Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

«Ο αγώνας συνεχίζεται, η νίκη θα είναι δική μας»


«Φεύγουμε από το μπλόκο υπερήφανοι και με ψηλά το κεφάλι, αλλά δυναμώνουμε ακόμη περισσότερο τους αγώνες μας, με πρώτο σταθμό τη μαχητική συμμετοχή μας στο μαχητικό παναγροτικό συλλαλητήριο της Αθήνας, στις 5 του Μάρτη, και με τη δημιουργία νέου Αγροτικού Συλλόγου στο νομό», δηλώνουν οι αγρότες της Αργολίδας, που για σχεδόν 30 μέρες παρέμεναν στο μπλόκο στο Ανυφί.

Το βράδυ της Τετάρτης, στο μπλόκο, πραγματοποιήθηκε γλέντι με χορό υπό τη μουσική τοπικών συγκροτημάτων και με τοπικά εδέσματα, στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι των μπλόκων Αρκαδίας και Κορινθίας. (video 902.gr)



Το Μπλόκο της Νίκαιας*
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Μπλόκο της Νίκαιας αναφέρεται:

«Το Μπλόκο της Νίκαιας, που ψυχή του ήταν οι Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας - Λάρισας - Τρικάλων και η Συντονιστική Επιτροπή, συσπείρωσε χιλιάδες συναδέλφους που, για 30 μερόνυχτα, δώσαμε, με περηφάνια κι αξιοπρέπεια, τον αγώνα της επιβίωσης και της προοπτικής της μικρομεσαίας αγροτιάς. 

Ένα μεγαλειώδη αγώνα, που συντονίστηκε σε όλη την Ελλάδα, αγκαλιάστηκε από το λαό και συνεχίζεται, με επόμενο αγωνιστικό σταθμό το πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στις 5 Μάρτη, στην Αθήνα.

Παλέψαμε με αυταπάρνηση, υπομονή και επιμονή, κόντρα στον αυταρχισμό και την τρομοκρατία της κυβέρνησης, που έστειλε εναντίον μας τα ΜΑΤ με τα χημικά και ρόπαλα. Δε φοβηθήκαμε την αστυνομική βία και καταστολή, την αντιμετωπίσαμε ψύχραιμα και θαρρετά....

...Είμαστε οι κερδισμένοι γιατί αγωνιζόμαστε. Ο αγώνας δεν έχει ημερομηνία λήξης, ενισχύεται, κλιμακώνεται και η κυβέρνηση θα νιώθει την αγωνιστική μας αναπνοή όλο και πιο σιμά της.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με νέες μορφές. Συναντιόμαστε την ερχόμενη Τρίτη, 5 Μάρτη, στο πανελλαδικό, παναγροτικό συλλαλητήριο, στην Αθήνα. Τιμάμε αγωνιστικά την 103η επέτειο από την εξέγερση της αγροτιάς στο ΚΙΛΕΛΕΡ, όλοι μαζί εργατιά - αγροτιά, όπως και τότε.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ».
  
"Συνεχίζουν, με άλλες μορφές, τον αγώνα!" 
" Αγωνιστικό κάλεσμα στο λαό της Αθήνας"

"Δεν υπάρχει φόβητρο ικανό να εμποδίσει ένα λαό αποφασισμένο να επιβάλει το δίκιο του"



Στόχος να χτυπήσουν το κίνημα*

Η προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή για τα αγροτικά ζητήματα ήταν αποκαλυπτική για τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, για τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, έτσι που το ξελάσπωμά της απ' την κρίση με μέτρα ισοπέδωσης του λαού να γίνει σε συνθήκες «άπνοιας» στο κοινωνικό πεδίο.
 
Κλείνοντας την πρωτολογία του, ο πρωθυπουργός είπε μεταξύ άλλων: «Κάποιοι, όμως - ανώνυμοι και κουκουλοφόροι - πάνε το βράδυ και καίνε τις εγκαταστάσεις επιχειρήσεων (...) Αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι (...) Ηλθε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γαλλίας στην Αθήνα (...) όμως, τη μέρα εκείνη έγινε ξεχωριστή απεργία ειδικά για την επίσκεψή του από τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης (...) Τι νόημα έχει να παλεύουμε να φέρουμε επενδύσεις, όταν κάποιοι (...) επιδίδονται σε τρομοκρατία κατά των επενδυτών; (...) Αν αυτό δεν είναι εθνική υπονόμευση (...) εθνική δολιοφθορά, τότε τι ακριβώς είναι; (...) Το είδατε και προχθές, με την αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης βαρυποινίτη από τις φυλακές Τρικάλων. Οι οδηγίες είναι σαφείς: Καμιά ανοχή στο έγκλημα»!
 
Το τσουβάλιασμα όποιου αγωνίζεται ενάντια στα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά και με μηχανισμούς που δρουν με κουκούλες στο σκοτάδι, είναι συνειδητή επιλογή. Η αποστροφή αυτή του Αντ. Σαμαρά, πέραν της έχθρας για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, αποκαλύπτει ποιος ωφελείται από ενέργειες όπως αυτή στις Σκουριές και ταυτόχρονα ξεσκεπάζει τα αντιδραστικά τους σχέδια: Με την κατασυκοφάντηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την ταύτισή του με το έγκλημα και με τις απειλές για πάταξή του, να οδηγήσουν λαϊκές δυνάμεις σε απόσυρση απ' τις γραμμές του, να τις εκφοβίσουν για να δεχτούν αδιαμαρτύρητα την αντιλαϊκή λαίλαπα.

 
 
Η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι φοβούνται το λαό και την οργάνωσή του, το ταξικό κίνημα και τους αγώνες του. Τόσο που φτάνουν να τους αφορίζουν σαν «εθνική υπονόμευση», τη στιγμή μάλιστα που έχουν χρεοκοπήσει το λαό, ομολογώντας ότι είναι αυτοί οι αγώνες που τους εμποδίζουν να περάσουν νέα, ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα σε βάρος του λαού, προϋπόθεση για να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία και κερδοφορία. Απέναντί τους θέλουν να θωρακιστούν, δημιουργώντας και το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο που θα «αποστειρώσει» το έδαφος απ' το «μικρόβιο» των λαϊκών αγώνων. Πρόκειται για μεθοδεύσεις που δεν πέφτουν απ' τον ουρανό.


Η αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με την καταστολή και τον αυταρχισμό. Σε επίπεδο ΕΕ, από καιρό προετοιμάζεται το έδαφος και το νομικό οπλοστάσιο για διώξεις, απαγορεύσεις, βίαιη καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος, πρώτα και κύρια των Κομμουνιστικών Κομμάτων, έως και ποινικοποίηση της ιδεολογίας και της δράσης τους. 

