«Η εργασία όπως και η γη αποτελούν τη μοναδική πηγή πλούτου. Το ίδιο το
κεφάλαιο δεν είναι τίποτα άλλο από συσσωρευμένο προϊόν της εργασίας»
«Η μοναδική όμως αξία χρήσης,
που όταν καταναλώνεται παράγει κέρδος, είναι
η εργατική δύναμη».
Που σημαίνει ότι, η εργατική δύναμη είναι παραγωγός πλούτου και ποτέ κόστος. Τελεία και παύλα.*
Τι σχεδιάζουν για τους μισθούς; Τι δείχνουν οι δηλώσεις
κυβέρνησης - τρόικας για τον κατώτερο μισθό; **
Μιλώντας
πριν από μερικές μέρες στη γενική συνέλευση της Ένωσης Ασφαλιστικών
Εταιρειών, ο γγ του υπουργείου Οικονομικών Γ. Μέργος δήλωσε ότι «ο
κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει σε υψηλά επίπεδα» και ότι «πρέπει
να το προσέξουμε στην ανάπτυξη».
Ακολούθησε η συνέντευξη της εκπροσώπου
της κυβέρνησης στην Κομισιόν, Μαρίας Δαμανάκη, σε κυριακάτικη εφημερίδα,
όπου μεταξύ άλλων ισχυρίστηκε ότι «η θέση της Κομισιόν τελικά αφήνει το
θέμα ανοιχτό (σ.σ. της παραπέρα μείωσης του κατώτερου μισθού) και
επικεντρώνεται κυρίως στην ανάγκη κοινωνικού διαλόγου πριν από τις
όποιες αλλαγές».
Να σημειωθεί ότι το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν από
κοινού ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ αναφέρει επί λέξει: «Από το α' τρίμηνο του
2014, η κυβέρνηση θα αναθεωρεί το σύστημα του κατώτατου μισθού, με σκοπό
πιθανές βελτιώσεις και την αποτελεσματικότητα στην προώθηση της
απασχόλησης και τη μάχη της ανεργίας και τη βελτίωση της
ανταγωνιστικότητας». Ο ίδιος ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Ο. Ρεν,
είχε δηλώσει με αφορμή τις δηλώσεις Μέργου ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να
προχωρήσει στην «αναθεώρηση» του συστήματος προσδιορισμού του κατώτατου
μισθού, μέσα στο 2014, με στόχο να «βελτιωθεί και να γίνει περισσότερο
αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της
ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». Ομοίως, με τον Ευρωπαίο επίτροπο
συμφώνησε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, ο οποίος μάλιστα
πρόσθεσε με νόημα ότι «ο Ρεν δεν είπε τίποτα καινούργιο»...
Άρα,
ένα το κρατούμενο ότι η ραγδαία εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα θα
συνεχιστεί ακάθεκτη, με μείωση και του κατώτερου μισθού, ο οποίος είναι
σήμερα στα 586 ευρώ μεικτά και στα 511 για τους κάτω των 25 ετών. Κι
αυτό επειδή τα ντόπια και ξένα μονοπώλια απαιτούν ακόμα πιο φτηνή
εργατική δύναμη, προκειμένου να επενδύσουν στην Ελλάδα τα συσσωρευμένα
κεφάλαια που διαθέτουν και μαζί με την κρατική συνδρομή στην επένδυση
(υποδομές, χρήμα, φοροαπαλλαγές), να μεγαλώσει το περιθώριο της
κερδοφορίας τους.
Δεν πάνε άλλωστε πολλές μέρες από τότε που οι
«Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» («Financial Times») έγραφαν για αύξηση του
ενδιαφέροντος από τα μονοπώλια για επενδύσεις στην Ελλάδα, λόγω μείωσης
στους μισθούς την τελευταία διετία και περισσότερης ευελιξίας στην αγορά
εργασίας, παράγοντες που βελτίωσαν την ανταγωνιστικότητα.
