Αγώνας μέχρι τέλους

Ο πρόεδρος των εργατών, ο υπουργός εργασίας
και... η Κοινωνική Διαβούλευση

Από τη μια οι εργαζόμενοι και απέναντί τους
η διοίκηση της ΓΣΕΕ.


Για τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την Κοινωνική Ασφάλιση, είχαμε δείξει σε πρόσφατη ανάρτησή μας, ότι ήταν αποφασισμένα χρόνια πριν. Μέτρα υπαγορευμένα από την Ε.Ε., στη βάση των αποφάσεων του Μάαστριχ, απ' όπου, πιό καθαρά και από του ήλιου το φως, φαίνεται η βασική όσο και διαχρονική επιδίωξη του κεφαλαίου, για τη διατήρηση και αύξηση της κερδοφορίας του, με την συμπίεση της αξίας της εργασίας, στο κατώτατο όριό της, . Με λίγα λόγια, με το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο, καταργείται ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης και τα κατώτερα όρια συντάξεων. Μειώνεται η κρατική επιχορήγηση με "πρόθεση" να καταργηθούν και οι εργοδοτικές εισφορές. Χωρίζεται η σύνταξη σε βασική και ανταποδοτική. Η βασική σύνταξη, στην ουσία, θα είναι ένα προνοιακό επίδομα, που θα είναι κάτω από 360 ευρώ και είναι ζήτημα αν θα το παίρνουν όλοι οι απόμαχοι της δουλειάς. Η ανταποδοτική σύνταξη υπολογίζεται με βάση όλο τον εργάσιμο βίο και με μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης στο 50% από 70% του μισθού που είναι σήμερα. Στην πραγματικότητα τη μείωση των συντάξεων να την υπολογίζουμε στο 40%. Καταργείται η 35ετία και η 37ετία. Οι εργαζόμενοι υποχρεωτικά πλέον θα εργάζονται πάνω από τα 65 χρόνια τους. Δηλ. θα χρειάζεται να δουλέψουν έως και 50 χρόνια για να πάρουν σύνταξη και αν πάρουν. Μειώνονται οι παροχές για την Υγεία και ανατρέπονται όσα ισχύουν για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Από το νομοσχέδιο για την Ασφάλιση δεν ξεφεύγει κανείς, ακόμη και όσοι είναι ήδη συνταξιούχοι και αυτοαπασχολούμενοι.
Επανερχόμαστε στο Ασφαλιστικό, γιατί εκτός του ότι είναι ζήτημα καθοριστικής σημασίας για τους εργαζόμενους, αφορμή μας δίνει η στάση της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Όχι ότι είναι κάτι το καινούργιο. Αλλά για το ότι είναι εξαιρετικά προκλητική, ιδιαίτερα σήμερα που η πολιτική της ΕΕ και των υπηρετών της, έχει φέρει σε αδιέξοδο τους εργαζόμενους, τον λαό.
Προσέξτε τι λέει στη δήλωση του (16 Απριλίου 2010), για το Ασφαλιστικό και το ΔΝΤ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γιάννης Παναγόπουλος.
" Το Υπουργείο Εργασίας διαρρέει τα πιό απαράδεκτα σενάρια για το ασφαλιστικό. Ούτε να το σκεφτούν να τα φέρουν στη Βουλή ακόμη και σαν Νομοσχέδιο. Θα ξεσηκώσουν κοινωνική θύελλα. Η πολιτική που προτείνει ο κ. 'Ολι Ρέν και οι Νεοφιλελεύθεροι στην Ε.Ε. έφεραν και την Ελλάδα και την Ευρώπη σε αυτή την άθλια κατάσταση και επιμένει να συνεχίζει. Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας δεν παράγει ελλείμματα, έχει κακοπληρωμένους και ανασφαλείς εργαζόμενους. Επ' ουδενί δεν δεχόμεθα περικοπές μισθών, δεν δεχόμεθα περαιτέρω υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους"
" Το Υπουργείο Εργασίας διαρρέει" που σημαίνει ότι τίποτα δεν είναι βέβαιο, όποτε δεν υπάρχει λόγος να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι. Αφήστε να δούμε. "Θα ξεσηκώσουν κοινωνική θύελλα", συμβουλεύει την κυβέρνηση, τονίζοντας εμμέσως ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ, δεν θα μπορέσουν να συγκρατίσουν άλλο την λαική οργή..."την Ελλάδα και την Ευρώπη σε αυτή την άθλια κατάσταση'', κατά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, δεν την έχει φέρει η πολιτική της Ε.Ε., η οποία έχει διαμορφωθεί και με την συμβολή του κόμματός του, αλλά κάποιος Όλι Ρέν και κάποιοι Φιλελεύθεροι. Και αφού χωρίζει τους εργαζόμενους σε εκείνους που παράγουν ελλείμματα και σε κείνους που δεν παράγουν, τελειώνει με το "δεν δεχόμεθα περαιτέρω υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους" που σημαίνει ότι όσα μέτρα έχουν παρθεί μέχρι σήμερα καλώς, από δω και πέρα η ΓΣΕΕ και ο πρόεδρος της, θα βομβαρδίζουν με ανακοινώσεις και δηλώσεις την κυβερνητική πολιτική. Τρέμετε κυβέρνηση και ΕΕ. Αγριέψε ο κ. Γιάννης Παναγόπουλος.
Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι αν δεν ξεβρομίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα από τους υπηρέτες του κεφαλαίου, που βρίσκονται στις διοικήσεις της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, θα ζήσουν πολύ άσχημες μέρες. Χωρίς την αλλαγή στο συσχετισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα υπέρ των ταξικών δυνάμεων δεν υπάρχει διέξοδος για τους εργαζόμενους,
Και δεν υπάρχει διέξοδος για τους εργαζόμενους, όσο οι ίδιοι, θα ανέχονται την διατήρηση της εξουσίας του κεφαλαίου