...οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση της ανασύνταξης του κινήματος στα χέρια τους. Να απομονώσουν τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που τους οδηγεί από ήττα σε ήττα.

Αγώνας σε νέες συνθήκες*

Η κυβέρνηση επιστράτευσε τους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Αποδεικνύεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.

Ακόμα κι αν το αίτημα μιας κινητοποίησης περιορίζεται σ' έναν επιμέρους στόχο, όπως είναι αυτός της απόσυρσης του νομοσχεδίου για τη «μικρή ΔΕΗ».

Έχουν μεγάλη ευθύνη οσοι κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους συσκοτίζοντας ότι ένας αγώνας θα πρέπει να εξασφαλίζει αντοχή, συνέχεια, προοπτική, ότι θα πρέπει να μην κοιτά το δέντρο (βλέπε νόμος για «μικρή ΔΕΗ») και να χάνει το δάσος (στρατηγική απελευθέρωσης της Ενέργειας).

Στην περίπτωση της ΔΕΗ έτσι έπραξαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, προσπαθώντας να κρύψουν τη δική τους συμφωνία με τη στρατηγική της απελευθέρωσης, που ευθύνεται για τη μέχρι τώρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και προβλέπεται από τις Συνθήκες και τις Οδηγίες της ΕΕ.

Όσοι θολώνουν την πραγματικότητα, καλλιεργούν κλίμα αναμονής, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, κρύβουν ότι ο αντίπαλος, που δεν είναι μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά το κεφάλαιο, είναι καλά οργανωμένος και αποφασισμένος να υπερασπιστεί με κάθε μέσο τη στρατηγική του. Αρα, ανάλογη πρέπει να είναι και η οργάνωση των εργαζομένων με προσανατολισμό που να στοχεύει στη στρατηγική του αντιπάλου.

Χρειάζονται δηλαδή επίμονοι, καλά οργανωμένοι ταξικοί αγώνες, με εναλλαγές στις μορφές πάλης που να στηρίζονται στη λαϊκή συμμαχία. 

Χρειάζεται αποκάλυψη και καλή γνώση της στρατηγικής που επιβάλλει τις αναδιαρθρώσεις, όχι για να απογοητεύονται οι εργαζόμενοι, αλλά για να διατάσσουν ανάλογα τις δυνάμεις τους. Για να μην παρασύρονται από ελιγμούς που κάνει ο αντίπαλος, από την προσπάθεια να τους ενσωματώσει, να τους καταστείλει.

Η συνδικαλιστική πλειοψηφία στη ΔΕΗ απέδειξε ότι δεν μπορεί και δε θέλει να οργανώσει τέτοιους αγώνες, επειδή οι δυνάμεις που την αποτελούν είτε συμφωνούν, είτε δεν εναντιώνονται στην πολιτική της απελευθέρωσης της Ενέργειας, επειδή υπερασπίζονται το σημερινό καθεστώς της ήδη ιδιωτικοποιημένης κατά 49% ΔΕΗ.

Πριν από την απεργία, η συνδικαλιστική πλειοψηφία περιόρισε το πλαίσιο πάλης στην απόσυρση του νομοσχεδίου για τη «μικρή ΔΕΗ». Δεν έκανε καν προσπάθεια να μπει στην απεργία όλος ο όμιλος, με αποτέλεσμα το απεργιακό μέτωπο να περιοριστεί στις μονάδες της Μακεδονίας και της Θράκης.

Μετά την επιστράτευση, άφησε τους απεργούς κυριολεκτικά

στην  τύχη  τους,  σπέρνοντας  απογοήτευση  και  ηττοπάθεια.  

Πριν ακόμα παραδοθούν τα χαρτιά της επιστράτευσης, τα ίδια στελέχη που κήρυτταν τον «ανένδοτο» στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο, ειδοποιούσαν τηλεφωνικά τους εργαζόμενους να μπουν για δουλειά.

Στο ΔΣ της ΓΕΝΟΠ που συνεδρίασε 24 και πλέον ώρες μετά την κήρυξη της επιστράτευσης, όλες οι παρατάξεις, μαζί και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, απέρριψαν την πρόταση του ΠΑΜΕ για νέα απεργία την Τετάρτη.

Μετά από αυτό, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκαν στην Εκτελεστική της ΓΣΕΕ για να προτείνουν μαζί με το ΕΜΕΙΣ (Φωτόπουλος) και τη ΔΑΚΕ την κήρυξη απεργίας στον ιδιωτικό τομέα για τη ΔΕΗ! Στον κλάδο τους αρνήθηκαν την απεργία και την πρότειναν στη ΓΣΕΕ.

Ο τυχοδιωκτισμός και η κοροϊδία σε όλο τους το μεγαλείο!

Τελικά, όλοι μαζί αποφάνθηκαν ότι απεργία δεν μπορεί να γίνει σε συνθήκες επιστράτευσης και κατέληξαν να μαζέψουν υπογραφές και να συνεργαστούν με συνταγματολόγους, ενάντια στον «αντιδημοκρατικό κατήφορο» της κυβέρνησης!

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, όλοι οι εργαζόμενοι, έχουν τώρα μεγαλύτερη πείρα για να κρίνουν και να προετοιμάσουν τους επόμενους αγώνες, στις νέες συνθήκες. Να πάρουν την υπόθεση της ανασύνταξης του κινήματος στα χέρια τους. Να απομονώσουν τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που τους οδηγεί από ήττα σε ήττα.

Από την στήλη  «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη.