...στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη...θα μετρηθεί η ικανότητα συνολικά των αστικών κομμάτων να συνεχίσουν να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα σε συνθήκες που το αστικό πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει δυσκολίες.

ΑΣΤΙΚΟ  ΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΣΥΣΤΗΜΑ

Οι δυσκολίες, οι διεργασίες και οι εκλογές

 

 

Λιγότερο από δύο μήνες πριν από τις εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη, αστοί αναλυτές όλο και πιο συχνά κάνουν «λογαριασμό» για το πόσο έχει προχωρήσει η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. 

 

Καταγράφουν το τι έχει λυθεί για το σύστημα και τι όχι, τι πρόοδος έχει επιτευχθεί γύρω από το στόχο να διαμορφωθεί η δυνατότητα εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οι οποίες θα υπηρετούν σταθερά τις βασικές στοχεύσεις της ελληνικής αστικής τάξης στη σημερινή συγκυρία, θα μπορούν να διαμορφώνουν νέες συμμαχίες με μεσαία στρώματα, με τμήματα της εργατικής αριστοκρατίας και ταυτόχρονα θα έχουν την ικανότητα να εγκλωβίζουν πλατιές λαϊκές μάζες, στοιχίζοντάς τες πίσω από τους στόχους των μονοπωλίων.

 

Ως βασικό συμπέρασμα σημειώνουν το γεγονός ότι «το δικομματικό σύστημα έχει καταρρεύσει οριστικά», εντοπίζοντας πρόβλημα και στο διπολισμό κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε προσπάθεια να αντικαταστήσει τον παλιό δικομματισμό ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. 

Όπως σημειώνουν, ενώ «παγιώνονται οι τεράστιες απώλειες των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης», την ίδια στιγμή «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προηγείται, αλλά αυτό συμβαίνει σε πολύ χαμηλό επίπεδο».

Ειδικά σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι αναλύσεις ακόμα και σε μέσα «φιλικά» προσκείμενα προς αυτόν, σημειώνουν τη δυσκολία του να κυριαρχήσει στο χώρο της «κεντροαριστεράς», αλλά και γενικότερα να αποκτήσει δυναμική, επισημαίνοντας τον κίνδυνο καθήλωσης.

Οι ίδιες αναλύσεις καταγράφουν ανησυχία και γύρω από τα ζητήματα των συνεργασιών για τις αστικές κυβερνήσεις της επόμενης μέρας. Σημειώνοντας ότι οι δυνατότητες «συμμαχικών κυβερνήσεων, είτε πρωτεύσει η ΝΔ, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εθνικές εκλογές, είναι εξαιρετικά περιορισμένες», στην πραγματικότητα «δείχνουν» την ανάγκη διαμόρφωσης εφεδρειών οι οποίες θα μπορούν να «κουμπώνουν» σε διάφορους συνδυασμούς αστικών κυβερνήσεων, διασφαλίζοντας την κυβερνητική εναλλαγή και τη συνολικότερη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.

Οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, η κατεύθυνσή τους αλλά και οι δυσκολίες τους, έχουν άμεση σχέση με τις προτεραιότητες οικονομικής πολιτικής που θέτει η αστική τάξη στη σημερινή συγκυρία. Κομβικό στοιχείο στη διαδικασία της αναμόρφωσης είναι πλέον η συζήτηση για την ανάγκη αλλαγής μείγματος διαχείρισης: 

 Η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, η σχετική ευελιξία στη δημοσιονομική πολιτική και η τόνωση της «ρευστότητας» των μονοπωλίων, η προσέλκυση επενδύσεων, η γεωπολιτική αναβάθμιση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης είναι κεντρικά στοιχεία που προβάλλονται σήμερα από το κυρίαρχο τμήμα των αστών. 

Με αυτήν την έννοια, μόνο τυχαία δεν είναι η επισήμανση ακόμα και στις «ναυαρχίδες» του αστικού Τύπου ότι «η παρούσα Βουλή θα είναι η τελευταία με "μνημονιακή πλειοψηφία"».

Η κούρσα για την «κεντροαριστερά»... (Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)