Τουρισμός για λίγους

 

 

 

Στην πρόσφατη συνάντησή του με τους φορείς στον τομέα του τουρισμού (μεγαλοεπιχειρηματίες και Ομοσπονδία Εργαζομένων), ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η αναμενόμενη αύξηση των τουριστών «είναι ψήφος εμπιστοσύνης για τη χώρα μας, είναι ρευστότητα, χρήμα για την αγορά και είναι καινούργιες, υγιείς θέσεις εργασίας». 

 

Ζήτησε, μάλιστα, από τους εργαζόμενους να συμβάλουν, ώστε να μη χαλάσει η βιτρίνα της χώρας, αφού είναι «ενθική υπόθεση. Βεβαίως, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού πλέουν σε «πελάγη ευτυχίας» αναλογιζόμενοι τα 17 εκατομμύρια τουρίστες και τα τουλάχιστον 11 δισ. ευρώ εισπράξεις που περιμένουν για το 2013. Και καλά κάνουν, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι η «μερίδα του λέοντος» ανήκει στους ίδιους, στα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, στα ισχυρότερα τουριστικά γραφεία και σε μια «αλυσίδα» τουριστικών καταστημάτων ανάλογης ισχύος, που βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία των πιο προβεβλημένων και ακριβών προορισμών της χώρας. 

  

Μια χούφτα επιχειρηματίες νέμονται μέσα από ομίλους και αλυσίδες το σημαντικότερο μέρος των εισπράξεων του κλάδου. Ακόμη και στον επισιτισμό, η γεωγραφική κυρίως διαφοροποίηση οδηγεί σε χάσματα ανταγωνισμού, τιμών, κερδών. Αλλά οι αυτοαπασχολούμενοι στον τουρισμό δε θα εισπράξουν ούτε ψίχουλα από τους τουρίστες που θα έρθουν. Τα «βραχιολάκια» του «all inclusive» κυριαρχούν και ήδη πολλά μεγάλα ξενοδοχεία διαθέτουν τη δική τους «αγορά».

 

Μιλούν για τουρίστες που θα έλθουν από άλλες χώρες. 

 

Την ίδια ώρα, τα μέτρα διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, κατάργησαν τη δυνατότητα και το δικαίωμα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων να κάνουν διακοπές. Ο λεγόμενος «εσωτερικός τουρισμός» έχει σχεδόν καταρρεύσει. Από τα 11 δις  ευρώ, τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν οι αυτοαπασχολούμενοι στον Τουρισμό - Επισιτισμό, που δέχονται και τα «βέλη» της υπερφορολόγησης και της ακρίβειας που πλήττουν όλο το λαό.

 

Όσο για τους εργαζόμενους του κλάδου, αυτοί πρώτοι βιώνουν μια διαρκή χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και των αμοιβών τους. Η μείωση κατά 15% της σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων με τη συμβολή και της εργοδοτικής Ομοσπονδίας, είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου», αφού οι εργοδοτικοί φορείς δεν κρύβουν τις θέσεις τους για μεγαλύτερη εντατικοποίηση και μικρότερους μισθούς. 

 

«Εκπαιδευόμενοι», επιδοτούμενοι και ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, κυρίως νέοι που σπουδάζουν στις σχολές μαθητείας, είναι αυτοί που μεγαλώνουν τα τουριστικά κέρδη με τη δουλειά τους. Όσο για τους εργαζόμενους, κλεισμένοι στα σπίτια τους καλοκαιριάτικα, δε θα ωφεληθούν ούτε ένα σεντ από την αύξηση των τουριστικών εσόδων. Και η περιβόητη αύξηση των θέσεων εργασίας υπόσχεται μονάχα μια θέση στη «γαλέρα», κάτω στα κουπιά.

 

Η κυβέρνηση σπεύδει να «αγκαλιάσει» τους φορείς των τουριστικών επιχειρηματιών με ακόμα μεγαλύτερη θέρμη. Σε αυτούς προσφέρει ποικιλόμορφα κίνητρα, ενώ από τους εργαζόμενους ζητάει να δείξουν τον «καλύτερο εαυτό τους» για να ξανάρθουν οι τουρίστες. 

 

Στόχος, ένας και μοναδικός: Να γεμίζουν 

συνεχώς τα πορτοφόλια των μεγαλοξενοδόχων. 

 

Αυτή η «ανάπτυξη του τουρισμού» όχι μόνο δεν παίρνει υπόψη της τις ανάγκες και το δικαίωμα των εργαζομένων σε φτηνές και ικανοποιητικής ποιότητας διακοπές, αλλά στο όνομα της ενίσχυσης των επιχειρηματιών, ποδοπατά και οδηγεί στην εξαθλίωση τα λαϊκά νοικοκυριά, ωθώντας τους εργαζόμενους στον κλάδο σε ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση.

 

Η προοπτική για τους εργαζόμενους γενικά και του κλάδου, αλλά και ολόκληρο το λαό, δε βρίσκεται στην κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών. Βρίσκεται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.

 

Ριζοσπάστης, "Επωνύμως"