Πρόσφατη διάσκεψη υπουργών, αξιωματούχων των κατασταλτικών μηχανισμών, «εμπειρογνωμόνων» και άλλων, που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατέληξε να ταυτίσει τη «ριζοσπαστικοποίηση» με τον «εξτρεμισμό» και την «τρομοκρατία», επιστράτευσε την αντιδραστική «θεωρία των άκρων» για να συκοφαντηθεί η ταξική πάλη κι αποφάσισε την κινητοποίηση κάθε είδους μηχανισμών και πολυπλόκαμων δικτύων παρακολούθησης και φακελώματος όποιου ατόμου ή φορέα κρίνουν σαν «εξτρεμιστή». 

 
Οι μεθοδεύσεις τους θα πέσουν στο κενό. Δεν υπάρχει φόβητρο ικανό να εμποδίσει ένα λαό αποφασισμένο να επιβάλει το δίκιο του. Ούτε δύναμη ικανή να σταματήσει τη νομοτελειακή πορεία προς τα εμπρός της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, με μπροστάρη το Κόμμα της.

*Ριζοσπάστης, "Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ", Πέμπτη 28 Φλεβάρη 2013 

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Η προκλητική υποκρισία των προπαγανδιστών της αστικής τάξης.



«Η συμμετοχή στην απεργία ήταν περιορισμένη (...) προφανώς οι λόγοι πολλοί (...) η αξιοπιστία των συνδικαλιστών (...) τα κόμματα επίσης με τις παλινωδίες (...) ο κόσμος αποθαρρύνεται από ακραία γεγονότα σαν κι αυτά που προηγήθηκαν στις Σκουριές της Χαλκιδικής και αλλού (...) οι πολίτες το έχουν πάρει απόφαση (...) πως χωρίς προσωπική προσπάθεια δεν υπάρχει ελπίδα ατομικής προκοπής και οικογενειακής προόδου (...) οι περισσότεροι "καίγονται" πώς θα βρουν δουλειά (...) Η μάχη για την εξουσία μπορεί να περιμένει...» (στο ΒΗΜΑ)

Μετράμε αντίστροφα, τραβάμε μπροστά*

Πριν να γίνει η απεργία, είχαν λυσσάξει γιατί με κάτι τέτοια «αποθαρρύνονται οι επενδυτές».
Τώρα, θλίβονται, δήθεν, στο «Βήμα», γιατί, όπως γράφουν, η απεργία δεν πήγε καλά.

Προσπερνάμε τις εκτιμήσεις τους για τα ποσοτικά στοιχεία και μένουμε στα στοιχεία της θλίψης τους: 
Μιλάνε για έλλειμμα αξιοπιστίας των συνδικαλιστών. 
Αναφέρονται στους δικούς τους κραγμένους εργατοπατέρες, να συμφωνήσουμε μαζί τους και ιδού πεδίο ανατροπής για την εργατική τάξη: Να αλλάξει τους συσχετισμούς, να αναδείξει γνήσιους δικούς της εκπροσώπους ...για να μη θλίβεται η αστική τάξη. 
Μιλάνε για παλινωδίες κομμάτων. Στα κόμματα του αστικού τόξου αναφέρονται, αφού ως γνωστόν σύμφωνα με τις δικές τους αναφορές το ΚΚΕ παραμένει σταθερό και αμετακίνητο στις θέσεις του. Ιδού μια ακόμα πρόκληση για την εργατική τάξη. Να πάψει να εμπιστεύεται τα αστικά κόμματα. 

Εδώ πιάνονται στα πράσα

Το ζουμί, όμως, είναι παρακάτω: Επικαλούνται «ακραία γεγονότα» όπως στις Σκουριές, όπως μέχρι πρόσφατα επικαλούνταν τη «Μαρφίν». Κι εδώ πιάνονται στα πράσα: Δικό τους δημιούργημα είναι κάθε προβοκάτσια ακριβώς για να τρομοκρατεί το λαό. 


Από το λαϊκό κίνημα η απάντηση έχει ήδη δοθεί με αυστηρότερη οργάνωση της κάθε κινητοποίησης έτσι που να μπορεί να αντιμετωπίζει εν τη γενέσει της και την κάθε προβοκάτσια. 

Τον μπαμπούλα οι αστοί τον προβάλλουν για το διά ταύτα του συγκεκριμένου άρθρου: Να κάτσει ο κόσμος στο σπίτι του, τρομοκρατημένος, να ψάχνει προκοπή στα αποκαΐδια και να κλείσει τ' αυτιά στο μόνο κάλεσμα που δίνει προοπτική στη ζωή του: να παλέψει για την ίδια την εξουσία, την οποία πρέπει να αφαιρέσει από τους δυνάστες του.

Αυτό που θέλει να αποτρέψει η αστική τάξη, αυτό είναι και η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική.


* Ριζοσπάστης,"Δια του Τύπου" 

ΚΚΕ: Όργανο των μονοπωλίων η Ευρωβουλή.


Το Ευρωκοινοβούλιο, όπως κάνει πάντα, επικύρωσε να ελέγχονται και να εγκρίνονται οι αντιλαϊκοί προϋπολογισμοί των χωρών της Ευρωζώνης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αποσιωπούν ότι στο πλαίσιο της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης» η μη επίτευξη των στόχων και των μέτρων που περιέχονται στους προϋπολογισμούς επιφέρει πρόσθετες οικονομικές και πολιτικές ποινές σε βάρος των λαών. 

 

Και αυτή η εξέλιξη έρχεται να αποδείξει ότι το Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί ένα χρήσιμο όργανο για τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις τους και τα επιτελεία της ΕΕ, ώστε να καλύπτουν τις αντιδραστικές αποφάσεις τους με ένα πέπλο δημοκρατικής επίφασης. 


Ο έλεγχος των κρατικών προϋπολογισμών, η «σιδερένια» δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, θωρακίζουν ακόμα πιο πολύ τη βάρβαρη αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική και ισχυροποιούν τη διακρατική δικτατορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που είναι η ΕΕ. Συνολικά οι εξελίξεις στην ΕΕ, ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου, αποδεικνύουν το επικίνδυνο ψέμα ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει προς όφελος των λαών, με αλλαγή του συσχετισμού της δύναμης στα όργανά της.


Ισχυρό εμπόδιο στη βάναυση επίθεση διαρκείας, που έχει εξαπολύσει στους εργαζόμενους η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, μπορεί να ορθώσει ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, που θα αλλάξει τους συσχετισμούς μέσα στους ίδιους τους λαούς, με στόχο τη ρήξη και την αποδέσμευση από αυτήν τη λυκοσυμμαχία και την ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί την καπιταλιστική κερδοφορία.

