Επιδίωξη η αντιλαϊκή σταθερότητα εν μέσω ενδοαστικών ανταγωνισμών

Διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Συνεχίζεται με εντεινόμενους ρυθμούς, καθώς πλησιάζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη, η προσπάθεια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, με τον ίδιο πάντα στόχο: Τη διαμόρφωση εκείνων των προϋποθέσεων που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση, με κυβερνητικά σχήματα που θα έχουν ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και όσο γίνεται διευρυμένη λαϊκή στήριξη, έτσι ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, τη στρατηγική που υπηρετεί τα μονοπώλια. 

 

Τον τόνο τη βδομάδα που πέρασε έδωσαν οι διεργασίες στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, με κινήσεις και ενέργειες που κατατείνουν στη διαμόρφωση ενός τρίτου πόλου της αστικής διαχείρισης, μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, στο έδαφος που άφησε κενό η υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ

 

Τσακώνονται για τα «σκήπτρα»

 

Στο πλαίσιο αυτό εκδηλώθηκαν έντονες τριβές ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ που ερίζουν για τα σκήπτρα της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας και δέχονται ισχυρές εσωκομματικές πιέσεις στο πλαίσιο των διεργασιών ανασυγκρότησής της...

 

...Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία προσπαθεί να 

ξεπεράσει τη λεγόμενη «κρίση της σοσιαλδημοκρατίας». 

Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα -που σε μεγάλο βαθμό είχαν συνδέσει την ταυτότητά τους με τη μεταπολεμική διαχείριση-  ως δυνάμεις εναλλαγής της αστικής διακυβέρνησης, ανέλαβαν ως κυβερνήσεις, ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του '90, να προωθήσουν την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που είχαν ανάγκη τα μονοπώλια. 

Η διαδικασία εγκατάλειψης της κεϊνσιανής διαχείρισης και η επιστροφή στο φιλελευθερισμό ήταν μια νομοτελειακή διαδικασία που ανταποκρινόταν στις ανάγκες του κεφαλαίου, ωστόσο η διαδικασία αυτή έπληξε τη σχέση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με την παραδοσιακή τους βάση, καθώς στηρίζονταν κυρίως σε τμήματα της κρατικής υπαλληλίας, της εργατικής αριστοκρατίας, αλλά και ευρύτερες εργατικές και λαϊκές μάζες.

Η «κόκκινη κλωστή»

 

Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος εξελίσσεται σε συνθήκες που εκδηλώνονται έντονες αντιθέσεις στους κόλπους της αστικής τάξης, τόσο στην Ελλάδα όσο και συνολικότερα στην ΕΕ, στο φόντο εκτιμήσεων για καπιταλιστική ανάκαμψη, έστω και αν τα ίδια τους τα επιτελεία προσθέτουν ταυτόχρονα ερωτηματικά και επιφυλάξεις για αυτές τις εκτιμήσεις.

Οι ενδοαστικές αντιθέσεις αντανακλώνται στους πολιτικούς εκπροσώπους των αστών, διαπλέκονται με τη διαπάλη στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και πέρα από αυτήν, μεταξύ των διάφορων -παλιών και νέων- ιμπεριαλιστικών κέντρων. Σε αυτό το φόντο εμφανίζονται νέα σενάρια, που άλλα κερδίζουν έδαφος, άλλα «καίγονται».

Αυτό που πρέπει να έχει καθαρό η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι η «κόκκινη κλωστή» που διαπερνά όλες τις δυνάμεις που συμμετέχουν στην ανασύνθεση του αστικού πολιτικού σκηνικού, στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και στο υπόλοιπο φάσμα των κομμάτων της αστικής διαχείρισης: Η συμφωνία τους στο μονόδρομο της ΕΕ, στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης είναι αυτή που τις ενώνει, είναι αυτή που τις βάζει απέναντι από το εργατικό - λαϊκό συμφέρον.

Αυτό πρέπει και να είναι κριτήριο για τη στάση 

του λαού μπροστά στις εκλογικές μάχες του Μάη

Με την ψήφο του να δυσκολέψει αυτές τις διεργασίες, να ενισχύσει το ΚΚΕ 

Να συμβάλει στη δράση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, για τη συγκρότηση μαχητικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι στην ΕΕ, στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του.

Να ενισχύσει το μοναδικό δρόμο που μπορεί να οδηγήσει στην πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο: Την εργατική - λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, θα προχωρήσει στην αποδέσμευση από την ΕΕ και στη μονομερή διαγραφή όλου του χρέους.

Ολόκληρο το άρθρο στη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΚΗ"  του Ριζοσπάστη.