Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

«...Στους δρόμους του αγώνα βρίσκεται η λύση».

Μαζικές και μαχητικές οι σημερινές κινητοποιήσεις των συνταξιούχων.

Δυναμική πορεία και συγκέντρωση των 
συνταξιούχων στο υπουργείο Υγείας.*
 

Σε αγωνιστικό, ταξικό κλοιό βρέθηκε σήμερα η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική από εργαζόμενους, συνταξιούχους, ΑμΕΑ και μαθητές. 
 
  
Έστειλαν αποφασιστικό μήνυμα αγώνα και κλιμάκωσης 

της πάλης με μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 6 Νοέμβρη.

Έτσι η ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική δέχεται αγωνιστική «ομοβροντία» από τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τους συνταξιούχους, τα ΑμΕΑ τους διοικητικούς υπαλλήλους και τους μαθητές των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.

Σε αυτό το πλαίσιο μαζική, μαχητική συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας πραγματοποιήθηκε σήμερα από τους συνταξιούχους οι οποίοι πορεύτηκαν νωρίτερα από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης, ανταποκρινόμενοι στο αγωνιστικό κάλεσμα των συνεργαζόμενων συνταξιουχικών οργανώσεων ΙΚΑ - ΕΛΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΟΣΕ - OAEE - ΝΑΤ - ΟΤΑ - ΤΑΕΟΑΕΕ

Οι συνταξιούχοι καταγγέλλουν τον σε βάρος τους εμπαιγμό από τον υπουργό Υγείας, ο οποίος αν και είχε ενημερωθεί εδώ και 10 ημέρες για τη σημερινή κινητοποίηση και το αίτημα συνάντησης μαζί του, εντούτοις, επικαλούμενος κοινοβουλευτική δραστηριότητα, έλειπε από το υπουργείο, όπως και ο υφυπουργός.

 

Κάτω από την αγωνιστική στάση τους τελικά συναντήθηκαν με την υφυπουργό Υγείας Ζέτα Μακρή, ενώ κατήγγειλαν ότι η κοινοβουλευτική δραστηριότητα του υπουργού αφορά ν/σ με το οποίο ο ΕΟΠΥΥ μετατρέπεται σε αγοραστή υπηρεσιών Υγείας από τους ιδιώτες, γεγονός που σημαίνει περαιτέρω εμπορευματοποίηση σε βάρος συνταξιούχων και ασφαλισμένων. 

Μετά το τέλος της συνάντησης οι συνταξιούχοι δήλωσαν ότι η υφυπουργός περιορίστηκε σε γενικόλογες αναφορές, αποφεύγοντας να δεσμευτεί επί της ουσίας σε κάποιο από τα αιτήματα που της έθεσαν. Οι συνταξιούχοι δεσμεύτηκαν να δώσουν ακόμη πιο αποφασιστικό «παρών» στην απεργία στις 6 Νοέμβρη και στα απεργιακά, ταξικά μπλοκ.

 

Οι συνταξιούχοι έφθασαν στο υπουργείο 
Υγείας με δυναμική πορεία και συνθήματα. 

Ιδιαίτερη στιγμή όταν στην Ομόνοια συναντήθηκαν η πορεία των συνταξιούχων με τη συγκέντρωση των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τα αγωνιστικά συνθήματα να δονούν την ατμόσφαιρα. 

Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν ο Δήμος Κουμπούρης και ο Νίκος Ξουράφης, από  το ΕΚ Πειραιά, υπερτονίζοντας την ανάγκη και τη σημασία του κοινού ταξικού αγώνα και συμπαράστασης.  

Θύελλα χειροκροτημάτων και συνθημάτων επικράτησε όταν στο αγωνιστικό ποτάμι της Ομόνοιας προστέθηκε και η πορεία της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων και του ΣΕΜΙΣΕΑ  με κατεύθυνση το υπουργείο Απασχόλησης. 

«Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και των αγώνων», σημείωσαν οι εκπρόσωποι τους, καταχειροκροτούμενοι.
 
Στο πλευρό τους βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Πέρρο, καθώς και ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.

Μιλώντας νωρίτερα στη συγκέντρωση ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, τόνισε ότι «οι δρόμοι του αγώνα πρέπει να γεμίσουν ακόμη περισσότερο από κόσμο». 

Χαρακτήρισε το υπόμνημα του υπουργού Υγείας που τους απέστειλε χθες ως απάντηση στα αιτήματά τους, που είχαν καταθέσει στην κυβέρνηση με την πανσυνταξιουχική κινητοποίηση στις αρχές του καλοκαιριού, ως «έκθεση ιδεών» που δεν δίνει καμία λύση στα οξυμένα προβλήματά τους. 

Τέλος, κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 
6  Νοέμβρη και στα απεργιακά μπλοκ των ταξικών δυνάμεων. 

Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν όλοι οι εκπρόσωποι των συνταξιουχικών οργανώσεων, αλλά και των ενώσεων αποστράτων πυροσβεστών και αστυνομικών, σφυροκοπώντας την ασκούμενη αντιλαϊκή, αντισυνταξιουχική πολιτική...

«...Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στον καπιταλισμό, δεν μπορεί να υπάρξει. Για τους εργαζόμενους είναι μονόδρομος η αντεπίθεση και η ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του».

Η κρίση συνεχίζεται*
 

Η αισιοδοξία ότι η κρίση στην Ευρωζώνη φτάνει στο τέλος της είναι λανθασμένη, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο των «Financial Times». 
 
Ταυτόχρονα, οι οίκοι «Ernst & Young» και «Price Waterhouse Coopers» σχετικά με τα «κόκκινα δάνεια» στην Ευρωζώνη, δηλαδή για αυτά που έχουν πάψει να αποπληρώνονται στις τράπεζες, εκτιμούν τα εξής: 
 
Το ύψος των δανείων αυτών στην Ευρωζώνη φτάνει τα 940 
δις ευρώ και είναι αυξημένο κατά 120 δισ. σε σχέση με πέρυσι. 
 
Η «Price Waterhouse Coopers», το υπολογίζει για ολόκληρη την ΕΕ στο 1,2 τρις. ευρώ, ποσό διπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο προ τετραετίας. Και λένε ότι αργά ή γρήγορα οι τράπεζες θα αναγκαστούν να τα διαγράψουν από τα χαρτοφυλάκιά τους και στη συνέχεια να ζητήσουν (όπως πάντα) νέα βοήθεια από το κράτος. 
 
Βεβαίως, μέρος των «κόκκινων δανείων» αποτελούν χρέη των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά το μεγαλύτερο μέρος τους είναι δάνεια επιχειρήσεων. Και οι επιχειρήσεις λόγω κρίσης δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν. Η παραπάνω εικόνα δείχνει ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση συνεχίζεται, ενώ η καταστροφή κεφαλαίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. 
 
Αυτό σημαίνει η διαγραφή από τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών
των «κόκκινων δανείων», δηλαδή καταστροφή κεφαλαίου. 
 
 
Ταυτόχρονα, οι άνεργοι είναι 19,2 εκατομμύρια στην Ευρωζώνη και 26,7 εκατ. σε όλη την ΕΕ. Ακόμη 120 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ή το 24% του συνολικού πληθυσμού των «28» (ο ένας στους τέσσερις...) βρίσκονται ήδη ή κινδυνεύουν άμεσα να βρεθούν σε καθεστώς φτώχειας. Εδώ η καταστροφική δράση της κρίσης είναι αμείλικτη. 
 
Τι σημαίνουν όλ' αυτά; 
 
Ότι ακόμη και αν έρθει ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως προβλέπουν επιτελεία της ΕΕ, αυτή θα είναι αναιμική και πάντως δεν πρόκειται να αναστρέψει την πορεία πτώχευσης των λαών. Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στον καπιταλισμό, δεν μπορεί να υπάρξει. Για τους εργαζόμενους είναι μονόδρομος η αντεπίθεση και η ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του.
 
* Από τη στήλη "Από...μέρα   σε...μέρα" του Ριζοσπάστη. 

«...όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στη χώρα μας απορρέουν από τη στρατηγική της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα, που έχει ως στόχο να γίνει φθηνότερη η τιμή της εργατικής δύναμης».




«Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να βρει ασφάλεια, όπως δεν μπορεί να εξασφαλίσει και το δικαίωμα στην Παιδεία, στην Υγεία και στην εργασία, μέσα από τη συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς».
Αυτό τόνισε στη ΝΕΤ ο Κυριάκος Ιωαννίδης, στέλεχος του ΚΚΕ, το βράδυ της Τετάρτης, με αφορμή τα νέα μέτρα που έρχονται και την υπόθεση των υποκλοπών.
Στην τοποθέτησή του σημείωσε ότι όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στη χώρα μας απορρέουν από τη στρατηγική της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα, που έχει ως στόχο να γίνει φθηνότερη η τιμή της εργατικής δύναμης.
Ο Κυριάκος Ιωαννίδης επανέλαβε τη θέση του ΚΚΕ για μονομερή διαγραφή του χρέους γιατί ο λαός δεν το δημιούργησε. «Το ελληνικό κράτος δεν δανείστηκε για να ζήσει ο λαός καλύτερα», ανέφερε χαρακτηριστικά, φέρνοντας το παράδειγμα των φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου, των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σχολιάζοντας τις «αντιδράσεις» των κυβερνητικών βουλευτών για τον ενιαίο φόρο ακινήτων, έκανε λόγο για «πυροτέχνημα», υπογραμμίζοντας ότι το ίδιο γίνεται κάθε φορά που έρχονται νέα μέτρα.
Αναφερόμενος στις υποκλοπές, ξεκαθάρισε ότι δεν προκάλεσαν καμία έκπληξη στο ΚΚΕ, ενώ επισήμανε ότι πρόκειται για ένα σύνθετο ζήτημα που εκφράζει τους ανταγωνισμούς και τις συμμαχίες των καπιταλιστικών κρατών.

Από το 902.gr

ΠΑΜΕ: «Κάτω τα χέρια από την κυριακάτικη αργία, στις 3 Νοέμβρη απεργούμε»



Aπεργία στις 3 Νοέμβρη.  

Κοινό μέτωπο εμποροϋπαλλήλων 
και ΕΒΕ για την Κυριακάτικη αργία 

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Κυριακή 3 Νοέμβρη: Απεργία υπεράσπισης της Κυριακής αργίας

Κάλεσμα συμμετοχής, οργάνωσης και αλληλεγγύης από τις
ταξικές δυνάμεις για την απεργία την Κυριακή 3 Νοέμβρη *
 
 
Εκατόν τρία  χρόνια μετά την κατάκτηση από την εργατική τάξη της χώρας μας της Κυριακής ως ημέρα Αργίας (3 Ιανουαρίου του 1910 η ημερομηνία που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε στην Ελλάδα η Κυριακή Αργία), στο πλαίσιο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης, και το θέμα της Κυριακής Αργίας επανέρχεται στις μέρες μας από το στρατόπεδο της ΕΕ, της κυβέρνησης, του κεφαλαίου για την κατάργησή της και από το στρατόπεδο του συνεπούς ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, των δυνάμεων της λαϊκής συμμαχίας για την υπεράσπισή της. Για την ακρίβεια ποτέ δεν σταμάτησε η «μάχη χαρακωμάτων» για την Κυριακή Αργία.

Οι εκάστοτε αρνητικοί συσχετισμοί δύναμης σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, τα γενικότερα πολιτικοοικονομικά και κοινωνικά δεδομένα διαμόρφωναν τις εξελίξεις γύρω από το ζήτημα. Ποτέ το ζήτημα αυτό δεν ήταν ξεκομμένο από τη συνολική επίθεση που δέχονταν οι εργαζόμενοι στους μισθούς, το χρόνο εργασίας, τις συνθήκες εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις, τις ΣΣΕ κλπ. Και όχι μόνο στον κλάδο του εμπορίου και των υπηρεσιών.

