Ούτε φόβος, ούτε αυταπάτες

 
Η συζήτηση στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο ανέδειξε τις 
δύο στρατηγικές που αντικειμενικά συγκρούονται σήμερα: 

Από τη μια αυτή του ΚΚΕ, για έξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού, κι απ' την άλλη των υπόλοιπων κομμάτων που - με παραλλαγές στο μείγμα της διαχείρισης - υποτάσσεται στην ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου για έξοδο από την κρίση με όσο το δυνατόν ευνοϊκότερους όρους για επανεκκίνηση της κερδοφορίας του. 

Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αναλώθηκαν σε μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση για το ποια συνταγή θα δώσει διέξοδο στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας από την κρίση της, σε όφελος του κεφαλαίου βεβαίως, μεταφέροντας αυτολεξεί στη Βουλή συζητήσεις που ήδη γίνονται στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. 

Η ΝΔ υπερασπίστηκε την κυρίαρχη συνταγή που απαιτεί σφικτούς δημοσιονομικούς δείκτες για να υπάρξουν ταμειακά πλεονάσματα και ανάπτυξη. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέδειξε τους πιο χαλαρούς δείκτες, ως συντομότερο δρόμο για την ανάπτυξη, αφού έτσι θα περισσέψουν κεφάλαια για την πλουτοκρατία, χωρίς απαραίτητα να προέρχονται από πλεονάσματα. 

Αμφότεροι αναφέρονται σε μια ανάπτυξη με επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων, και με επενδύσεις από το κράτος για υποδομές που θα αξιοποιήσει το κεφάλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα ετοιμάζεται να στρώσει «κόκκινο χαλί» σ' αυτούς που θα σέβονται, όπως λέει, τη νομοθεσία, αυτή την αντεργατική που έχει διαμορφωθεί στα μέτρα τους! 

Ανάπτυξη όμως υπήρξε σ' αυτόν τον τόπο και συνοδεύτηκε από αφαίρεση δικαιωμάτων, καθίζηση του λαϊκού εισοδήματος, υπερχρέωση των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Γέννησε την οξύτατη σημερινή κρίση, το βάθος της οποίας προεξοφλεί ότι η επόμενη φάση ανάπτυξης, με τα μονοπώλια να έχουν το κουμάντο στην οικονομία, θα είναι κόλαφος για το λαό.

Παρά την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κοροϊδέψει το λαό ότι αν κυβερνήσει θα φέρει καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκή ευημερία ταυτόχρονα, οι νόμοι της καπιταλιστικής αγοράς, η τάση μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους, η συγκέντρωση κεφαλαίου, ο νόμος του κέρδους, δεν αναστέλλονται με πολιτικές αποφάσεις. 

Αυτοί οι νόμοι είναι σιδερένιοι και υπό το βάρος

τους συντρίβονται τα δικαιώματα του λαού. 

Οι άνθρωποι της βιοπάλης έχουν απέναντί τους κόμματα που τους εκβιάζουν, τους εκφοβίζουν και τους εξαπατούν, κρύβοντάς τους την πραγματικότητα. Από δυο πάντες, και της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός έχει να αντιμετωπίσει «καρότο και μαστίγιο», που δεν αντιπαλεύονται παρά με απόφαση να πάρει τα πράγματα στα χέρια του.

O λαός να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. 

Να συμπαραταχθεί στο πλάι του ΚΚΕ που και μέσα στη Βουλή και έξω απ' αυτήν μάχεται να παρεμποδιστεί, να ανασταλεί οτιδήποτε είναι δυνατόν από τα αντιλαϊκά μέτρα. Να πυκνώσει τις γραμμές του ταξικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, απορρίπτοντας τα κελεύσματα της ταξικής συνεργασίας και της ταξικής υποταγής, της ελάσσονος αντίστασης. 

Να χαράξει μέχρι τέλους τη γραμμή του αγώνα του 

Mέχρι την ανατροπή όχι μόνο μιας κυβέρνησης, αλλά της αστικής εξουσίας. Ο λαός μπορεί, μαζί με το ΚΚΕ, με τις ταξικές δυνάμεις του κινήματος να αξιοποιήσει, να διευρύνει τις δυσκολίες του συστήματος. Καταδικάζοντας τις δύο συνταγές διαχείρισης που στοχεύουν να το βοηθήσουν να τις ξεπεράσει, σε μια φάση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις του όπως παλιά. Οργανώνοντας τη λαϊκή συμμαχία που θα γίνει ο σκαπανέας ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας.

Αναδημοσίευση από τη στήλη "Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ" του Ριζοσπάστη της 02/05/2013.

Το ΚΚΕ για την αλληλεγγύη και τη διεκδίκηση 
μέτρων ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών