Η όποια επιλογή για τη διευθέτηση του χρέους, είτε η επιμήκυνση των δανείων είτε το «κούρεμα», θα συνοδεύεται από νέα αντιλαϊκά μέτρα.

 Διλήμματα για άλλη μια φορά

Τελικά πώς θα συνεχίσει η Ελλάδα την πορεία της στον 

καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και στον ευρωμονόδρομο; 

Με επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους και μείωση των επιτοκίων, όπως λέει η κυβέρνηση, διαβεβαιώνοντας ότι δε θα υπάρξουν νέος δανεισμός, νέα μνημόνια, νέα μέτρα; `Η με «κούρεμα» του χρέους, διαπραγμάτευση στην ΕΕ σε συμμαχία με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις του Νότου, όπως λέει ΣΥΡΙΖΑ;

Και οι μεν και οι δε κρύβουν αυτό που έχει ήδη βιώσει πικρά ο λαός: Οτι η όποια επιλογή για τη διευθέτηση του χρέους, είτε η επιμήκυνση των δανείων είτε το «κούρεμα», θα συνοδεύεται από νέα αντιλαϊκά μέτρα. 

Το «τέρμα στη λιτότητα» και η όλη συζήτηση για χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής δεν έχουν καμία σχέση με την ανακούφιση του λαού: Αφορούν αποκλειστικά στο πώς θα εξασφαλιστούν πόροι για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Είναι χαρακτηριστική η ομοβροντία των δημοσιευμάτων που τονίζουν ότι για να παγιωθεί η «θετική μεταστροφή του κλίματος» και να περπατήσει η διευθέτηση του χρέους πρέπει να προχωρήσουν αποφασιστικά - «ορθοπεταλιά», όπως αναφέρεται - οι αντιλαϊκές «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που θα ολοκληρώσουν το χτύπημα στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα και θα ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και τα περί «παραγωγικής ανασυγκρότησης» που προβάλλει συνεχώς ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα προβάλλεται η ανάγκη αλλαγής μείγματος διαχείρισης. 

Τόσο η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι εκπρόσωποι των καπιταλιστών ιεραρχούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, ιεραρχούν την παροχή ρευστότητας στο κεφάλαιο. 

Για τους εργαζόμενους και τα φτωχά 

λαϊκά στρώματα η κατάσταση δεν αλλάζει. 

Το χρέος (είτε με «κούρεμα», είτε με επιμήκυνση αποπληρωμής) θα το πληρώσουν οι ίδιοι, οι «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» ή η «παραγωγική ανασυγκρότηση» θα χτιστούν στην πλάτη τους.

Το πρωτογενές πλεόνασμα, για το οποίο τσακώνονται ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ύψος του, είναι αποτέλεσμα της φοροληστείας, των περικοπών στους μισθούς, στις συντάξεις, στην Υγεία και την Παιδεία, των χιλιάδων απολύσεων, γι' αυτό και ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να πανηγυρίζει για την επίτευξή του ή να διεκδικεί μεγαλύτερο ύψος του.

Οι κατακτήσεις που αφαιρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ούτε πρόκειται να δοθούν πίσω, ούτε είναι αρκετές για το κεφάλαιο: Ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης προϋποθέτει την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Την ώρα που η κυβέρνηση εξαγγέλλει ότι «τελειώνει το μνημόνιο» και ο ΣΥΡΙΖΑ την καταγγέλλει ότι «δεσμεύει ακόμα περισσότερο τη χώρα», ο λαός πρέπει να έχει καθαρό ότι, είτε με τον έναν είτε με τον άλλο διαχειριστή, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ θα έρχεται αντιμέτωπος με τα μόνιμα μνημόνια που ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και τα οποία εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, Βόρειες και Νότιες. 

Μόνο σε ρήξη με αυτόν το δρόμο, μόνο με πάλη προσανατολισμένη στο στόχο της αποδέσμευσης από την ΕΕ, με Λαϊκή Εξουσία και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων μπορεί να βάλει εμπόδια σε αυτήν την επίθεση, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη ριζική ανατροπή.

Από την στήλη  «Η Άποψή μας»,  του «Ριζοσπάστη».