Αυτοί ήταν «πρώτοι στο σκόπευτρο» αλλά αμέσως μετά 
ακολουθούσαν και ακολουθούν και οι άλλοι κλάδοι εργαζομένων. 

Αλλά το ζήτημα άνοιγε και ανοίγει ταυτόχρονα με τη σταδιακή εδραίωση των μεγάλων ισχυρών εμπορικών ομίλων, των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων στην αγορά με το βίαιο εκτόπισμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, βιοτεχνιών και καταστημάτων. 

Απαραίτητη προϋπόθεση πέραν των άλλων θεμάτων ήταν και είναι να λυθεί 
σε όφελος των μονοπωλιακών ομίλων το φλέγον θέμα της Κυριακής Αργίας.

Κυβερνήσεις, εργοδοτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, φορείς και ινστιτούτα της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου, προσωπικό που «απηχούσε με επιστημονικό και πολιτικό μανδύα και λόγο» το «μονόδρομο» για την κατάργηση της Κυριακής Αργίας, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που είναι «τελάληδες» της γραμμής των μεγαλοεπιχειρηματιών, επιστράτευσαν και επιστρατεύουν τα πιο «απίθανα επιχειρήματα, τεχνάσματα και μαγγανείες» για να πείσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ότι είναι προς το συμφέρον της τον αιώνα που διανύουμε, όπου τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν φθάσει στο απόγειό τους, αυτοί που παράγουν όλο αυτό τον πλούτο πρέπει να «ξεχάσουν» την Κυριακή Αργία, για την ακρίβεια όχι μόνο να την ξεχάσουν αλλά να τη δουλέψουν και τζάμπα ή σχεδόν τζάμπα «υπέρ εργοδοτών».

Αλλά ας σκεφτούμε ποιο μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, της 
οικονομίας, σε ποια εξουσία συντελούνται όλες αυτές οι εξελίξεις; 

Ποιες ανάγκες εξυπηρετούνται, σε όφελος τίνος επιλύεται στις μέρες μας, αντί ο παραγωγός του πλούτου να απολαμβάνει τα αγαθά, τα επιτεύγματα της προόδου, της έρευνας, της επιστήμης και της τεχνολογίας που του επιτρέπουν να δουλεύει λιγότερες μέρες και ώρες, αξιοποιώντας δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο του, με αναβαθμισμένα κοινωνικοασφαλιστικά - μισθολογικά δικαιώματα, απεναντίας να βλέπει ότι «έχουν πέσει πάνω του λυτοί και δεμένοι, ότι είναι για το καλό του να δουλεύει από ήλιο σε ήλιο 7 μέρες τη βδομάδα, χωρίς δικαιώματα».


Αλήθεια ποιος στέκεται εμπόδιο και δεν αφήνει
να γίνει η πρώτη εκδοχή έναντι της δεύτερης; 

Ποιος έχει τα μέσα παραγωγής στα χέρια του; Ποιος έχει την εξουσία και σχεδιάζει την οικονομία με κριτήριο το κέρδος των λίγων έναντι των πολλών; Ποιος δρόμος ανάπτυξης επιβάλλει και η Κυριακή Αργία να «συνθλιβεί στις μυλόπετρες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας»; «Για πόσο ακόμη οι εργαζόμενοι θα παίζουν στο γήπεδο που συμφέρει την εργοδοσία και τους μονοπωλιακούς ομίλους και που θα χάνουν το ματς από τα αποδυτήρια;». 

Τελικά που βρίσκεται η διέξοδος; Με ποια γραμμή, με τι 
συμμαχίες, με τι προσανατολισμό και στόχευση, με ποια προοπτική;

Η απεργία την Κυριακή 3 Νοέμβρη και οι απεργιακές κινητοποιήσεις που καλούν και οργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις στο χώρο του εμπορίου και των υπηρεσιών με την αναγκαία έκφραση της μαζικής, ταξικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης για την υπεράσπιση της Κυριακής Αργίας, αλλά και το κάλεσμα του ΠΑΜΕ και της Λαϊκής Συμμαχίας για τη γενική απεργία στις 6 Νοέμβρη βάζουν επί τάπητος αυτά τα καθήκοντα στην πρώτη γραμμή.

 

Ο πόνος των αστών και η λαϊκή επιλογή


 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα η αστική προπαγάνδα, μετά από μία έντονη αντιμνημονιακή και αντιτροϊκανή ρητορεία, εμφανίζεται πιο διαλλακτική απέναντι στο ζήτημα που έχει ανακύψει με την υπόθεση της κάλυψης του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού και τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης. 

Να θυμίσουμε ότι πριν τρεις βδομάδες ο αστικός Τύπος έγραφε περίπου τα εξής: «Θα ήταν μεγάλο λάθος να ερμηνεύσει η κυβέρνηση το συντριπτικό αίτημα σταθερότητας που προκύπτει από όλες τις δημοσκοπήσεις ως μήνυμα έγκρισης ή αποδοχής της πολιτικής της. Δεν είναι παρά μια εκδήλωση ανοχής και υπομονής. Αλλά όταν η ανοχή μιας κοινωνίας εξαντλείται, τότε το οικονομικό πρόβλημα μετατρέπεται σε πολιτικό. Δεν υπάρχει περίπτωση νέου Μνημονίου. Δεν θα διαλύσουμε τη χώρα».

Ήταν οι μέρες που η κυβέρνηση διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους για την επιτυχία του πρωτογενούς πλεονάσματος, μέρος του οποίου μάλιστα έχει υποσχεθεί να μοιράσει στις λεγόμενες από τους αστούς «ευπαθείς ομάδες». Αυτή θεωρήθηκε η βασική αιτία, μαζί βεβαίως με όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ως τώρα νομοθετηθεί και εφαρμόζονται, για το ότι δε θα χρειάζονται νέα μέτρα. Αυτό άλλωστε προβλεπόταν από την απόφαση του Eurogroup του 2012. Έτσι άρχισε και η προπαγάνδα των «κόκκινων γραμμών» της κυβέρνησης, ότι είναι έτοιμη να πει στην τρόικα ως «εδώ και μη παρέκει», με τη στήριξη μάλιστα αρκετών αστικών ΜΜΕ κλπ.