Έγραφε η
εφημερίδα: «Τέτοιες (επιχειρηματικές) κινήσεις αντανακλούν την αύξηση
της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα μετά από μια πτώση 30-35% του
μισθολογικού κόστους κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, καθώς και
τη βελτίωση της ευελιξίας της εργασίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία που
συμφωνήθηκε με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ως προϋπόθεση για τις ενισχύσεις
διάσωσης. Η δύναμη των ελληνικών συνδικάτων έχει επίσης καμφθεί, καθώς
οι εταιρείες είναι πλέον σε θέση να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με
τους εργαζόμενους». Αρα, όσο μικρότεροι οι μισθοί και όσο πιο
«ευέλικτες» οι εργασιακές σχέσεις, τόσο καλύτερα τα πράγματα για τους
επενδυτές και την καπιταλιστική ανάπτυξη στην οποία ομνύουν η κυβέρνηση,
ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα.
Ποια
είναι η ανησυχία τους;
Το πώς θα περάσουν αυτά τα μέτρα, που δεν έχουν
τέλος, με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις και σε κάθε περίπτωση χωρίς
να αποκαλυφθεί η μήτρα τους και ριζοσπαστικοποιηθούν συνειδήσεις. Αυτός
είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούν το «καρότο». Όπως αυτό που
κραδαίνει στους εργαζόμενους η Μ. Δαμανάκη, λέγοντας ότι οι όποιες
αποφάσεις ληφθούν για τον κατώτερο μισθό, καλό είναι να απολαμβάνουν
«κοινωνικής συναίνεσης», για την οποία «καίγεται» η ΕΕ και το κεφάλαιο,
προκειμένου να περάσουν πιο εύκολα τα αντιδραστικά τους σχέδια. Αλλά αν η
συναίνεση δεν εξασφαλιστεί, με ενσωμάτωση του κινήματος και τη βοήθεια
των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών, τότε υπάρχει και το μαστίγιο των
εκβιασμών, των ψευτοδιλημμάτων και της καταστολής.
Όπως αυτά που
αναπαράγει η Δαμανάκη, λέγοντας στην ίδια συνέντευξη ότι «ο σίγουρος
δρόμος για να αποφύγουμε στο μέλλον τις οποιεσδήποτε πιέσεις (σ.σ.
αναφορικά και με τους μισθούς) είναι να συγκεντρωθούμε χωρίς άλλες
καθυστερήσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας». Δηλαδή στην
απρόσκοπτη εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπουν οι
συμφωνίες με την τρόικα.
Στο ίδιο πνεύμα είναι και οι δηλώσεις των
εκπροσώπων του ΔΝΤ και της Κομισιόν, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, βάζουν το
πιστόλι στον κρόταφο του λαού, λέγοντάς του να δεχτεί τη φοροληστεία, «για να μπορέσει να αποφύγει μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις».
Ο λαός, κανένα αντιλαϊκό μέτρο δεν πρόκειται
να γλιτώσει, αν δεχτεί να
εφαρμοστεί ένα άλλο.
Και τους μισθούς θα επιχειρήσουν να μειώσουν και
τις εργασιακές σχέσεις να τσακίσουν κι άλλο και τη φοροαφαίμαξη να
μεγαλώσουν.
Μόνος τρόπος για να σπάσει ο φαύλος κύκλος,
μέτρα - εκβιασμοί - μέτρα, είναι να δείξει ο λαός το μπόι του. Με ταξική
οργάνωση και συμμαχία να εμποδίσει τα μέτρα, να δημιουργήσει τις
προϋποθέσεις για ριζική ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης που
τον εξοντώνει. Άλλος δρόμος σωτηρίας για το λαό δεν υπάρχει.
*Περισσότερα ΕΔΩ και στο "Χρήμα ως Κέρδος" ΕΔΩ και ΕΔΩ
**Από τον Ριζοσπάστη, "Ερώτηση - Απάντηση", Σάββατο 2 Μάρτη 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου