Ο τρόμος, ο πόνος, ο θυμός μπορούν να γίνουν όπλα αντεπίθεσης...

Σάλευε μες στο νεκρό κορμί της μάνας του

Το τηλεγράφημα σημείωνε μεταξύ άλλων: «Στο νοσοκομείο του προσφυγικού καταυλισμού Ντέιρ αλ Μπάλαχ οι γιατροί έφεραν στον κόσμο, με καισαρική, ένα πρόωρο βρέφος μία ώρα μετά το θάνατο της μητέρας του, η οποία καταπλακώθηκε από τα συντρίμμια του σπιτιού της.  Ο σύζυγος της 23χρονης γυναίκας, ένας δημοσιογράφος του ραδιοφώνου, τραυματίστηκε σοβαρά. 

"Μας την έφεραν νεκρή μετά από ένα βομβαρδισμό στις 3 το πρωί της Παρασκευής. Προσπαθήσαμε να την επαναφέρουμε, όμως είχε πεθάνει καθ' οδόν για το νοσοκομείο. Κατόπιν είδαμε την κοιλιά της να κινείται και υπολογίσαμε ότι βρισκόταν στην 36η εβδομάδα της κύησης", εξήγησε ο γιατρός Φάντι αλ Χάρτι. 

Στο νεογέννητο κοριτσάκι δόθηκε το όνομα της μητέρας του, Σάιμα αλ Σέιχ Κανάν. Η κατάστασή του πάντως είναι κρίσιμη, δεδομένου ότι έμεινε για πολλή ώρα χωρίς οξυγόνο και θα χρειαστεί να νοσηλευτεί στην εντατική μονάδα τουλάχιστον για τρεις εβδομάδες».

Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει αυτό το κορίτσι.  

Δεν αρκεί να επιβιώσει από τη δύσκολη «γέννα», πρέπει να γλιτώσει κι από τις ισραηλινές βόμβες. Ο,τι όμως κι αν απογίνει, ένα είναι σίγουρο. Εχει κιόλας δώσει μαθήματα ζωής. 

Ανάμεσα στη φρίκη και το θρήνο που κουβαλάνε οι εικόνες οι οποίες φτάνουν καθημερινά από τη μαρτυρική Γάζα, αυτό το πλάσμα, πριν ακόμα γεννηθεί, κατάφερε να βροντοφωνάξει ότι θέλει να ζήσει για λογαριασμό όλων των παιδιών που δολοφονούν οι ιμπεριαλιστές όχι μόνο στη δική του πατρίδα, αλλά σε κάθε γωνιά της Γης.

Εκείνοι που νομίζουν ότι με βόμβες και πυραύλους μπορούν να γλιτώσουν από τη δύναμη της λαϊκής οργής και της οργανωμένης αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής πάλης, ας τολμήσουν να κοιτάξουν τα παιδιά της Γάζας. 

Ο τρόμος, ο πόνος, ο θυμός μπορούν να γίνουν όπλα αντεπίθεσης. 

Όταν μπολιαστούν με την επαναστατική θεωρία και πράξη της οργανωμένης πρωτοπορίας της κοινωνίας, όταν αποκτήσουν στέρεη βάση, ταξικά προσανατολισμένη, τότε οι γενιές αυτών των παιδιών που σήμερα είναι ανυπεράσπιστα θα μπορέσουν να γίνουν πρωταγωνιστές μιας μάχης αντάξιας και των ονείρων τους και των δικαιωμάτων τους.

Από τη στήλη  "ΔΙΕΘΝΗ"  του  Ριζοσπάστη.