Τις τελευταίες ημέρες, τα ίδια τα αστικά ΜΜΕ που το έπαιζαν «αντιμνημονιακά», άρχισαν να «λένε» στην κυβέρνηση ότι καλώς προχώρησε στην προπαγάνδα περί «κόκκινων γραμμών», ότι ήταν βολική και λόγω ευρωεκλογών, αλλά ότι πρέπει τώρα να ρίξει τους τόνους και να αντιμετωπίσει με νηφαλιότητα τις διαπραγματεύσεις διότι, αφ' ενός, τα λεφτά τα δίνουν οι εταίροι και οι δανειστές, αφ' ετέρου, ευρωεκλογές έχουν και οι άλλες χώρες της ΕΕ. Εκλογές θα γίνουν και στη Γερμανία γράφουν, στην οποία μάλιστα το «ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού» μεγαλώνει. Σημειώνουν ότι χωρίς λήψη μέτρων οι κυβερνήσεις των άλλων κρατών θα δυσκολευτούν να δικαιολογήσουν τη βοήθεια στους λαούς τους, πράγμα που θα δυναμώσει τον ευρωσκεπτικισμό.

Τι είναι όμως το «ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού»; (Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)

Πάνε μαζί κοροϊδία και φοροεπιδρομή

Ωμή κοροϊδία και υποκρισία από κυβέρνηση και 
κυβερνητικούς βουλευτές για τον ενιαίο φόρο ακινήτων.*


Tο Υπουργείο Οικονομικών, αυξάνοντας το συντελεστή του εμπαιγμού, μας κάνει τη χάρη και δεν θα φορολογήσει τελικά τα μαντριά, επιχειρώντας να λειάνει τις αρνητικές εντυπώσεις. Σε ανακοίνωσή του διευκρινίζει ότι «στο νέο νομοσχέδιο για τα ακίνητα (ΕΝΦΑ) η αγροτική γη στην οποία βρίσκονται αποθηκευτικοί χώροι γεωργικών μηχανημάτων, καθώς και χώροι άλλης χρήσης όπως στάνες, θερμοκήπια κλπ, δεν πρόκειται να φορολογηθεί».
 
Μάλιστα, διαρρέεται πως οι εξαιρέσεις έγιναν με παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού και έτσι δεν θα φορολογηθούν τα κιόσκια για τα αγροτικά μηχανήματα και οι στάνες, αλλά όλα τα υπόλοιπα θα τα σκιάζει η φοροκαταιγίδα.

Σε ρυθμούς κοροϊδίας και υποκρισίας κινείται Ερώτηση στη Βουλή 22 βουλευτών της ΝΔ για τη φορολόγηση των αγροτεμαχίων. Ζητούν όχι να μην φορολογηθούν χωράφια, οικόπεδα και σπίτια αλλά απλά να μην φορολογηθούν υπερβολικά!

Στην Ερώτησή τους αναφέρουν χαρακτηριστικά «με δεδομένο ότι τα αγροτεμάχια καλλιεργούνται, η επιβάρυνσή τους από τους συντελεστές φορολόγησης είναι υπερβολική...». Πρόκειται δηλαδή για το «αντάρτικο» της μη υπερβολικής φορολόγησης ή καλύτερα της μη υπερβολικής είσπραξης πολιτικού κόστους για τους ίδιους στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Προφανώς θεωρούν ότι η λαϊκή οργή και για τη νέα φοροεπιδρομή είναι δυνατόν να καμφθεί με αστειότητες ή με τη γνωστή πλέον τακτική της δήθεν ελάφρυνσης από ένα άγριο αντιλαϊκό μέτρο που έχει ανακοινωθεί.

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΚΚΕ: Εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στο Σχέδιο Νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων

Επίκαιρη ερώτηση της Αλ. Παπαρήγα για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων



Επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό κατέθεσε η Πρόεδρος της ΚΟ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σχετικά με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Ρωτά την κυβέρνηση εάν θα πάρει υπόψη τη λαϊκή απαίτηση για απόσυρση του σχεδίου νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων και πώς τοποθετείται στο αίτημα της αποκλειστικής φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, της αύξησης της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου. 

Αναλυτικά το κείμενο της επίκαιρης ερώτησης: 

«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Πρωθυπουργό

Το ΚΚΕ εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στο Σχέδιο Νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων με το οποίο η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση ενάντια στη λαϊκή οικογένεια και ζητάει την άμεση απόσυρσή του. 

Το σχέδιο νόμου αποτελεί μέρος της συνεχιζόμενης φοροεπιδρομής ενάντια στο λαό, μονιμοποιεί το χαράτσι, καταργεί το αφορολόγητο όριο, φορολογεί οποιοδήποτε οίκημα, οικόπεδο, το κάθε αγροτεμάχιο, επιδιώκει να συγκεντρώσει τη γη αλλά και τα ακίνητα σ’ όλο και λιγότερα χέρια.

Η συσσωρευτική επίδραση είναι δυσβάστακτη για τη λαϊκή οικογένεια, το λαϊκό εισόδημα.
Ο νέος φόρος έρχεται τη στιγμή που ο λαός στενάζει από το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και τα πρόσθετα φορολογικά βάρη που αφορούν το φόρο εισοδήματος, το τέλος αλληλεγγύης, το τέλος επιτηδεύματος, τον ΦΑΠ για το 2011, το 2012 και το 2013, αλλά και το χαράτσι των ηλεκτροδοτούμενων οικημάτων.  

 
Με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει για το 2014 αλλά και για τα επόμενα χρόνια περίπου 3,5 δισ. ευρώ, όταν τα φορολογικά έσοδα από τα ακίνητα αυξήθηκαν τουλάχιστον έξι φορές, από το 2009.  

