"Είναι περιττό να μιλήσουμε για την αστική επιστήμη και φιλοσοφία... Η επιστήμη αυτή.... βλέπει το μαρξισμό σαν μια "βλαβερή αίρεση"..."
Ειλικρινά, κάνει εντύπωση η παντελής έλλειψη αναφοράς στο “KΕΦΑΛΑΙΟ” - στο μεγάλο αυτό έργο του Καρλ Μαρξ - που διακρίνει κανείς παρακολουθώντας τις προαναφερόμενες «video ταινίες». Και όχι μόνο αυτό. Κάνουν σαν να μην έχουν ακούσει τίποτα σχετικά με το «ΚΕΦΑΛΑΙΟ», σαν να μην έχει ακόμα γραφτεί. Έτσι επαναφέροντας από παλιά, ολόπλευρα επεξεργασμένα οικονομικά ζητήματα, αλλά και ψευδοπροβλήματα (λχ. που θα βρεθούν τα χρήματα για τους τόκους;) γίνεται φανερό ότι αντιμετωπίζουν τους θεατές και ακροατές τους, ως νήπια, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι:
«Δεν είναι εκπληκτικό ότι η διδασκαλία του Μαρξ, που εξυπηρετεί άμεσα τη διαφώτιση και την οργάνωση της πρωτοπόρας τάξης της σύγχρονης κοινωνίας, δείχνει τα καθήκοντα της τάξης και αποδείχνει ότι - λόγω της οικονομικής ανάπτυξης - είναι αναπόφευκτη η αντικατάσταση του σύγχρονου καθεστώτος με μια καινούργια τάξη πραγμάτων, δεν είναι εκπληκτικό, ότι η διδασκαλία αυτή ήταν υποχρεωμένη να κατακτά με μάχη το κάθε της βήμα στο δρόμο της ζωής. Είναι περιττό να μιλήσουμε για την αστική επιστήμη και φιλοσοφία...
Η επιστήμη αυτή, δεν θέλει ούτε ν' ακούσει για μαρξισμό και διακηρύχνει ότι ο μαρξισμός έχει αναιρεθεί και εκμηδενιστεί… Η διδασκαλία του Μαρξ προκαλεί σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο τη μεγαλύτερη εχθρότητα και το μίσος όλης της αστικής επιστήμης (και της επίσημης και της φιλελεύθερης), που βλέπει το μαρξισμό σαν μια "βλαβερή αίρεση"... Η ανάπτυξη του μαρξισμού, η διάδοση και η εδραίωση των ιδεών του μέσα στην εργατική τάξη προκαλούν αναπόφευκτα την επανάληψη και την όξυνση αυτών των αστικών επιθέσεων ενάντια στο μαρξισμό, που ύστερα από κάθε "εκμηδένισή" του από την επίσημη επιστήμη γίνεται όλο και πιο γερός, πιο ατσαλωμένος και πιο ζωτικός."*
Ξεκινώντας με “το εμπόρευμα”, όπου μέσα από την ανάλυσή του, γίνεται φανερή η ουσία της α ξ ί α ς, ο Καρλ Μαρξ, αναπτύσσει την ακαταμάχητη θεωρία του, στο μνημειώδες έργο του «Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ», όπου από την μια, ξεσκεπάζει και αποδεικνύει τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που υφίστανται καθημερινά οι εργαζόμενοι, με όλες τις μορφές που σκαρφίζεται η αστική τάξη: αύξηση του χρόνου εργασίας, εντατικοποίηση της παραγωγικότητας και της συχνότητας της εργασίας, μείωση του μισθού, υπερωρίες, ανεργία κλπ., και από την άλλη, ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι παροδικό και όχι αιώνιο, και ότι ακριβώς, η συνένωση της θεωρίας του με το εργατικό κίνημα, γίνεται όπλο για την επαναστατική «μεταβολή» του.
«…δεν είναι για όλο τον κόσμο εύκολο να διαβάσει και να καταλάβει «Το Κεφάλαιο», εκτιμά ο Λουί Αλτουσέρ και συμβουλεύει τον αναγνώστη, πως πρέπει να διαβαστεί το Κεφάλαιο.
«Δίνω λοιπόν αμέσως την εξής πρακτική συμβουλή: Αρχίστε την ανάγνωση του πρώτου τόμου από την Ενότητα ΙΙ: “Η μετατροπή του χρήματος σε κεφάλαιο”.. Αν αρχίσουμε την ανάγνωση του βιβλίου Ι από την αρχή του, δηλαδή από την Ενότητα Ι, είτε πελαγώνουμε και εγκαταλείπουμε ολόκληρο το βιβλίο, είτε νομίζουμε πως καταλάβαμε, πράγμα πολύ πιο επικίνδυνο, γιατί υπάρχουν πολλές πιθανότητες να έχουμε καταλάβει άλλα πράγματα απ’ αυτά που εκτίθενται εκεί…» **
Με το δίκιο του λοιπόν, ο φίλος Άρης, αναρωτιέται και ρωτά στο σχόλιό του “ τι είναι η ίδια η αξία;”.
Η δυσκολία κατανόησης της α ξ ί α ς προκύπτει, επειδή ακριβώς, πρόκειται για μια εκ των πραγμάτων, καθαρά θεωρητική ανάλυσή της, εξ αιτίας του ότι, δεν περιέχεται σ’ αυτήν, ούτε ένα άτομο ύλης, απ' όπου θα μπορούσε να την πιάσει κανείς, και όπως είναι γνωστό, “κάθε θεωρία χαρακτηρίζεται από το βαθμό αφαίρεσης των εννοιών που χρησιμοποιεί, και από την επιστημονική αυστηρότητα του συστήματος που τις διέπει...οι εργάτες, οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι στην καθαρή θεωρία, πρέπει γι αυτό να καταβάλουν μια πρόσθετη, προσεκτική και επίμονη προσπάθεια, για να καταφέρουν να προχωρήσουν στη θεωρία. Χρέος μας είναι να τους βοηθήσουμε." ***
Η δυσκολία λοιπόν από την αρχή γίνεται φανερή, αλλά όχι αξεπέραστη.
Συνεχίζεται...
*Β. Ι. ΛΕΝΙΝ "Μαρξισμός και αναθεωρητισμός", τομ. 17ος, σελ. 17.
*** Λουί Αλτουσέρ, ΘΕΣΕΙΣ, σελ. 53, Ζ΄ Εκδ.“Θεμέλιο”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου