Ακονίζει νύχια η ΕΕ

Σχέδια για την ενίσχυση των επιθετικών της δυνατοτήτων, προκειμένου την κρίσιμη στιγμή να μη βρεθεί σε μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστριών της καπιταλιστικών οικονομιών, καταστρώνει η ιμπεριαλιστική ΕΕ. 

Η παραπέρα ενίσχυση του οπλοστασίου της είναι αναγκαία σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, που τα μονοπώλια κονταροχτυπιούνται για να βάλουν στο χέρι πλουτοπαραγωγικές πηγές, δρόμους μεταφοράς ενέργειας και να πατήσουν πόδι σε περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας. 

Στο πλαίσιο αυτό τον ερχόμενο Δεκέμβρη συγκαλείται το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με αντικείμενο συζήτησης την πολιτική άμυνας και ασφάλειας, κατ' όνομα, αφού πρόκειται για ιμπεριαλιστική επιθετική πολιτική, δηλαδή για ακόμη μεγαλύτερη ικανότητα διεξαγωγής ιμπεριαλιστικού πολέμου. Προχτές η Κομισιόν δημοσιοποίησε άξονες του σχεδίου δράσης που θα εισηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ώστε να καταστεί η πολιτική στον τομέα αυτό «πιο ανταγωνιστική και αποτελεσματική».

Ο πρόεδρός της,  Ζ. Μ. Μπαρόζο, δε μάσησε τα λόγια του ως προς τις απώτερες στοχεύσεις τους, λέγοντας ότι «η ΕΕ δεν μπορεί να έχει τη βαρύτητα που χρειάζεται στον κόσμο χωρίς κοινή αμυντική πολιτική»! Ότι, δηλαδή, θα πρέπει να μπορεί να επιβάλει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της και με τα όπλα, να αποκτήσει τη δύναμη πυρός των ανταγωνιστών της. Ανεξάρτητα αν μαζί εξαπολύουν επεμβάσεις, εκκαθαρίζοντας πιο εύκολα το πεδίο όπου μετά τα μονοπώλιά τους θα κονταροχτυπηθούν για την πρωτοκαθεδρία στη λαφυραγώγηση. 

Στο διά ταύτα, ο Μπαρόζο προέτρεψε τα κράτη - μέλη της ΕΕ να προχωρήσουν προς μια κοινή άμυνα, σεβόμενα τις «υποχρεώσεις τους στο ΝΑΤΟ». Επαναβεβαίωσε το στόχο για ενιαία αμυντική βιομηχανία, όταν χαρακτήρισε απειλή για την ανταγωνιστικότητά της το συνεχιζόμενο κατακερματισμό της. Προανήγγειλε δράση για την «ολοκλήρωση» της εσωτερικής αγοράς για την άμυνα, μέτρα για την ενίσχυσή της και πρωτοβουλίες για την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς της.

Όλα τα παραπάνω προοιωνίζονται εξαιρετικά αρνητικές 

εξελίξεις για τον ελληνικό λαό και όχι μόνο γι' αυτόν. 

Όσο μεγαλύτερη ισχύ αποκτά η ΕΕ, τόσο πιο συντριπτικό το χτύπημα που αργά ή γρήγορα θα επιχειρήσει σε βάρος κάποιας χώρας και του λαού της. Η έλλειψη στρατιωτικού βραχίονα δεν την εμπόδισε να αιματοκυλίσει λαούς. Η απόκτησή του θα την κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη. Αυτά, σε συνδυασμό με τους οξύτατους ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πρέπει να θέσουν τους λαούς σε κατάσταση επαγρύπνησης.

Οι εξελίξεις στα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα», που οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άμυνα της χώρας, αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτά που θα απολυθούν, δεν είναι άσχετες. Για το «φιλέτο» της αμυντικής βιομηχανίας ακονίζουν μαχαίρια μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι. Έχουν σίγουρους πελάτες και τη σπουδαία δυνατότητα να ελέγχουν την αμυντική τους θωράκιση. 

Ταυτόχρονα οι λαοί θα αιμορραγούν κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά για υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα που δεν υπηρετούν πραγματικές ανάγκες, αλλά την ανάγκη συμμετοχής των χωρών τους σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τα κέρδη των μονοπωλίων. Τα ΕΑΣ θα μπορούσαν στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, που θα εξασφάλιζε ειρήνη και ευημερία για το λαό, να αναπτυχθούν καλύπτοντας όχι μόνο αμυντικές αλλά και άλλες λαϊκές ανάγκες, αφού μπορούν να κατασκευάσουν διάφορες υποδομές, αυτοκίνητα κλπ. 

Θα μπορούσαν βεβαίως, αν έβγαιναν από τη μέση τα μονοπώλια, η ΕΕ και οι αποφάσεις της που αποτελούν θηλιά στο λαιμό τους...

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή Μας» του «Ριζοσπάστη».