Μια αύξηση που επιβάρυνε ουσιαστικά τη λαϊκή περιουσία, γιατί την ίδια περίοδο μειώνονται τα έσοδα από τις Offshore και άλλες εταιρείες, στις οποίες εκτός των άλλων ανήκουν ακίνητα των οποίων η αξία ανέρχεται σε πολλές δεκάδες δισ. ευρώ.

Με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου η κυβέρνηση μεταφέρει νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών και την ίδια ώρα σχεδιάζει νέα μείωση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και του συσσωρευμένου πλούτου. 

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Πρωθυπουργός αν η κυβέρνηση θα πάρει υπόψη τη λαϊκή απαίτηση για απόσυρση του σχεδίου νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων και πώς τοποθετείται στο αίτημα της αποκλειστικής φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, της αύξησης της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου». 

ΠΑΜΕ: «Κάτω τα χέρια από την κυριακάτικη αργία, στις 3 Νοέμβρη απεργούμε»

Κοινό μέτωπο εμποροϋπαλλήλων και ΕΒΕ για την Κυριακάτικη αργία 
Aπεργία στις 3 Νοέμβρη.
 
Δεκάδες οι αντιδράσεις ενάντια στο 
άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές
 
 
Με απεργία την Κυριακή 3 Νοέμβρη, πρώτη μέρα εφαρμογής του νόμου για την κατάργηση της Κυριακής-αργίας, απαντούν εμποροϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι.

Στην Αθήνα, κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία θα δώσουν αγωνιστικό παρών στη συγκέντρωση στην οποία καλούν τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και Εμποροϋπαλλήλων Πειραιάστις 10 π.μ., έξω απ' τα γραφεία του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, στην οδό Αγίας Φιλοθέης 5Β (πλατεία Μητροπόλεως)...

Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ: «Κάτω 
τα χέρια από την κυριακάτικη αργία, στις 3 Νοέμβρη απεργούμε»

Σε ανακοίνωση της η Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ τονίζει ότι «η κυβέρνηση δεν έχει στόχο να μειώσει ούτε την ανεργία, ούτε τα λουκέτα. Είναι η ίδια πολιτική που έφερε τα “χαράτσια”, τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, το αβέβαιο μέλλον στην κάθε λαϊκή οικογένεια. Βασικός της στόχος είναι να καταργήσουν την αργία της Κυριακής, λύνοντας για άλλη μια φορά τα χέρια της εργοδοσίας όχι για 7 Κυριακές, αλλά για όλες τις Κυριακές του χρόνου»(Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κάλεσμα της Πανελλαδικής Γραμματείας Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ)

ΠΑΣΕΒΕ: Το μέτρο θα οδηγήσει πιο γρήγορα 
στο κλείσιμο χιλιάδων μικροεπιχειρήσεων

Σε ανακοίνωση της η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση των Επαγγελματοβιοτεχνών απευθύνει κάλεσμα στα Σωματεία, τις Ενώσεις, τους Εμπορικούς Συλλόγους και τις Επιτροπές Αγώνα «να καταδικάσουν στην πράξη την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και να κινητοποιήσουν τα μέλη τους, παίρνοντας πρωτοβουλίες την πρώτη Κυριακή υλοποίησης του βάρβαρου νόμου, στις 3 Νοέμβρη». (Διαβάστε εδώ ολόκληρη την ανακοίνωση της ΠΑΣΕΒΕ)

ΟΓΕ: Η θέση των γυναικών είναι στον αγώνα
για την υπεράσπιση της Κυριακής-αργίας

Σε ανακοίνωση της η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τονίζει οτι «Η θέση των γυναικών της λαϊκής οικογένειας δεν είναι μπροστά στις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων και των μεγάλων εμπορικών κέντρων, από τα εμπορεύματα των οποίων δεν μπορούν να αποκτήσουν τίποτα, μιας και τους λείπει όχι ο χρόνος, αλλά τα χρήματα». (Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση της ΟΓΕ)

Την αντίθεση τους στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές καλώντας σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις της 3ης Νοέμβρη, εκφράζουν μεταξύ άλλων: Η Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου νομού Λάρισας, η Σωματειακή Επιτροπή Εργαζομένων στα Πράκτικερ, το Παράρτημα Καλλιθέας του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, ο Σύλλογος ΕΒΕ Καλλιθέας, ο Σύλλογος Μικρών και Αυτοαπασχολούμενων Εμπόρων Νομού Θεσσαλονίκης, η «Λαϊκή Συσπείρωση» της Περιφέρειας Ηπείρου, η Γραμματεία Εορδαίας του ΠΑΜΕ. Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων ν. Καβάλας.  

 

ΠΑΜΕ: Γενικός ξεσηκωμός. Στις 6 Νοέμβρη απεργούμε όλοι.

ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ, ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ
 
Η απόφαση για απεργία να είναι συνειδητή πράξη και όχι τυπική υπόθεση.
 

Σε γενικό ξεσηκωμό και σε μαζική συμμετοχή στην 24ωρη πανεργατική απεργία στις 6 Νοέμβρη, με κεντρικό σύνθημα «Στην οργάνωση η δύναμη, στον αγώνα η ελπίδα», καλεί το ΠΑΜΕ.  

Η απόφαση για απεργία πρέπει να είναι συνειδητή πράξη και όχι τυπική υπόθεση, σημειώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τονίζοντας ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανεχθούν τις συνθήκες της σύγχρονης εξαθλίωσης, αλλά να ανατρέψουν τη βαρβαρότητα που ζουν, να χτίσουν τη δική τους συμμαχία.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις σωματειακές επιτροπές, τις Λαϊκές Επιτροπές, τους εργαζόμενους κάθε κλάδου, τους νέους και τις νέες, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, τις γυναίκες και τους μετανάστες σε ΓΕΝΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ.
Να βάλουμε μπροστά για την ΑΠΟΤΡΟΠΗ των νέων αντεργατικών μέτρων. Για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της βαρβαρότητας!

