Οργάνωση, λαϊκή συμμαχία, αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη, είναι ο δικός μας δρόμος.

 Κουκούλωμα της φτώχειας

«Για πολλοστή φορά, η κυβέρνηση εξαγγέλλει μέσω διαρροών στον Τύπο το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». 

Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, το συγκεκριμένο επίδομα θα κυμαίνεται από 200 έως 400 ευρώ, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου, και θα δίνεται με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Το εισοδηματικό όριο μπαίνει στα 4.800 ευρώ το χρόνο, που σημαίνει ότι μόνο οι εξαθλιωμένοι θα δικαιούνται το πενιχρό επίδομα κάθε μήνα. 

Αλλά γιατί συζητάνε γι' αυτό;  

Επειδή, παρά την προπαγάνδα περί ανάπτυξης, από αυτή δε θα ωφεληθεί η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Την ακραία φτώχεια και εξαθλίωση λοιπόν θέλουν να διαχειριστούν.

Άλλωστε, η «πατέντα» του ελάχιστου εγγυημένου 

εισοδήματος δεν ανήκει στην κυβέρνηση. 

Είναι ήδη θεσμοθετημένο σε 26 από τα 28 κράτη - μέλη της ΕΕ και συμπληρώνει τους μηχανισμούς με τους οποίους το αστικό κράτος προσπαθεί να συγκαλύψει την ακραία φτώχεια. Πέρα απ' όλα τ' άλλα, όπου θεσπίστηκε, συνέβαλε στην καλλιέργεια ψυχολογίας να ζουν λαϊκά στρώματα με μειωμένες απαιτήσεις.

Σ' αυτά είναι συμμέτοχος και ο ΣΥΡΙΖΑ, που το 2005, πριν από την κρίση, είχε καταθέσει πρόταση νόμου για τη θέσπιση «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», ύψους περίπου 200 ευρώ το μήνα. Η ταύτιση δεν είναι τυχαία. Στο έδαφος του καπιταλισμού, ανεξάρτητα από μείγμα πολιτικής, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση.

Όπως αποκαλύπτει το σημερινό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη», (σελ. 10), η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει σαν μέτρο «κοινωνικής προστασίας» το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», όταν έχει τσακίσει τους μισθούς κι έχει κόψει ακόμα και τα πενιχρά επιδόματα που έπαιρναν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ορισμένες από τις πιο ευπαθείς ομάδες.

Τι να πρωτοσημειώσει κανείς; 

Τις απανωτές περικοπές στις συντάξεις, τη μείωση κατά 100 ευρώ του επιδόματος ανεργίας ή το «μαχαίρι» σε μια σειρά επιδόματα; Μόνο για το 2014, η κυβέρνηση αφαίρεσε 114 εκατομμύρια από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, καταργώντας το επίδομα για τους ηλικίας 60 έως 64 ετών.

Αφαίρεσε από οικογενειακά επιδόματα 86 εκατ. ευρώ, στα άτομα με αναπηρία περιέκοψε τις αποζημιώσεις μετακίνησης κατά 82 εκατ. ευρώ, ενώ κατά 30 εκατ. μείωσε και τα ειδικά επιδόματα ανεργίας! Αλλά και το τακτικό επίδομα ανεργίας, το παίρνει μόνο το 10,3% των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ (Απρίλης 2014).

Στη θέση όλων αυτών, η κυβέρνηση θεσπίζει το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», με προϋπολογισμό μόλις 20 εκατ. ευρώ για το 2014, που κι αυτά θα μοιραστούν σε ελάχιστους. Ομως το θέμα δεν είναι λογιστικό. 

Είναι στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης να διαχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο τη φτώχεια στην οποία οδηγείται ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των λαϊκών νοικοκυριών, εξαιτίας της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.

Θεσπίζουν «παροχές» ελεημοσύνης και συγκροτούν δομές που θα συγκρατούν το λαό στα όρια της εξαθλίωσης, ίσα για να φυτοζωεί και ταυτόχρονα να μη διαμαρτύρεται, να μη διεκδικεί, να συμβιβάζεται με την άθλια ζωή στον καπιταλισμό. 

Άλλωστε, όπου εφαρμόστηκε το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», επέδρασε ώστε να αποδυναμωθεί η πάλη για ικανοποιητικές Συλλογικές Συμβάσεις και μισθούς, να υποχωρήσει κι άλλο το κίνημα στις διεκδικήσεις του.

Όλα αυτά πρέπει να τα πάρουν σοβαρά υπόψη τους η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Να μη συμβιβαστούν με τη φτώχεια όπου τους καταδικάζουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, ούτε βεβαίως με το ξεροκόμματο που τους πετάνε τώρα για να τους ξεγελάσουν. 

Οργάνωση, λαϊκή συμμαχία, αντικαπιταλιστική, 

αντιμονοπωλιακή πάλη, είναι ο δικός τους δρόμος.»

Μέχρι το Σεπτέμβρη η πιλοτική εφαρμογή 

του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (ΕΔΩ)

Από την στήλη «Η Άποψη μας» του Ριζοσπάστη.