"...Και ο νοών νοείτω"

Εικόνα από την προετοιμασία των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, για την
 διασφάλιση των όρων της μελλοντικής καπιταλιστικής ανάκαμψης.

«...Οι παραγωγικές δυνάμεις που διαθέτει δεν χρησιμεύουν πια για την προώθηση του αστικού πολιτισμού και των αστικών σχέσεων ιδιοκτησίας. Αντίθετα, έγιναν πάρα πολύ μεγάλες γι' αυτές τις σχέσεις, εμποδίζονται από αυτές. Και κάθε φορά που οι παραγωγικές δυνάμεις ξεπερνούν το εμπόδιο αυτό, φέρνουν σε αναταραχή ολόκληρη την αστική κοινωνία, απειλούν την ύπαρξη της αστικής ιδιοκτησίας. Οι αστικές σχέσεις έγιναν πάρα πολύ στενές για να περιλάβουν τα πλούτη που δημιουργήθηκαν απ' αυτές. 

Πώς ξεπερνά η αστική τάξη τις κρίσεις; από τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά μάζες από παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, κατακτώντας καινούργιες αγορές και εκμεταλλευόμενη πιο βαθιά τις παλιές. Πώς, λοιπόν; Προετοιμάζοντας πιο ολόπλευρες και πιο τεράστιες κρίσεις και ελαττώνοντας τα μέσα για να προλαβαίνει τις κρίσεις...» *

Εδώ είμαστε. Η ιμπεριαλιστική ΕΕ  προετοιμάζει το έδαφος για την διασφάλιση των όρων, της μελλοντικής ανάκαμψής τους. Και για του λόγου το αληθές, διαβάστε με την απαραίτητη συγκέντρωση, το πάρα κάτω άρθρο, έχοντας κατά νου τα λόγια από το πάρα πάνω απόσπασμα... Και ο νοών νοείτω.

Αντιδραστική ΕΕ εντός και εκτός**

Δύο αντιδραστικές εκθέσεις, με περιεχόμενο που βάζει κυριολεκτικά φωτιά στα λαϊκά συμφέροντα, συζητήθηκαν τη βδομάδα που μας πέρασε στο Ευρωκοινοβούλιο και καταψηφίστηκαν από το ΚΚΕ. Η πρώτη αφορά στην «εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας». Στόχο έχει να αντιστοιχίσει την ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό καλεί τα κοινοτικά όργανα να αξιοποιήσουν όλο το φάσμα των στρατιωτικών μέσων της Ευρωένωσης, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική ακόμα και από το ΝΑΤΟ στο αιματοκύλισμα και την υποταγή των λαών. Να διεκδικήσει, δηλαδή, με μεγαλύτερες αξιώσεις μερίδιο από τη μοιρασιά της λείας στα ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικά μέτωπα, για λογαριασμό των ευρωενωσιακών μονοπωλίων.

Δείχνοντας πως με συντονισμένα βήματα η ΕΕ στρατιωτικοποιεί ακόμα περισσότερο την εξωτερική της πολιτική, η έκθεση ζητάει την αύξηση των στρατιωτικών αποστολών και επιχειρήσεων και τη χρηματοδότησή τους από το Ταμείο Σταθερότητας και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, την επίσπευση της δημιουργίας μόνιμου γενικού επιτελείου στρατού της ΕΕ, άμεση αξιοποίηση των μονάδων του Ευρωστρατού, την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας και πιο αποφασιστικά βήματα στην κοινή χρήση οπλικών συστημάτων. Για το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, σύμφωνα με την έκθεση, τα Δυτικά Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή, το Κέρας της Αφρικής και η περιοχή του Σαχέλ, στη Σομαλία, στο Νότιο Σουδάν και στο Μάλι, αποτελούν ζώνες άμεσης προτεραιότητας. Είναι περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τις πηγές και τους δρόμους ενέργειας.

Συναφής με τα παραπάνω, με πιο έντονο όμως το στοιχείο της στοχοποίησης του εχθρού λαού στο εσωτερικό της κάθε χώρας - μέλους, είναι το περιεχόμενο και της άλλης έκθεσης, με τον τίτλο «Ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και η ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση». Πρόκειται για ρήτρες που περιέχονται στην αντιλαϊκή Συνθήκη της Λισαβόνας. Κατά τα πρότυπα του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, προωθούν στρατιωτικές και πολιτικές επεμβάσεις της ΕΕ στα ίδια τα κράτη - μέλη της, με το πρόσχημα της «τρομοκρατίας», «φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών», «επιθέσεων στον κυβερνοχώρο», ακόμη και για «πανδημίες» ή «ενεργειακές ελλείψεις». Η έκθεση ζητάει τη δημιουργία «μόνιμου επιχειρησιακού στρατηγείου της ΕΕ» και «μόνιμου συστήματος της ΕΕ για την αντιμετώπιση διαχείρισης κρίσεων».

Απροκάλυπτα αναγνωρίζει επίσης το «δικαίωμα» της ΕΕ να επεμβαίνει σε κράτη - μέλη της, χαρακτηρίζοντας δράσεις και κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος απειλή για τους «δημοκρατικούς θεσμούς»! Τι δείχνουν τα παραπάνω. Οτι σε συνθήκες κρίσης, η ΕΕ γίνεται πιο αντιδραστική και επιθετική στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, για να θωρακίσει και να υπερασπιστεί πιο σθεναρά τα συμφέροντα των μονοπωλίων της. Για να το πετύχει, από τη μια αναβαθμίζει το ρόλο της στα κατοχικά μέτωπα και σε περιοχές με μεγάλη γεωστρατηγική σημασία. Από την άλλη, θωρακίζει την αστική εξουσία απέναντι στο λαϊκό κίνημα, ενισχύοντας τις στρατιωτικές δομές για καταστολή του. Η ΕΕ είναι αντιδραστική συμμαχία των μονοπωλίων. Οσο βαθαίνει η κρίση, τόσο αποκαλύπτεται το αποκρουστικό της πρόσωπο, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται για τους λαούς στα κράτη - μέλη και σε όλο τον κόσμο. 

Αλλά οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Εχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τη σιδερένια φτέρνα του κεφαλαίου, είναι ανίκητοι όταν αποφασίσουν να ανατρέψουν την εξουσία του, σε κάθε κράτος - μέλος.

*  (Μαρξ - Ένγκελς, ‘’ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ του ΚΚ’’, σελ. 33). 
** "Η Άποψή μας" Ριζοσπάστης, Τετάρτη 28 Νοέμβρη 2012  ΕΔΩ