Ριζοσπάστης, "ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ"  Παρασκευή 22 Φλεβάρη 2013.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

"...Αυτό που καταφέρνουν είναι να ανακυκλώνουν την ανεργία, με θύματα εργαζομένους και ανέργους"


 
Στα όρια της κοροϊδίας των ανέργων ήταν τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι εταίροι της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, σε συνάντηση που είχαν με θέμα την αντιμετώπιση της ανεργίας. Συγκεκριμένα, μίλησαν για εφαρμογή προγράμματος κοινωφελούς εργασίας περιορισμένης διάρκειας και για επιδοτούμενη κατάρτιση νέων.
 
Πρόκειται για μέτρα που έχουν εφαρμοστεί πολλάκις. Η ανεργία, ωστόσο, συνεχίζει να διογκώνεται φτάνοντας, με βάση τα επίσημα στοιχεία, το 27%. Το τρίτο μέτρο που σχεδιάζουν σχετίζεται με την παροχή δωρεάν περίθαλψης για όλους τους ανέργους. Μόνο που και αυτή δεν είναι ολόκληρη. Γιατί τους προσφέρουν στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας, αλλά οι άνεργοι δε θα έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε φάρμακα, μιας και δεν έχουν λεφτά για να τα προμηθευτούν. Ούτε βεβαίως δυνατότητα να πληρώνουν σε περίπτωση που χρειάζεται να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας, με δεδομένο ότι και τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν ως επιχειρήσεις.
 
 
Ο καλπασμός της ανεργίας δείχνει δύο πράγματα.*
 
Πρώτον, πόσο μεγάλο ψέμα ήταν ο ισχυρισμός των κυβερνήσεων και της ΕΕ ότι η μείωση μισθών και η επέκταση της ελαστικής εργασίας θα τη μείωναν. 
 
Δεύτερον, ότι τα μέτρα που παίρνουν για την αντιμετώπιση της ανεργίας όχι μόνο δεν την αντιμετωπίζουν, αλλά την αυξάνουν. Τα προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης, που δίνουν ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις, όπως και τα προγράμματα της πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών για να μη μειώνονται θέσεις εργασίας, τα προγράμματα της πεντάμηνης κοινωφελούς εργασίας, που εκμεταλλεύονται διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αντί να την μειώνουν την αυξάνουν. 
 
Έτσι, αντί να παίρνουν μέτρα για την άμεση και ουσιαστική προστασία και στήριξη των ανέργων - όπως απαιτούν και διεκδικούν δεκάδες Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Λαϊκές Επιτροπές - χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την ανεργία για να δίνουν ζεστό χρήμα και τζάμπα εργάτες στους εργοδότες. Αυτό που καταφέρνουν είναι να την ανακυκλώνουν, με θύματα εργαζομένους και ανέργους.
 
Οι κυβερνήσεις αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την ανεργία 

Κι αυτό, όχι γιατί είναι ανάξιες. Δεν μπορούν διότι η ανεργία είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν. Εκείνο που επιδιώκουν με τα διάφορα μέτρα είναι να αντιμετωπίσουν στοιχειωδώς την εξαθλίωση των ανέργων και των οικογενειών τους, ενώ ταυτόχρονα πασχίζουν, με την καλλιέργεια του φόβου της ανεργίας, να εφαρμόζουν τα αντεργατικά μέτρα της δραστικής μείωσης των μισθών, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της μεγάλης απλήρωτης δουλειάς, κάνοντας πάμφθηνους τους εργάτες, επιδιώκοντας επίσης να εμποδίσουν τη συμμετοχή τους στην ταξική πάλη. 
 
 
 
Γι' αυτό ακριβώς είναι κρίσιμο το κάλεσμα του ΠΑΜΕ προς τα συνδικάτα να έρθουν σε επαφή με τους ανέργους. Το κάθε σωματείο να βρεθεί δίπλα τους και να εκφράσει την αλληλεγγύη του με πρακτικά μέτρα. Να αντιμετωπιστεί η εγκληματική κυβερνητική πολιτική, η οποία στέλνει τους εργάτες στον Καιάδα της ανεργίας και ταυτόχρονα τους στέλνει χαράτσια και φόρους.
 
Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι δεν μπορούν να δεχθούν ότι θα ζήσουν μόνιμα με μισθούς πείνας ή με παροχές προνοιακού χαρακτήρα και εργασία με ημερομηνία λήξης. Ανεργοι και εργαζόμενοι πρέπει να βρεθούν σε κοινή οργάνωση και πάλη για άμεσα μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για σταθερή εργασία για όλους με σύγχρονα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε ρότα αντεπίθεσης και ρήξης με το κεφάλαιο και την εξουσία του.
 
*Ριζοσπάστης, "Η Άποψή Μας", Πέμπτη 21 Φλεβάρη 2013.

Το μέγεθος της απλήρωτης εργατικής δύναμης... ο κράχτης για τις περίφημες νέες επενδύσεις.



Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ: «Η λύση είναι να επιδοτεί το κράτος με 350 ευρώ κάθε θέση εργασίας σε κάθε καινούργια βιοτεχνική και βιομηχανική μονάδα που θα δημιουργηθεί στη χώρα. Η επιδότηση θα δίνεται στην επιχείρηση και μέσω αυτής θα μεταβιβάζεται στους εργαζόμενους. Και θα αφορά όλους τους μισθούς ακόμη και διευθυντικά στελέχη. Είναι προφανές ότι αυτό δε θα ισχύει σε εμπόριο, υπηρεσίες και οικοδομικές εργασίες και εν γένει στον υπόλοιπο τομέα της οικονομίας όπου θα εξακολουθήσουν όσα ισχύουν και σήμερα. Ο βασικός μισθός θα κοστίζει σε αυτές τις επιχειρήσεις από 200 μέχρι 250 ευρώ και είναι ανταγωνιστικός με τους μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας ακόμη και της Κίνας»*

Μπροστά στις επόμενες μάχες**

Το κυβερνητικό κονκλάβιο εκπονεί σχέδια επί σχεδίων για την προστασία δήθεν των ανέργων. Μπούρδες. Κάθε μέτρο είναι μέτρο ενίσχυσης των καπιταλιστών για ακόμα πιο φτηνούς εργάτες. Ήδη τους έχουν μειώσει τις εργοδοτικές εισφορές, ενώ τους έχουν χορηγήσει προγράμματα που τους επιδοτούν για τις ασφαλιστικές εισφορές. Το μέγεθος της απλήρωτης εργατικής δύναμης αυξάνεται δραματικά. Κι αυτό ακριβώς είναι ο κράχτης για τις περίφημες νέες επενδύσεις.

