Το μέγεθος της απλήρωτης εργατικής δύναμης... ο κράχτης για τις περίφημες νέες επενδύσεις.

Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ: «Η λύση είναι να επιδοτεί το κράτος με 350 ευρώ κάθε θέση εργασίας σε κάθε καινούργια βιοτεχνική και βιομηχανική μονάδα που θα δημιουργηθεί στη χώρα. Η επιδότηση θα δίνεται στην επιχείρηση και μέσω αυτής θα μεταβιβάζεται στους εργαζόμενους. Και θα αφορά όλους τους μισθούς ακόμη και διευθυντικά στελέχη. Είναι προφανές ότι αυτό δε θα ισχύει σε εμπόριο, υπηρεσίες και οικοδομικές εργασίες και εν γένει στον υπόλοιπο τομέα της οικονομίας όπου θα εξακολουθήσουν όσα ισχύουν και σήμερα. Ο βασικός μισθός θα κοστίζει σε αυτές τις επιχειρήσεις από 200 μέχρι 250 ευρώ και είναι ανταγωνιστικός με τους μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας ακόμη και της Κίνας»*

Μπροστά στις επόμενες μάχες**

Το κυβερνητικό κονκλάβιο εκπονεί σχέδια επί σχεδίων για την προστασία δήθεν των ανέργων. Μπούρδες. Κάθε μέτρο είναι μέτρο ενίσχυσης των καπιταλιστών για ακόμα πιο φτηνούς εργάτες. Ήδη τους έχουν μειώσει τις εργοδοτικές εισφορές, ενώ τους έχουν χορηγήσει προγράμματα που τους επιδοτούν για τις ασφαλιστικές εισφορές. Το μέγεθος της απλήρωτης εργατικής δύναμης αυξάνεται δραματικά. Κι αυτό ακριβώς είναι ο κράχτης για τις περίφημες νέες επενδύσεις.

 

Αχτίδα φωτός: Χτες, στη διάρκεια της πανελλαδικής απεργίας: Εργάτες πάνε στα μπλόκα των αγροτών. Αγρότες έρχονται στις συγκεντρώσεις των εργατών. Μαθητές αφήνουν μόνους στην τάξη τους απεργοσπάστες καθηγητές και κατεβαίνουν στο δρόμο πλάι στους γονιούς τους. Γυναίκες βυθίζουν την τηλεθέαση καθώς αντί να κοιτάνε στην τιβί το πώς μαγείρευαν λαχανίδες οι άνθρωποι στην Κατοχή, κατεβαίνουν στην απεργιακή διαδήλωση για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων.

Τα ανθρώπινα ποτάμια που πλημμύρισαν χτες τους δρόμους έδειξαν ότι ο τροχός της Ιστορίας μπορεί να αργοσέρνει ακόμα, αλλά υπάρχουν οι δυνάμεις που τον τραβάνε μπροστά. Υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να βάλουν φρένο στην πολιτική του κεφαλαίου. Υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να αναμετρηθούν με την εξουσία των μονοπωλίων και να την ανατρέψουν. Μπροστά η μάχη για τις Συμβάσεις. Μπροστά η μάχη για την προστασία των ανέργων. Μπροστά η μάχη απέναντι στις τράπεζες και την εφορία. Μπροστά η μάχη για την επιβίωση. Όλα πόλεμος με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Στο δρόμο της οργανωμένης ταξικής πάλης διαμορφώνεται κοινή συνείδηση: Η αστική τάξη πρέπει να βγει στην ανεργία. Οι πολιτικοί της αστικής τάξης πρέπει να βγουν στην ανεργία. Όσοι ισχυρίζονται ότι ο καπιταλισμός έχει και ανθρώπινο πρόσωπο πρέπει να βγουν στην ανεργία. 

Καθένας κρίνεται από τη θέση που έμπρακτα παίρνει σ' αυτό το μέτωπο. Σ' αυτό το μέτωπο η υπεράσπιση του ΚΚΕ, ψυχή και καρδιά του μετώπου, είναι επίσης κριτήριο για τον καθένα. 

*  "Πώς θα ανακάμψει η οικονομία επιδοτώντας την εργασία" ΕΔΩ
**  "Μπροστά στις επόμενες μάχες"  ΕΔΩ