Τρίτη 23 Ιούλη, κοινή απάντηση εργαζόμενων, αυτοαπασχολούμενων.

«Ο χρόνος είναι ο χώρος της ανθρώπινης ανάπτυξης».*

 

ΠΑΜΕ: Κατάκτηση της εργατικής τάξης η κυριακάτικη αργία.**

Τη σημασία της κυριακάτικης αργίας για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ στο κάλεσμα που απευθύνει για το συλλαλητήριο που οργανώνουν την Τρίτη 23 Ιούλη συνδικάτα εργαζομένων στο εμπόριο και ενώσεις αυτοαπασχολούμενων. 

Στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ αναφέρει:

«Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους να πάρουν μαζικά μέρος στη συγκέντρωση που διοργανώνουν τα συνδικάτα των εργαζομένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες και οι ενώσεις των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων την Τρίτη 23 Ιούλη 2013 στην Ομόνοια στις 7μμ.

Να δώσουμε αποφασιστική απάντηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων να καταργήσουν μια ακόμα κατάκτηση των εργαζομένων την ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ.

Πριν 103 χρόνια κατακτήθηκε η κυριακάτικη αργία με σκληρούς αγώνες της εργατικής τάξης και τώρα θέλουν να την καταργήσουν γυρίζοντας την Ιστορία έναν αιώνα πίσω.
Η Κυριακή 3 του Γενάρη του 1910 ήταν η μέρα που κατοχυρώθηκε και εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η κυριακάτικη αργία. Ηταν μια μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης κι όλων των μεροκαματιάρηδων και μισθοσυντήρητων ανθρώπων της χώρας μας.

Το εργασιακό καθεστώς που επικρατούσε ως τις 31 του Δεκέμβρη του 1909 για όλους τους εργάτες της Ελλάδας είχε πολλά χαρακτηριστικά των σκλάβων, όπου περνούσαν ολόκληρη τη ζωή τους μέσα στα εργοστάσια και τις φάμπρικες, δουλεύοντας 12ωρο, 14ωρο και 16ωρο χωρίς σταματημό, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς μιας μέρας άδεια για ανάπαυση. Υπήρχαν εργάτες που είχαν χρόνια ολόκληρα να δουν τον ήλιο και το φως. Νύκτα έφευγαν από το σπίτι τους, νύκτα γύριζαν. Κι αυτό γινότανε ασταμάτητα χρόνια και χρόνια.

Η κυριακάτικη αργία ήταν μια ιστορική νίκη όλης της εργατικής τάξης της 
χώρας μας, ένας ιστορικός σταθμός κι αφετηρία οργανωμένης ταξικής πάλης.

Η εργατική τάξη δεν πρέπει να παγιδευτεί σε τεχνητά διλήμματα, γιατί οι απαιτήσεις του κεφαλαίου δεν σταματούν στους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, αρχίζουν απ' αυτούς, ενώ αποσκοπούν στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνολικά. Στόχος τους είναι να πλήξουν την εργατική τάξη, στο σύνολό της, επιβάλλοντας συνθήκες καταναγκαστικής δουλειάς, παρόμοιες με εκείνες πριν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Είναι ανάγκη να δώσουμε από κοινού απάντηση εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι στα μονοπώλια που ρημάζουν τη ζωή της εργατικής τάξης και αφανίζουν τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους αυξάνοντας τα κέρδη τους καθημερινά.

Την Τρίτη 23 Ιούλη να δείξουμε στην κυβέρνηση, στην μεγαλοεργοδοσία, στην Ευρωπαϊκή Ενωση ότι έχουμε δύναμη, έχουμε αποφασιστικότητα, να τους βάλουμε εμπόδια. 

Να υπερασπίσουμε τη ζωή μας.

Με τις οικογένειές μας κατεβαίνουμε στη συγκέντρωση των συνδικάτων, των αυτοαπασχολούμενων.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 23 ΙΟΥΛΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 7 μ.μ.».

* Καρλ Μαρξ, "Μισθός, τιμή και κέρδος" Εκδ., ΣΕ., σελ. 69 

**Αναδημοσίευση από την στήλη "ΠΟΛΙΤΙΚΗ"  του Ριζοσπάστη.