να προμηθεύονται μαθητευόμενους (!)...Συμφέρον αυτών ..ήταν να ξεθεώνουν στο έπακρο τα παιδιά, γιατί η πληρωμή τους ήταν ανάλογη με την ποσότητα προϊόντος που μπορούσαν να στίβουν από το παιδί... τ' αθώα αυτά πλάσματα, που δεν ένιωσαν τη χαρά και που είχαν παραδοθεί στους εργοστασιάρχες...Τα κέρδη των εργοστασιαρχών ήταν τεράστια, πράγμα που ακόνιζε μόνο τη δρακόντια βουλιμία τους. Άρχιζαν να εφαρμόζουν τη μέθοδο της "νυχτερινής εργασίας"... Η ομάδα της ημέρας τράβαγε για τα κρεβάτια που μόλις τα είχε εγκαταλείψει η ομάδα της νύχτας και vice versa (αντίστροφα). Είναι λαϊκή παράδοση στο Λάνκασηρ, να μη κρυώνουν ποτέ τα κρεβάτια"...

Ναι η ιστορία με αυτούς τους εκπροσώπους του χρηματιστικού κεφαλαίου, που παριστάνουν τους ευαίσθητους Έλληνες πατριώτες, τους ειδικούς περί της σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας - εννοείται σε βάρος του λαού - πρέπει να πάρει τέλος. Κάθε ώρα που περνάει, με αυτούς στην διακυβέρνηση της χώρας, γυρίζει πίσω ο χρόνος σε άλλες εποχές, που όλοι πίστευαν ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, συσσωρεύοντας δεινά για το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων. Να τα τελευταία κατορθώματά τους.


**Δίνουν δυνατότητα γενίκευσης της εργασίας ανηλίκων!

Με το φερετζέ της «μαθητείας» οι εργοδότες θα μπορούν να ξεζουμίζουν ακόμα και μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα για τα εργασιακά



Δυνατότητα γενίκευσης της εργασίας ανηλίκων, παιδιών από 15 έως 18 χρόνων που πηγαίνουν στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο, φέρνει το Προεδρικό Διάταγμα για τα εργασιακά που δημοσιοποίησε το υπουργείο Εργασίας. Με το ΠΔ «απελευθερώνεται» η δυνατότητα για μαθητές ακόμα και Γυμνασίων και Γενικών Λυκείων να δουλεύουν παράλληλα με το σχολείο, ως μαθητευόμενοι στις πιο άγριες εργασιακές σχέσεις! Συγκεκριμένα, στο άρθρο 8 του Προεδρικού Διατάγματος με τίτλο «Ρυθμίσεις Εργασιακών θεμάτων για τις ανάγκες εφαρμογής προγράμματος σταθερότητας της Ελληνικής Οικονομίας» αναφέρεται:
«Μεταξύ εργοδοτών και ατόμων που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος μέχρι και το 18ο έτος της ηλικίας τους, δύνανται να καταρτίζονται ειδικές συμβάσεις μαθητείας, μέχρι ενός (1) έτους, με σκοπό την απόκτηση δεξιοτήτων. Οι εν λόγω μαθητευόμενοι λαμβάνουν το εβδομήντα (70) τοις εκατό του κατώτατου ημερομισθίου ή μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και ασφαλίζονται στον κλάδο ασφάλισης ασθενείας σε είδος και 1% κατά του κινδύνου ατυχήματος. Οσοι δεν έχουν συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας τους, καθώς και όσοι φοιτούν σε γυμνάσια, λύκεια κάθε τύπου ή τεχνικές επαγγελματικές σχολές δημόσιες ή ιδιωτικές αναγνωρισμένες από το κράτος, δεν μπορεί να μαθητεύουν περισσότερο από έξι (6) ώρες την ημέρα και τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα. Για τους έχοντες συμπληρώσει το 16ο έτος η μαθητεία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις οκτώ (8) ώρες την ημέρα και τις σαράντα (40) την εβδομάδα. Απαγορεύεται η μαθητεία να πραγματοποιείται από την 22α ώρα μ.μ. έως και την 6η π.μ. Τα άτομα αυτά, με εξαίρεση τις διατάξεις για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, δεν υπόκεινται στις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας»...
Οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις της εργατικής τάξης πρέπει να ετοιμάσουν άμεσα το απολυτήριο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των αφεντικών της, και να ζητήσουν από το λαό να το υπογράψει.
Εδώ
που φτάσαμε κανείς δεν είναι ανεύθυνος. Η λύση είναι στα χέρια του λαού.

* Καρλ Μαρξ, "το ΚΕΦΑΛΑΙΟ" (σελ., 782-783), εκδ., "Σύγχρονη Σκέψη", Αθήνα 1975 **Δίνουν δυνατότητα γενίκευσης της εργασίας ανηλίκων

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

"Καμία αναμονή. Αυτή τη μάχη ο λαός θα την κερδίσει αν αποκτήσει και κρατήσει μέχρι τέλους την πρωτοβουλία των κινήσεων"

O μικρός ιππέας στο ξύλινο αλογάκι του.
Tον φυσάει ο αέρας και ο μικρός ιππέας
νομίζει ότι τρέχει το ξύλινο αλογάκι του

«Καλωσορίζουμε την τελική απόφαση για ένα ταμείο σταθερότητας για την ευρωζώνη και καλούμε ώστε αυτός ο μηχανισμός να γίνει μόνιμος»

Τόνισε ο πρωθυπουργός μιλώντας στο συνέδριο του «Διεθνούς Συνδέσμου Τραπεζών» στη Βιέννη, μπροστά στους εκπροσώπους του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου "ξεκαθαρίζοντας" τους με "αποφασιστικότητα" και "νέο πατριωτισμό" ότι η κυβέρνηση του θα «υλοποιήσει όλες τις επώδυνες και αναγκαίες αποφάσεις ώστε να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα σε 3% του ΑΕΠ το 2013». Ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει τη δύναμη και τη θέληση για να υλοποιήσει το μνημόνιο που έχει συνυπογράψει με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Καθησυχάζοντας ακόμη "πιο αποφασιστικά" τους δανειστές της Ελλάδας ότι δεν θα πρέπει να ανησυχούν, ότι θα πάρουν τα χρήματά τους: «πήραμε δάνεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ και θα τα πληρώσουμε».