 
Αχτίδα φωτός: Χτες, στη διάρκεια της πανελλαδικής απεργίας: Εργάτες πάνε στα μπλόκα των αγροτών. Αγρότες έρχονται στις συγκεντρώσεις των εργατών. Μαθητές αφήνουν μόνους στην τάξη τους απεργοσπάστες καθηγητές και κατεβαίνουν στο δρόμο πλάι στους γονιούς τους. Γυναίκες βυθίζουν την τηλεθέαση καθώς αντί να κοιτάνε στην τιβί το πώς μαγείρευαν λαχανίδες οι άνθρωποι στην Κατοχή, κατεβαίνουν στην απεργιακή διαδήλωση για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων.

Τα ανθρώπινα ποτάμια που πλημμύρισαν χτες τους δρόμους έδειξαν ότι ο τροχός της Ιστορίας μπορεί να αργοσέρνει ακόμα, αλλά υπάρχουν οι δυνάμεις που τον τραβάνε μπροστά. Υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να βάλουν φρένο στην πολιτική του κεφαλαίου. Υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να αναμετρηθούν με την εξουσία των μονοπωλίων και να την ανατρέψουν. Μπροστά η μάχη για τις Συμβάσεις. Μπροστά η μάχη για την προστασία των ανέργων. Μπροστά η μάχη απέναντι στις τράπεζες και την εφορία. Μπροστά η μάχη για την επιβίωση. Όλα πόλεμος με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Στο δρόμο της οργανωμένης ταξικής πάλης διαμορφώνεται κοινή συνείδηση: Η αστική τάξη πρέπει να βγει στην ανεργία. Οι πολιτικοί της αστικής τάξης πρέπει να βγουν στην ανεργία. Όσοι ισχυρίζονται ότι ο καπιταλισμός έχει και ανθρώπινο πρόσωπο πρέπει να βγουν στην ανεργία. 

Καθένας κρίνεται από τη θέση που έμπρακτα παίρνει σ' αυτό το μέτωπο. Σ' αυτό το μέτωπο η υπεράσπιση του ΚΚΕ, ψυχή και καρδιά του μετώπου, είναι επίσης κριτήριο για τον καθένα. 

*  "Πώς θα ανακάμψει η οικονομία επιδοτώντας την εργασία" ΕΔΩ
**  "Μπροστά στις επόμενες μάχες"  ΕΔΩ

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

ΠΑΜΕ : "ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ...."


Oι εργαζόμενοι όλης της χώρας, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κατέβηκαν σε 24ωρη πανελλαδική απεργία, σε μια αναμέτρηση - σταθμό στη μακρόχρονη και δύσκολη πάλη που διεξάγει η εργατική τάξη απέναντι στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους: Για να αποτρέψει την παραπέρα χειροτέρευση της θέσης της, σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, για να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να περάσει στην αντεπίθεση. 


Τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους, τους φοιτητές, σπουδαστές και τις γυναίκες που από τις κοινές μαζικές τους συγκεντρώσεις, από τα κοινά τους μπλόκα στάλθηκε αποφασιστικό το μήνυμα «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ» χαιρετίζει η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. 
 
Στην ανακοίνωσή της τονίζει:

«Τα εκβιαστικά διλήμματα, η βία, η τρομοκρατία, η καταστολή του κεφαλαίου και των πολιτικών του υπαλλήλων θα απαντηθούν με ακόμα πιο αποφασιστικούς μαζικούς εργατικούς λαϊκούς αγώνες. Με ακόμα πιο αποφασιστικά βήματα στην οικοδόμηση του κοινού μετώπου εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, μικρών εμπόρων, της νεολαίας και των γυναικών.  Αυτό ήταν και το μήνυμα της σημερινής απεργίας, των μαζικών κοινών συγκεντρώσεων.
 
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ, ΓΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑ.

 

Ο φόβος και οι κυβερνητικοί εκβιασμοί δεν θα περάσουν.

Εχθρός του λαού δεν είναι ο ίδιος ο λαός και οι αγωνιστικές του εκδηλώσεις. Εχθρός του λαού είναι οι κεφαλαιοκράτες, τα μονοπώλια που απομυζούν τον πλούτο που αυτός παράγει. Είναι η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου που με τη φωτιά και το σίδερο θέλουν να μετατρέψουν την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα σε μια αγελάδα που αδιαμαρτύρητα θα την αρμέγουν τα μονοπώλια και οι κεφαλαιοκράτες.
Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη και αργά, αλλά σταθερά θα κατακτήσουν και τη θέληση να βάλουν κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τις διοικήσεις των σωματείων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων χωρίς χάσιμο χρόνου, από αύριο κιόλας με συσκέψεις, περιοδείες, συγκεντρώσεις, συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς να συζητήσουν με τους εργαζόμενους την κλιμάκωση της δράσης για την υπογραφή εθνικής συλλογικής σύμβασης και κλαδικών συμβάσεων, τα επόμενα κοινά βήματα της κοινής δράσης τους με τα άλλα λαϊκά στρώματα».

Περισσότερα στο 902.gr

«Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα»

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩN (video)

  «Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα»


Μετά τις εκδηλώσεις του προηγούμενου μήνα που είχαν σαν κεντρικό θέμα την καπιταλιστική κρίση, οι δραστηριότητες της Επιτροπής Φεστιβάλ του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ συνεχίζονται και αυτό το μήνα. 


 
Με τίτλο ένα στίχο, δανεισμένο απ’ το «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου» του Μπ. Μπρεχτ, επιδιώκουμε να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων: την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τα μονοπώλια.
  
Στη περιοχή μας, αυτοί οι ανταγωνισμοί, οι αντιθέσεις οξύνονται. Η διαμάχη για τους ενεργειακούς δρόμους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές εγκυμονεί κινδύνους για τους λαούς, πολεμικές συγκρούσεις, με εμπλοκή και της Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση, όπως και η ιστορική πείρα δείχνει, οι λαοί δεν πρέπει να χύσουν το αίμα τους υπέρ του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, αλλά σε κάθε χώρα να οργανωθεί η εργατική – λαϊκή αντίσταση με στόχο την ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα.
 
Με τη δύναμη της τέχνης, θα προσπαθήσουμε να «φωτίσουμε» αυτά τα ζητήματα, στις εκδηλώσεις αυτού του μήνα.

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.
Αθήνα, 15/2/2013 Το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

"...Γι' αυτό χρειάζεται δουλειά με υπομονή, με επιμονή και με σχέδιο που θα αποκαλύπτει γιατί τα συμφέροντα των εργατών είναι ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας".

"Όλοι στη μάχη ως την τελευταία στιγμή"*

Την Τετάρτη 20 Φλεβάρη δίνεται η μάχη της μεγάλης πανεργατικής, πανελλαδικής απεργίας και τις μέρες που απομένουν εργαζόμενοι, συνδικάτα, ομοσπονδίες προετοιμάζουν δυναμικά την επιτυχία της, καθώς αυτή η απεργία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στην παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική.

Αιτήματα αιχμής της απεργιακής μάχης:

  • Να υπογραφεί Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και να αυξηθούν μισθοί και μεροκάματα κόντρα στην επιχείρηση μεγαλοεργοδοσίας - κυβέρνησης - εργατοπατέρων να τα παρασύρουν στον γκρεμό της «ανταγωνιστικότητας».
  • Να εξασφαλιστούν μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων σε μια περίοδο που αυτοί πολλαπλασιάζονται αμείωτα.
  • Να εμποδιστεί η φορο-καταιγίδα που λεηλατεί το ήδη πενιχρό εισόδημα των λαϊκών - εργατικών οικογενειών.
  • Να πάρει απάντηση η καταστολή και η προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων στην οποία καταφεύγει η κυβέρνηση για να αναχαιτίσει την οργανωμένη λαϊκή πάλη.
Στόχοι που δεν αφορούν μόνο την εργατική τάξη, αλλά και τα λαϊκά στρώματα που αντικειμενικά έχουν συμφέρον να στρατευτούν μαζί της:  Τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό άλλωστε, ήδη, στην απεργιακή μάχη έχουν μπει η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ.

Γι' αυτόν το λόγο απαιτείται να μπουν συγκεκριμένοι δείκτες μέσα από τους οποίους θα αξιολογείται και θα δυναμώνει η συσπείρωση και η κινητοποίηση των δυνάμεων.
Βασικό ζήτημα είναι να αποτιμηθεί η διαδικασία των γενικών συνελεύσεων, πώς οργανώθηκαν και πώς τελικά ολοκληρώθηκαν, αν έγινε ουσιαστική συζήτηση, ποιά ήταν η συμμετοχή των εργατών. Τι βήματα έγιναν ώστε να ξεπεραστεί η αντιμετώπιση των συνεδριάσεων των διοικήσεων ως διεκπεραιωτικών διαδικασιών, να αναδειχθεί η ευθύνη κάθε συνδικαλιστή.

Τι δουλειά έγινε εκεί όπου οι ταξικές δυνάμεις πλειοψηφούν, με δεδομένο τις ευθύνες αλλά και τις δυνατότητες που γεννά ο συσχετισμός δύναμης. Αλλά και τι δουλειά έγινε εκεί όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μειοψηφούν, με δεδομένη την ανάγκη να αποκαλύπτεται ο ρόλος των δυνάμεων του συμβιβασμού. Τι συζήτηση έγινε στις διοικήσεις και τις συσκέψεις - συνελεύσεις, τι θέση πήρε κάθε παράταξη, πώς αξιοποιήθηκε η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ, πόσες νέες δυνάμεις γνώρισαν ή συσπειρώθηκαν στο πλαίσιό του για τη στήριξη των ανέργων κτλ.

Πώς οργανώθηκε η διαφώτιση των εργατών, πόσο δυνάμωσε η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση στους κλάδους και τους χώρους εργασίας, αλλά και η παρέμβαση στις εργατογειτονιές, όπου εκφράζονται επίσης οξυμμένα τα λαϊκά προβλήματα.
Πόσο αναδείχθηκε στοιχειοθετημένα και όχι γενικόλογα ο ρόλος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων.  
Πόσο ενισχύθηκε η επαφή με τίμιους συνδικαλιστές και εργάτες που αντιλαμβάνονται την ανάγκη το εργατικό κίνημα να ετοιμαστεί για δύσκολες αναμετρήσεις. Αλλωστε, την εργοδοσία την ανησυχεί ιδιαίτερα και η ίδια η προετοιμασία της απεργίας, η παρακαταθήκη που αυτή αφήνει.

Γι' αυτό  χρειάζεται  δουλειά 
με υπομονή, με επιμονή και με σχέδιο.

Σχέδιο, το οποίο δε θα περιορίζεται στην ημέρα της απεργίας, αλλά θα έχει βάθος χρόνου. Θα συμβάλλει στην αλλαγή συνειδήσεων, θα αποκαλύπτει γιατί τα συμφέροντα των εργατών είναι ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Οι απεργιακές συγκεντρώσεις των ταξικών 
δυνάμεων σε όλη τη χώρα ξεπερνούν τις 70. 
Αθήνα, 10.30 π.μ., Ομόνοια
Πειραιάς, 10.30 π.μ. πλατεία Καραϊσκάκη.
Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Άγαλμα Βενιζέλου.

ΚΚΕ: Αποστομωτική απάντηση να δώσουν εργαζόμενοι και άνεργοι 
στα κόμματα της συγκυβέρνησης που τους εμπαίζουν. 902.gr

*Ριζοσπάστης,  "Όλοι στη μάχη ως την τελευταία στιγμή", Κυριακή 17 Φλεβάρη 2013.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

"Είμαστε 20 μέρες στους δρόμους...συνάδελφοι μένουμε στη βροχή...για τους αγρότες η βροχή είναι ευτυχία"



Συνεχίζουν την πάλη τους ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ οι μικρομεσαίοι αγρότες και αποφασιστικά παλεύουν να σπάσουν την κυβερνητική αδιαλλαξία που εκφράζεται με την ολική άρνηση της τρικομματικής συγκυβέρνησης να ικανοποιήσει τα δίκαια και ζωτικά αιτήματά τους.

Oι Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα των μπλόκων ζητούν συνάντηση με διευρυμένο κυβερνητικό κλιμάκιο, διαμηνύοντας ότι δεν θα δεχτούν άλλη κοροϊδία και εμπαιγμό από την τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.


Συλλαλητήριο από αγρότες Κορινθίας, Αργολίδας, Αρκαδίας

Ενωτικά, με πλούσια αγωνιστική διάθεση για κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους, από κοινού οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Αργολίδας, Αρκαδίας, Λακωνίας και Κορινθίας - παρά τη ραγδαία βροχή - άνοιξαν τα διόδια Σπαθοβουνίου. Επίσης μοίρασαν αγροτικά προϊόντα στους διερχόμενους οδηγούς (πορτοκάλια, μήλα και κρασί Νεμέας) και συνεχίζουν απτόητοι τον αγώνα τους, έχοντας τη συμπαράσταση των εργαζομένων και ανέργων της Πελοποννήσου.

Στο πλευρό των συγκεντρωμένων βρέθηκαν εκ μέρους του ΚΚΕ η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ και βουλευτής και ο Νίκος Καραθανασόπουλος, βουλευτής του Κόμματος. 

