Θρέφουν αυταπάτες.

 
Οι θιασώτες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης έσπευσαν να αξιοποιήσουν το «όχι» της κυπριακής Βουλής, για να θρέψουν τις αυταπάτες που καλλιεργούν στο λαό ότι υπάρχει η δυνατότητα διαπραγμάτευσης στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας που θα περισώσει δικαιώματά του. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξελαρυγγιάστηκαν να υποστηρίζουν ότι το παράδειγμα της Κύπρου ανοίγει τάχα έναν άλλο δρόμο. Το «όχι» της Κύπρου ήταν «όχι» στο «κούρεμα» και τη φυγή κεφαλαίων, σ' αυτά ωθούσε η απόφαση του Γιούροκρουπ. 

Κρύβουν σκόπιμα ότι η διαπραγμάτευση, τα «όχι» και τα «ναι» που διατυπώνονται στα διαβούλια ιμπεριαλιστικών οργανισμών, δεν απηχούν τα λαϊκά συμφέροντα, η υπονόμευσή τους είναι ένα το κρατούμενο για την υπεράσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων απ' τη σκοπιά των οποίων διαπραγματεύονται οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.
 

Όπως ο διάβολος το λιβάνι αποφεύγουν ορισμένες κρίσιμες «λεπτομέρειες». Η Κύπρος, όπως και όλες οι χώρες - μέλη της ΕΕ, ακολουθεί κατά πόδας την αντιλαϊκή της στρατηγική. Αυτή, άλλωστε, δεν είναι προαιρετική, η υλοποίησή της είναι όρος αναγκαίος για τη θωράκιση των μονοπωλίων και την ώθησή τους σε ανάκαμψη. Στο πλαίσιό της, αλλά και για τη σύναψη δανείων, έχουν ήδη συμφωνηθεί μέτρα εξίσου βαριά με αυτά που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Οι οπαδοί της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής», που γλυκοκοιτάζουν άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για συμμαχία και «στήριξη», αποσιωπούν ότι αυτή θα παρασχεθεί με το αζημίωτο. 
 

Ακόμα κι αν η Κύπρος στραφεί σε άλλες πηγές για δάνεια, τζάμπα λεφτά δεν δίνει κανείς, το αντίτιμο απ' όπου κι αν προέλθουν αυτά θα είναι βαρύ για τον κυπριακό λαό. Ένα, καταρχήν προφανές, είναι η παράδοση μέρους του ενεργειακού πλούτου της χώρας. Πλούτος που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, σήμερα γίνεται «μήλον της Εριδος» μεταξύ ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων, πυροδοτώντας επικίνδυνους ανταγωνισμούς σε μια περιοχή ούτως ή άλλως «εύφλεκτη». 
 

 

Το παράδειγμα της Κύπρου τούς διαψεύδει ηχηρά *
 

Η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, με τα μονοπώλια να κυριαρχούν στην οικονομία και στο πλαίσιο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, αποβαίνει πάντα και παντού σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η διαπραγματευτική ικανότητα του Ραχόι που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε παντιέρα δεν απέφερε στο λαό της Ισπανίας παρά ανείπωτη φτώχεια. Η ικανοποίηση της αξίωσης των κυβερνήσεων της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας για δημοσιονομική χαλάρωση, ήταν η ανταμοιβή για το σφαγιασμό των εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για τα μέτρα αιματηρής λιτότητας σε βάρος των λαών τους και την αφοσίωσή τους στη συνέχιση αυτής της πολιτικής.
 

Όσοι διατείνονται ότι υπάρχει άλλος δρόμος υπέρ των λαών μέσω διαπραγματεύσεων, θέλουν να κρύψουν ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης οδηγεί τους λαούς κατευθείαν σε γκρεμό ανεξάρτητα απ' το μείγμα διαχείρισης, τους ελιγμούς που μπορεί να γίνονται. Όσοι επιμένουν να υπερασπίζονται ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, κοροϊδεύουν συνειδητά τους λαούς. 

Ο χαρακτήρας της δεν αλλάζει.
 

Είτε πορεύεται με «συνταγή Μέρκελ» είτε με διαφορετική που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή θα παραμείνει θεματοφύλακας των μονοπωλιακών συμφερόντων και θα παραδίδει βορά στις ορέξεις τους τα δικαιώματα των λαών.

 

Ανάπτυξη υπέρ των λαϊκών αναγκών μπορεί να υπάρξει και προς τούτο δεν απαιτείται καμία διαπραγμάτευση, καμία επιλογή ιμπεριαλιστή συμμάχου. Απαιτείται συμμαχία λαϊκή, ανειρήνευτη πάλη για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους, δηλαδή για λαϊκή εξουσία.

Κύπρος: Ενίσχυση των εκβιασμών σε βάρος των εργαζομένων στο 902gr

*Ριζοσπάστης, "ΕΠΩΝΥΜΩΣ", Πέμπτη 21 Μάρτη 2013.