Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Το ίδιο και το ανακάτεμα των παλιών υλικών, που τα παρουσιάζουν σαν νέα στο λαό, για να τον εγκλωβίσουν...

 Ανακατεύουν παλιά δοκιμασμένα υλικά

Οι διεργασίες για τη συγκρότηση της λεγόμενης κεντροαριστεράς επιταχύνθηκαν μετά τις εκλογές, στο πλαίσιο της γενικότερης αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Στις εξελίξεις, παρεμβαίνει ανοιχτά η αστική τάξη, δείχνοντας το ενδιαφέρον της να υπάρξει συγκροτημένη έκφραση των δυνάμεων που κινούνται ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, για να αποτελέσει ικανό συμπλήρωμα σε μια επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας. 

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, έχει μεγαλώσει το ενδιαφέρον και του ΣΥΡΙΖΑ για τις διεργασίες στα κόμματα που κινούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς, με βασικούς «παίχτες» το ΠΑΣΟΚ - Ελιά, τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι.

Για παράδειγμα, σε κύριο άρθρο εφημερίδας που εκφράζει το συγκεκριμένο χώρο και επιχειρηματολογεί υπέρ της κυβερνητικής σταθερότητας, προχτές γίνονταν συστάσεις σε δυνάμεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που δεν αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το «εγχείρημα» της κεντροαριστεράς.

Κατηγορούνταν στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι μετατρέπουν την όλη συζήτηση «σε μια κακόγουστη εκκαθάριση προσωπικών λογαριασμών» και ότι επιζητούν άμεσα συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ «για να οδηγηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι ίδιοι βεβαίως...) στα υπουργικά έδρανα».

Παρά τις διαφορετικές απόψεις για τους όρους συγκρότησης της κεντροαριστεράς, είναι φανερό ότι αυτή προορίζεται να στηρίξει αντιλαϊκές κυβερνήσεις, είτε με κορμό τη ΝΔ, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Από αυτήν την άποψη, τίποτα 

θετικό δεν έχει να περιμένει ο λαός.

Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του εγχειρήματος ομολογούν το ρόλο που θέλουν να παίξει η κεντροαριστερά. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε ο Σπ. Λυκούδης, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, σε εκδήλωση που διοργάνωσε την Τετάρτη, με τη συμμετοχή εκπροσώπων από την Ελιά και το Ποτάμι.

Επιχειρηματολογώντας, ο Σπ. Λυκούδης, υπέρ της ανάγκης να αποκτήσει ενιαία έκφραση ο κατακερματισμένος χώρος, ώστε με καλύτερους όρους να διαπραγματευτεί τη συνεργασία του με τον έναν ή τον άλλο πόλο του συστήματος, στην προκειμένη περίπτωση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή και να πρωταγωνιστήσει σ' αυτό, είπε:

«Είναι τελείως διαφορετική η εκδοχή, μια ενιαία ισχυρή Κεντροαριστερά, που θα έχει αλλάξει το πολιτικό status, να διερευνήσει προγραμματικές συγκλίσεις και προς τα αριστερά της, αν και όποτε χρειαστεί. Αυτό είναι άλλο πράγμα και τελείως διαφορετική είναι η υπό το βάρος της ήττας εύκολη αναζήτηση "καταφυγίων" (...) Δε συγκροτείς τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, της οποίας την αναγκαιότητα κι εσείς αναγνωρίζετε, χωρίς να φιλοδοξείς να γίνει αυτή πρωταγωνιστής εξελίξεων και όχι εξαρχής συμπληρωματική δύναμη άλλων».

Ενδιαφέρον, όμως, έχει και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις εκλογές του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να διευρύνει την επιρροή του στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς, για να ενισχυθεί απέναντι στη ΝΔ. 

Με τις ανακατατάξεις που μεσολάβησαν στο πολιτικό σκηνικό (συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, κίνηση των «58», ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, εμφάνιση κομμάτων όπως το Ποτάμι και άλλα), τώρα υποστηρίζει ότι ο χώρος πρέπει να συγκροτηθεί, αλλά σε «αντιμνημονιακή» βάση, για να μπορεί να παρουσιάσει έναν εν δυνάμει κυβερνητικό εταίρο απέναντι στη ΝΔ.

Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Το ίδιο και το ανακάτεμα των παλιών υλικών, που τα παρουσιάζουν σαν νέα στο λαό, για να τον εγκλωβίσουν...

Από την στήλη  «Η Άποψή μας», του  Ριζοσπάστη.