«...το μοναδικό «κανάλι επικοινωνίας» που υπάρχει είναι αυτό ανάμεσα στην αστική τάξη, το καπιταλιστικό σύστημα και τη ναζιστική ΧΑ».

Από τότε που «η αστική τάξη κατάχτησε στην Γαλλία  και την Αγγλία την πολιτική εξουσία...Τη θέση της ανιδιοτελούς έρευνας την πήραν οι πληρωμένοι διαπληκτισμοί των καλαμαράδων, τη θέση της αμερόληπτης επιστημονικής έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογιτικής...»* 
 
Το πραγματικό «κανάλι επικοινωνίας»**

Για «κανάλι επικοινωνίας μεταξύ των δύο άκρων» κάνει λόγο ο Μ. Κοττάκης σε άρθρο του στη «Δημοκρατία», αναμασώντας την επικίνδυνη θεωρία των «δύο άκρων» και χωρίς μάλιστα να προσπαθήσει -ούτε καν για τα προσχήματα- να κρύψει ότι στο στόχαστρο αυτής της ανιστόρητης θεωρίας είναι το ΚΚΕ, το λαϊκό κίνημα που παλεύει για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. 

 

Αφού αναπαράγει την προβοκάτσια και τα ψέματα του Ρουπακιά περί σχέσης του με το ΚΚΕ (προβοκάτσια που όπως αποκαλύφθηκε από τις ίδιες τις αστικές εφημερίδες σχεδιάστηκε από τους χρυσαυγίτες ήδη από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα), ισχυρίζεται ότι «οι βάσεις της Ακροδεξιάς και της Αριστεράς επικοινωνούν» και ότι όσα είπε η Αλ. Παπαρήγα στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη για το αστικό Κοινοβούλιο και τι σημαίνει πραγματικά το να συμμετέχει ο λαός στην εξουσία, τάχα άνοιξαν το «κανάλι επικοινωνίας» με την ακροδεξιά.

 

Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι το μοναδικό «κανάλι επικοινωνίας» που υπάρχει στην υπόθεση είναι αυτό ανάμεσα στην αστική τάξη, το καπιταλιστικό σύστημα και τη ναζιστική ΧΑ. Δικό τους «παιδί» είναι, γέννημα - θρέμμα τους, πολύτιμο εργαλείο τους ενάντια στο λαό. Την αξιοποίησαν τόσο καιρό ως δύναμη κρούσης και τρομοκράτησης ενάντια στο λαϊκό κίνημα, την αξιοποιούν και τώρα αφού με πρόσχημα την αντιμετώπισή της, επιχειρούν να ενισχύσουν το νομικό τους οπλοστάσιο ενάντια στο λαό, να αναβαπτίσουν στα μάτια του το αστικό πολιτικό σύστημα, το αστικό κράτος και τους θεσμούς του. 

 

Το «κανάλι επικοινωνίας» της αστικής τάξης με το φασισμό επιβεβαιώνεται και από όλα τα ιστορικά παραδείγματα κατάληψης της εξουσίας από φασιστικά κόμματα: μέσα στον αστικό κοινοβουλευτισμό «ανδρώθηκαν» τα κόμματα αυτά (όπως οι ναζί στη Γερμανία ή ο Μεταξάς στην Ελλάδα), με την αμέριστη στήριξη της αστικής τάξης ενισχύθηκαν, με τη συγκατάθεση των άλλων αστικών κομμάτων άνοιξε τελικά ο δρόμος για να κατακτήσουν την εξουσία. 

 

Αλλά αυτό το «κανάλι» μάλλον δεν το «πιάνουν» -δε θέλουν να 

το «πιάσουν»- οι «κεραίες» του αρθρογράφου της «Δημοκρατίας».

 

Τον ενόχλησε τον κ. Κοττάκη και η αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» για το πρόγραμμα της ΕΕ που δίνει χρήμα με ουρά για την προπαγάνδιση του κατάπτυστου αντικομμουνιστικού μνημονίου. «Χαλάει» τη σούπα της ΕΕ της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας», δείχνει το πραγματικό ταξικό πρόσωπο της ένωσης των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. 

 

Ενόχλησε τα αστικά επιτελεία το γεγονός ότι ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε πως την ίδια ώρα που εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ευρώπη δεν έχουν δουλειά και στερούνται στοιχειωδών δικαιωμάτων, η ΕΕ δίνει 100.000 ευρώ για κάθε δράση που προπαγανδίζει την ανιστόρητη ταύτιση της ναζιστικής θηριωδίας με τον κομμουνισμό, το μοναδικό ιστορικά συνεπή αντίπαλο του φασισμού.

 

Ας βγάζουν συμπέρασμα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, τόσο από τις θέσεις και τη δράση του ΚΚΕ, όσο και από το ποιοι ενοχλούνται από αυτά. Οι αστοί και οι μηχανισμοί τους βγάζουν χολή και αντικομμουνισμό, παίρνουν τα μέτρα τους, γιατί το ΚΚΕ αναδεικνύει τη δύναμη που έχει ο λαός να πάρει την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του. 

 

Ενοχλούνται γιατί η δράση των κομμουνιστών είναι αταλάντευτα προσανατολισμένη στην οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας που σε ασυμφιλίωτη αντιπαράθεση με τα μονοπώλια, την ΕΕ και την εξουσία τους, θα ανοίξει το δρόμο για να γίνει ο λαός αφέντης του πλούτου που παράγει.

 

* Καρλ Μαρξ,  "Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ", τόμος α',  σελ. 21.

 

** "Η Άποψή Μας",  από τη στήλη "Από...μέρα  σε...μέρα" του Ριζοσπάστη.