Τώρα χρειάζεται να νιώσουν την καυτή 
ανάσα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. 

Να φτάσει παντού ο απεργιακός συναγερμός. Σε κάθε κλάδο ο κάθε εργάτης ξεχωριστά και όλοι μαζί ως μια γροθιά να πάρουμε ατομική και συλλογική ευθύνη για την επιτυχία της απεργίας. Με μαζικές συλλογικές διαδικασίες, με γενικές συνελεύσεις, να παρθούν μαχητικές αποφάσεις συμμετοχής. Κάθε σωματείο να οργανώσει την απεργία στο χώρο του, να πάρει μέτρα προετοιμασίας για την επιτυχία της. 

Η απόφαση για απεργία να είναι συνειδητή πράξη και όχι τυπική υπόθεση, αποφασιστική διάθεση αγώνα και αντίστασης από κάθε κλάδο, κάθε εργοστάσιο και τόπο δουλειάς. 
 
Λένε ψέματα πως δε θα έρθουν άλλα 
μέτρα! Η ζωή μας έγινε αφόρητη! 

Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί. Η λαιμαργία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων δε θα κοπάσει ποτέ! Μας θέλουν σκλάβους, αμίλητους, ανοργάνωτους.

Να μην παραδώσουμε τα δικαιώματά μας.

Ετοιμάζουν νέο γύρο επίθεσης... (συνέχεια ΕΔΩ)

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

«Το 1940 ο λαός ενώθηκε, πάλεψε και απόδειξε ότι όταν ενώνεται και παλεύει, μπορεί να νικήσει τους πάντες»

Ηλ. Πατίδης: Όταν ο λαός ενώνεται και 
παλεύει, μπορεί να νικήσει τους πάντες


«Το βασικό δεν είναι αν θα γίνονται ή όχι παρελάσεις τόνισε ο Ηλίας Πατίδης στέλεχος του ΚΚΕ μιλώντας στην τηλεόραση του «ΣΚΑΙ» προσθέτοντας ότι σημασία έχει «τι περιεχόμενο έχουν οι παρελάσεις, τι εκφράζουν και αν πραγματικά σήμερα ο λαός έχει εκείνη την κυβέρνηση και εξουσία στα χέρια του για να μπορέσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες του».

Ακόμη υπογράμμισε ο Ηλίας Πατίδης ότι:

«Το 1940 ο λαός ενώθηκε, και πάλεψε και αποδεικνύει ότι 
όταν ενώνεται και παλεύει, μπορεί να νικήσει τους πάντες» 

Υπενθυμίζοντας ότι ο μισός αστικός πολιτικός κόσμος έφυγε στο Κάιρο και ο άλλος μισός έγινε μαυραγορίτης και συνεργάστηκε με τους Γερμανούς»

«Ήθελαν απλώς μια τουφεκιά στον αέρα...το ΟΧΙ το είπε ο λαός που δημιούργησε και το μεγάλο έπος του '40».

Αγωνιστικός γιορτασμός της 28ης Οκτώβρη 
από Λαϊκές Επιτροπές, ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, ΜΑΣ*


Νέοι και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης τίμησαν την επέτειο του «ΟΧΙ» αγωνιστικά, έτσι όπως αξίζει στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και στα ιδανικά και οράματα της νεολαίας, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι Λαϊκές Επιτροπές Δήμου Αθήνας, η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης-ΔΣΕ και το ΜΑΣ, στην πλατεία Κοραή, μπροστά στα κρατητήρια της Γκεστάπο.

 
Χαιρετίζοντας εκ μέρους της ΠΕΑΔΕΑ-ΔΣΕ ο Κώστας Μαραγκουδάκης αναφέρθηκε στο ιστορικό της μέρας αλλά και στις ευθύνες των ιμπεριαλιστών που ενίσχυσαν και όπλισαν τους φασίστες, το ναζιστικό άξονα και τον εξώθησαν με την τακτική ανοχής και με στόχο να τον στρέψουν ενάντια στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, την ΕΣΣΔ.

Αναφερόμενος στην Ελλάδα στηλίτευσε τις ευθύνες της αστικής τάξης και της φασιστικής κυβέρνησης Μεταξά που άφησε τη χώρα απροετοίμαστη απέναντι στην επίθεση του φασιστικού άξονα. «Ήθελαν απλώς μια τουφεκιά στον αέρα» σημείωσε χαρακτηριστικά για να προσθέσει πως «το ΟΧΙ το είπε ο λαός που δημιούργησε και το μεγάλο έπος του '40». Σε αυτό, υπογράμμισε ο Κώστας Μαραγκουδάκης, πρωτοστάτησαν οι κομμουνιστές ακολουθώντας και την προτροπή του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη.

Από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών ο Θοδωρής Κωτσαντής εξέφρασε την τιμή της νεολαίας και το σεβασμό της νέας γενιάς στους πατεράδες και τους παππούδες τους. Επεσήμανε «την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων και την παραχάραξη της ιστορίας που επιδιώκει η αστική τάξη, τα κόμματα της, η ΕΕ, για να θολώσουν τα μυαλά της νεολαίας, για να την εμποδίσουν να διεκδικήσει τα δικαιώματα της».

Τόνισε ότι «ο οργανωμένος λαός όπως και τότε νίκησε το φασισμό, το ίδιο και σήμερα το οργανωμένο λαϊκό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει την αντιλαϊκή επίθεση». (Παρακάτω επισυνάπτεται ολόκληρη η ομιλία σε μορφή PDF).


Μετά τις ομιλίες πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων από την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, το ΜΑΣ, τις Λαϊκές Επιτροπές, την Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου, την ΠΕΣΑΘΕΑ (ανάπηροι πολέμου) και την Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ).

Ακολούθησε ξενάγηση στα κρατητήρια της Γκεστάπο όπου βασανίστηκαν χιλιάδες αγωνιστές.