«Χρησιμοποιούμε την τεχνογνωσία του ΔΝΤ για να πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα»«Κόψαμε κατά 15% τους μισθούς. Μειώσαμε 10% τις κοινωνικές δαπάνες και αυξήσαμε κατά 30% τους φόρους σε ποτά, τσιγάρα και καύσιμα»!! Η μείωση - συνέχισε ο εκτελεστής των τεχνογνωσιακών εντολών του ΔΝΤ- των δημοσιονομικών ελλειμμάτων είναι «ο ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματός μας», αναφέροντάς τους με "υπερηφάνεια " τα κατορθώματα της κυβέρνησης του: είπε, υπογραμμίζοντας με νόημα ότι «βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του τριετούς προγράμματός μας».

Σκεφτείτε τι ετοιμάζουν ακόμα. Το χειρότερο μαρτύριο είναι η αβεβαιότητα. Καμία αναμονή. Αυτή τη μάχη ο λαός θα την κερδίσει αν αποκτήσει και κρατήσει μέχρι τέλους την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο ελληνικός λαός πρέπει τώρα, προτού φτάσει σε κατάσταση εξαθλίωσης, να τελειώνει με αυτή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τις επιδιώξεις των τραπεζοβιομηχάνων. Τώρα. Να επιβάλλει, μέσα από μια κινηματική διαδικασία, όπου και θα διαμορφωθεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα στη βάση των λαϊκών συμφερόντων, - έχει δημοσιευτεί τέτοιο σχέδιο - ακόμα και την ημερομηνία των γενικών εκλογών. Οι πολιτικές δυνάμεις και τα κόμματα που αντιπαλεύουν την πολιτική της αστικής τάξης, των μονοπωλίων, πρέπει να εκτιμήσουν σωστά τη διάθεση του λαού. Ο λαός θα συσπειρωθεί αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, όχι στο όραμα μιας μελλοντικής ιδανικής, επιθυμητής κοινωνίας, αλλά σε μια πρόταση, σε μια χειροπιαστή δυνατότητα ανατροπής των σε βάρος του, επιδιώξεων του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ. Γιατί θα πρέπει ο ελληνικός λαός, τι τον υποχρεώνει να περιμένει την ολοκλήρωση των σχεδίων του ευρωενωσιακού διευθυντηρίου σε βάρος του και ακόμη χειρότερα την εφαρμογή αυτών των μέτρων; Γιατί δεν μπορεί να ανατρέψει τώρα αυτή την πολιτική, δηλ. το μέρος, που βρίσκεται σε εξέλιξη και θα την ανατρέψει αφού θα έχει ολοκληρωθεί και θα έχει μπει σε εφαρμογή; Εκτός και αν πιστεύουν κάποιοι ότι ο λαός δεν έχει άλλη επιλογή, από το να πέσει μόνος του κάτω από τις ρόδες του Τζαγκερνάουτ. Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να συνεχίσει το δρόμο που έχει πάρει. Είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει και η ίδια και η χώρα. Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον από τις επιλογές της τάξης των εκμεταλλευτών. Ο λαός σήμερα δεν έχει κανένα ενδιαφέρον, παρά τις προσπάθειες αποπροσανατολισμού των ΜΜΕ, για πολιτικές μπουρδολογίες, θεαματικές αποκαλύψεις των διεφθαρμένων πολιτικών, και υποσχέσεις πάταξης της διαφθοράς, του τύπου ¨το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο" και λοιπά φούμαρα. Αυτά τα κόλπα όχι μόνο τα ξέρει, αλλά τα έχει πια σιχαθεί. Γιατί καταλαβαίνει πολύ καλά, επειδή ακριβώς βιώνει τη σημερινή πραγματικότητα, ότι όχι μόνο οι χιλιάδες των άνεργων, αλλά και όσοι ακόμα έχουν ένα μεροκάματο, δεν ξέρουν πλέον τι μέρα τους ξημερώνει. Γιαυτό, κανένα περιθώριο ελιγμών στους εκμεταλλευτές. Τώρα που τάχουν χαμένα. Να μη βρουν καμία ευκαιρία χειραγώγησης ή ελεγχόμενης από μέρους τους, εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Αντίθετα, η λαϊκή οργή να μετασχηματιστεί σε δύναμη ανατροπής και δημιουργίας υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Ο λαός μπορεί να δώσει τη λύση. Αναδεικνύοντας και στηρίζοντας την κυβέρνηση εκείνη που θα πραγματοποιήσει της δεσμεύσεις της, που θα φανεί αντάξια των προσδοκιών του. Ο ελληνικός λαός πρέπει και μπορεί να πάρει τώρα το μέλλον του στα δικά του χέρια.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Closed Zone Δείτε το Video

Πρωτοβουλία "Ένα καράβι για τη Γάζα"
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
στις 19.00 στα προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή
και το
Υπουργείο Εξωτερικών...


Περισσότερα εδώ " Ένα καράβι για τη Γάζα "