Κριτήριο για θετικές εξελίξεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων...είναι η συστράτευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ισχυροποίησή του.

Αυτό το σύστημα δεν σηκώνει αναμόρφωση* 

Στην Ουκρανία στραμμένα τα βλέμματα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, όπου καταγράφεται ισχυρή στρατιωτική κινητικότητα. Αποτέλεσμα οξύτατων ενδοαστικών εντός Ουκρανίας και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ας κρατήσουμε μια επισήμανση: Ότι ιστορικά η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών πάει χέρι χέρι με την ενίσχυση ομάδων και μηχανισμών που στο εσωτερικό των χωρών καλούνται να χτυπήσουν το εργατικό κίνημα. Σήμερα συμβαίνει εδώ, συμβαίνει και στην Ουκρανία. Όπως, για παράδειγμα, ο «Δεξιός Τομέας», δηλαδή οργανωμένοι ναζιστές.

Μια δεύτερη επισήμανση: Οι ίδιοι εδώ στη χώρα μας και στην ΕΕ που δηλώνουν ότι η Χρυσή Αυγή προσβάλλει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό είναι και αυτοί που ως ΕΕ στηρίζουν τις νεοναζιστικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Υιοθετούν τη θέση περί «εγκληματογόνων ιδεολογιών», που είναι και επίσημη πολιτική της ΕΕ.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι όχι μόνο στελέχη της ΝΔ, αλλά και η «Αυγή» - για παράδειγμα - επέλεξε να τοποθετηθεί για τις εξελίξεις στην Ουκρανία υιοθετώντας την αφήγηση του Μπαντέρα για τις αιτίες, μιλώντας για διώξεις του Στάλιν που κατά τους «αριστερούς» μας προκάλεσαν το μίσος ενάντια στη Ρωσία.

Στο εσωτερικό της χώρας μας δίνουν και παίρνουν οι αναλύσεις για την ανάγκη αξιοποίησης της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, για τα στρατηγικά πλεονεκτήματα, με εκτιμήσεις ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει με όλους ως παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή. 

Εκφράζεται κριτική στην κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι πρέπει να έχει πιο ενεργό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις, ότι δεν αξιοποιεί σωστά την πλεονεκτική γεωστρατηγική της θέση, διατυπώνονται διαφωνίες για το πού θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα. Με σταθερό όμως στοιχείο την ανάγκη εμπλοκής στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς με διάφορα προσχήματα. 

Πρόκειται για επικίνδυνη γραμμή.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εξελίσσεται και η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, που θα μπορούσε να έχει όλα τα φώτα πάνω της αν δεν ήταν οι εξελίξεις στην Ουκρανία τόσο καταιγιστικές. Οι εξελίξεις, όμως, είναι τέτοιες που δεν σου επιτρέπουν να τις προσπερνάς.

Η αστική τάξη δεν κάνει πίσω από την προσπάθεια να στήσει τρίτο πόλο, ικανό να εγκλωβίζει μεγάλες μάζες για τη σταθεροποίηση του συστήματος, καθώς και στην όποια περίοδο ανάκαμψης υπάρξει, τα ερείπια των κοινωνικών - εργατικών δικαιωμάτων θα κυριαρχούν (ψυχρός στα νούμερα για την κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών που παρέθεσε την Πέμπτη ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας).

Δεν είναι μόνο οι διάφορες συζητήσεις για τις εσωτερικές διαμάχες στα κόμματα της διαχείρισης, ούτε η υπόθεση με τους «58» και την «Ελιά». Στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος εντάσσονται και οι εκλογές για την Τοπική Διοίκηση, οι διάφορες υποψηφιότητες των αστικών κομμάτων, η προβολή συγκλίσεων διαφορετικών κομμάτων σε συγκεκριμένους υποψηφίους, η προβολή της αναγκαιότητας στήριξης των κομμάτων του συστήματος σε υποψηφίους όπως ο Γ. Καμίνης και ο Γ. Μπουτάρης κ.λπ.

Για το λαό είναι κρίσιμο να μην παγιδευτεί στα σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και στα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, έγκαιρα να τα εγκαταλείψει, με όποια ταμπέλα και συγκρότηση κι αν εμφανίζονται. 

Κριτήριο για θετικές εξελίξεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων παραμένει η οργάνωση ισχυρής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, η συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα βάλει εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και θ' ανοίξει το δρόμο για μια πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Καθοριστικός παράγοντας είναι η συστράτευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ισχυροποίησή του.

*Από τη στήλη  "ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ"  του Ριζοσπάστη.