Η κρίση, για τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι παρά «ένα παγκόσμιο πείραμα όπου κάποιοι τεχνοκράτες αποφάσισαν να βάλουν μια ολόκληρη κοινωνία στην κρεατομηχανή»!

ΣΥΡΙΖΑ Ψηφοθηρία και απόκρυψη της 
στρατηγικής που γονατίζει το λαό

Να κερδοσκοπήσει με την αγωνία εργαζομένων που πετιούνται στο δρόμο επιχείρησε χτες ο Αλ. Τσίπρας, κατά τη συνάντησή του στην Αλεξανδρούπολη με δημοτικούς υπαλλήλους και σχολικούς φύλακες. Τους υποσχέθηκε επαναπρόσληψη, καλώντας τους να εναποθέσουν τις ελπίδες τους για εξασφάλιση του δικαιώματος στη σταθερή δουλειά σε μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ!

 

Αυτά μία μέρα αφότου στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ «σφύριζε κλέφτικα» για την τροπολογία του ΚΚΕ για την εξασφάλιση μόνιμης σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα για όλους, ανεξαιρέτως, τους εργαζόμενους που κινδυνεύουν. 

Ο ίδιος, μάλιστα, κατέθεσε εκπρόθεσμα τροπολογία που άφηνε απέξω το 90% των εργαζομένων η οποία αφορούσε αποκλειστικά τους εκπαιδευτικούς!... Η τροπολογία του αθροίστηκε σε αυτές των άλλων κομμάτων, 27 στο σύνολο, η καθεμία για διαφορετική κατηγορία εργαζομένων, ρίχνοντας νερό στο μύλο του συντεχνιασμού και της αντιπαράθεσης των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που το ίδιο το σύστημα καλλιεργεί.

Εξωραΐζοντας εξάλλου πλήρως τη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων της ΕΕ, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ την παρουσίασε χτες σαν «ένα παγκόσμιο πείραμα όπου κάποιοι τεχνοκράτες αποφάσισαν να βάλουν μια ολόκληρη κοινωνία στην κρεατομηχανή»! Διερωτώμενος υποκριτικά ποιος είναι ο λόγος που απολύονται τόσοι δημόσιοι υπάλληλοι, ισχυρίστηκε πως η κυβέρνηση «δεν έχει κανένα σχέδιο στο μυαλό της»! 

Κρύβει ότι οι αντιδραστικές αλλαγές γίνονται για να προσαρμοστεί το αστικό κράτος στις σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης, ακριβώς για να υποδείξει σαν μόνο αντίπαλο των εργαζομένων την κυβέρνηση και να τους υποβάλλει την ιδέα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα τους αποδώσει όσα τους αφαιρέθηκαν.

Η κίβδηλη αυτή υπόσχεση διαπερνούσε όλη του την ομιλία και μόνο προς το τέλος πρόσθεσε, για να έχει και άλλοθι όταν φανεί στην πράξη η αξία των λεγομένων του, ότι «η προοπτική της ανασυγκρότησης δεν είναι μια εύκολη και απλή υπόθεση, δεν μπορείς να πατήσεις ένα κουμπί και να βρεθείς ως διά μαγείας, ξαφνικά, στην κατάσταση που ήμασταν πριν ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος».

«Ορος εθνικής επιβίωσης» η αλλαγή του μείγματος αστικής διαχείρισης...

 

Στο σημείο αυτό παρουσίασε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν δύναμη έτοιμη να πολεμήσει, σε αντίθεση με τους κυβερνώντες που «δεν κάνουνε τίποτε άλλο από το να δέχονται εντολές». 

Δεν είπε βεβαίως ότι θα πολεμήσει για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, για ένα μείγμα διαχείρισης που μπορεί να τα υπηρετήσει. Για το λόγο αυτό δήλωσε πως «θα σχηματίσει κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας που δεν θα απευθύνεται μονάχα στους αριστερούς και τις αριστερές (...) είναι όρος εθνικής επιβίωσης».

Πρόσθεσε: «Η τρόικα την επόμενη μέρα θα πάει από εκεί που ήρθε. Δεν αναγνωρίζουμε κανέναν εξωθεσμικό οργανισμό που δεν έχει καμία νομιμοποίηση, όχι από την ελληνική κυβέρνηση, ούτε καν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (...) Το δεύτερο. Θα αποκαταστήσουμε τις μεγάλες αδικίες, όλες τις πράξεις εκείνες που έγιναν κατά παράβαση του Συντάγματος και ταυτόχρονα θα θέσουμε σε εφαρμογή ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (...) Αυτό το οποίο θα θέσουμε σε διαπραγμάτευση είναι μία λύση βιώσιμη που θα αφορά όλη την Ευρώπη για το χρέος (...) Δεν θα το αφήσουμε γιατί εμείς δεν είμαστε μπαταχτσήδες».

Η τρόικα βεβαίως μπορεί να φύγει, όχι όμως η ΕΕ που τη συνθέτει κατά τα 2/3, η στρατηγική της οποίας υπέρ των μονοπωλίων, με τη ...θεσμικότατη μόνιμη εποπτεία, θα συνεχίσει να γονατίζει το λαό.

Όσο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν λέει τίποτα διαφορετικό ο ΣΥΡΙΖΑ απ' ό,τι όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης που αναγνωρίζουν έτσι ότι η διαχείριση αυτή, ανεξάρτητα απ' το μείγμα, θα συνεχίσει να παράγει φτώχεια και ανεργία. 

Η διευθέτηση του χρέους είναι προϋπόθεση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας που για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πρώτιστο στόχο. Μάλιστα, ο Αλ. Τσίπρας εμφανίζεται και γενναιόδωρος με ξένο πορτοφόλι, δηλώνοντας ότι θα πληρώσει το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία, βάζοντας και η δική του κυβέρνηση βαθιά το χέρι στην τσέπη του λαού.

Τέλος, μόνο ειρωνικό μειδίαμα μπορεί να προκαλέσει η όλο και πιο συχνή αναφορά του Αλ. Τσίπρα ότι το κόμμα του δεν έχει μαζί του «τους μεγαλοκαναλάρχες, ούτε τους μεγαλοεφοπλιστές, ούτε τους μεγαλοβιομήχανους», όταν η πραγματικότητα βοά για το αντίθετο, άσχετα αν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τους δώσει κι άλλες εξετάσεις... 

Από τη στήλη   "ΠΟΛΙΤΙΚΗ"  του Ριζοσπάστη.