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Με τη γραμμή της ταξικής πάλης, όχι της διαχείρισης

Το ΚΚΕ καλεί σε αγωνιστική συμπόρευση*
 
 
Από την περασμένη άνοιξη, το ΚΚΕ ανέδειξε την απόκρουση της νέας επίθεσης στο Ασφαλιστικό σε ζήτημα αιχμής για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Άνοιξε τη συζήτηση με τους εργαζόμενους και τους ασφαλισμένους όλων των Ταμείων, παρουσίασε τις θέσεις του, τις εμπλούτισε με την πείρα της συζήτησης και των εξελίξεων. 
 
Το ΚΚΕ καλεί σε αγωνιστική συμπόρευση. 
 
Είναι ανάγκη, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να περάσουν στην αντεπίθεση. Με οργάνωση, ενότητα και αγώνα οι εργατοϋπάλληλοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι γυναίκες να διεκδικήσουν: 
 
- Όλα τα λεφτά των Ταμείων, να διασφαλιστούν τώρα οι συντάξεις. Να μη μειωθούν παροχές και συντάξεις. 
 
- Το βάρος της χρηματοδότησης της Κοινωνικής Ασφάλισης να το σηκώσουν τα μονοπώλια και το κράτος τους και όχι η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Να διασφαλιστεί η σύνταξη από το κράτος με αναπλήρωση των απωλειών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. 
 
- Να διασφαλιστεί δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, με εξειδίκευση κατά κλάδο, τομέα οικονομίας, φύλο, ηλικία, ειδικά για τα ΑμΕΑ. 
 
- Να υπάρξει πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ανέργων, εργαζομένων με προσωρινή απασχόληση και συμβάσεις έργου. 
 
- Να μειωθούν τα όρια ηλικίας, να βελτιωθούν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
 
Κάθε επιμέρους μάχη για να μπει εμπόδιο στα νέα σχέδια ανατροπής των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, να έχει συνέχεια, διάρκεια και νικηφόρα προοπτική, πρέπει να ενταχθεί στην οργάνωση της αντεπίθεσης για ενιαίο υποχρεωτικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

"Εκκολάπτουν τα επόμενα αντιασφαλιστικά μέτρα" (ΕΔΩ)
 
*Από τον Ριζοσπάστη, Σάββατο 26 Οχτώβρη 2013.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Το «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» είναι κοινωνική αναγκαιότητα. Χρέος του κινήµατος να τo επιβάλει στην πράξη.

Πού το πάνε;*
 

Πρόσφατα ο Αντ. Σαμαράς στην ομιλία του στις ΗΠΑ, ως πολέμιος υποτίθεται των «άκρων», προπαγάνδισε την επικίνδυνη θεωρία ταύτισης της φασιστικής εγκληματικής δράσης κατά του εργατικού, του λαϊκού κινήματος, με τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το κλείσιμο των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών βάσεων κλπ. 

Προχτές η ΝΔ επανήλθε δια της εκπροσώπου Τύπου της, κατατάσσοντας στα «άκρα» τις δυνάμεις που παλεύουν «ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τη νεοαποικιοκρατία και τη δύναμη των πολυεθνικών εταιρειών», τη «διάλυση του ΝΑΤΟ, το γενικό αφοπλισμό και την κατάργηση των στρατιωτικών βάσεων εντός ΕΕ».

Στην ΕΕ συζητούν την ποινικοποίηση ακόμη και της έκφρασης διαφορετικών από τις επίσημες κρατικές και με νόμους κατοχυρωμένες ιδεολογικοπολιτικές τοποθετήσεις για ιστορικά ζητήματα. Και ξέρουμε ότι επίσημη κρατική τοποθέτηση είναι η ταύτιση ναζισμού - κομμουνισμού, η ταύτιση των φασιστικών καθεστώτων με τα σοσιαλιστικά. 

Ήδη η αντίθεση σ' αυτή τη σάπια ανιστόρητη θεωρία διώκεται σε 
χώρες της ΕΕ όπως οι Βαλτικές, όπου διώκονται και οι κομμουνιστές.

Προχτές στη Βουλή η κυβέρνηση έφερε και ψήφισε τροπολογία, σύμφωνα με την οποία «όποιος με πρόθεση παραβιάζει κυρώσεις ή περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί σε βάρος κρατών ή οντοτήτων ή οργανισμών ή φυσικών ή νομικών προσώπων, με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ή με κανονισμούς της ΕΕ τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, εκτός αν από άλλη διάταξη προβλέπεται βαρύτερη ποινή»...

Πού το πάνε με όλα τα παραπάνω; 

Να σηκώσουν νέα εμπόδια στην αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος, ποινικοποιώντας αυτόν τον αγώνα κόντρα στη βαρβαρότητα. Ηθικά για την εργατική τάξη είναι δίκαιο το «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» έλεγε πρόσφατα ο Μ. Βορίδης σε τηλεοπτικό πάνελ, αλλά «πολιτικά ορθό» είναι η εφαρμογή των νόμων των καπιταλιστών. 


Ιστορικά το εργατικό, το λαϊκό κίνημα, τηρουμένων των αναλογιών, έχει ξαναπεράσει και αντιμετωπίσει παρόμοιες επιθέσεις των αστών (π.χ. το Ιδιώνυμο του Ελευθ. Βενιζέλου), αλλά δεν «τα δίπλωσε», τις αντιμετώπισε ακριβώς γιατί έχει το δίκιο με το μέρος του.

Χρειάζεται επαγρύπνηση, αλλά πάνω απ' όλα ανασύνταξη του κινήματος, οργάνωση, αντεπίθεση, ένταση της αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής πάλης, συμπεριλαμβανομένου και του ζητήματος ότι είναι δημοκρατικό δικαίωμα αναφαίρετο η αγωνιστική διεκδίκηση, κόντρα στους σφετεριστές του πλούτου από τους παραγωγούς του, το λαό. Το κίνημα να το επιβάλει στην πράξη.

* Από τη στήλη "Από...μέρα   σε...μέρα" του Ριζοσπάστη.

«H συγκέντρωση της γης στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων είναι ο στόχος και μέσω αυτού του τελευταίου φόρου για τα ακίνητα».