Η κινητοποίηση έγινε μετά από απόφαση που έλαβαν σε σύσκεψη συντονισμού στο μπλόκο στο Ανυφί, το βράδυ της Πέμπτης.
Απαιτούν ικανοποίηση των άμεσων αιτημάτων τους, καταγγέλλοντας τις επιθέσεις της αστυνομίας και τις συλλήψεις αγροτών, που γίνονται στο πλαίσιο της προσπάθειας τρομοκράτησής τους για να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα όχι μόνο των αγροτών, αλλά όσων βρίσκονται στο πλευρό τους, όσων αγωνίζονται κατά αυτής της πολιτικής που συνθλίβει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.... (Περισσότερα στο 902.gr)
 

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

"Η έκβαση αυτής της μάχης αφορά, άμεσα και ζωτικά, το λαό μας"



Μπλόκα του λαού!*

H καρδιά των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων των πόλεων χτυπά στα μπλόκα των αγροτών. Εκεί όπου οι ξωμάχοι της υπαίθρου δίνουν σκληρή μάχη για την επιβίωση. Παλεύουν, με νύχια και με δόντια, για να μην τους πάρουν τα χωράφια τους και τους πετάξουν στον Καιάδα του ξεκληρίσματος. Η έκβαση αυτής της μάχης αφορά, άμεσα και ζωτικά, το λαό μας. 

Γιατί αγροτική παραγωγή σημαίνει βασικά κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας. Που τώρα εξαρτάται από τις τεράστιες εισαγωγές τροφίμων, δηλαδή από τα μονοπώλια τροφίμων που παράγουν για το κέρδος και όχι για τις διατροφικές ανάγκες του λαού, ενώ η Ελλάδα πριν την ένταξη στην ΕΟΚ τη σημερινή ΕΕ, κάλυπτε όλες τις ανάγκες της και έκανε και εξαγωγές. Επίσης η αγροτική παραγωγή δίνει πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, πχ βαμβάκι για την κλωστοϋφαντουργία. Που τώρα λόγω διεθνούς ανταγωνισμού είναι σχεδόν ανύπαρκτη.

 
Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία και σημαντική αξία

Ιδιαίτερα τώρα, που ο λαός μας πλήττεται άγρια και βάναυσα από τις βαριές επιπτώσεις της βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και, πλέον, δεν αντιμετωπίζει, απλώς, την οικονομική ανέχεια και τη φτώχεια, αλλά και την πείνα και την εξαθλίωση. Αν η μικρομεσαία αγροτιά χάσει την ύστατη μάχη παραμονής και η αγροτική παραγωγή περάσει, εξολοκλήρου, στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών, μονοπωλίων και πολυεθνικών, όπως έχει σχεδιάσει και προωθεί η ΚΑΠ της ΕΕ, από κοινού με τις ελληνικές κυβερνήσεις, τότε ελάχιστοι από τους αγρότες θα γίνουν εργάτες γης θα αναγκαστούν να πουλήσουν τη γη «για ένα κομμάτι ψωμί» και οι περισσότεροι θα περάσουν στην ανεργία.
Μεγάλο μέρος του λαϊκού κόσμου των πόλεων έχει αντιληφθεί τον κίνδυνο κι είναι αυτός ένας από τους λόγους που τούτη η αγροτική κινητοποίηση βρίσκει μεγάλη λαϊκή στήριξη. Πράγματι, από την πρώτη μέρα που οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους και μέχρι σήμερα έχουμε ένα διαρκώς αυξανόμενο κύμα λαϊκής συμπαράστασης στο δίκαιο αγώνα τους. Μόνο που, εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα και μπροστά στη συνεχιζόμενη κυβερνητική αδιαλλαξία και το διαρκώς εντεινόμενο αυταρχισμό, αυτό δε φτάνει. 

Χρειάζεται το εργατικό κίνημα, το κίνημα των αυτοαπασχολουμένων, της σπουδάζουσας νεολαίας, των γυναικών, των συνταξιούχων να πάρουν ακόμα πιο «ζεστά» το θέμα, να κάνουν δική τους υπόθεση την πάλη της φτωχής αγροτιάς. Χρειάζεται, δηλαδή, να γίνει ένα βήμα παραπέρα κι από την αλληλέγγυα συμπαράσταση, να περάσουμε στην αγωνιστική συμπαράταξη, στη λαϊκή αγωνιστική συμμαχία.
Στην πράξη τούτο σημαίνει ότι τα μπλόκα της αγωνιζόμενης αγροτιάς πρέπει να μετατραπούν σε μπλόκα του κοινού λαϊκού, αγωνιστικού μετώπου, με την αγωνιστική συμπαράσταση χιλιάδων εργατών, αυτοπασχολουμένων, νέων, γυναικών, συνταξιούχων. Ταυτόχρονα, ο κοινός αγώνας να επεκταθεί στις πλατείες και στους δρόμους των πόλεων και των χωριών, παντού όπου μπορεί να εκδηλωθεί ισχυρή αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση. 

Προς αυτή την κατεύθυνση πρωτοβουλίες να πάρουν εργατικά συνδικάτα κι άλλοι μαζικοί φορείς. Στη μεγάλη, πανελλαδική απεργία της ερχόμενης Τετάρτης, οι απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώνει το ταξικό εργατικό κίνημα και στις οποίες θα συμμετάσχουν, μαζικά και δυναμικά, οι αγωνιζόμενοι αγρότες, μπορούν και πρέπει να στείλουν το μήνυμα της λαϊκής, αγωνιστικής συμμαχίας, που έχει ανάγκη ο λαός μας και ο τόπος μας.

ΚΚΕ: Με αγώνα και λαϊκή συμμαχία ν' απαντήσουν εργαζόμενοι
κι αγρότες στον αυταρχικό παροξυσμό της κυβέρνησης

Σε ανακοίνωσή του για τη νέα άγρια επίθεση των ΜΑΤ κατά των αγωνιζόμενων αγροτών στο Μπλόκο της Νίκαιας, το ΚΚΕ σημειώνει: 

 «Το ΚΚΕ καταγγέλλει τη νέα άγρια επίθεση των ΜΑΤ κατά των αγωνιζόμενων αγροτών στο μπλόκο της Νίκαιας, κατά τη διάρκεια συμβολικής καθιστικής διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τεσσάρων αγροτών.
 Ο αυταρχικός παροξυσμός της κυβέρνησης δεν προκαλεί την οργή μόνο της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, αλλά όλων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που πρέπει να απαντήσουν δυναμώνοντας τον αγώνα τους και τη λαϊκή συμμαχία κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ που τους εξοντώνει».
  
*Ριζοσπάστης, "Η Άποψή μας", Σάββατο 16 Φλεβάρη 2013 - 2η έκδοση.

