“To Χρήμα ως Κέρδος” (Μέρος 13ο)

"η απελευθέρωση των εργατών πρέπει
να είναι έργο των ίδιων των εργατών"*

«…Η υπεροχή του χρηματιστικού κεφαλαίου πάνω σ’ όλες τις υπόλοιπες μορφές του κεφαλαίου σημαίνει κυρίαρχη θέση του εισοδηματία και της χρηματιστικής ολιγαρχίας, σημαίνει ξεχώρισμα μερικών κρατών, που κατέχουν τη χρηματιστική «δύναμη», απ’ όλα τα υπόλοιπα…» ** (σελ 57)

Για παράδειγμα, η κυρίαρχη θέση της Γερμανίας σήμερα, σε σχέση με τους άλλους «εταίρους» της, μέσα στην Ε.Ε. Η ηγεσία της οποίας από τη θέση αυτή, δεν έχει καμία δυσκολία, μαζί με τα δάνεια, να μας δίνει και μαθήματα εργατικότητας και ηθικής.

Έτσι τα μονοπώλια «… φέρνουν παντού μαζί τους τις μονοπωλιακές αρχές: η εκμετάλλευση των «δεσμών» για μια επικερδή συμφωνία παίρνει τη θέση του ανταγωνισμού στην ανοιχτή αγορά. Το πιο συνηθισμένο πράγμα είναι τούτο δω: σαν όρος για τη χορήγηση δανείου μπαίνει να ξοδευτεί ένα μέρος του για την αγορά προϊόντων από την πιστώτρια χώρα και κυρίως για την αγορά εξοπλισμού, πλοίων κλπ.» (στο ίδιο, σελ. 63)

«Τα γεγονότα λοιπόν μιλάνε ξεκάθαρα: το ανέβασμα των εξαγωγών συνδέεται ίσα-ίσα με τις απάτες και μανούβρες του χρηματιστικού κεφαλαίου, που δεν νοιάζεται για την αστική ηθική, παρά μόνο πως θα γδάρει δυο φορές το ίδιο βόδι: πρώτο, βγάζοντας κέρδος από το δάνειο, δεύτερο, βγάζοντας κέρδος από το ίδιο επίσης δάνειο, όταν ξοδεύεται για την αγορά προϊόντων δικής της παραγωγής». ( Ζήμενς, υποβρύχια) (στο ίδιο, σελ. 114)

Και η ιστορία συνεχίζεται :

Με την εξαγωγή κεφαλαίων, η χρηματιστική ολιγαρχία της χώρας που εξάγει κεφάλαια, εκμεταλλεύεται στυγνά και την εργατική τάξη της χώρας της και ακόμη πιο στυγνά, ληστρικά, την εργατική τάξη των χωρών που εξάγει τα κεφάλαια. Ταυτόχρονα όμως έχει τη δυνατότητα, προκειμένου να ενσωματώνει την εργατική τάξη της χώρας της, να χρησιμοποιεί μέρος των κερδών της, αφού αυτά αυξάνονται λόγω της εξαγωγής του κεφαλαίου, για την εξαγορά τμημάτων της εργατικής τάξης, οξύνοντας τον εσωτερικό ανταγωνισμό ανάμεσά της.

Επιδιώκει ιδιαίτερα να εξαγοράζει την ηγεσία της, έτσι ώστε να αμβλύνει την ταξική έκφραση των κοινωνικών αντιθέσεων και μέσω αυτής της διαδικασίας να αμβλύνει συνειδήσεις ή να εμποδίζει την πολιτική τους ωρίμανση. Έτσι αναπτύσσεται ο οπορτουνισμός ως έκφραση της αστικής ιδεολογίας μέσα στο εργατικό κίνημα και δημιουργούνται δυσκολίες στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Η εξαγωγή κεφαλαίων δε γίνεται μόνο με άμεσες παραγωγικές επενδύσεις, αλλά και με άλλες μορφές, π.χ. με την παροχή δανείων. Τα τελευταία χρόνια και η ελληνική ολιγαρχία έκανε εξαγωγή κεφαλαίων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες ή στην Παρευξείνια ζώνη. Έτσι κάποιοι όμιλοι, όπως Ιντρακόμ, Όμιλος Βαρδινογιάννη, Όμιλος Μυτιληναίου, Όμιλος Κοπελούζου κ.ά., αλλά και ο ΟΤΕ και η Εθνική Τράπεζα ανέπτυξαν επενδύσεις σ' αυτή την περιοχή.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στο σήμερα. Στις καινούργιες επιδιώξεις καταλήστευσης των λαών από τους ιμπεριαλιστές, που εμφανίζονται, στα Μνημόνια, στα Μεσοκοντομακρυνά προγράμματα και στις Συμφωνίες.

«H συμφωνία θα δώσει στην Ελλάδα το αναγκαίο χρονικό περιθώριο για την εφαρμογή των μέτρων, των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των αποκρατικοποιήσεων (...)
Εντάξει. Να σας δώσουμε το δάνειο αλλά να πάρουμε και το κάτι τι μας. Μη φύγουμε με άδεια χέρια!! Και συνεχίζουν απειλώντας ευθέως.
Βέβαια, τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. H στήριξη από την Ευρώπη θα συνεχίζεται εφόσον η κυβέρνηση υλοποιεί με συνέπεια τα όσα θα περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. O έλεγχος δεν θα είναι απλώς λεπτομερής, θα νιώθουμε καθημερινά την "καυτή ανάσα" των ελεγκτών της τρόικας σε κάθε κίνησή μας (...) Αποστασιοποιήσεις υπουργών, "παιγνίδια" με ερμηνευτικές εγκυκλίους που αναιρούν το πνεύμα του νόμου δεν θα είναι πλέον ανεκτά. Δεν θα υψώνεται "κίτρινη" αλλά απευθείας "κόκκινη κάρτα"» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ). 3/6/2011

Είναι παλιά η ιστορία του αστικού τύπου στην Ελλάδα. Παρ’ ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, η ίδια κατάσταση πραγμάτων με εκείνη την εποχή, ο αστικός τύπος μένει πιστός εκφραστής, παντός καιρού, της τάξης του. Τότε, στην γερμανική κατοχή, ανάμεσα σε άλλα, ελληνική εφημερίδα είχε “φιλοξενήσει” στις στήλες της, την ημερήσια διαταγή, του διοικητή ενός «ελληνικού» τάγματος ασφαλείας μετά από μάχη με αντάρτες του ΕΛΑΣ: «Απώλειαι του εχθρού σημαντικαί. Εκ των ημετέρων δυνάμεων είς Γερμανός στρατιώτης νεκρός»

Στους εργαζόμενους πρέπει να γίνει καθαρό ότι, όσο παραμένει η ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της κοινωνικοποιημένης σε παγκόσμια κλίμακα παραγωγής, στα χέρια της χρηματιστικής ολιγαρχίας, το βέβαιο είναι ότι η επιθετικότητα, η καταπίεση και η εκμετάλλευση σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων όχι μόνο θα παραμένουν, αλλά και θα εντείνονται.

Καθώς και το ότι, «η απελευθέρωση των εργατών πρέπει να είναι έργο των ίδιων των εργατών», γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Συνεχίζεται…

* Βασική θέση στο «Γενικό καταστατικό της Διεθνούς Ένωσης Εργατών» (1^ης Διεθνούς) που έγραψε ο Καρλ Μαρξ.

** Β. Ι .Λένιν, “Ο Ιμπεριαλισμός…” εκδ. ΣΕ. 1976