«...Έτσι γίνεται φανερό ότι η αστική τάξη είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλει στην κοινωνία σαν ρυθμιστικό νόμο τους όρους ύπαρξης της τάξης της. Είναι ανίκανη να κυριαρχεί γιατί είναι ανίκανη να εξασφαλίσει στο σκλάβο της την ύπαρξη, ακόμα και μέσα στη σκλαβιά του, γιατί είναι υποχρεωμένη να τον ρίξει ως την κατάσταση που θα χρειάζεται να τον τρέφει αυτή αντί να τρέφεται η ίδια απ' αυτόν. Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης, δηλαδή η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία...»*


Στόχος, η συγκέντρωση γης και ακίνητης περιουσίας**

Ο φόρος στα ακίνητα είναι μόνιμος. Και είναι καρμανιόλα για τα λαϊκά νοικοκυριά, την ίδια ώρα που φοροελαφρύνει τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, δηλαδή τους αστούς. 

Το αστικό κράτος έχει επιβάλει 21 συνολικά φόρους στα ακίνητα. 

Αλλά τούτος ο τελευταίος είναι αβάσταχτος και ήρθε σε συνθήκες κρίσης, άρα έξαρσης της ανεργίας, συνθήκες που αξιοποιούν οι αστικές κυβερνήσεις για δραστικό χτύπημα του εργατικού, του λαϊκού εισοδήματος για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την καταστροφική της δύναμη, δηλαδή συνθήκες που ωθούν στη φτώχεια και στην απόλυτη εξαθλίωση. 

Και αυτός ο φόρος γίνεται μοχλός ενίσχυσης μιας μερίδας
του κεφαλαίου, που καραδοκεί να αρπάξει γη και ακίνητα. 

Στην Ελλάδα, υπάρχει, συγκριτικά με άλλες χώρες, μεγάλος βαθμός ιδιοκατοίκησης και μικρής ιδιοκτησίας σε γη. Αυτό θεωρείται δείκτης ευημερίας. 

Με αυτόν το φόρο, όπως και με τους άλλους, αλλά και με το τεκμαρτό εισόδημα λόγω ιδιοκατοίκησης, στη φορολογία ανθρώπων του μόχθου που είναι άνεργοι ή πάμφτωχοι, άρα που τους αναγκάζουν να πουλήσουν τη μικροϊδιοκτησία για να πληρώσουν τους φόρους, έρχονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες των λεγόμενων REAL ESTATE να αγοράσουν κοψοχρονιά αυτές τις ιδιοκτησίες, ή ακόμη να τους τις αφαιρέσουν και μέσω κατασχέσεων λόγω αδυναμίας να πληρώσουν την αβάσταχτη φορολογία. 

Έτσι επιταχύνεται η συγκέντρωση της γης στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων για να προχωρήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια, αφού χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες γης θα εξαναγκαστούν να ξεπουλήσουν την όποια ακίνητη περιουσία κατέχουν γιατί η κατοχή της γίνεται πλέον αβάσταχτη. Αυτός είναι ο στόχος και μέσω αυτού του φόρου.

*   Μαρξ- Ένγκελς "ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ του ΚΚ"
** Από τη στήλη "Από...μέρα   σε...μέρα" του Ριζοσπάστη.

«...οι λαοί των χωρών της διεύρυνσης έχουν τις εμπειρίες και τις αποδείξεις, για να απορρίψουν το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμούς».

Μπ. Αγγουράκης: Οι λαοί να απορρίψουν το δρόμο της 
καπιταλιστικής ανάπτυξης και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις *



Η Ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας της ΕΕ αντανακλά την αυξανόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα της ΕΕ, την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ανταγωνίζονται στην περιοχή για την διασφάλιση των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπούν. 

Αυτό κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης, παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, στη συζήτηση για την «Ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας - προσπάθειες για μια ισχυρότερη εταιρική σχέση. Θέση του ΕΚ σχετικά με τις εκθέσεις προόδου του 2012». Πρόσθεσε πως αντικείμενο των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων είναι η εκμετάλλευση των λαών, ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και η γεωστρατηγική επιρροή, που συσσωρεύουν νέα δεινά για τους εργαζόμενους, τόσο στα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και στις γειτονικές χώρες.

Στην ομιλία του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε τα εξής:

«Μερικοί στην αίθουσα αυτή θεωρούν ότι οι λαοί δεν καταλαβαίνουν τους λόγους για τους οποίους η Ισλανδία αρνήθηκε να ενταχθεί στην ΕΕ και η Αρμενία απέρριψε τις σχετικές προτάσεις συμφωνίας της ΕΕ. 

Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι η ΕΕ της ανεργίας, της φτώχειας, των αντεργατικών μέτρων γίνεται όλο και πιο επιθετική στον ανταγωνισμό της με άλλες ανερχόμενες καπιταλιστικές χώρες στην περιοχή, όπως η Ρωσία. 

Αντίθετα απ' ότι ισχυρίζεται ο επίτροπος Φούλε, η επιβολή των «αξίων και συμφερόντων της Ένωσης» στις σχέσεις της με τις χώρες της λεγόμενης "Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης" - Ουκρανία, Μολδαβία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν και Λευκορωσία - σηματοδοτεί τις επιδιώξεις ΕΕ, αστικών κυβερνήσεων και των μονοπωλιακών ομίλων για την ένταση της εκμετάλλευσης των λαών, την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς τους. 

Σ' αυτό αποσκοπούν και οι διαφοροποιημένες πολιτικές διεύρυνσης, με τον τίτλο «περισσότερα για περισσότερα» και «λιγότερα για λιγότερα», που αποτελούν ένταση των εκβιασμών και των πιέσεων, εφαρμογή της ιμπεριαλιστικής τακτικής του «διαίρει και βασίλευε»

Τώρα οι λαοί των χωρών της διεύρυνσης έχουν τις εμπειρίες και τις αποδείξεις, για να απορρίψουν το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμούς».