Το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, οι δυνάμεις της Λαϊκής Συμμαχίας, πρωτοπόροι αγωνιστές, τίμιοι άνθρωποι, βασικά οι ίδιοι οι παραγωγοί του πλούτου να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΚΕΠΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ 
Συνιστούν ποιοτικά βήματα κλιμάκωσης της αντιλαϊκής 

επίθεσης ανεξάρτητα πολιτικού μείγματος

Το περιεχόμενο των 2 πρόσφατων μελετών του ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών), αλλά και το πρώτο βήμα απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων όπως το περιέγραψε πρόσφατα ο υπουργός Εργασίας, με τη σύμφωνη γνώμη της ΓΣΕΕ, συνιστούν συντριπτικά, ποιοτικά πλήγματα ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει, στα πλαίσια των απαιτήσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Πάνω σε αυτή την εφιαλτική, ταξική πραγματικότητα «οικοδομείται η ανάκαμψη» των επιχειρηματικών κερδών ανεξαρτήτως μείγματος διαχείρισης, καθώς η ρότα της ΕΕ και η εξουσία του κεφαλαίου είναι «θέσφατα», τόσο για τον πολιτικό κορμό με άξονα την ΝΔ, όσο και για τον αντίστοιχο με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Προετοιμάζουν τον κόσμο να αποδεχτεί τη νέα επίθεση, περιοριζόμενος στο «ο σώζων ευτόν σωθήτω», αλλά τελικά όλοι στον πάτο.

 

Επομένως, χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή, επανάπαυση, φόβο και αυταπάτες η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα επιβάλλεται να οργανώσουν την πάλη τους, τη δράση τους, ενισχύοντας τη δική τους συμμαχία, ακουμπώντας και ενισχύοντας το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία προκειμένου να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες με βάση τον παραγόμενο πλούτο.

Σε αυτή την προσπάθεια υπάρχουν οι δυνάμεις, οι προϋποθέσεις, οι όροι για να πάρει σάρκα και οστά αυτή η ελπιδοφόρα προοπτική.  

Το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, οι δυνάμεις της Λαϊκής Συμμαχίας, πρωτοπόροι αγωνιστές, τίμιοι άνθρωποι, βασικά οι ίδιοι οι παραγωγοί του πλούτου να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

Όσο δεν μπαίνει αυτό το ζήτημα στην ημερήσια διάταξη αλλά η συζήτηση περιστρέφεται στο «γήπεδο που συμφέρει το κεφάλαιο και τους πολιτικούς υποστηρικτές του», περί «ανάπτυξης», «ανταγωνιστικότητας», «μειγμάτων διαχείρισης», «υγιής επειχειρηματικότητα», «καλύτερης διαχείρισης του συστήματος», «κυβερνητικής εναλλαγής», όσο τα «κλειδιά της οικονομίας» παραμένουν στα μονοπώλια, ο λαός θα δέχεται το ένα «χαστούκι πίσω από το άλλο», η οργή, η αγανάκτηση και η αγωνιστική διάθεση θα διαχέονται σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια.

Απλά το «πολιτικό χέρι που θα χτυπά τον εργαζόμενο πότε θα έχει χοντροκομμένους ρόζους, πότε θα φορά γάντι για να μην αφήνει σημάδι». 

Όσο νομίζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα ότι «μπόρα είναι και θα περάσει» ή ότι «τουλάχιστον να σταματήσει εδώ το κακό», «ας ψηφίσω με τη λογική του μικρότερου κακού και μετά ξανά στον καναπέ, παθητικός θεατής της αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού σε όφελος του κεφαλαίου», «ξορκίζοντας με ευχολόγια το κακό», τόσο η επίθεση θα κλιμακώνεται χωρίς σταματημό. 

Τα κέρδη του κεφαλαίου προϋποθέτουν αέναα «αιμοβόρα» 

μέτρα σε όλα τα επίπεδα μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.

Από τις τελευταίες αντεργατικές εξελίξεις παρατηρούμε για μια ακόμη φορά ότι η εκάστοτε κυβέρνηση έχει πολλά όπλα στο οπλοστάσιό της. Έχει την ΕΕ, πολιτικό και επιστημονικό προσωπικό, μελετητικά, ερευνητικά κέντρα που με «επιστημονικό μανδύα νομιμοποιούν στη συνείδηση» του εργαζόμενου τα προειλημμένα μέτρα σε όφελος του κεφαλαίου με βάση και την ΕΕ. 

Έχουν πολύτιμο σύμμαχο για μια ακόμη φορά την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ η οποία όχι μόνο συναινεί, αλλά συνδιαμορφώνει συνειδητά την αντεργατική πραγματικότητα, «χύνοντας το δηλητήριο της ανταγωνιστικότητας, της κοινωνικής συναίνεσης και του εταιρισμού, του εφικτού και του ρεαλιστικού» στις γραμμές του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος.

Έχει την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ που είναι μέσα χειραγώγησης της εργατικής, λαϊκής συνείδησης για να περνά ανώδυνα η πολιτική των μονοπωλίων. Και πολλά ακόμη όπλα.

Επομένως και αυτά τα ζητήματα είναι θεμελιώδη και επιβάλλεται να ανοίξουν πιο αποφασιστικά μέσα στις γραμμές του κινήματος.

Από το 902.gr