"Πατριώτες ψηλά το κεφάλι"

 «…Πάντα πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη. 
Πάντα πάντα τη λάμψη περνάς για να φτάσεις ψηλά τα βουνά τα χιονόδοξα.  
Όμως τι τα βουνά; Ποιος και τι στα βουνά;
Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος!» ( Οδυσσέα Ελύτη, “Το Άξιον Εστί”)

«...Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης διακρίνει μέσα στο πλήθος τον λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά "τα σέβη μου λοχαγέ" και δίνει το σύνθημα. Αφού του βγάζουν το μάτι με την ξιφολόγχη και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος των συγκεντρωμένων ζητώντας του να προδώσει.   "Πατριώτες, ψηλά το κεφάλι. Μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν" φωνάζει, με όση δύναμη του είχε απομείνει, ο ΕΛΑΣίτης λοχαγός...»  ΕΔΩ

Τα τελευταία λόγια του Αποστόλη Χατζηβασιλείου, ως άλλη άκαυτη βάτος, μας καλούν και σήμερα στον δίκαιο αγώνα για την αξιοπρέπεια και την προκοπή του λαού. 

«Πατριώτες ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ», αυτή πρέπει να είναι η δική μας απάντηση, στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα του πολιτικού προσωπικού της τάξης των εκμεταλλευτών. Μηνύματα με  σκοπό,  την χειραγώγηση και  την υποταγή  του Ελληνικού λαού, στις προσταγές και στα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. 

Καλή Χρονιά,  με αισιοδοξία, που να αναβλύσει μέσα από γερούς και αποτελεσματικούς αγώνες, και με ένα τραγούδι στο ξεκίνημα της καινούριας  χρονιάς, τραγούδι - ύμνο στην ευγένεια, στη  μεγαλοψυχία, και  στην παλικαριά της τάξης  των εργαζομένων, αφιερωμένο στο ανυπότακτο λαό της Κοκκινιάς και στις  αθάνατες ψυχές των Κοκκινιωτών αγωνιστών. 

Σύνθεση: Βασίλη Τσιτσάνη

Ποίηση: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Τραγούδι:  Μαρίκα  Νίνου

 ...Φτωχολογιά στον πόνο σου ποτέ σου δε δειλιάζεις 

και τα κουρέλια που φοράς με γέλιο τα σκεπάζεις

Φτώχεια κι αν έχεις θύματα 

κρύβεις ψυχές μ' αισθήματα.