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

"Να στηθούν και να δυναμώσουν στις εργατογειτονιές και όλες τις λαϊκές συνοικίες πυρήνες αντίστασης και αντεπίθεσης στην αντιλαϊκή λαίλαπα".

  Σημαντική δράση από τις Λαϊκές Επιτροπές*


Σημαντική δράση για την οργάνωση και επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 20 Φλεβάρη αναλαμβάνουν οι Λαϊκές Επιτροπές σε όλη τη χώρα. Μέσα από πικετοφορίες,  αγωνιστικές παρεμβάσεις ενάντια στη διάλυση των νοσοκομείων, στη φοροκαταιγίδα που εξοντώνει τη λαϊκή οικογένεια και άλλες πρωτοβουλίες για κάθε λαϊκό πρόβλημα, επιδιώκουν να μοιράσουν πλατιά το απεργιακό κάλεσμα, να συζητήσουν με τους εργαζόμενους την αναγκαιότητα συμμετοχής στην απεργία, να αναδειχτεί γιατί είναι ζήτημα κάθε λαϊκής - εργατικής οικογένειας να δουλέψει ώστε στις 20 του μήνα να «νεκρώσουν» τα πάντα και να «βουλιάξουν» οι δρόμοι κι οι πλατείες όπου θα γίνουν οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

 

Είναι μια δράση που συναντά τους εργάτες, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα στον τόπο κατοικίας, συζητά για τα προβλήματά τους, τις αιτίες και τη διέξοδο, που συμβάλλει στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, κόντρα στο συμβιβασμό, στην ηττοπάθεια, στη μιζέρια που οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι υπηρέτες τους προσπαθούν να επιβάλουν πολύμορφα στις λαϊκές οικογένειες: 

Στους χώρους δουλειάς βαφτίζουν την αποδοχή 
της σφαγής των μισθών «υπεύθυνη στάση». 
Στις γειτονιές βαφτίζουν την εγκατάλειψη οικογενειών 
χωρίς ρεύμα και νερό «αναπόφευκτη εξέλιξη». 

Το ότι ασθενείς μένουν χωρίς φάρμακα ή θεραπείες 
το βαφτίζουν «εξορθολογισμό δαπανών». 

Τα παιδιά που πάνε νηστικά στα σχολειά 
τα βαφτίζουν «θλιβερό περιστατικό». 

Σύσσωμα τα επιτελεία της αστικής τάξης, τα αστικά ΜΜΕ και κόμματα, όλες οι δυνάμεις και αρχές που πίνουν νερό στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» πασχίζουν να κρύψουν από τα λαϊκά στρώματα πως ο γκρεμός στον οποίο κατρακυλά η ζωή τους είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που σχεδιασμένα υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Πασχίζουν να κρατήσουν το λαό εγκλωβισμένο στην αδράνεια και την υποταγή.  

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η δράση των Λαϊκών Επιτροπών μπορεί να ανοίξει δρόμους για τη διαφώτιση και την οργάνωση πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Για να βρουν τα συνδικάτα που τις συγκροτούν (όπως βέβαια και οι υπόλοιποι μαζικοί φορείς, των ΕΒΕ, των γυναικών, των νέων, των αγροτών) τρόπο επαφής και οικοδόμησης δεσμών με τους εργάτες, ξεπερνώντας δυσκολίες που συχνά γεννά η εργοδοτική τρομοκρατία ή η διαρκής αλλαγή χώρου δουλειάς. 

Για να σφυρηλατείται η κοινή δράση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια 
στην πολιτική που τα τσακίζει για να σώσει την πλουτοκρατία. 

Για να οργανώνεται και να δυναμώνει η έμπρακτη αλληλεγγύη στους ανέργους, στους ανασφάλιστους, όσους δυσκολεύονται να καλύψουν βασικές ανάγκες. 

Για να εντάσσονται στην αγωνιστική δράση όλα τα μέλη της εργατικής - λαϊκής οικογένειας: Οι νέοι, μακριά από τη ναρκω-κουλτούρα στην οποία τους σπρώχνουν για να συμβιβαστούν με μια ζωή που τους στερεί τα πάντα. 
 

Οι γυναίκες, έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού όπου φορτώνονται πολλαπλά καθήκοντα λόγω της διάλυσης των κοινωνικών δομών.
 

Οι απόμαχοι της δουλειάς, ενάντια στη λογική  που λέει  «εσύ κοίτα τώρα να ξεκουραστείς».  

Να στηθούν και να δυναμώσουν στις εργατογειτονιές και όλες τις λαϊκές συνοικίες πυρήνες αντίστασης και αντεπίθεσης στην αντιλαϊκή λαίλαπα.
Να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει ο λαός μας τη δύναμη της οργανωμένης αντιμονοπωλιακής πάλης.
 

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας μπορεί να προετοιμάσει το λαό για τις σκληρές μάχες που πρέπει να δώσει, προκειμένου να προστατεύσει την ίδια τη ζωή του. 

*Επωνύμος,  Ριζοσπάστης, Παρασκευή 15 Φλεβάρη 2013.
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Δυναμικές πικετοφορίες από τις Λαϊκές Επιτροπές ενόψει της απεργίας στις 20/2 (VIDEO-ΦΩΤΟ) 

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

"Για δες τι βλέπει ο βολεμένος όταν κοιμάται φαγωμένος"



ΠΑΣΟΚ  Πασχίζει για αναπαλαίωση της σοσιαλδημοκρατίας*

Ο Ευ. Βενιζέλος καλεί σε διάλογο τη ΔΗΜΑΡ και προσπαθεί 
να «καθαρίσει» το κόμμα του από τα αντεργατικά εγκλήματα

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση αναπαλαίωσης της σοσιαλδημοκρατίας διεκδικεί ο Ευ. Βενιζέλος που χτες ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει από τον 
Φώτη Κουβέλη συνάντηση, πριν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ στα τέλη Φλεβάρη, με στόχο τη διαμόρφωση των βάσεων ενός «ουσιαστικού διαλόγου για τη συγκρότηση της μεγάλης ελληνικής κεντροαριστεράς».
Ο Ευ. Βενιζέλος μιλώντας χτες σε κομματική συνεδρίαση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι θα απευθύνει «σχετική επιστολή στον Φώτη Κουβέλη και τη ΔΗΜΑΡ σε προσυνεδριακή συνάντηση διακομματική, των αντιπροσωπειών της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ». Πρέπει, ανέφερε ο Ευ. Βενιζέλος να «συναντηθούμε, να μιλήσουμε για ζητήματα ιδεολογικά, αξιακά, ταυτότητας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της ελληνικής κεντροαριστεράς».

