επίπεδο του Ελληνικού λαού"*
Μέρος δεύτερο
...βαρέλι δίχως πάτο"Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο,
αλλά μάλλον η αρχή"
..."Το δημόσιο χρέος ...σαν με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς να είναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα και από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεόγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο χρήμα. Άσχετα όμως από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ' αυτό τον τρόπο....το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρίες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή (κόστος αλλαγής χρημάτων), με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία...Γιαυτό η διόγκωση του δημόσιου χρέους δεν έχει άλλον πιο αλάθητο μετρητή από την προοδευτική άνοδο των μετοχών αυτών των τραπεζών που η πλήρης ανάπτυξή τους χρονολογείται από την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694).... Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεολυτικές κλπ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν την δυνατότητα στην κυβέρνηση ν' αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς αυτό να γίνεται αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν φόρους. Aπό την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με την συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων έκτακτων εξόδων, να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Έτσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και η αύξηση της τιμής τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο, αλλά μάλλον η αρχή. Γι' αυτό στην Ολλανδία, όπου πρωτοεγκαινιάστηκε το σύστημα αυτό ο μεγάλος πατριώτης Ντε Βιττ το εξύμνησε στα ''Αξιώματά" του και το χαρακτήρισε σαν το καλύτερο σύστημα για να γίνει ο εργάτης υπάκουος, λιτοδίαιτος, φιλόπονος και.. για να παραφορτωθεί με δουλειά (Αυτό, δεν θυμίζει τον δικό μας. που κάλεσε τους εργαζόμενους "να μάθουν να δουλεύουν περισσότερο και να ζητάνε λιγότερα";)...Με την ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής η κοινή γνώμη της Ευρώπης έχασε και το τελευταίο υπόλειμμα του αισθήματος της ντροπής και της συνείδησης. Τα έθνη κομπάζανε με κυνισμό για κάθε ατιμία, που ήταν μέσω συσσώρευσης του κεφαλαίου.... Αν σύμφωνα με τον Ωζιέ, το χρήμα "γεννιέται με φυσικές κηλίδες αίματος στο ένα μάγουλο", το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά και στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους".** Λοιπόν, επειδή όλα είναι έτοιμα (Μηχανισμός στήριξης, ΔΝΤ) για την καινούργια "λυπητερή", δηλ. τη σύναψη καινούργιου δανείου, είτε αυτό γίνει με ανεβασμένα, είτε με κατεβασμένα spreads, ο Ελληνικός λαός δεν έχει να ωφεληθεί σε τίποτα. Το αντίθετο, αν τώρα δεν αντιδράσει, εκείνο που θα του μείνει όλο δικό του, θα είναι το δημόσιο χρέος συν το καινούργιο και όσα ακόμα θαρθούν. Οπότε τι θα πούνε οι συνδαιτυμόνες στο καινούργιο φαγοπότι: Στην υγειά του κορόιδου, που πληρώνει!!
αλλά μάλλον η αρχή"
..."Το δημόσιο χρέος ...σαν με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς να είναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα και από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεόγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο χρήμα. Άσχετα όμως από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ' αυτό τον τρόπο....το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρίες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή (κόστος αλλαγής χρημάτων), με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία...Γιαυτό η διόγκωση του δημόσιου χρέους δεν έχει άλλον πιο αλάθητο μετρητή από την προοδευτική άνοδο των μετοχών αυτών των τραπεζών που η πλήρης ανάπτυξή τους χρονολογείται από την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694).... Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεολυτικές κλπ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν την δυνατότητα στην κυβέρνηση ν' αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς αυτό να γίνεται αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν φόρους. Aπό την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με την συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων έκτακτων εξόδων, να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Έτσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και η αύξηση της τιμής τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο, αλλά μάλλον η αρχή. Γι' αυτό στην Ολλανδία, όπου πρωτοεγκαινιάστηκε το σύστημα αυτό ο μεγάλος πατριώτης Ντε Βιττ το εξύμνησε στα ''Αξιώματά" του και το χαρακτήρισε σαν το καλύτερο σύστημα για να γίνει ο εργάτης υπάκουος, λιτοδίαιτος, φιλόπονος και.. για να παραφορτωθεί με δουλειά (Αυτό, δεν θυμίζει τον δικό μας. που κάλεσε τους εργαζόμενους "να μάθουν να δουλεύουν περισσότερο και να ζητάνε λιγότερα";)...Με την ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής η κοινή γνώμη της Ευρώπης έχασε και το τελευταίο υπόλειμμα του αισθήματος της ντροπής και της συνείδησης. Τα έθνη κομπάζανε με κυνισμό για κάθε ατιμία, που ήταν μέσω συσσώρευσης του κεφαλαίου.... Αν σύμφωνα με τον Ωζιέ, το χρήμα "γεννιέται με φυσικές κηλίδες αίματος στο ένα μάγουλο", το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά και στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους".** Λοιπόν, επειδή όλα είναι έτοιμα (Μηχανισμός στήριξης, ΔΝΤ) για την καινούργια "λυπητερή", δηλ. τη σύναψη καινούργιου δανείου, είτε αυτό γίνει με ανεβασμένα, είτε με κατεβασμένα spreads, ο Ελληνικός λαός δεν έχει να ωφεληθεί σε τίποτα. Το αντίθετο, αν τώρα δεν αντιδράσει, εκείνο που θα του μείνει όλο δικό του, θα είναι το δημόσιο χρέος συν το καινούργιο και όσα ακόμα θαρθούν. Οπότε τι θα πούνε οι συνδαιτυμόνες στο καινούργιο φαγοπότι: Στην υγειά του κορόιδου, που πληρώνει!!
* Κων. Μητσοτάκης στους ¨Νέους Φακέλλους" στον ΣΚΑΙ, 22 Μαρτίου 2010.
** Καρλ Μαρξ, "το Κεφάλαιο" εκδ. "Σύγχρονη σκέψη" Αθήνα 1975, τόμος 1ος, σελ. 778-785.
Ε ρε πλάκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με τον φέρελπι πολιτικό του Πασοκ Θ.Πάγκαλο μάλλον τα λεφτά τα χει φάει το ΚΚΕ και οι αδιαφανείς του οικονομικές συναλλαγές.
Ρε τι μαθαίνουμε!
Αδιαφανείς....πολύ πλάκα, άκου "αδιαφανείς"
Τι καραγκιοζάκος!!
Ολοι στους δρόμους.
Να τους φάμε τώρα που γυρίζει.
Κρούσμα πες τα.
Να πληρώσουν τα golden boys για το δημόσιο χρέος που οι αφεντομουτσουνάρες τους δημιούργησαν μαζι με τα αφεντικά τους στο νάτο, κρεμάλα στους προδότες που σέρνουν τον λαό πίσω απο ΔΝΤ ΚΑΙ ΕΕ, δεν είμαστε ζητιάνοι ρε μπάσταρδοι, μας έχετε πιεί το αίμα και τώρα μας ζητάτε να ξαναπληρώσουμε για την απόσβεση του δημοσίου χρέους? Δεν πληρώνουμε ρε δεκάρα, αφού και τα χρήματα αυτού του λογαριασμού στις τσέπες σας θα πάνε.Στον αγύριστο και οι 300 χλεχλέδες,σας σιχάθηκε ο κόσμος πια.CROUSMA δώσε το σύνθημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήcrousma συμπτωματικά σε βρήκα.Αλήθεια δεν πρόλαβα να διαβάσω τα κείμενά σου γιατί μου απέσπασαν την προσοχή οι εικόνες που έχεις ανεβάσει. Είναι εκπληκτικές. Κυριολεκτικά με έχουν γοητεύσει.Πολύ σοβαρή δουλειά. Θα σου ήταν εύκολο να κάνεις μια ενημέρωση, που τις βρήκες, τίνος την υπόγραφή φέρουν. Τις κοιτάω,τις ξανακοιτάω,έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.Η σύνθεση,οι ισοροπίες στα χρώματα,η ίδια η σύλληψη των θεμάτων...μου αρέσουν, μου αρέσουν πολύ. Θα έλεγα οτι παρουσιάζουν κάτι καινούργιο στον χώρο των εικαστικών. Θα με ξάφνιαζε πολύ αν έλεγες οτι ανήκουν σε κάποιον γνωστό εικαστικό.Σε παρακαλώ κάνε μια μικρή παρέκκλιση από τα κείμενά σου και γράψε σε ποιόν ανηκουν. Σου υπόσχομε οτι θα διαβάσω με προσοχή και τα κειμενά σου και θα ......επανέλθω.
ΑπάντησηΔιαγραφή