Αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι...

Το κέντρο του συστήματος!*

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστεί το κέντρο του πολιτικού συστήματος. Εάν οι απόψεις που ακούγονται στο ΠΑΣΟΚ για συνεργασία βρουν ανταπόκριση, θα το δούμε στο μέλλον. Η όποια συζήτηση πρέπει να γίνεται με βάση τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Εμείς, από την πλευρά μας, θα είχαμε ως κριτήριο τη ριζοσπαστική αλλαγή σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Πιστεύω ότι θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για ευρύτερες στηρίξεις ή και ανοχή από κοινοβουλευτικές δυνάμεις».

Αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. 

Η δήλωση χτες του γραμματέα της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Βούτση στο ρ/σ «Παραπολιτικά» δείχνει ότι σιγά - σιγά ψήνεται η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζεται το έδαφος να «καρπίσει». Αυτά, την ώρα που ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες συμφωνούσε με τον Σουλτς των Σοσιαλδημοκρατών, την Κέλερ των Πρασίνων και τον Φέρχοφστατ των Φιλελευθέρων ότι όλοι μαζί πρέπει να υπερασπιστούν την ΕΕ, θεματοφύλακα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στα κράτη - μέλη που την συνθέτουν. Είπαμε, τους ενώνουν πολλά περισσότερα απ' όσα λίγα ίσως τους χωρίζουν.

 Αντιφάσεις;

Ο Ντ. Κάμερον, πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, αντιτάχθηκε στην υποψηφιότητα του Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν που στήριξε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Το σκεπτικό του ήταν ότι ο Γιούνκερ συμβολίζει την «ευρωπαϊκή γραφειοκρατία», την οποία οι Ευρωπαίοι καταδίκασαν με την ψήφο τους. 

Σε δήλωσή του, μάλιστα, ο Ντ. Κάμερον σημείωσε τα εξής: «Δεν πρέπει να αγνοήσουμε το μήνυμα της κάλπης. Η Ευρώπη επιβάλλεται να επικεντρωθεί στα σημαντικά, την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ευμάρεια των λαών και όχι να κάνει τα πάντα. Η Ευρώπη έχει γίνει πολύ μεγάλη, πολύ γραφειοκρατική, πολύ αυταρχική, πολύ παρεμβατική. Είναι επιτακτική η ενίσχυση των εθνικών κυβερνήσεων. Φυσικά και απαιτείται μια κεντρική ευρωπαϊκή ηγεσία η οποία, όμως, να προωθεί την ανταγωνιστικότητα, την ανοιχτή οικονομία και την ευελιξία, αρχές που φαίνεται να έχει ξεχάσει η σημερινή ηγεσία της Ευρώπης». 

Δεν θυμίζει την «αντι-μερκελική» ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ;

Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τον Κάμερον πως θέλει να διαλύσει την ΕΕ. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να περιδιαβαίνει ο Τσίπρας τις Βρυξέλλες υπερασπιζόμενος την εκλογή Γιούνκερ, που στηρίζει και η Μέρκελ. Τι σόι αντιφάσεις είναι αυτές; Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί ρόλο στα μαγειρέματα και τα παζάρια που γίνονται σε επίπεδο ΕΕ. Ομως, δεν είναι παράξενη η τοποθέτησή του αφού κόπτεται για την ενίσχυση της ΕΕ και της στρατηγικής του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, έστω και αν δεν τη θέλει στη «νεοφιλελεύθερη» εκδοχή της...

Ποιος τη χάρη του... 

«Για όσους θέλουν να σκέπτονται λογικά και να μην αναλώνονται σε ευχολόγια και χίμαιρες, είναι φανερό πως άνοιξε ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία. Αυτό που αποτελεί πλέον πραγματικό κίνδυνο είναι οι συνέπειες μιας αποτυχίας της Αριστεράς στην εξουσία. Για να το αποφύγουμε αυτό, να προσπαθήσουμε όλοι ώστε η Αριστερά να μην καταρρεύσει αργότερα». 

Ποιος τα γράφει αυτά; 

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», 4/6/2014. Υπενθυμίζουμε ότι ο Α. Ανδριανόπουλος είναι από τους βασικούς θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Για χρόνια στέλεχος της ΝΔ, διετέλεσε δήμαρχος Πειραιά και υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη τη δεκαετία του 1990. Αγαπημένο παιδί των επιχειρηματιών, συνεργάτης του Ιδρύματος Ουίλσον των ΗΠΑ.

Το 2004 εξελέγη βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.

Αλήθεια, πώς ο θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού δηλώνει έτοιμος να στηρίξει την κυβέρνηση του αντι - νεοφιλελεύθερου ΣΥΡΙΖΑ;  

Δεν είναι φανερό ότι οι διαφορές στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής του κεφαλαίου δεν είναι αβυσσαλέες;

Ας μην ανησυχεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, διευρύνονται οι συμμαχίες του, θα βρει στηρίγματα στην κυβέρνηση του. 

Ας ανησυχούν όμως οι εργαζόμενοι.

*Από τη στήλη  "Από...μέρα   σε...μέρα"  του Ριζοσπάστη.