Η πρόσκληση προς τη ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με τον Ευ. Βενιζέλο περιλαμβάνει «τη δυνατότητα να συμμετάσχει με κείμενα, προτάσεις και θέσεις, ακόμα και ψηφιακά στον προσυνεδριακό διάλογο του ΠΑΣΟΚ». Την πρόσκληση απεύθυνε και σε όλες τις «κινήσεις της κεντροαριστεράς», οι οποίες όπως είπε «θα κληθούν σε κατ' ιδίαν συναντήσεις».

Με στόχο να σπείρει αυταπάτες στο λαό περί ενός άλλου μείγματος πολιτικής, υποστήριξε ότι «το λάθος (σ.σ. με τους πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ) δεν έγινε στον υπολογισμό του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, αλλά στον υπολογισμό ενός ιδεολογικού, νεοφιλελεύθερου πολιτικά, πολλαπλασιαστή» και ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ «θέλει μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη σύγχρονη, αξιόπιστη, προοδευτική, κοντά στις ιδέες των Ευρωπαίων σοσιαλιστών».

Σχολιάζοντας την παρουσία του ΔΝΤ στα ελληνικά προγράμματα προσαρμογής, ο Ευ. Βενιζέλος είπε πως «το επέβαλε η Γερμανία και οι άλλες ενάρετες δημοσιονομικά χώρες» της ΕΕ, επειδή το «ήθελαν ως εγγυητή λόγω της εμπειρίας του σε τέτοια προγράμματα», αποκρύβοντας ότι η συμμετοχή του αποτέλεσε τμήμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον επιμερισμό της ζημιάς από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίου.

«έδωσε αγώνα για να παραμείνει σταθερό 
το επίπεδο του κατώτατου μισθού». 


Προκαλώντας το λαό, ο Ευ. Βενιζέλος επιχείρησε να διαφοροποιηθεί από το περιεχόμενο των δηλώσεων του ΓΓ του υπουργείου Οικονομικών Γ. Μέργου για περαιτέρω μείωση του κατώτερου μισθού, υποστηρίζοντας προκλητικά ότι το ΠΑΣΟΚ «έδωσε αγώνα για να παραμείνει σταθερό το επίπεδο του κατώτατου μισθού». 

Η πραγματικότητα όμως λέει ότι το ΠΑΣΟΚ με νόμο μείωσε τον κατώτατο μισθό στα 586 ευρώ μεικτά και ψήφισε το τρίτο μνημόνιο που προβλέπει περαιτέρω μείωσή του το επόμενο διάστημα.

*Ριζοσπάστης, Πέμπτη 14 Φλεβάρη 2013.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

"Πανστρατιά όλων των δυνάμεων, κάθε εργάτη και εργάτριας, για να μπει φρένο στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.


Με τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι «εκπληρώνουν μόνο ένα καθήκον προς τον ίδιο τον εαυτό τους και τη γενιά τους. Βάζουν μονάχα όρια στους τυραννικούς σφετερισμούς του κεφαλαίου...  

...Κι ωστόσο όλη η ιστορία της σύγχρονης βιομηχανίας δείχνει ότι το κεφάλαιο, αν δεν του μπει φραγμός, τραβά χωρίς οίκτο  και έλεος να ρίξει  όλη την εργατική τάξη σ' αυτή την κατάσταση της άκρας κατάπτωσης... 

...Αν, οι εργάτες, υποχωρούσαν άνανδρα στην καθημερινή σύγκρουση τους με το κεφάλαιο, θ' αποδείχνονταν ανίκανοι να επιχειρήσουν ένα οποιοδήποτε πλατύτατο κίνημα...*

24ωρη Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία (video)

 

Η 24ωρη Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία (video) σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στις 20 του Φλεβάρη, δεν είναι μια συνηθισμένη απεργιακή αναμέτρηση. Είναι μια δύσκολη ταξική μάχη, η οποία θα κρίνει το παρόν και το μέλλον της εργατικής τάξης...

...Η λήξη δεκάδων κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων το επόμενο διάστημα θα πυροδοτήσει νέο γύρο επίθεσης στους μισθούς και στα μεροκάματα, γεγονός που πρέπει να πάρει απάντηση και με την πανεργατική απεργία στις 20 Φλεβάρη, αλλά και με προετοιμασία και κλιμάκωση των αγώνων σε κλάδους και επιχειρήσεις για να μην επιτραπεί η λεηλασία του εργατικού εισοδήματος από την εργοδοσία...(Περισσότερα ΕΔΩ)

ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

*Καρλ Μαρξ, "Μισθός, Τιμή και Κέρδος" σελ. 69-8ο, εκδ. ΣΕ, 1976.

"Το λόγο έχει η εργατική τάξη".



Ενιαία ταξική απάντηση*

Η προσπάθεια του υπουργού Εργασίας να μπαλώσει τις προκλητικές δηλώσεις του ΓΓ του υπουργείου Οικονομικών, ότι είναι υψηλός ο κατώτατος μισθός των 586 ευρώ μεικτά και των 511 ευρώ μεικτά για νέους έως 25 ετών, δεν αλλάζει την ουσία. Οτι η κυβέρνηση, προκειμένου να συμβάλει στην αντιμετώπιση της χασούρας κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών λόγω οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και να σώσει το κεφάλαιο από τις καταστροφικές της συνέπειες, είναι έτοιμη να καταστρέψει ολοκληρωτικά την εργατική τάξη. 

Να θυμίσουμε ότι σε ανύποπτο χρόνο σύνδεσμοι των βιομηχάνων απαιτούσαν 300 ευρώ μισθό. Αλλωστε, η κυβέρνηση είναι έτοιμη, προκειμένου να προσελκύσει επενδύσεις, να δημιουργήσει τις ευνοϊκότερες συνθήκες εκμετάλλευσης των εργατών. Δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι αυτές οι δηλώσεις έρχονται τη στιγμή που λήγουν πολλές κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις και ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες απαιτούν να ισοπεδωθούν οι μισθοί στο ύψος του κατώτατου, που η κυβέρνηση θα καθορίζει με νόμο. 


 Ολ' αυτά φανερώνουν και το γιατί η κυβέρνηση θέλει ουσιαστικά να καταργήσει το δικαίωμα στην απεργία, αλλά να παρέμβει και στο συνδικαλιστικό κίνημα αλλάζοντας τη δομή και τη λειτουργία του ώστε να το σμπαραλιάσει. Και σ' αυτό έχουν ήδη προετοιμάσει το έδαφος οι ανυπόληπτες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, στρώνοντας το έδαφος της ταξικής υποταγής. Το λόγο έχει η εργατική τάξη. Να δώσει ενιαία ταξική απάντηση με αγώνα για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής που τη θυσιάζει στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου.

"Πρώτη Σελίδα", Ριζοσπάστης, Τετάρτη 13 Φλεβάρη 2013